Podziękowanie rodzicom- co zrobić, żeby nikomu nie było przykro - Netkobiety.pl

Bastat, może zróbcie tak jak my? Wieczór przed dniem ślubu zaprosiliśmy rodziców do pubu na kolację i tam im podziękowaliśmy. Powiedzieli nam, zwłaszcza tata (teść) że kamień z serca i że super to wymyśliliśmy, bo nie zniósłby wychodzenia na środek, gdy wszyscy na niego patrzą i jeszcze durnego tańczenia w kółku

Dziękuję za pomysły. Wcześniejsze podziękowanie to chyba dobry pomysł, tylko nie wiem jak to zgrać w czasie, bo miałam przyjechać do miejscowości w której odbędzie się ślub dopiero na ślub, a wcześniej spędzić dłuższy czas tylko z mamą. Jak już pisałam w czasie wesela to było by zbyt przykre dla mnie. Dziękuję za porady i czekam na inne pomysły!

Myślę, że w przypadku rezygnacji z podziękowań podczas wesela, spotkanie przed brzmi całkiem rozsądnie.
A jeśli będzie to dla kogoś niekomfortowe, bo np. rodzice się między sobą kiepską znają i obawiacie się, że będzie po prostu sztywno, to przecież można też odwiedzić mamę w jej domu i porządnie ją wyściskać, wręczając jakiś pamiątkowy drobiazg, a potem to samo zrobić w odwiedzinach u rodziców przyszłego męża.

Niektórzy też organizują poprawiny w mniejszym gronie albo spotykają się rodzinnie w wieczór przed ślubem, na spotkanie organizacyjne.
To też może być dobry czas na podziękowania. Może w mniejszym gronie i mniej oficjalnie będzie Ci lżej.

Najważniejsze, żebyście mieli z partner komfortowy czas przygotowań i wspaniałe, niezapomniane chwile podczas ślubu i wesela.

To nie można było tego tańca pominąć???

Pozostaje mieć nadzieję, że mama autorki wątku i rodzice jej narzeczonego nie mają tak próżnego i egoistycznego podejścia i przede wszystkim są nastawieni na to, że córka będzie szczęśliwa i radosna tego dnia.

Chodziło mi o formę podziękowań.
Twoja mama nie miała z kim zatańczyć;Tobie było smutno, jej pewno niezręcznie.
W takich sytuacjach lepiej z tańca zrezygnować.

Zresztą ja bardzo nie lubię tego zwyczaju, bo mało kto się komfortowo w tym czuje i jak obserwowałam to wiele razy, to często było to jakieś takie sztuczne i dziwaczne.

U nas nie było żadnych podziękowań podczas wesela (a dlatego, że moja teściowa przed całym weselem stroiła fochy, nie zadała sobie trudu żeby pomóc COKOLWIEK i dużo by jeszcze mówić), moim zdaniem nie jest to aż tak ważny element ślubnej tradycji.

Dziękuje wszystkim za wypowiedzi.

Nie zapraszam mojego ojca i rzeczywiście nie mam mu za co dziękować. Marzę o tym, żebym w czasie trwania ślubu i wesela mogła po prostu zapomnieć o jego istnieniu. A moment podziękowania rodzicom był by wyraźnym przypomnieniem. Przypomnieniem trudnych chwil, strachu, poczucia że jestem do niczego i wszystko to moja wina. Podkreślanie, że "coś jest nie tak" przy tłumie ludzi z których większości nie znam, albo znam z widzenia (większość gości to rodzina mojego narzeczonego) było by również bardzo niekomfortowe dla mojej mamy.

Nie chcę również, żeby rodzice narzeczonego i moja mama poczuli się w jakiś sposób pominięci. Szczególnie jego rodzina jest bardzo mocno przywiązana do tradycji i pominięcie pewnych tradycyjnych elementów będzie miało dla nich duże znaczenie. Wiem, że jeśli w ogóle nie zrobili byśmy jakiejś formy podziękowania to poczuli by się z tym źle. Uznali by, że wyprowadzka, ślub, a rodziców to już mamy w d...

Na razie najbardziej logiczne wydaje mi się wcześniejsze podziękowanie. Na spokojnie, bez żadnych dodatkowych osób wgapiających się, a potem zadających niedyskretne pytania.

Wiesz, ale tu nie chodzi o to kto z kim zatańczy i czy w ogóle. Chodzi mi o ten moment w którym wychodzimy na parkiet razem z rodzicami i dziękujemy im za to co dla nas zrobili. Dla mnie, ale też dla mojej mamy, ten moment będzie bardzo przykry, bo przywoła wiele niechcianych wspomnień.  Na dodatek gdyby ktoś w tym momencie puścił melodię w stylu "Cudownych rodziców mam" skończyło by się to dla mnie wybiegnięciem z sali i nie wróceniem na nią. Mam kochaną mamę, ale to że mój ojciec jest draniem po prostu powoduje, że się rozkładam i przez dłuższy czas nie mogę zebrać...

Na ślubie kuzynki młodzi podziękowali swoim rodzicom specjalnie dedykowanym utworem odtańczonym we czwórkę   i koszami ze słodyczami oraz alkoholem. Zastanawiamy się właśnie z narzeczonym, czy nie skopiować ich pomysłu.

Siedzę w branży już od kilku lat i powiem wam że nie ma nic głupszego niz podziekowania przy wszystkich. W moim odczuciu to powinien byc momemt kontemplowany w ścisłym gronie. Fajna kolacja, wspólny wyjazd, czy też drobny prezent ale wręczany face to face a nie w gronie jeszzcze 100 innych osób i przynudnej oprawy muzycznej.