Szybkie zakochanie w innej. - Netkobiety.pl

A co jeśli nie widzi się u boku obecnej partnerki za 5-10-15 lat?

Dla mnie obecna relacja też jest „słaba”, skoro autor zdążył już wyznać miłość pannie, którą widział kilka razy w życiu, a nie potrafi swojej wieloletniej partnerce powiedzieć, co mu chodzi po głowie.
Kryzysy są wbudowane w długoterminową relację, zauroczenia się zdarzają, ale ważne co się z tym robi. Jak biegnę podzielić się swoimi odczuciami do nowo poznanej osoby, a mam problem, żeby szczerze pogadać z partnerem, to coś tu grubo nie teges.

Sam seks z obecną jest pewnie mordęgą.
Niestety kłopot jest taki, że ta w której sią zadurzyłeś, to tylko wynik twoich deficytów. Teraz możesz sobie to zracjonalizować, jak to zrobiłeś w podsumowaniu. Ale to w tobie zostanie i znowu wybuchnie przy innej, albo tej samej dziewczynie.
Jaki plus? Młody jesteś, bez większych zobowiązań. Jeszcze można zaliczyć upadek. Pomyśl co będzie jak cię to dopadnie np. mając 40 lat, gdy są już dzieci i ułożone życie.

Ja nie uważam, że to zakochanie od razu oznacza, że obecna partnerka nie wystarcza albo że to nie to.
Zauroczenia się zdarzają i jak się jest singlem i jak się jest w związku i jak się jest w wieloletnim małżeństwie. Bo jesteśmy ludźmi i mechanizm nie znika. Skoro zakochujemy się będąc singlami, to nic się potem nie zmienia.
To, czym to się różni to nasza reakcja. Tutaj jest i dobra i zła. Zła, że sobie pozwoliłeś na rozwijanie tego zauroczenia. Dobra, bo się opamiętałeś.
Będziesz wiedział na przyszlość, żeby reagować wcześniej i nie pozwalać sobie na rozwój zauroczenia w innej.

Bycie w związku czy w małżeństwie polega też na tym, że jak się taka sytuacja pojawia, to wybierasz. Ty wybrałeś

No to jest na prawdę dziwne, że powiedziałem innej kobiecie wprost że się w niej zakochałem a wieloletniej partnerce nawet słowa o tym nie pisnąłem. Nasza relacja jest nie do końca udana jak widać strasznie kuleje komunikacja i nie wiem dlaczego tak jest w sensie od dawna nie mówiliśmy sobie czego oczekujemy od siebie a teraz ja od roku będąc zakochanym co raz bardziej stawiam się pod ścianą. Jestem wrażliwcem i nie chciałbym skrzywdzić mojej dziewczyny, ale nie świadomie to robię odgradzając ją od siebie co raz bardziej.
Nie wiem czy teraz chodzi o to, że jedna z moich "stron" nagle daję sobie znać, że tak na prawdę nigdy się nie wybawiłem i ciągnie mnie w nieznane tym bardziej, że mam realną możliwość. Ale doskonale znam siebie i jestem typem, którego wyciągnąć na impreze to jest wyczyn - także zdając sobie z tego sprawę racjonalnie do tego podchodzę.
Mówiąc szczerze to nie pamiętam czy w swojej partnerce się zakochałem - wiem, że świetnie spędzaliśmy ze sobą wspólny czas na gotowaniu, uprawianiu sportu wspólne wakacje, studia, mieszkanie. Jest mi przykro i dołuje mnie bardzo, że miałbym zostawić ją samą to uczucie bardzo mnie trzyma z nią.
Seks jest jaki jest, mimo tylu lat ze sobą dla niej jest to kwestia tabu najlepiej po ciemku kilka pozycji nic nowego. Na pewno to też się jakoś odbija, ale no nie jest dla mnie to aż tak ważne.
Nowe jest nowe i fajne, ale zastanawiam się co później. Nagle znowu się w kimś zakocham i co dalej historia się powtórzy ? Póki co nie wybrałem a w dalszym ciągu siedzę w takiej nicości.
W skrócie jak se tak myślę, to pojawiła się opcja zmiany swojego życia spróbowania czegoś innego i moje wewnętrzne ja bardzo tego pragnie, ale wiąże się to z tym, że stracę wartościową osobę a do tego ją skrzywdzę.

