Jak radzicie sobie w Norwegii? i ogólnie na emigracji... - Netkobiety.pl

Ale skoro Ci w Norwegii źle, to czemu nie wrócisz do Polski? Nikt Cię tu przecież siłą nie trzyma. Sama mówisz, że w Polsce zarabiałaś mało, ale byłaś szczęśliwa, czyż nie to się liczy? I tak, niestety musisz zakuwać norweski, bez tego o pracę ciężko. I nie ma co wysyłać CV przez internet, musisz ruszyć na podbój miasta osobiście. Inaczej nikt Cię nie zatrudni. Ja znam norweski bardzo dobrze, a pracę było mi bardzo ciężko znaleźć, nawet na sprzątaczkę wysyłałam CV i nie dostałam żadnej odpowiedzi... Jedynie do restauracji mnie zaprosili na rozmowę i tam też pracuję. Chyba nałatwiej jest znaleźć zatrudnienie w restauracji, zwłaszcza na zmywaku nie wymagają nawet norweskiego.

No niestety obawiam się, że nikt mi nie wierzył, że ten norweski znam, bo wtedy mieszkałam w Norwegii zaledwie rok, jednakże uczyłam się języka przez łącznie 3 lata, ale kto tam patrzy dokładnie na CV To co widzieli, to pewnie fakt, że wcześniej w Norwegii nie pracowałam, a wiadomo, że nikt nie chce Cię pierwszy zatrudnić. Myślę, że po prostu trzeba chodzić i być upierdliwym, a ktoś Cię w końcu zatrudni. Ja właśnie popełniłam ten błąd, że dużo CV wysyłałam elektronicznie i było to z mojej strony głupie, bo nie miałam okazji zaprezentować swoich umiejętności językowych. O, jeszcze mnie do jednego sklepu z ciuchami zaprosili na rozmowę i tam dostarczyłam CV osobiście, ale mnie ostatecznie nie zatrudnili.

Do Kate1983
Nigdzie początki nie są łatwe a tm bardziej na emigracji.Nie wolno Ci pisać ,że nic nie osiagnęłaś bo napewno masz na swoim koncie jakiś sukces każdy je ma jedne mniejsze drugie wieksze ale są.A uczymy się przez całe życie i nie robimy tego dla innych tylko dla siebie nic w życiu nie ma za darmo na wszystko trzeba ciężko pracować.Popatrz na pozytywne strony nie jestes tam sama ,masz chłopaka podejrzewam ,że skoro do niego przyjechałaś to go kochasz,możesz się nauczyć jezyka obcego.A prace wcześniej czy pózniej napewno znjdziesz tylko nie wolno się na samym początku poddawać,być może 100 razy Ci powiedza,że za mało znasz jezyka ale za 101 powiedza ,że ok i dostaniesz prace ale trzeba chodzić pytać,jak Cie wypedza dzwiami to wpychać się oknem,życze powodzenia i pozdrawiam

Dziekuję AZALIA22 za słowa otuchy, taki już mam charakter i dosc łatwo się poddaję.... muszę to zmienic i wziąć się w garsc!

Kaisa_malene jak najbardziej masz racje, załapac się gdziekolwiek, wtedy już pewnie poleci z górki. Rownież życzę Ci powodzeniam żebyś znalazła pracę swoich marzen. Najtrudniej zacząć, kto chciałby zaufać "obcemu"..? Studia beznadziejne mam, turystyka a drugie to zarządzanie. Byc moze turystyka kiedys sie przyda, ale najpierw język, bez tego ani rusz. Ja mieszkam w telemarku a tu pracy nie za wiele. W zwiazku z tym myslimy z chłopakiem nad przeprowadzką, ale najpierw przydałoby sie gdzieś zahaczyc, a potem dopiero przewiezc swoje manele:)

Jasne:) Własnie koncze 3 poziom kursu. Na A1 korzystalismy własnie z Pa vei z która nie doszłam do końca bo przepisałam się na a2 do innej szkoły gdzie uczyliśmy się z Mot m?let i muszę przyznać że byłam z niej bardziej zadowolona. Mniej więcej te same tematy co w Pa vei ale wydawalo mi się wszystko bardziej rozbudowane. Ale oczywiscie Pa vei tez spoko. Zreszta wszystko zalezy od nauczyciela. Bo pomimo ze w ksiązce nie dochodzi z kazdym rozdzialem duzo nowych słow, to nauczyciel powinien wskazac te potrzebne słowka czy wyrażenia ktore pasuja do tematu. Na a3 mielismy stein pa stein. Wrażenia i wspomnienia fajne:) choc przyznam, że A3 to juz bylo bardziej takie uzupelnienie i nie wiem, czy wiecej się nauczyłam...pewnie znam więcej nowych słow, ale nic nowego juz nie wprowadzono. Najwazniejsze rzeczy z gramatyki na a1 i a2. Wybierasz sie na kursik?

