Witam, mam 18 lat i jestem w prawie 2 Letnim związku na odległość.Mój problem jest następujący.Przez bardzo długi czas nie potrafiłem okazać zaufania swojej kobiecie i przez to byłem co chwilę zazdrosny o każde wyjście czy spotkania z kolegami... myślę, że męczyło ją to od dawna i miała tego dosyć. Za każdym razem jak z nią rozmawiałem mówiła mi jak mnie kocha i że chce tylko mnie i ma gdzieś innych chłopaków, dzięki temu nabierałem pozytywnego myślenia, lecz nie na długo, gdy wracałem do siebie byłem jakiś podejrzyliwy a nawet obsesyjny sprawdzałem jej wiadomości i miałem problemy o każde złe dla mnie treści od kolegów. W tej chwili jestem sam uświadomiony że to co robiłem było chore i nie potrzebne , przez takie moje zachowanie nie wytrzymała i była duża kłótnia która trwała chyba z 2 tygodnie.. była też obojętna ja już nie wytrzymując tego załamałem się a potem ona nie wytrzymała tego jak ja cierpię przez to że ona taka była miała chęci do zerwania i praktycznie pod wpływem emocji zrobiła to ... lecz po kilkunastu minutach zadzwoniła i powiedziała że to nie prawda że chce ze mną być i że chce zacząć od nowa. Niestety jestem wrażliwym facetem i nie potrafię do końca pogodzić się z faktem że tak kochająca mnie kobieta stała sie tak wobec mnie obojętna ... zaczęła mówić o przerwach lecz powiedziałem żeby dała mi szansę i że wszystko będzie dobrze zgodziła się. Widze po jej pisaniu i zachowaniu że jest obojętnie nastawiona do wszystkiego. Powiedziała żebym jej dał czasu aby się ogarnęła i zapomniała o tym wszystkim i tu mam prośbę co mam zrobić czy też mam być taki olewawczy starać się mniej pisać ? Na pewno nie będę już o nic jej głupio pytac bo o to też się bardzo wkurza.. ciągle jest nerwowa ;/ cholernie mi zależy i mam nadzieję czy jej to przejdzie.
Nie bądź olewający tak po całości. Pokaż jej, że ci na niej zależy i chcesz żeby do ciebie wróciła. Możesz ją pytać co robiła, jak jej minął dzień. Pamiętaj, żęby robić małe kroczki a nie rzucać się od razu na głęboką wodę. Zacznij od prostych rzeczy. Możę spróbuj ją znowu zdobyć? Staraj się jak na początku waszej znajomości?
No właśnie. Jak sam już rozumiesz głupio zrobiłeś. Żeby nadrobić głupotę to niełatwe. Generalnie to, że aż taka kochająca wcześniej była to Cię teraz zniechęca? Dzikie spojrzenie.
- zatroskany internauta
- Net-facet
- Nieaktywny
Szczerze to większość związków na odległość tak kończy. Najpierw jest wielkie wow, emocje, chęć rozmów, pisania ze sobą, skype itd, a później zaczyna to wygasać. Jesteś w bardzo młodym wieku. Odległość zabija związki - kamerka nie zastąpi przytulenia i dotyku 2 osoby. Jak często się widujecie?
- tamola28
- Słodka Czarodziejka
- Nieaktywny
Wydaje mi się, że poczuła się po prostu osaczona przez Ciebie. I wcale jej się nie dziwię. Dobrze, że rozumiesz swój błąd. Jednak nie wiem czy przez to wszystko nie odebrała tego tak, że jej nie ufasz i ufać nie będziesz, a to jest bardzo ważne w związku. I straciła cierpliwość, coś się w niej wypaliło i trudno jej wrócić na poprzednie tory.
Daj jej czas, nie naciskaj, jednak pokaż, że wciąż o niej myślisz, że starasz się, abyście byli znów wspólnie szczęśliwi. Ale nie bądź nachalny. A co do związków na odległość, tak, jest to na pewno trudniejsze, niż jak masz drugą osobę pod ręką, jednak da się to wszystko pogodzić. Ja kilka pierwszych miesięcy z moim obecnym partnerem tworzyłam związek na odległość, dobrych kilka miesięcy... Zaczęło się na mydwoje, jednak dość szybko zaczęliśmy się spotykać i ten kontakt przenieśliśmy do świata rzeczywistego. Kilkaset kilometrów jednak, jak się okazało, nie stanowiło przeszkody nie do przejścia. Udało nam się wytrzymać ten czas, teraz jesteśmy razem, mieszkamy razem, jest super. A te miesiące spędzane na odległość? Na pewno nie były łatwe, jednak przy takich związkach zaufanie jest jeszcze ważniejsze niż w zwykłych związkach. Pamiętaj o tym, jeżeli nie jesteś w stanie zaufać jej w 100%, to sobie odpuść, bo taki związek nie przetrwa...