Nie pamiętasz czy się zakochałeś, dobre
To wygląda, że tak z przyzwyczajenia z nią jesteś, choć pociąg fizyczny w którymś momencie się pojawił, a zaczęło się od przyjaźni.
Seks po ciemku, mówi, że dziewczyna ma problem z akceptacją swojego ciała.

Jeśli faktycznie to jest zakochanie w M, to tak szybko Ci nie przejdzie, daj sobie jeszcze trochę czasu, ciekawe czy M odwzajemnia, ale tak czy tak powinieneś zerwać jeśli czujesz, że obecna dziewczyna to jednak nie to...

Chłopie strzel sobie baranka.
Ty się nie zakochałeś tylko zauroczyłeś - czyli podziałała na Ciebie na poziomie hormonów czytaj dostałe chcicy.
I dla zaspokojenia ciekawości lub kto jak woli ulżeniu sobie chcesz zaryzykować wieloletni związek?
A jak tam się nie uda to będziesz jęczał że chcesz wrócić?
Uwierz mi na słowo że ogromna część populacji ludzkiej w sypialni nie ma odstawianych scen porno.

Próbuję się w czuć w sytuację Pani M. Mężczyzna, który jest w 8 letnim związku, w maju 2021r. pisze, że zakochał się, pomimo tego, że nie rozmawiał z Panią M sam na sam nigdy. Teraz odzywa się po prawie roku, że zakończył związek i jest gotowy na poznawanie. Serio? po pierwsze to ta Pani M już dawno mogła o Tobie zapomnieć i związać się z kimś innym. Po drugie to kiepsko to wszystko brzmi. Pani M. też może się obawiać, że po kilku latach zakochasz się w innej kobiecie i przekreślisz z nią kilka lat relacji dla kobiety którą. np widujesz w pracy ale nigdy z nią nie rozmawiałeś. Ona mogła faktycznie na odczepne tak napisać, albo celowo nawiązała do Twojego związku, abyś się na nim skupił. Tu nie ma żadnej pewności, że ona nadal byłaby Tobą zainteresowana. Z drugiej strony jeśli zerwanie  z dotychczasową dziewczyną miało by zależeć od tego czy Pani M. Cię zechce to zerwij tak czy inaczej, bo szkoda dziewczyny. Ja sobie nie wyobrażam być z facetem, który jest ze mną tylko dlatego, że inna go nie chciała.

Tu chodzi też o mnie bo walczę sam ze sobą. Ona miała kilku facetów przede mną a ja nie miałem nigdy nikogo a ona jest pierwsza. Czy to źle, jeżeli zerwę związek aby zrobić to co chcę czy powinienem wygrać racjonalnie i dusić to w dalszym ciągu ?
Pani M to znajoma, którą czasami widujemy na spotkaniach wśród znajomych, raz czy dwa miałem możliwość z nią porozmawiania na osobności. Nie wiem czy nadal jest coś na rzeczy wiem, tylko że się w niej zakochałem i czuję to uczucie pierwszy raz od bardzo dawna. Nie wiem czy w tym wypadku powinienem kierować się uczuciami czy zachować zdrowy rozsądek.  Już nie chodzi nawet o to czy ta druga by chciała czy nie - po prostu czuję że właśnie chyba nasz związek się wypalił i nie chcę tego do końca przyznać sam przed sobą. Najszybsza zmiana to po prostu zerwać i udać się przed siebie idąc dalej.
Plany owszem były śluby, wesela i wspólne mieszkanie kupno, ale właśnie oprócz takiego gadania nigdy do niczego nie doszło w sensie do konkretów. Dojrzały facet, jak do niego dojrzeć ?
Gdyby to była kwestia tylko i wyłącznie sexu to bym poszedł na roxe i sam bym się przekonał, ale nie o to chodzi.

