polska-anglia ja tu a on tam - Netkobiety.pl

zuzanna polka mieszkająca w polsce chłopak polak mieszkający w angli

Tak czy inaczej glowa do góry nie chciałam cie zdołować, poprostu sprawdz jak naprade wyglada sytuacja z twoim chłopakiem i jeśli chcesz z nim być jeśli go kochasz i jesli uważasz że warto zawalczyć o ten związek zrób wszystko żebyscie byli razem .Ja pojechałam do chłopaka z którym byłam dwa miesiące potem on wyjechał po dwoch latach oddalilismy sie od siebie bardzo nadal byly czule spotkania dwa razy w miesiacu , wieczorne telefony i czule smsy ale to juz nie bylo to samo,od kad mieszkamy razem tutaj jestesmy dla siebie bajblizszymi osobami na swiecie , nie zawsze jest rozowo bo mamy tylko siebie i czasem sie klocimy ale nie mozemy bez siebie zyc.Jest blizszy niz jakakolwiek przyjaciólka, rozmawiamy na klazdy temat , nawet najbardziej intymny i zawsze mozemy na siebie liczyc. Napisz mi co myslisz na temat tego co ci napisałam. Trzymam kciuki za was.

Ja tez sie tak czułam dopóki nie zaczęłam pracować, a zbiegiem czasu zaczęłam mowić potem pisac i teraz z ręka na sercu moge powiedziec ze czuje sie tutaj jak u siebie, lubie swoja prace, nasze mieszkanie, mam polskie kolezanki ale tez irlandzkie i a moja najlepsza kumpelka jest wloszka jak przelamiesz bariere jezykowa poczujesz sie w anglii dobrze. A najwazniejsze nie zyj tylko zyciem twojego męza bo on to zacznie wykorzystywac ze jest najwazniejszy. Idz na jakis kurs albo do pracy, ty tez musisz miec kawalek sojego swiata tylko dla ciebie. Pamietam jak moj chlopak wracal z pracy zmeczony a ja lecialam z obiadkiem rzadna towarzystwa po calym dniu samotnosci, teraz wracam do domu pozniej od niego razem robimy obiad, dzielimy sie obowiazkami a ja juz sie nie czuja jak kura domowa wyrwana z mojego swiata w polsce.

ja mieszkam w irlandii moj angielski byl bardzo slaby a irlandzki akcet sprawial ze nic nie  rozumialam ale mialam duzego bodzca do dzialania bo moj chlopak( wtedy pracowal tylko z polami) wogole nie mowil po angielsku wiec wszystkie formalne sprawy musialam ja zalatwiac, wiesz mie3szkanie , pps , tax itp. Pierwszym krokiem byl kurs fryzur afro w takim community office na mojej dzielnicy, byl prawie za darmo zaczelam go zeby zaczac mowic, nie bylo tak nikogo z polski, potem poznalam dziewczyne z wloch ktora biegle mowi po angielsku i polubila , zwycajnie przyczepila sie do mnie,a ze mieszkala za sciana to w kazdej wolnej chwili przychodzila do mnie albo mnie wolala na kawe, tak naprawde to dzieki niej zaczelam mowic na tyle zeby dostac prace w sklepie a potem juz poszlo. Ale to dzieki jezykowi czuje sie tu dobrze, co do powrotu do poslki to chcelibysmy ale jak tam zyc i to jeszcz w kryzsie , nie wyobrazam sobie teraz rezygnowania z kupna bluzki czy kosmetyku na rzecz rachunkow

ja uwazam ze najlepsza szkola anglika to kontakt z kims kto nie mowi w twoim jezyku bo wiesz na kursach uczysz sie jakichs bzdetów a z kolezanka rozmawiasz o wszystkim wiec zasub slowek rosnie noi uczysz sie mowic potocznie nie ksiazkowo. Napisz co o tym myslisz .Pozdrawiam

pzrezciez nie ma czego sie wstydzic na poczatek najwazniejsze zeby cie zrozmieli a anglicy tak jak irlandczycy podziwiaja ludzi ktorzy mowia cokolwiek w ich jezyju oni raczej nie ucza sie ze szczegolna uwaga jezykow obcy bo posluguja sie miedzynarodowym , probuj kazda nawet najmniejsza rozmowa po angielsu to krok do przodu tez sie spalam ze wstydu, probuj na ulicy pytac sie o droge, w sklepie o cene z kazdej nawet najmniejszej rozmowy cos wynieszesz .Przeciez pradopodobienstwo ze nastepnym razem spotkasz ta sama rozmowe jest jak jedem do 1000. \wiec probuj wstydzisz sie na swojej dzielnicy jedz na inna i probuj

