Relacje z kolezankami a ciaza i dzieci... - Netkobiety.pl

Zawsze mi sie właśnie wydawało ze zapewne status takich spotkan sie zmieni jak i miejsce i czas ale okazuje sie ze one zanikaja... kiedy moja chrzesnica byla mala zabieralam ja na weekendy do siebie zeby rodzice odpoczeli i caly swiat byl nasz... Wozek pićku papku pieluszka w torbe i wio po 13 km na piechotke do lasku po drodze kawka w Maku i wracamy. A to tu a to tam gdzie nam sie zachcialo tam latalysmy Na urlop tez ja zabieralam na wyjazdy kazdy zdziwiony ze z dzieckiem przeciez nie wypoczne a my mialysmy zawsze radoche. A tu sobie wszyscy robia dzieci i jest coraz gorzej

Wiesz, pinky - to, jak spędza się czas z dzieckiem, zależy w dużej mierze od samego dziecka.
Jeśli jest typem wrzeszczącym, to daleko z takim dzieckiem nie pójdziesz.
Załóżmy, nie spałaś całą noc, bo dziecko też nie spało. Chce Ci się iść potem na spacer, jeśli boli Cię głowa i wszystko inne?

Mój synek ma 9 miesięcy i baardzo chciałabym się spotykać z koleżankami, ale... one nie chcą.
Nie wiem, czy im przeszkadza wózek, czy to, że malucha muszę czasem przewinąć, nakarmić, wziąć na ręce.
Czasem aż czuję się trędowata, serio.

pinky69 zależy jak sobie czas zorganizujesz
z małym dzieckiem naprawdę dużo mozna zrobić

To nie zależy od dziecka tylko od matki. Jeśli matka jest spokojna, dziecko jest spokojne. Jeśli matka śpi razem z dzieckiem, to budzi się w nocy jedynie na karmienie i rano oboje są radośni i wyspani. Tak jak pisała lena- z dzieckiem naprawdę można dużo zrobić.

Pinky - pojedziesz sobie w lipcu na działeczkę na kocyk i na karmi ^^ Przestań słuchać głupot tylko ciesz się sobą i potomstwem

Teo - masz dzieci? Bo mam wrażenie, że nie masz pojęcia o czym piszesz
Tak jak napisała Cynicznahipo - każde dziecko jest inne. Oczywiście, że to zależy też od matki, ale także od wielu innych czynników.

Co do relacji z koleżankami.
Każda będzie reagować inaczej. Jeżeli kobieta jest "zafiksowana" na dziecko, to nie będzie chciała o niczym innym rozmawiać, spędzać czasu w inny sposób, jak tylko z dzieckiem etc.
Mnie zawsze nudziły opowieści dłuższe niż 5 minut o dzieciach i to bez względu na to czy miałam czy też nie, własne dzieci.

Natomiast zgadzam się, że nawet z małym dzieckiem można wiele rzeczy robić.
Elżbieta Dzikowska (żona Tony'ego Halika) z maluchem wybrała się nawet w Puszczę Amazońską. Aż tak ekstremalnych wrażeń małym dzieciom nie fundowałam, ale wypady w góry czy na kajaki uskutecznialiśmy już z maluchami.

Kontakty towarzyskie po urodzeniu dziecka, siłą rzeczy się nieco ograniczają, ale przy dobrej organizacji, prawie wszystko można robić

Pewnie! Luc ma sto procent racji.

Najważniejsza jest dobra organizacja i po prostu zwyczajne chcenie.

Ja się przyznam, ze nie lubie się spotykac z dzieciatymi kolezankami poniewaz ... Nie lubie dzieci
Oczywiscie oprocz swojego cudze "bachory" doprowadzaja mnie do szalu. A jak sa grzeczne, to mnie meczy koniecznosc dbania o ich bezpieczenstwo. Lub cokolwiek.
Chociaż czasami sobie lubie przez 5 minut "potitiutac" do takiego slodkiego szkraba, poki się nie usmarka i nie rozedrze. Wtedy czar pryska a ja się rozgladam za wyjsciem ewakuacyjnym.

Na szczescie moja Mloda jest już niemal szacowna nastolatka wiec mogę odetchnac z ulga teraz wizyta kolezanek oznacza, ze same doloza 100% staran by nie rzucac się w oczy

A ja nigdy nie byłam w ciąży i sama ograniczyłam kontakt z moimi ciężarnymi koleżankami / młodymi mamami. Dlaczego? Bo one nie potrafią mówić o niczym innym. Wszytsko kręci się wokół pampersów, kaszek, karmienia piersią i kolorów kup nie jestem w temacie, nie mam o czym z nim rozmawiać, więc odpuściłam. Kiedyś koleżanka napisała mi smsa, w którym poinformowała, że Tomek zrobił żółtą kupkę, a Ania zieloną. Ręce mi opadły. Zastanawiam się czy to już zawsze tak będzie i proszę Boga, żeby mnie uchronił od bycia taką mamą. Rozumiem, że ich świat ogranicza się do pampersów i seriali no ale żeby aż tak?

