Jestem z Nim w związku już 2,5 roku, w skrócie: zaczęło się w liceum, wyprowadziliśmy się razem do innego miasta, gdzie teraz razem mieszkamy i studiujemy. Teoretycznie i w oczach innych jesteśmy super parą, czasem się kłócimy, ale ogólnie się dogadujemy i kochamy. Problem w tym, że ja już mam czasem dosyć. Staram się być najlepszą dziewczyną pod słońcem, nie ograniczać Go, nie czepiać o bzdety, dbać i być oparciem. A On? Przy każdej większej kłótni padają słowa "najlepiej się rozstańmy", wychodząc ze mną na miasto zdarza się, że ogląda się za innymi, nie raz złapałam Go na tym, że coś ukrył przede mną lub skłamał, zawsze chodzi z telefonem przy sobie, ostatnio byłam z nim na zakupach, weszłam do przymierzalni a On od razu zaczął gadać z ekspedientką, śmieszkować itp. Wiem, że nigdy nie był singlem przez jakiś dłuższy okres czasu, nie miał się jak wyszaleć i ostatnio przyznał mi się, że czasami zastanawia się jakby mu było beze mnie. Ale drugiej strony wspomina o zaręczynach, wspólnej przyszłości. Próbuję Go zrozumieć, ale nie potrafię. Powiedziałam Mu, że musi zdecydować sam, czego chce od życia, że ja nie będę Go trzymać na siłę przy sobie i uszanuję Jego decyzję. On jednak mówi, że nie chce mnie nigdy stracić i nie wyobraża sobie życia beze mnie. Z tym, że ja zaczynam odczuwać to jako zwykłe przyzwyczajenie, a nie miłość, mam wrażenie, że po prostu boi się, że nie znajdzie sobie lepszej partnerki w przyszłości i z tego powodu się ze mną nie rozstaje. Do tego zachowuje się jak szczeniak, gdy tylko jakaś atrakcyjna dziewczyna zwróci na Niego swoją uwagę. Mam totalny mętlik w głowie, bo nie chcę Go tracić, kocham Go. Ale sama nie wiem, czy mogę wierzyć w Jego uczucia i deklaracje. Tym bardziej, że ostatnio sam sobie przeczy, a ja czuję się tak, jakbym była beznadziejną, niepociągającą kobietą, która zaczęła Go nudzić. Może któraś z Was miała podobny problem i byłaby w stanie coś doradzić... Przepraszam za chaos w tym, co napisałam, jednak ciężko jest pokrótce przekazać tyle informacji.
1 2017-04-19 16:46:25 Ostatnio edytowany przez invisible-one (2017-04-19 16:49:14)
- invisible-one
- Niewinne początki
- Nieaktywny
- stokrotka88
- Zbanowane multikonto
- Nieaktywny
W tym wieku niestety faceci to dzieci i jeszcze dużo czasu musi minąć zanim on zacznie zachowywać się dojrzale. To co napisałaś to dość typowe zachowania facetów w takim wieku. Na pewno nie ma w tym nic takiego, aby zakanczac z nim związek. To by była przesada. Ale powinnaś nad nim popracować. Może jakaś kara? Może niech poczuje jak to jest Ciebie stracić i wtedy otworzą mu się trochę oczy. Spróbuj to sprytnie rozegrać. Przy czym miej na uwadze, że nie chcesz w rzeczywistości rozstania, dlatego też nie przesadzaj. Natomiast parę dni milczenia po jakiejś kolejnej akcji może dużo więcej zdziałać, niż godzinne rozmowy 
Ty dojrzalas do zwiazku i powaznego doroslago zycia we dwoje z planami na slub, ewentualnie dziecko. A on nie. Masz racje, on zachowuje sie jak nastolatek. Nie zmieni sie nagle. Moze zmieni sie za pare lat. A moze w ogole. Kochacie sie, dogadujecie - jest fajnie. W seksie pewnie tez jest fajnie, skoro na to sie nie skarzysz. Ale taki prawdziwy dorosly zwiazek to nie jest, w takim zwiazku nie kloca sie partnerzy czesto, tylko wymieniaja poglady, w spornych kwestiach dochodza do kompromisu. Mezczyzna, ktory powaznie mysli o zwiazku i rodzinie nie oszukuje partnerki, nie flirtuje z innymi. Jezeli z nim zostaniesz, to jeszcze kilka lat bedziesz sie szarpac z jego szczeniackim zachowaniem. I wersje sa dwie, albo zajdzie zmiana i bedzie taki jakim chcialabys go widziec albo bedzie nadal jak jest. A wtedy mozesz zalowac tego straconego czasu, bo moglas przez ten okres kogos powazniejszego poznac. Ciezka sprawa. Ja na chwile obecna was razem nie widze. Jednak decyzja jest twoja.
No cóż zachowuje się jak... typowy szczeniaczek. Po twoim poście widać, że nie interesuje ciebie odchowywanie go. Niestety również uważam, że długo ze sobą nie będziecie i to nie jest ktoś na poważny związek którego szukasz. Decyzja należy do ciebie.
