Witam! Mam pewnien problem ... i jest nim to że potrafie zdenerwować się obojetnie jakimi błachostkami (lub nie). Jestem młodą osobą i gdy jestem na tle nerwowym potrafie nie jesc przez kilka dni. Jest to spowodowane np. mama - z którą relacje ostatnio mi się nie układają, a moje rodzeństwo nie jest mi wstanie w tym pomóc i drugie to mój chłopak. O którego jestem od jakiegoś czasu chorobliwie zazdrosna (np. pisze z jakas koleżanka która też ma chłopaka - mimo jego rozmów - zaznacze że spokojnych i wyjaśnień że nie ma czego się martwić - Nadal mam ucisk który jest spowodowany tymi nerwami) Czuje sie powoli zmęczona tym wszystkim , nie czuje sie zbyt pewnie, moja samoocena kazdego dnia idzie w dół. Zamykam sie w sobie. Dawno nie mialam takiego okresu że ciagle chce mi sie płakać , nawet w miejscach publicznych. Chciałabym wrócić do mojego starego wcielenia bo napewno to sprawi że wszelkie relacje poprawią się na plus. Że moja praca i życie będzie lepsze i szczęśliwsze. Powiem że próbowałam się w rózny sposob też zrelaksować się, ale czasem poprostu nie umiem . Siedzac marnuje czas - a tego też nienawidze. Co bym mogła jeszcze zrobić ? Jak mam jeszcze walczyć z taką bezradnością i szybkim denerwowaniem się ?
Najlepszym sposobem na początek to zrozumienie i nauczenie się bezwarunkowej miłości do ludzi. To jest to co mówił Jezus. "Jeśli ktoś ciebie uderzy w prawy policzek to nadstaw mu lewy". Nie odpowiadać agresją na agresję, bo to doprowadzi do błędnego koła i całe życie będziesz w stresie.
3 2015-11-04 11:34:03 Ostatnio edytowany przez kwadrad (2015-11-04 11:36:10)
- kwadrad
- Net-facet
- Nieaktywny
Mozesz stac sie bardziej obojetna na te problemy i jak to sie mowi "postarać sie zajać soba" .
Mozesz tez postarac sie doprowadzić systuacje ktore powoduja w Tobie dyskomfort do jakiegoś poziomu ktory wydaje sie Tobie optymalny.
Najlepsze rozwiazanie lezy chyba gdzies posrodku.
Taki przykład był sobie drwal ktory miał pecha.
Zawsze jak podnosił siekiere zeby przepołowić pieniek to to jakis ptak zaskrzeczał.
Poczatkowo to olewał . Po paru dniach zaczeło go to irtytować.
Po tygodniu drwal zamiast przepołowiać pieńki wział siekere i poszedł szukac ptaka ktory zawsze skrzeczał jak on chciał przepołowic pieniek.
Jak pewnie sie domyslasz nie przynioslo to zadnych rezultatów
.
Po miesiacu ptak dalej skrzeczał a drwal dostawał furii jak tylko myslal ze musi isc kolejny raz przepolowic pieniek.
Czyli ogolnie mowiac skierował agresje na siebie , poniewaz problem okazał sie nie do rozwiazania.
Aczkolwiek po pol roku drwał doszedł do wniosku ze w sumie skrzeczenie ptaka juz na niego nie działa i nie rozumiał dlaczego wczesniej go to irytowało.
Co sie stało ?
Drwal pogodzil sie z tym ze niektorych sytuacji nie moze zmienić i ta wewnetrzna potrzeba zmian(doprowadzenie do stanu ktory on widzi jako optymalny) o ktorej myslał nie do końca jest dla niego dobra.
Oczywisćie niektore sprawy sa mniej błache ale moze nie warto wszystkim sie tak przejmowac ? 
ze stresem tak już jest, że dopada nas niemalże na każdym kroku, czasem warto czytać: beactive.pl/zdrowie/jak-poradzic-sobie-ze-stresem , to też pomaga, czasem wystarczy włączyć relaksacyjną muzykę, a czasem trzeba uciec na krótszy bądź dłuższy spacer, wyciszenie dużo daje 
5 2015-11-09 21:57:30 Ostatnio edytowany przez MrSpock (2015-11-09 21:58:54)
.
kwadrad- dziękuje za drwala... Ja ostatnio mam tez trudny czas, i mam swiadomość niemożności zmiany niektorych sytuacji itd, ale zatrzymanie wkurzenia- to trudne.
Ja polecam proby medytacji, spacery, ruch- chi kung, tai chi. jogę..
czy sama korzystam? trochę tak- brak mi systematycznosci..
