Ciężko mi w nowej pracy, w nowym zyciu...jak to pokonac? - Netkobiety.pl

Głowa do góry! Będzie lepiej:) każde początki są ciężkie i potrwa zanim wtopisz się w otoczenie. Na razie rób po prostu swoje, kontakt z czasem się zacieśni. Nie każdy jest duszą towarzystwa. Jak jest okazja to zagaduj kogoś, zaproponuj jakąś integracje jakieś wyjście do baru, to powinno przełamać pierwsze lody, reszta z czasem.

no a angielski...po prostu trzeba nad nim popracować...chociażby w internecie jest mnóstwo pomocnych stronek. Zwróć uwagę jakie słowa, zwroty są Ci potrzebne w pracy, albo co bardzo często chcesz powiedzieć ale nie wiesz jak..sprawdź w tłumaczach internetowych czy w słownikach, zapamiętaj i zacznij sie nimi posługiwać. Na początek to także pomocne. Trzymam kciuki:)

Ja jestem prawie w identycznej sytuacji, też się przeprowadziłam do wielkiego miasta z małej miejscowości...
Tylko już długi czas temu. Ja zawsze byłam pewna siebie, dusza towarzystwa, prowodyr, bardzo popularna i komunikatywna...
Tu na początku też nie szło mi źle, znalazłam pracę, znajomych, jak coś się nie udawało to wierzyłam że się ułoży i zawsze OPTYMIZM!!!
A teraz... już od pół roku szukam pracy i bez powodzenia... siedzę w domu, prawie nie wychodzę... nie mam za bardzo kontaktu z ludźmi i zauważyłam, że teraz sprawia mi on ogromną trudność...
chyba z nudów i braku zajęcia zaczęłam się bardziej przyglądać sobie, zawsze uważałam, że jestem atrakcyjna, a teraz zauważam same wady i moja samoocena drastycznie spadła... może też to wina mojego faceta, ciągle powtarza mi, że jak nie mogę znaleźć pracy to może do niczego się nie nadaje itp...
Ostatnio już miałam załamkę, czułam się zerem, nikim, a takie nastawienie jeszcze bardziej utrudnia kontakt z ludźmi i szukanie pracy.
Jestem też okropnie nerwowa i permanentnie zestresowana... Przed rozmową kwalifikacyjną rozwolnienie, ucisk żołądka... a na rozmowie uderzenia gorąca, pocenie się i drżenie rąk... a kto zatrudni takiego nerwusa??
Staram się odpowiednio nakręcać, że to przecież nie koniec świata, nie ta praca to inna, że przecież mam prawo być nietuzinkowa, każdy ma inny charakter, ale szczerze mówiąc - średnio to pomaga.
A Ty Wizaz888 masz już pracę, więc jesteś o stopień wyżej ode mnie!!! Głowa do góry, masz pracę, nie musisz się więcej stresować szukaniem jej, kolejnymi rozmowami czy zawieraniem nowych znajomości, musisz się tylko starać w tej pracy, uświadomić sobie, że jesteś częścią czegoś i skoro nadal tam pracujesz oznacza to, że akceptują cię jako część tego czegoś ) a kontakty ze współpracownikami nie są takie ważne, bo ludzi z pracy warto trzymać na dystans i niekoniecznie zaprzyjaźniać się z nimi, a napewno nie za szybko, mówię ci, to wychodzi na dobre!!! Jeśli chce się być neutralnym, to na upartego można omawiać ze współpracownikami tylko kwestie dotyczące pracy, w końcu to przecież praca, a nie gala jakaś ) z czasem zbliżysz się do nich, będziesz się czuła lepiej.
A cudzoziemcy... ja też zawsze miałam problem z tym, bo najczęściej posługują się angielskim, a ja uczyłam się innych języków... Ale wtedy starałam się jakoś wyczuć sytuację, skorzystać z mowy ciała, z gestów i jakoś się dogadałam zawsze.
Podszkól swój angielski, może rozmawiaj ze swoim chłopakiem albo z przyjaciółką po angielsku, choćby nie wiem... przez jakiś komunikator czy maile, są różne sposoby.

Powodzenia!!!

witajcie! Ja również mam problem z pracą. Przez ostatnie 4 lata pracowałam w jednej firmie, nie była to praca marzeń (produkcja) ale ludzie w niej super, wynagrodzenie ok, zmiany pół na pół rano/popołudnie, wolne wekendy. Aż z wielką ochotą chodziłam do pracy. Ale niestety redukcja etatów, zostawiali stałych pracowników. Znalazłam kolejną pracę w telemarketingu - tu też fajna atmosfera godziny pracy ranne, ale w wyniku zmniejszającej się liczby godzin musiałam się rozglądać za nową pracą. I tu zaczynają się schody. Znalazłam, atmosfera ok ale godziny pracy straszne same popoludnia (kasy), kolejna - również atmosfera ok ale niestety umowy mi nie przedłużyli po 5 m-cach. Przez parę m-cy szukałam pracy, co znalazłam to albo godziny pracy nie odpowiednie (wystarczą mi mc pół na pół zmian, 2 weekendy pracujące) albo atmosfera nie taka.

Dziś wiem, że atmosfera w pracy jest ważna, bo przecież w pracy spędza się ok. 8 godz. i jak nie czujesz się dobrze w środowisku pracy, to prędzej czy później się wykończysz psychicznie. Już teraz mam problemy z brzuchem i z pęcherzem:( wizyty u psychologa są dopiero w marcu:(

Myślę, czy znowu zmienić pracę. Może w końcu coś znajdę:) Czy ja ostatnio trafiam na złe firmy lub stanowiska? Czy po prostu wymyślam?

Pomocy