Dzięki za odpowiedź.
Wiesz, moja sytuacja jest trochę skomplikowana. W Polsce rzuciłem studia i od dłuższego czasu nie mogę znaleźć pracy, czym jestem załamany. Wysyłam CV, tylko, że nikt nie chce zatrudnić kogoś, kto ma 21 lat i nie ma doświadczenia zawodowego etc. Raz tylko jeden zostałem zaproszony na rozmowę, a tak to tylko się pogrążam. To jest takie uczucie bezsilności, którego nikomu nie życzę.
Ja mam tą książkę, Pa vei, w domu i próbuję się uczyć z niej samodzielnie, jednak czasem jest problem z motywacją. Niestety, nie stać mnie na kurs norweskiego w Norwegii, a w Polsce musiałbym dojeżdżać ponad sto kilometrów do innego miasta, na co również mnie nie stać. Ogólnie język uważam za dziwny, ale co ja tam wiem, jestem dopiero na poziomie A1, trzeci rozdział.;)
Wymowy uczę się ze strony Forvo.com albo google translate, jesli nie ma jej na tej poprzedniej.
Cieżko jest nagrać sobie pracę w NO bedąc w Polsce i nie znając języka.
Gdy czasem przeglądam ogłoszenia z NAVu, to oczy zalewają się łzami... Nie wiem, czy znasz to uczucie...:(

No dobra, droga kate, może jeszcze będzie kiedyś okazja pogadać, wymienić się doświadczeniami związanymi z NO

Dziękuję za serdeczność, pozdrawiam:)

ps A mogę wiedzieć, ile koron płaciłaś? Bo wydaje mi się, że około 7.000?
Jak coś, to obracałbym się w okregu Oppland;)

Wiem nienahalny jak ciężko w Polsce mlodym ludziom. Pozazdroscic takim norwegom...mają pracę , kasę lub kasę z navu a pracowac sie nie chce...a pomimo tego jeszcze depresje mają! a czemu? bo nie wiedzą co to prawdziwe życie i zmartwienia.
A więc za kurs 5500 kr za semestr, przynajmniej dwa by się przydało zrobic. Może zrob kurs na wózki widłowe w polse? Jesli moge Cie pocieszyc, to chlopakom prosciej jest dostac prace w norwegii ale czesto wymagają własnie tych  wozkow   No i najlepiej przez adecco na początek sie zalapac. Chyba ze masz kogos w norwegii i masz się gdzie zatrzymac? Szkoda ze musiałes rzucic studia, ale zawsze mozesz na nie wrocic. Pozazdroscic Ci Twojego wieku:) chcialabym miec tyle lat!!! na pewno poszlabym na inne studia, na takie, po ktorych miałabym w reku jakis fach...a wtedy o pracę już prosciej...Co do motywacji to znam to dobrze...oj ciezko samemu. Ja ostatnio oglądam MUMINKI hehe oczywiscie po norwesku, wolałabym smurfy ale nie moglam znalezc;) to jeden z moich sposobow na naukę. Oglądam tez filmy norweskie z norweskimi napisami. Filmy nie dosc ze fajne to cos zawsze do głowy wleci. Naucz się podstawowych czasownikow, zwrotów, słuchaj duzo norweskiego (youtube) itp i jezyk bedzie się wydawał coraz mnie smieszny... jak przejdziesz pa vei A1 i dodatkowo nauczysz sie jeszcze jakis slowek, mozesz zaczac w norwegii od A2, tak zrobila moja kolezanka . Teraz zaczyna sie sezon wiec jest duza szansa na prace! powodzenia !!! i tak jak mowie, na poczatek najlepiej przez agencje pracy. Ruszaj jutro do addeco
Ps: masz racje, szkoda zdrowia:)

A może by tak pojechać na wymianę studencką do Norwegii i zrobić sobie w ramach tego darmowy kurs norweskiego na uniwersytecie? Ja tak zrobiłam.

kate, wysłałem Ci na maila linki do wcześniej wspomnianych filmów:)

Witaj, nie chodzi o wiek, bo jestes młodą kobietą...zresztą tutaj nie dyskryminują z racji wieku. Wiesz, nie chcę Cie martwic, ale z pracą jest raczej cięzko. Zeby pracowac w przedszkolu trzeba znac płynnie norweski, więc na początek jakieś sprzątnie. Na pewno nie radzę przyjezdzac w ciemno, bo koszty zycia są bardzo wysokie i szkoda byłoby stracic oszczednosci. Ja jestem rok i sprzątam sporadycznie, mam 30 lat i nie chcą mnie nigdzie. Wracam na jakis czas do polski. Mam tu chlopaka wiec moglabym mieszkac i szukac spokojnie, ale cierpliwosc moja sięgnęła zenitu i dluzej tak zyc nie bede. Zyczę CI powodzenia, szukaj moze czego przy zbiorach na początek a synek moze pozniej dojechac? albo wybierz inny kraj, mysle ze np.w niemczech jest latwiej... Co do norweskiego nie jest trudny, fajnie ze juz uczynilas krok i zapisalas sie na kurs. Trzymam za Was kciuki!

To po co od razu znać Norweski? Pewnie w ten sposób mogą po prostu legalnie odrzucać kandydatury obcokrajowców.

kate1983 - nie jestes jedyna, jest wiele dziewczyn, które czuja sie podobnie jak Ty... np ja.

Ja wyjechałam do Danii, jestem świeżo po studiach w Polsce.
Udało mi sie zalatwic prace w jakies firmie od 15 sierpnia. Jednak teraz juz przeczuwam, że będzie tam cięzka harówa i do tego nocki...
Też wyjechałam za miłością. Ale wcale tak kolorowo nie jest, jak miało być. Czuje sie mega samotna, probuje uczyc sie języka.
Jednakże zaczełam rozmyslac nad powrotem do kraju... jednak dam sobie czas. Początki zawsze są trudne, może jakoś się ułoży
Tobie też tego życze. Pozdrawiam serdecznie