Chciałam zapytać, czy też tak macie. Że wydarzenia z przeszłości wpłynęły na Was, Wasze postrzeganie siebie samych.
Ja będąc w liceum olałam mature. Miałam w nosie naukę, chciałam może zrobić na złosc rodzicom, nieświadomie kopiąc pod sobą dołek. I pozdawali znajomi z klasy, wszyscy... Pluje sobie w brodę do dzis. Chociaż nie jestem głupia, niczego mi nie brakuje, poza tym że byłam wtedy po prostu leniem. Tak to wpłynęło na moje rozumowanie (mam 28lat), że w dalszym ciągu boje się podejść w obawie, że nie pójdzie mi to najlepiej, mimo, iz jestem osobą charakterna, to kiedy mam styczność z osobą, która studiuje, ukończyła studia - czuje się gorsza, głupsza, nic nie warta.
Nie szukam pocieszenia, absolutnie!
Tylko czy ktoś był w podobnej sytuacji? Sprostał temu? I czy to naprawdę zmieniło autopostrzeganie?
- samotnax4
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Na zrobienie matury nigdy nie jest zbyt pozno. Malo tego, mizesz jeszcze isc na studia jesli masz ochote.
- josz
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Na zrobienie matury nigdy nie jest zbyt pozno. Malo tego, mizesz jeszcze isc na studia jesli masz ochote.
Zgadzam się, ciągle wszystko przed Tobą. Jeśli, jak piszesz jesteś "charakterna", zdajesz sobie sprawę ze swoich błędów sprzed lat, a po za tym jesteś dzisiaj zupełnie inną osobą, niż wtedy, gdy jako nastolatka, na złość rodzicom zrobiłaś sobie kuku 
, to wszystko zależy od motywacji i Twojej silnej woli.
W mojej rodzinie wydarzyła się podobna historia. Dziewczyna nawet nie ukończyła liceum, nie zgłosiła się na poprawkę, a więc nie zaliczyła III klasy, okłamała całą rodzinę, poczekała aż skończy 18 lat, po czym niespodziweanie wyjechała za granicę, znalazła pracę, zawarła papierowe małżeństwo! o czym długo nie wiedzieli jej najbliżsi i postawiła na usamodzielnienie się. Przy czym pochodziła z normalnej, pełnej, kochającej się rodziny, rodzeństwo studiowało, a ona wybrała inną, kontrowersyjną drogę.
Po paru latach jednak korespondencyjnie ukończyła liceum (jest taka możliwość), na egzaminy klasyfikacyjne przyjeżdżała do Polski, zdała maturę i...podjęła za granicą studia, które ukończyła. Ruszyła z miejsca, chyba w wieku mniej więcej 25 lat, ale miała do zaliczenia jeszcze dwa lata liceum (wtedy, jak i teraz licea byłt 4-letnie).
Można?
4 2018-08-31 15:20:37 Ostatnio edytowany przez puchaty34 (2018-08-31 15:21:13)
- puchaty34
- Net-facet
- Nieaktywny
Obawiasz się, że nie zdasz? Zdasz! Tylko głąby totalne nie zdają.
- Mokka-hneczka
- Niewinne początki
- Nieaktywny
Najważniejsze to jak próbujesz sobie poradzić z tymi cieniami przeszłości Jeśli podejmiesz próbę zdania matury to się przekonasz czy warto było się tak bać. Moim zdaniem warto spróbować, bo błędy popełnia każdy, tym bardziej młode osoby, bo mają zupełnie inne myslenie i to normalne
Jej, ktoś odpisał - jak mi miło!;) Właśnie brak tej matury jest powodem mojej niskiej samooceny. Eh, długo by pisać. Zazdroszczę, zdrowo zazdroszczę ludziom, którzy coś ukończyli i są z tego zadowoleni, bo pracują w zawodzie na przykład. Często myślę, że nie warto. Szkoda czasu, życia na to złe samopoczucie, jednak jak czasem coś chwyci w środku, nie sposób się tych myśli z głowy pozbyć. Dziękuję, że wypowiedzi. Niech moja gwiazda jeszcze podrośnie chwilkę i następnym roku spróbuje. 
Jej, ktoś odpisał - jak mi miło!;) Właśnie brak tej matury jest powodem mojej niskiej samooceny. Eh, długo by pisać. Zazdroszczę, zdrowo zazdroszczę ludziom, którzy coś ukończyli i są z tego zadowoleni, bo pracują w zawodzie na przykład. Często myślę, że nie warto. Szkoda czasu, życia na to złe samopoczucie, jednak jak czasem coś chwyci w środku, nie sposób się tych myśli z głowy pozbyć. Dziękuję, że wypowiedzi. Niech moja gwiazda jeszcze podrośnie chwilkę i następnym roku spróbuje.
Pewnie, dasz radę !!!
Nie patrz na innych, tylko na siebie, weź odpowiedzialność za swoje życie.