Ja uważam, że powinieneś odejść o swojej dziewczyny. Dlatego, że ty teraz z nią jesteś z litości, z łaski. Wszystko co robi zamieniasz w wady, mimo to, że sam masz ich pewnie pierdyliard. To, że śmie zamykać oczy podczas seksu mnie rozwaliło.
Poza tym jeśli zakochujesz się w kimś będąc z nią w zwiazku oznacza to, że nie jest dla ciebie zbyt ważna. Twoja wrażliwość dotyczy tylko tego, że będziesz miał dyskomfort zranienia jej i powiedzenia jej, że kończysz wasz związek, a potem, będziesz miał ją gdzieś. No chyba, że ci z tą nową nie wyjdzie, to pewnie nagle doznasz olśnienia z jakiego "szczęścia" zrezygnowałeś.
Życie jest brutalne, idź i zrób eksperyment, może to będzie to czego szukasz.

Robisz z tej nowej chodzący ideał a wierz mi nikt nim nie jest. Piszesz że pracuje po 12 godzin fizycznie i jest pełna sił, może dlatego że następny dzień roboczy jest wolny..? Przeszkadza Ci to że aktualna partnerka idzie spać po pracy i jej nie ma a weź pod uwagę że "M" w tym czasie będzie się wiecznie szlajała po znajomych podczas gdy Ty wolisz siedzieć w domu. To już jest ogromna różnica która Was dzieli. Podoba Ci się w niej to że jest inna od Twojej obecnej partnerki i chciałbyś spróbować czegoś nowego w łóżku a wizja dalszego seksu z aktualną do końca życia jest dla Ciebie traumatyczna. Piszesz o wypaleniu, gdybyś był wypalony to dawno byś to zakończył, teraz chcesz to zakończyć bo Ci się nowa dziewczyna spodobała. Takich przypadków jak Ty jest pełno. Nie chce Cię porównywać do innych ale schemat jest taki sam. Facet zakochuje się w innej i wtedy nagle zdaje sobie sprawę jak bardzo krzywdzi go obecna partnerka. To jest mechanizm obronny bo ciężko przyznac przed sobą że można przekreślić tak długi związek ze względu na tymczasową chęć zaspokojenia swojego przyrodzenia które nawiasem mówiąc z czasem znowu się znudzi. Gdybyś naprawdę był zakochany w swojej obecnej nie zwróciłbyś uwagi na nową, do tej pory po prostu nie spotkałeś dziewczyny która by Ci się spodobała i dlatego tkwiłeś w tak długim związku. Nie naprawisz tu nic bo się nie da. Lepiej będzie jak zostawisz obecną, Twoja frustracja i porównywanie unieszczęśliwi ją.

Akuratnie nie zgodzę się z tym, że ona zasługuje na więcej. Zdaje się, że w łóżku nie jest jakoś tam wymagająca i dostaje co potrzebuje. W układzie związkowym ma faceta, który też jej pasuje. Może wieść tu prym. Myślę, że to taki rodzaj kobiety, która to lubi. Nie wiem na kogo lepszego mogła by trafić? Wśród całej masy leni, przemocowców i zarozumialców, trafiła dla siebie bardzo dobrze.

Powiem Wam szczerze. Partnerka z którą jestem jest super babka, bardzo dobrze czuje się w jej towarzystwie. To że jestem jaki jestem czyli właśnie gość, który siedzi w domu trochę daje mi obawy że tak na prawdę nie znajdę nigdy innej tak fajnej kobiety pewnie obawa każdego, ale to na serio trzyma w takim napięciu że ciężko z tego wyjść.Z drugiej strony to zakochanie pokazuje że widocznie cos poszło nie tak z nami i chyba pokazuje że czegoś innego oczekuje.
Ale jak mam oczekiwać czegoś zupełnie innego skoro jestem taki. Może muszę wybrać kompromis że będąc introwertykiem nie da rady być z kimś extrawertycznym. I to co mam będzie dla mnie najodpowiedniejsze.

Oprócz mojej partnerki to nie widziałem innej kobiety. To jest o tyle dziwne bo ona normalnie się przy mnie przebiera, razem się myjemy a sex to tylko wieczorem i właśnie najlepiej po ciemku przy zasłoniętych zasłonach. Nie ma żadnej spontaniczności na zasadzie szybki numerek. Sex różnie bo często po pracy jest zmęczona i pomimo tego że mówimy że dzisiaj wieczorkiem coś będzie to nie dochodzi do niczego bo ona jest zmęczona. Ostatnimi czasy sex u nas bywał raz na tydzień nawet dłużej.

