Hej,
chciałam podzielić się z Wami pewną historią, która mnie męczy. Przyda mi się obiektywne spojrzenie, może ktoś przeżył coś podobnego.
Dwa lata temu poznałam chłopaka przez internet (pracowaliśmy razem, ale z innych miast). Szybko się dogadaliśmy, byłam w szoku że spotkałam tak super osobę. Jednak (nie widziałam jego zdjęcia) przyznał, że ma bardzo dużą nadwagę i nie chciał się ze mną spotkać z tego powodu. Taki stan rzeczy trwał parę msc, podczas których intensywnie pisaliśmy i byłam nim zauorczona.
W międzyczasie on zaczął pisać do mojej przyjaciółki - zaczął pod pretekstem spytania o moje samopoczucie po operacji (nie miałam telefonu). Na tym się nie skończylo - zaczął wysyłać jej zaproszenia do jakichś gier i ciągle do niej pisać. Już wtedy pomyślałam, że to dziwne.
W końcu spotkaliśmy się, ale niestety nie poczułam chemii więc powiedzialam mu o tym, ale jakoś ciągle byliśmy w kontakcie - powiedziałabym dość toksycznym. Bardzo często się kłóciliśmy.
On przeniósł się do mojego miasta. Stwierdziłam, że to toksyczne i powiedziałam, że chcę zrobić przerwę od tej znajomości, czego nie mógł zupelnie zaakceptować. Na 3 msc zablokowałam go wszędzie. Wtedy zaprzyjażnił się strasznie z moją przyjaciółką, ciągle u niej przesiadując. Ciągle o nim słyszałam i raniło mnie to. Złamałam się i odblokowałam go, co doprowadziło do kolejnych miesięcy toksyny i kroków ni to w przód ni to w tył.
W tym roku bliżej świąt, nastąpiła poprawa. Spędzaliśmy dużo czasu we 2, robiąc super rzeczy i coś mi strzeliło w głowie, spojrzałam na niego inaczej. Zakochałam się w nim.
Przez chwilę było cudownie i bylam strasznie szczęśliwa, że jestem z kimś kto tak mnie kocha. Starał się o mnie w końcu 2 lata różnymi sposobami i nigdy nie odpuścił, mimo że wciąż go odtrącałam.
Niestety, wyszło jak zwykle. Ciągle wypisywał i wydzwanial do innych dziewczyn (głównie do mojej przyjaciółki, bo stwierdził że teraz to jest jego przyjaciółka - ale też do przyjaciółki przyjaciółki i innych). Na prawie każdym spotkaniu miałam jakąś przykrość np pomylił moje imię albo pytał 'Tu byłem z Tobą czy z nią, bo nie pamiętam?' , wciąż rzucały mi się w oczy powiadomienia, do których się uśmiechal.
Sam też bardzo dużo mówił o moich byłych, przez co się kłóciliśmy, bo strasznie się męczyłam ze słuchaniem o nich każdego dnia przez większość spotkania. Usprawiedliwił to tym, że lubi jak zaprzeczam.
Miesiąc temu usiadlam z nim z listą przykrych sytuacji wypisaną i powiedziałam, że to mnie boli i nie może tak być. Totalnie to zignorował i tego samego dnia znowu wypisywał. Jego argumentem jest to, że pisze do nich głupoty. Wiem, że to prawda, ale co za różnica jakiego typu to wiadomości skoro jest od nich uzależniony. Ogólnie zawsze mówiłam kiedy mi przykro i nic, zero reakcji,
Widząc brak poprawy i dodatkowo ciągły, denerwujący przepływ informacji w trójkącie ja-on-przyjaciółka, postanowiłam to skończyć.
Teraz niby wszystko zrozumiał i mówi, że się zmieni. Jego argument to, że on 'czuje potrzebę opiekowania się wszystkimi'. Baby do niego lgną, bo jest świetnym sluchaczem i ma poczucie humoru. Nie chcę mieć chłopaka, który jest każdego i boję się mu zaufać. Podkreślam, że to on zawsze dąży do tych kontaktów.
Teraz do mnie strasznie wypisuje na różne sposoby, że pewnie mam kogoś, że jest dla mnie nikim dzień po rozstaniu,. na zmianę z tym, że już rozumie. Wczoraj też zdenerwował mnie wiadomością 'niuedoxsbe mi' czyli takie niedobrze mi z wieloma literówkami, a potem nie odpisywał. Oczywiście okazało się, że nic takiego się nie stało tylko bolał go brzuch, a mnie kosztowalo to stres. Mam wrażenie, że próbuje mną manipulować i boję się, że się złamie jak zwykle.
Dalibyście szansę?