Nie wiem co \ci powiedzieć ,wiem że taki związek jest meczacy niby masz kogoś a nadal samotnie spedzasz wieczory czekając na kolejny tel czy maila. Doskonale wiem co czujesz trzy lata temu przeżywalam to samo. I nie potrafiłam tak życ, nie wiem jak długo jestescie razem i jak dlugo trwa wasza rozłąka ale wiem ze na dluzszą mete jest to trudne, napewno bedzie ci cięzko zyć od telefonu do telefonu, tym bardziej ze nie mamy juz pietnastu lat i potrzebujemy bliskości. Nie potrafie ci podac rozwiazania , ja znalazlam swoje szczęście tutaj z nim, bo wiedzialam ze dluzej tak zyc na odleglosc nie moge, to takie zycie troche w zawieszeniu. Chociaż z drugiej strony znam małżeństwa ktore zyja tak od lat i dobrze im w takim układzie. Może porozmawiaj z nim szczerze ze brakuje ci go w codziennym zyciu, ze chcialabys sie w niego moc wtulic po ciezkim dniu,że tesknisz i zapytaj co on czuje. I moze znajdziecie jakies wspolne rozwiazanie.Z mojego i moich kolezanek doswiadczenia wiem ze nie ty jedna masz ten problem, wazne ze dojzalas do tego zeby przyznac ze cie to meczy i nie odpowiada ci taka sytuacja, teraz poczekaj do waszego spotkania powiedz mu co czujesz, tak mnie to napisalas, moze on wroci  a moze zaproponuje wam wspolne zycie w Anglii, wiem ze to co ci pisze brzmi jak odwrocenie waszego zycia do gory nogami ale pamietaj do że odwaznych swiat nalezy mysle ze ktores z was musi zaryzykowac jesli chcecie uratowac ten zwiazek, bo nie wiem i pewnie ty tez tego nie wiesz jak dlugo bedziesz chciala tak zyc. Oczywiscie nie namawiam cie do niczego ale nie widze innego rozwiazania.

Ahhh, jestem w takim samym ukladzie,ale dzielnie obie dajemy rade z moim miskiem

DoRota1984 nie zgodzę się z Toba. Jestem doskonałym przykładem na to ze miłość na odległość może przetrwać. Mój chłopak wyjechał do pracy zagranice. Rozłąka była ciężka, nie powiem ze nie ale daliśmy rade. Teraz jesteśmy 2 lata po ślubie.

ja to jestem w takiej sytuacji..bylam w polsce i związek zaczął się w polsce ale on wlasnie wyjechal puzniej do Anglii do pracy..początkowo to było może słabsze uczucie z mojej strony ale z czasem najzwyczajniej w świecie się zakochałam..a ze studiowalam i to byl ostatni rok.zdecydowalam skonczyc studia a potem dołączyc do niego. no i jestem teraz tez w Anglii razem z nim i pracuję trochę..no i nie jest tutaj źle ale w Polsce calkiem inaczej się czuję..lepiej..i niechcę tu długo siedziec..chcialabym tylko do wakacji mniej więcej..ale moj chlopak ma tu pracę boi się wrocic do polski bo tu przynajmniej tą pracę ma a w polsce to co..no i niewiem co robic bo ja nie chce tu dlugo siedziec a on z tego co widzę i z nim rozmawialam pare razy raczej chcialby zostac dluzej niz do wakacji..a wlasnie związek na odległośc to mi się wydaje że lipa a niechcialabym jego konczyc..

Mój mąz wyjeżdża juz za granice prawie 7 lat mamy mądrą córke i wierze że taka miłość też może przetrwać wystarczy w to wierzyć darzyć zaufaniem no i bezgranicznie kochać