Różnie bywa, jak zauroczy/zakocha się w innej/ym i w to pójdzie, to liczy się z rozstaniem, a nawet jeśli nie pójdzie, opamięta się, bo przecież taki dobry, wspaniały wręcz, a jak głębiej się wejdzie, to okazuje się, że nie do końca.

Jakby nie było tu zdrada emocjonalna jest. Nie jest tak, że każdy będąc w związku przeżywa zauroczenia , co nie znaczy, że nie podabają nam się inni, w zauroczeniu/zakochaniu już wchodzi pociąg seksualny.

Kris, skoro jesteś introwertykiem, to zgrać się z drugim biegunem nie jest łatwo.

W tak młodym wieku, to seks u was nie porywa, dobrze jakbyś nie miał dużych potrzeb w tej sferze...

Czyli jak by nie patrzeć to fakt że zakochałem się od razu mnie dyskwalifikuje aby być dalej w stałym związku. Nie wiem czy jesteście w stanie mi uwierzyć, ale w wieczór, kiedy się z nią zobaczyłem na imprezce byłem wtedy że swoją partnerką i dzień później już czułem że coś się zmieniło i ten stan sam przyszedł. Bywały dni że myśli pojawiały się i siedziałem i myślałem non stop o niej i nie mogłem przestać. Czy to pochodna tego że nie wybawilem się i nagle mnie wzięło na hulanki ?
Seks uważam za potrzebny, ja sam potrzeb nie mam aby robić to codziennie ale raz na 2-3 dni. A kiedy dochodzi do stosunku to wydaje się to być bardziej "mechanicznie" bo wiem że ona nie ma takiej potrzeby a ja mam.
Nie do końca się zgodzę z tym że zakochanie równa się z pożądaniem. Nie fantazjuje o niej i nie zdarzyło mi się to.

Jasne że się boje, ale wychodzi ze mnie ta strona która chciałaby zrobić coś na co ma się ochotę nie patrząc na to czy ostatecznie wyjdzie czy nie wyjdzie. Zawsze sobie sporo odmawiałem na zasadzie nie wypada albo jesteś za stary na to. Gdzieś tam w środku mnie to dziecko próbuje się wydostać.

Słabe co masz na myśli mówiąc to. Czy to znaczy że mam robić sobie dobrze ręką bo moja nie ma ochoty i do końca życia robić to po ciemku i to raz na ruski rok. Mam z tego kompletnie zrezygnować ? Każde jakieś urozmaicenie seksu kończy się powiedzeniem "następnym razem" bo ją plecy bolą bo to bo tamto najlepiej jak leży i zrobię to szybko i tak to wygląda od dawna. Muszę zrezygnować z własnych potrzeb aby powiedzieć że w dorosłym związku takie problemy są nie istotne?

Wiem jak to wygląda z waszej perspektywy że jestem pewnie szczeniakiem, ale takie mam odczucia i może nie wbili mi tego do głowy, dlatego śmiało bądźcie bezpośredni.

Ja to zakochanie definiuje tak jak odczuwam to teraz, czyli losowo pojawiające się myśli o tej drugiej osobie. Ok ja nie myślę na zasadzie jak szybko dobrać się do niej a inny może tak. Bardziej chodzi mi ta sferę że w jakiś sposób mnie to uskrzydla.

Kriss, skoro koncentrujemy się na bardzo istotnej powłoce cielesnej ...
Jeśli tak to wygląda to dobrze Ci radzę, odpuść, będziesz tak napalony, że nie dasz rady egzystować. trochę to tłumaczy Twoje fascynacje innymi kobietami.
Ty już zdradzasz partnerkę. Sam widzisz, że masz wątpliwości, że się z tym dusisz.

dokładnie tak.
Ewidentnie Wasz związek jest albo przechodzony, ale jeśli tak było od początku to jest rzeczywiście słabe, po ślubie nie możesz oczekiwać, że będzie lepiej, raczej tego, że wręcz gorzej.

Niestety, ale rozmowa nie podniesie libido partnerki, ani jej pociągu seksualnego do partnera, jeśli nawet coś było to zniknęło...