Pod warunkiem, ze owo zycie towarzyskie nie skonczy się w takim przypadku na bieganiu za dzieckiem i pilnowaniu żeby sobie krzywdy nie zrobilo.   Od czasu do czasu zerkajac na rozbawione towarzystwo saczace piwko przy rozpalonym grillu

Cyniczna, kończąc już temat, czarów nie ma i w takim wypadku ja zapewniam Ciebie, że w tym wieku (9 miesięcy) charakter NIE ma nic do rzeczy. "Ten typ tak ma" jest ulubionym zdaniem lekarzy, którzy nie mają zielonego pojęcia co dolega pacjentowi, wiem, bo sama tak wielokrotnie słyszałam, bo taką "diagnoze" stawiano dzieciom, a dopiero upór rodziców i szukanie informacji sprawiało, ze jednak "ten typ" tak nie miał.

Wracając do tematu

U matek pojawia się chorobliwa nadopiekuńczość, przynajmniej u niektórych. Przykład: Moja koleżanka przyszła kiedyś do mnie ze swoim 2 letnim synkiem. Było lato, 30*, ja patrze a on ma długie dresowe spodnie i bluzę... "CZEMU?!"- pytam, a ona, że niedawno był przeziębiony czy coś...
To samo z bieganiem za dzieckiem krok w krok... PO CO?! Jeśli mamy ogródek (działka np) gdzie jest trawa i nic poza tym to cóż ten dzieciak może sobie zrobić?! NIC.
Dzieciate koleżanki patrzą na mnie ze zgrozą kiedy mam na oku dzieci, ponieważ nie zrywam się za każdym razem jak upadnie, nie biegam w panice za nimi, nie robie krzyku kiedy w lecie dzieciak dorwie miske z wodą, a na dworze upał.
Z moich obserwacji wynika, że kobiety małpiego rozumu dostają i tyle.

Jeszcze mnie śmieszy zjawisko jak mamusie właśnie na plac zabaw poubierają te dzieci jak do babci na niedziele i własnie jest tak jak piszesz: nie siadaj, nie klękaj, bo się ubrudzisz... Horror!
Pralka - wynalazek nie nowy... Każda młoda mama wie, że ubranek jest zwykle więcej niż to dziecko może "przerobić"... Ale nie! Najlepiej przywiązać i niech sobie grzecznie posiedzi koło mamusi >.< To powinno być karane.

Przeraza mnie to jak patrze na takie Panie... Mnie rozbrajala moja kolezanka ktora jak jej synek był maleńki caly czas musiala bujac wózek w koncu miala patent ze na spacerze jak plakal wkladala go do husty nosila a jak usnal przekladala... poszlysmy na pizze młody zaczal sie budzic ale sam jeszcze nie wiedzial chuba co by chcial i wygladal jak by mial pojsc spac dalej... ledwo ta mini powieczke uchylil a ta za wozek i jiz jedzie gora dol gora dol... nie wytrzymalam i mowie po co nim tak majtasz jak on zaraz usnie wiec zaprzestala i bylo jeszcze 20min spokoju...

Ahahaha, to mnie rozwaliło

Jesu... zamiast zupkę jeść to do lekarza by z nim poszła, bo to takie nienormalne trochę...

O! I To też mnie wkurza w drugą stronę - brak opiekuńczości i olewanie w ogóle wszystkiego.

Nie no w histerii tak, albo wielkim wrzasku czy coś, ale lena tak to napisała, że wyszło na to, że jak on zaczyna tylko płakać to zaraz wyrzyg następuje, a to normalne nie jest raczej.

mnie się wydaje że jednak jakiś problem może w tym być,bo to się pojawiło od niedawna,przecież od urodzenia go widywałam i tak nie było,
dopiero po zimie  widzę że on zwraca przy kaszlu,spytałam jej czy on tak zawsze ona mówi że od jakiegoś czasu tak zwraca,i nie jest to histeria a zwykły płacz
no i on ma też problem ze spaniem,2,5 roku ma a wstaje w nocy i się bawi po 2 godziny
ale ile można komuś mówić że tak nie powinno być