jak pozbyć się stanów lękowych? - Netkobiety.pl

Hej. Chciałabym zapytać głównie osoby które przechodziły przez podobne sytuacje które miały stany lękowe , przypływ negatywnych emocji jak udało wam się z tego wyjść? bądź zmniejszyć objawy? Czy możecie polecić tabletki które uspokajaja organizm. Do niedawna w moim życiu było wszystko okej ale to się zmieniło po pewnej sytuacji. Wyjechałam za granicę do pracy sezonowej na zbiory z ciotką mojego chłopaka. Chciałam zarobić sobie w szybszym czasie na lepszy samochód i akurat była okazja więc pomyślałam czemu nie mimo obaw zdecydowałam się na ten wyjazd. Tam poznalam nowych ludzi sporo też w moim i zblizonym wieku. Na początku ciężko  było mi się przyzwyczaić do rozłąki ale jak się zakumplowalam z ludźmi na miejscu to było mi łatwiej. Na początku to moje życie tam wyglądało tak że praca dom dopiero po jakichś dwóch tygodniach zaczęly się spotkania w gronie nowych znajomych, wyjścia na miasto czy do baru głównie cos zjeść. Naprawdę ja tych ludzi polubiłam i można powiedzieć, że się z nimi zżyłam choć byłam tam aby dwa miesiące. Miałam być 3 ale skomplikowałam sobie trochę życie i dlatego wróciłam po dwóch miesiącach do Polski. Po jednej imprezie mam wyrzuty sumienia. Ja tak ogólnie nie pije alkoholu od czasu do czasu głównie w towarzystwie coś wypije no i wtedy też wypiłam i też zapaliłam to było tak pod wpływem znajomych nie chciałam byc odklejką więc spróbowałam zioła po raz pierwszy. Prawdę mówiąc  nie jestem w stanie ocenić nawet swojego stanu ale wiem że przesadziłam z tym. Tylko że te myśli przyszły po czasie. Nie pamiętam tej imprezy tak dokładnie, nie pamiętam też wielu rzeczy tak jak bym je chciała pamiętać i nie rozumiem też swojego zachowania przez co bije się z myślami cały czas. Jak to na imprezie każdy się bawi , wygłupia, mówi od rzeczy  tam nikt trzeźwy nie był to i też nie obyło się bez  challenge'ów czy głupich zachowań. I wyszło tak , że koleżanka mnie pocałowała ja to odwzajemniłam  przelizalysmy się że tak to nazwę tak dla jaj. Żeby nie było ja w kobietach nie gustuje i mnie pod takim względem nie interesują. I ta dziewczyna po jakimś czasie zaproponowała mi koleżance i jej chłopakowi czy idziemy zapalic   spalimy sobie u niej w pokoju ja w sumie nie powiedziałam ani tak ani nie ale oni poszli więc ja do nich dołączyłam. No i ta jedna kolezanka wzięła bucha i mówi że już nie chce bo woli iść pić no i oni wyszli w sensie ona z chłopakiem , ja zostałam można powiedzieć że się upalilam  wszystko mi się tak jakby mieszalo w głowie nie umiem opisac tego samopoczucia i ta koleżanka znów mnie pocałowała ja znów odwzajemniłam wiem że to głupie ale może to też głupio zabrzmi ale  z jednej strony  nie widziałam niczego złego w całowaniu się nawet z laską bo uważam że to pocałunek który nic nie znaczy choć z drugiej nie powiem byłam trochę zmieszana mimo to  brnełam  dalej sama nie wiem czemu. Trwało to jakąs chwilę i dopiero  jak zaczęła mnie dotykać to było dla mnie niekomfortowe ale w sumie to nic nie zrobiłam nie wiem dlaczego ale moja głowa nie przyswoiła wtedy jeszcze tego co się dzieje choć trochę czułam taki paraliż czy coś w tym stylu no ale jak zrobila coś więcej to dopiero wtedy   że tak powiem się obudziłam  że nie że to za dużo i ją odepchnęłam . w ogóle wyszłam z tego pokoju. Nie wiem nawet co ja myślałam i  ona później  zapytała czy coś się stało ja na to aby że nic i już z nią nie gadałam. Zadzwoniłam aby po ciocie czy może po mnie przyjść bo ja sama bym nie wróciła. Do  pracy po tej imprezie też nie wróciłam spakowałam się i wróciłam do Polski. I tu się zaczynają schody. Ja myślałam że po powrocie do domu będzie wszystko okej, że to co było za granicą zostawię za granicą bo w sumie to nic takiego się nie stało. Ale ja jednak nie mogę przestać myśleć o tym wszystkim . Dobija mnie natłok negatywnych emocji , myśli co do tej sytuacji. Nie mogę przejść do porządku dziennego. Po jakimś miesiącu powiedziałam chłopakowi o tym , że się całowałam z dziewczyną ale mój chłopak tym się nie przejął. Nie uważa tego za zdradę ja natomiast trochę tak. Ale nie powiedziałam jemu o wszystkim bo ja jestem taka , że nie potrafię mówić wprost o tym co mnie boli bądź jak cos jest dla mnie trudne. Źle się z tym wszystkim czuje. Wiem że to na własne życzenie ale chciałabym zeby przeszłość do mnie nie wracała. Myślałam, że jak trochę czasu minie to będzie dobrze bo tutaj w ogóle inne życie jest chłopak jest rodzina znajomi i w ogóle ale to się odbija na moim życiu  pod każdym względem nadal. Mam stany lękowe , trzęsę się tak niespodziewanie nie umiem nad tym zapanować dlatego chciałabym zapytać czy ktoś tak miał że nagle trzęsą się ręce i taki wewnętrzny niepokoj nie zdarzało mi się to wcześniej . Wrocilam w sierpniu do domu i dopiero od okolo dwóch miesięcy tak mam i czy da się to lekami zniwelować? To mi utrudnia teraz życie. Nie układa mi się też w związku, kłócimy się z chłopakiem , nie jest mi już tak dobrze jak bylo wcześniej. Dlatego szukam doraźnych leków które mogą pomóc że tak nazwę wyciszą moją głowę