Dzieci pełnoletnie
1. Samodzielność i niezależność
Anglia:
W Wielkiej Brytanii kładzie się duży nacisk na samodzielność młodych ludzi. Po ukończeniu 18 lat wiele osób wyprowadza się z domu rodzinnego zwłaszcza ci, którzy idą na studia (często do innego miasta). Rodzice oczekują, że dzieci zaczną same podejmować decyzje i ponosić za nie odpowiedzialność.
Polska:
W Polsce pełnoletnie dzieci znacznie częściej mieszkają z rodzicami nawet po 18. roku życia, a czasem aż do trzydziestki, szczególnie ze względu na trudniejszy dostęp do mieszkań i stabilnej pracy. Rodzice często wspierają dzieci finansowo i emocjonalnie przez wiele lat po osiągnięciu pełnoletności.
2. Wsparcie finansowe i emocjonalne
Anglia:
Rodzice oczekują, że pełnoletnie dziecko podejmie pracę dorywczą (np. podczas studiów) i będzie stopniowo uniezależniać się finansowo. Pomoc od rodziców jest, ale z myślą o nauce samodzielności.
Polska:
Rodzice często długo zapewniają dzieciom wsparcie finansowe – opłacają studia, pomagają z mieszkaniem, a czasem utrzymują dzieci, które nie pracują. Pomoc ta często wypływa z silnych więzi rodzinnych i tradycyjnego podejścia do rodzicielstwa.
3. Relacja rodzic–dziecko
Anglia:
Relacje są bardziej partnerskie i oparte na wzajemnym szacunku do prywatności. Dorosłe dzieci i rodzice często mieszkają osobno i kontaktują się bardziej "dorosło", np. odwiedzając się okazjonalnie.
Polska:
W Polsce relacje bywają bardziej emocjonalne i zażyłe. Rodzice często czują się odpowiedzialni za dzieci także w dorosłości i chcą mieć wpływ na ich decyzje ,co może prowadzić do napięć, jeśli dziecko dąży do niezależności.
4. Oczekiwania wobec dzieci
Anglia:
Oczekuje się, że młody człowiek sam zaplanuje swoją przyszłość i będzie za nią odpowiedzialny. Rodzice pomagają, ale nie narzucają wyborów dotyczących edukacji, kariery czy stylu życia.
Polska:
Rodzice często mają silniejsze oczekiwania co do przyszłości dziecka wybór studiów, zawodu, a czasem nawet partnera życiowego. Wynika to z tradycyjnych wartości i poczucia troski o „dobrą przyszłość” dziecka.
Różnice w wychowaniu nastoletnich dzieci między Anglią a Polską są również widoczne i wynikają głównie z różnic kulturowych, systemów edukacyjnych, podejścia do wolności i odpowiedzialności oraz stylu życia rodzin. Oto kluczowe różnice:
1. Autonomia i swoboda nastolatków
Anglia:
Nastolatki są od najmłodszych lat uczone samodzielności. Już w wieku 14–16 lat często mają pierwsze prace dorywcze (np. roznoszenie gazet, pomoc w sklepie). Rodzice zazwyczaj dają dzieciom dużo swobody i pozwalają im samodzielnie podejmować decyzje w granicach rozsądku.
Polska:
W Polsce wychowanie nastolatków bywa bardziej "opiekuńcze". Rodzice częściej kontrolują życie dziecka, np. sprawdzają, z kim się spotyka, gdzie wychodzi, jak długo może być poza domem. Samodzielność rozwija się zwykle wolniej, a praca dorywcza wśród nastolatków jest rzadsza.
2. Styl wychowania
Anglia:
Dominuje styl partnerski i wspierający. Rodzice często rozmawiają z dziećmi jak z dorosłymi, zachęcają do wyrażania opinii i uczenia się na błędach. Granice są stawiane, ale dzieci mają prawo głosu.
Polska:
Częściej spotyka się styl autorytarny lub ochronny. Rodzice mają większy wpływ na decyzje dziecka, czasem narzucają zasady bez dyskusji. Kontrola nad życiem dziecka jest silniejsza – co może prowadzić do buntu lub zależności.
3. Rola edukacji i presja szkolna
Anglia:
System edukacyjny kładzie nacisk na indywidualność i rozwój pasji. Oceny są ważne, ale często liczy się także zaangażowanie, praca w grupie, rozwój umiejętności . Rodzice wspierają, ale rzadziej wywierają presję.
Polska:
Edukacja często jest postrzegana jako klucz do przyszłości. Wiele rodzin wywiera dużą presję na dobre oceny, wybór liceum czy studiów. Korepetycje i nauka po szkole są powszechne. Rodzice często kontrolują postępy dziecka i stawiają wysokie wymagania.
4. Podejście do odpowiedzialności
Anglia:
Nastolatki uczą się odpowiedzialności przez praktykę – mogą pracować, same jeździć komunikacją, planować swój czas. Popełnianie błędów jest traktowane jako część procesu dorastania.
Polska:
Rodzice częściej starają się chronić dziecko przed błędami, co może opóźniać naukę odpowiedzialności. Często to rodzic "załatwia" sprawy za dziecko – np. kontaktuje się z nauczycielami, zapisuje na zajęcia, itp.
Relacje z rówieśnikami i czas wolny
Anglia:
Młodzież często spotyka się poza domem, np. w parkach, kawiarniach, czy na wydarzeniach szkolnych. Rodzice rzadziej ingerują w te kontakty.
Polska:
Rodzice częściej chcą wiedzieć, z kim dziecko się spotyka i gdzie przebywa. Młodzież spędza więcej czasu w domu, a spotkania z rówieśnikami są bardziej kontrolowane (np. przez godziny powrotu do domu).
Ja osobiscie juz dawno wybralam angielski styl wychowania corki i pewnie dlatego dostaje taki hejt od polskich matek np na Facebooku 
Oczywiscie jest to zapis ogolny zdaje sobie sprawe ,ze zdarzaja sie indywidualne wyjatki
