Pomyśl o tym co zrobiłeś dobrze - Netkobiety.pl

Tak jak większość osób, w tym ja Trudno mi myśleć o tym co zrobiłam dobrze, kiedy coś mi się nie uda. Ale może coś w tej zasadzie jest i trzeba próbować.

tego  typu  ksiazki podnosza  na  duchu -przypomina  mi  to ksiązki  j.murphego  o  potedze podświadomości -cos  w  tym  jest .
Zobaczcie  jak  nastepuje   jakaś  klęska ,nieszczęście -idzie  to  po  sobie  jak  burza  gradowa-łańcuszek nieszcześć-jedno  gorsze  od  drugiego  i  popadamy  w  stan  kiedy  twierdzimy   ze  nic  juz  nas  dobego  nie  spotka ...ze  wszystko jest bez  sensu i błedne koło  sie  nakręca.
Ale  jak  jeste sukces  to  idziemy  za  ciosem i  zawsze moze  byc  juz  tylko  lepiej

Niestety na porażkach skupiamy się bardziej przede wszystkim dlatego, że w moim przekonaniu częściej się ludzie wzajemnie karcą i wypominają błędy oraz niepowodzenia niż chwalą i umacniają wzajemnie poczucie wartości. Łatwo to dostrzec w szkołach, pamiętacie pewnie wielu nauczycieli, którzy wytykali wam każdy błąd, a rzadko mówili pochlebnie o osiągnięciach. To jak jesteśmy traktowani wpływa na to jak reagujemy sami na swoje porażki. Możemy rozpamiętywać jedno niepowodzenie całe wieki, a sukcesy potrafimy bagatelizować i jeszcze sobie wmawiać, że to nie sukces tylko nasz obowiązek.

Inna kwestia to niedocenianie tego co się ma. Wciąż patrzymy tylko na to czego jeszcze nie osiągnęliśmy, zupełnie zaprzepaszczając to co już mamy. Tym sposobem wciąż zdobywamy nowe 'obiekty', ale nawet nie przychodzi nam do głowy to by spojrzec na to co już mamy w rękach.

Niestety ciężko jest czasem pomyśleć o sobie i swoich osiągnięciach dobrze, szczególnie dlatego, że może nam brakować tego by to ktoś inny nas pochwalił i potwierdził "tak, to jest sukces", ale to oznacza, że trzeba popracować nad chwaleniem samego siebie, nad zmniejszeniem znaczenia reakcji innych na to, co robimy. Nie jest to łatwe, przyznam, że sama lepiej mam w tej dziedzinie rozwiniętą teorię, ale staram się nad tym pracować i polecam to innym! Powodzenia

Zgadzam się, myślę że  często uczy się nas zbyt dużej skromności, bo trzeba zachować umiar. I potem dochodzimy do etapu kiedy przed samym sobą wstyd się pochwalić, bo to próżne. Ajjj dużo pracy trzeba w siebie włożyć gdy się zauważy taki mechanizm u siebie.

Tak większość z nas skupia sie na błędach i porażkach w swoim życiu.Przeżywamy wszystko tak mocno i chyba nieraz niepotrzbnie.Ja też należę do tych osób,które dołują się z byle jakiego powodu.A pózniej jest tak jak  to Bożenko napisałaś  żyję w stresie i niepotrzebnie sie denerwuję.Ale od jakiegoś czasu pracuję nad sobą i są efekty.Widać zmiany i będę nadal pracować nad sobą ,ponieważ lepiej sie żyje,gdy nie skupiam sie na porażkach i podchodze do tego z uśmiechem.Więc uważam Bożenko,że idzie zmienic swój tok myślenia i należy popracowac nad sobą.

Jak na razie udało mi się raz nie skupiać na błędach, ale to rzeczywiście nie takie łatwe.  Ja chyba nie tyle, że się przejmuję, ale za bardzo się przejmuję porażkami i też niepotrzebnie (chyba) myślę o problemach innych. I to później wpływa na mój sposób myślenia.

ja też ze świetowaniem sukcesów mam wielki problem. Analizuję je , niby sie cieszę ale i tak coś mi w głowie świat, że pewno nie do końca jest to moim sukcesem...

natomiast porażki tkwią we mnie jak jakiś kolec wbity w środek serducha. i choć niby mówi sie że z czasem o nich zapominamy, to i tak w najniedogodniejszym momencie takie zdarzenie potrafi wypłynąć!