Nawet abstrahując od zauroczenia, obydwoje nie są zadowoleni z pożycia, ona nie ma żadnej przyjemności z seksu, nie wspominając o satysfakcji, więc jaki sens ma taki związek utrzymywany na siłę, można powiedzieć, tylko dlatego, że poza tym dobrze się dogadujemy.

Czyli związek i tak skazany na porażkę...

Jest wam ze sobą dobrze, tylko jedna ważna sfera szwankuje i jak chcecie tak żyć, to przecież nikt wam nie zabroni.
Sam się kiedyś przekonasz czy Ci to wyjdzie na zdrowie

Jak ten seks aż tak kuleje jak opisujesz to faktycznie się nie dopasowaliscie pod tym względem

Tylko właśnie próbowałem z nią rozmawiać czego oczekuje, nie powiedziała nic. Gra wstępna kończy się tym, że mówi mi dobrze chodź już. Też mi trudno z tego powodu bo to serio wygląda jak bym był słaby a od niej się tego nie dowiem a zawsze mówi, że nie ma na co narzekać.

Zanim ta nowa się pojawiła, to już miałem myśli na zasadzie czy to jest na pewno to co chcę oraz też zwykła ciekawość kierowała bycia z inną. Ale to były właśnie takie przelotne myśli, potem wracałem z tym do domu i rozchodziły się jakoś.  Ta nowa nie jest atrakcyjniejsza właśnie, podobają mi się w sumie jej włosy jeżeli chodzi o wygląd a tak to bym powiedział, że taki typ kobiety nigdy mnie nie interesował.  Czy był flirt - byłem wtedy lekko wstawiony, ale po za zwykłą rozmową, która po prostu się kleiła nie było tajemniczego puszczania oczka czy coś - byłem wtedy na imprezie ze swoją partnerką nie pomyślałbym nawet o czymś takim. A jeżeli chodzi o czyjąś uwagę skierowaną na moją osobę to raczej jestem na tyle skryty, że zazwyczaj się czerwienie i zastanawiam się co mam mówić. Pojawiła się możliwość, aby spróbować coś zupełnie innego i sprawdzenia tego - tak mi w głowie szumi, że właśnie jeszcze mam niby ten czas, ale z drugiej strony to też dobry czas na ustatkowanie swojego życia. Tylko czy będę mógł powiedzieć sobie w wieku 50 lat że żyłem tak jak chciałem ?

W sumie to może dobrze się stało, że pojawiła się ta M.
Albo z partnerką wejdziecie na inny poziom relacji albo się rozstaniecie.

Kris jesteś młodym mężczyzną, jeśli teraz tego nie czujesz to lepiej pewnie nie będzie. Co będzie za kilkanaście lat? takich M. spotkasz jeszcze pewnie kilka i nie każda będzie pewnie taka fair jak ona (szacun dla dziewczyny), będziesz miał dylematy, może ulegniesz...

Moim zdaniem szkoda i zdrowia i życia. Twojego i jej.

Pewnie skrzywdzisz mocno partnerkę odejściem, ale teraz też nie jesteście szczęśliwi,
musisz zdecydować, bo dłużej tak się nie da. Ona tez zasluguje na szczęście, być może z kimś innym je znajdzie.

Rany jakie to prawdziwie.

Nie nazwałabym cię złamasem. Oboje jesteście młodzi. Zbieracie swoje doświadczenia życiowe. Okazało się, że już wam (tobie) nie po drodze. No to co z tym zrobić? Na pewno nie trwać w związku z litości, bo to się nie uda. Każdy związek niesie za sobą ryzyko porażki, nigdy nie mamy gwarancji, że bedzie na całe życie. Zostaną wam wspomnienia wspólnych chwil i tyle.

Powiem Ci coś z doświadczenia bo miałem w 90% identyczną sytuację. Nie chciało mi się czytać tych wszystkich komentarzy więc nie wiem czy trafię do końca. Wizja tego że można byłoby być z dziewczyną która jest przeciwieństwem jest tak pociągająca że nie można zmienić swojego myślenia. Co prawda róznie w życiu bywa i może jest super dziewczyną ale dopiero teraz o tym wiem że dziewczyna to nie bułka którą można pójść do sklepu i kupić fajną w każdej chwili. Naprawdę jest ciężko znaleźć kogoś kto będzie pasował i będzie miał wartości. Życie z drugą osobą to nie 2 lata a z 50 i trzeba mieć świadomość tego że będą złe i dobre chwile i trzeba się dogadywać, a zauroczenie przemija. Moja ex była niesamowicie energiczna, pozytywna, uśmiechnięta ale nie potrafiłem z nią rozmawiać. Każda rozmowę traktowała jako atak i gdybym mógł cofnąć czas to mimo że poprzednia była nudniejsza i nie było tego flow, nie zostawiłbym jej.

Nie.

Po prostu się wypaliło. Fascynacja inną. Tak bywa. Lepiej teraz, jak nie macie dzieci, kredytów.
I Ty i ona zasługujecie na kogoś z kim będziecie szczęśliwi. Byliście bardzo młodzi. Takie związki są piękne, ale życie je czesto pokona.

Czytając ten watek moim zdaniem jesteś już jedna noga poza związkiem. Uważasz, że się zakochałeś a twój obecny związek jest średni, nie jest zły ale nie jest tez super dobry. Po prostu jest.
Robisz sobie wymówki ze introwertyk , ze ciężko, ze kto zaakceptuje? Nie wydaje mi się żebyś był jednym introwertykiem na świecie. Jesteś do tego świadomy jaki masz charakter wiec czas tez trochę wyjść ze swojego 'comfort zone'. Bo przecież możesz pójść na imprezę i dobrze się bawić jak postanowisz sobie ze tak właśnie będzie. A najpiękniejsze jest to ze świat nie ogranicza się do dwóch dziewczyn ( twojej aktualnej i tej w której się zakochałeś).
Ja osobiście uważam ze w swoim życiu pominąłeś fazę eksplorowania bo związałeś się z kimś tam i teraz kurczowo się trzymasz argumentów ze ona cię akceptuje. Skąd pomysł ze inni ludzie mieli by ciebie nie akceptować?  Jesteś w takim punkcie w życiu gdzie ta faza eksplorowania daje o sobie znać i czujesz podświadomie ze chciałbyś, oczywiście ze się boisz, bo w zasadzie to już przyzwyczaiłeś się do tego co masz i może nie chcesz więcej. A może chcesz więcej tylko o tym nie wiesz?

I nie nie masz tragicznej sytuacji, bo świat nie jest zero jedynkowy ze albo ta albo tamta. Moim zdaniem z ta M to pewnie ci nie wyjdzie ale koniec końców będziesz szczęśliwy ze z ta pierwsza tez nie jesteś bo dzięki temu będziesz miał szanse na poznanie wszystkiego innego.

To jest moje subiektywne zdanie, do niczego nie namawiam.

Należysz do osób, które nie puszczą się jednej gałęzi, zanim nie złapią drugiej.
Trzeba umieć żyć samemu, nie uzależniać swojego życia od drugiej osoby, wtedy i decyzje przychodzą łatwiej.

Nie jesteś chyba taki wstydliwy, skoro do M potrafiłeś tak zagadać, że taka była jej reakcja... do tego będąc w zwiazku.

My tu tylko możemy pogadać, nie zmienimy Twojej osobowości, sam musisz nad sobą pracować, nad poczuciem własnej wartości.

To jednak musi coś być na rzeczy, jak jej to powiedziałeś przy swojej nieśmiałości.
Dobrze Ci dziewczyna powiedziała, bo naczej byś jedną noga był z nią, drugą z obecną partnerką.
Może zróbcie sobie przerwę, spójrzcie na swój związek z boku, dajcie sobie jakiś czas, żeby się do końca określić.
W myśl powiedzenia, jak kogoś kochasz, puść wolno... przekonasz się czy on też kocha. To dedykuję Twojej dziewczynie, ale ona i tak chce być z Tobą czy ja kochasz czy nie, abyś był, czyli tak trochę na siłę Cię przytrzymuje, co Ci nie ułatwia...

https://www.netkobiety.pl/t127322.html

Przeczytaj wątek kolegi, ma podobny problem z decyzyjnością, możecie podać sobie rękę...