Kto Sam i dlaczego?? - Netkobiety.pl

jestem samotna dlatego ,że mąż odszedł do kochanki z 4 dzieci .z małżeństwa mamy dwoje to one trzymają mnie przy życiu. szukam dobrych znajomych na których można zawsze liczyć.pozdrawiam.

No nie tylko jedną drugą też, pozdrawiam gorąco!

Heh fakt nie jesteś sama. No ale i ja jestem sam dziwne ale prawda, dziewczyna teraz zdradziła po 3 latach gdzie juz zareczyny i wsio było ...

Chyba nie do końca tutaj pasuje...ale też czuje się samotna, wiec może znajdzie się tutaj dla mnie kawałek miejsca?

Mam chłopaka, ale pomimo to cały czas czuje się bardzo samotna, jesteśmy ze sobą 4 lata, mieszkamy ze sobą od pół roku prawie, wcześniej widywaliśmy się raz na 2 tygodnie bo dzieliła nas odległość 300km, ale wszystko nas się dobrze układało. Tylko pod sam koniec wakacji...od wrócił ode mnie do domu...zaczął się coraz mniej odzywać, aż w końcu dosalam smsa "żyj własnym życiem". Tego samego dnia zadzwonił w nocy żeby ustalić co z naszymi wspólnymi rzeczami i powiedział mi ze jest z NIĄ tak bez grudek. Tak to fakt tą dziewczynę już dawno podejrzewałam o to że niebezpiecznie kreci się kolo mojego chłopaka-jak widać nie myliłam się. Ehh co dalej? Po 2 tygodniach nagle do mnie dzwoni i zaczyna ze mną rozmawiać o wszystkich naszych starych sprawach które nas wiązały i miedzy wierszami wspomina o naszym uczuciu, że żałuje że tak stało i w ogóle, ale jest z nią i będzie, ale twardo się na nią zali. Po 4 godzinach kończymy rozmowę w przyjaźni. Wieczorem znowu dzwoni, odbieram i słyszę "Przepraszam Cię Kochanie Proszę wróć do mnie", a ponieważ szalałam z bólu podczas tego rozstania zgodziłam sie bez słowa, zapewniał ze od teraz zawsze będzie mnie słuchał w takich sytuacjach i będzie ostrożny.
Wróciliśmy do siebie, po miesiącu zamieszkaliśmy ze sobą, znaczy ja przeprowadziłam się do niego, a raczej do mieszkania po jego rodzicach, ja pracuje on sie uczy i...uczęszcza z NIĄ do klasy. I teraz jest tak że ona czasem sie odzywa do niego i widać ewidentnie ze to są specjalnie prowokowane sytuacje, a on JEJ broni. Tak to nie ma tematu...tylko jeśli ONA sie odezwie.

I teraz sytuacja wygląda tak, ze gdy sa dni w których on nie uczęszcza do szkoły miedzy nami wszystko jest w porządku, ale gdy zaczyna sie szkoła od razu jego zachowanie się zmienia.
W dodatku moja przyjaciółka została w moim mieście, wiec po za moim chłopakiem nie mam tutaj nikogo, dlatego czuje sie taka samotna i dla tego odczuwałam potrzebę podzielenia sie tym z wami.

Uważam ze wy tez powinniście sie bardziej podzielić swoim problem, wtedy chyba jest łatwiej dyskutować na ten temat i samemu sobie jest wtedy tez łatwiej jak sie "wygada"

Dręczy mnie to bardzo...ale te chwile...gdy jesteśmy razem i jest nam dobrze, gdy sie śmiejemy w głos, choć ostatnio jest ich tak niewiele....za każdym razem gdy czyje się tak jak teraz, gdy mam ochotę sie spakować i wrócić do siebie do domu, powtarzam sobie że dla tych chwil pełnych śmiechu i miłości warto przez to wszytko przejść..mam nadzieje, że gdy skończy tą szkołę, wszystko wróci do tego jak było dawniej.

Po prostu teraz jest źle bo nie mamy jak sie od niej uwolnić, gdy zakończy sie to...mam nadzieje ze dam rade o wszystkim zapomnieć i ze nie będę już sie tak czuła zle sama ze sobą.

Niby masz racje, ale...
Zaraz po tym jak do siebie wróciliśmy miedzy nami było tragicznie, chciałam wracać pierwszym lepszym pociągiem do domu....ale znajdowałam w sobie ta sile by zostać i przeczekać, tłumaczyłam sobie ze to jego wstyd to powodu, ze na nowo musimy sie do siebie przyzwyczaić i jak by nie było do nowych doświadczeni także i nie myliłam sie, po 2 tygodniach nasze życie wyglądało lepiej niż dotychczas...ale potem wróciła jego szkolą i na nowo historie z nią...podczas jego przerwy świątecznej tez nie mieliśmy zbyt wielu problemów i nie czułam sie tak jak teraz...ale znowu wróciła szkoła i ona i moja samotność...teraz chce przeczekać te 5 miesięcy...i mam nadzieje ze to będzie już koniec...

Hmmm.Jezeli sie nie układa to warto zmienic czy próbować dalej a moze sie uda?? Bo ja np: 3 razy dałem szanse a jak juz sprawa sie potoczyła juz na maxa odeszłem no i niestety sam zostałem ...

A co do samotnosci?? mieć kogoś i być samotnym?? raczej dziwna sprawa no chyba ze sie fakt faktem ma sie tylko tą drugą połówke i nikogo wiecej.....

A to co mnie rozbawiło to text ALEX:) jako modernetor jest sama bo niewie czemu?? Właśnie dlaczego?? Strach??

Dlaczego jestem sam??? No cóż mam pecha, co do kobiet albo spotykam jakieś pragnące przygody ( one akurat mnie nie interesują) albo spotykam nie zdecydowane na spotkanie i poznanie się. Choć chcą założyć rodzinę i chcą poznać faceta, ale nie chcą się z nim spotkać ? dziwaczki.
Zapytacie a jakiej kobiety szukam, jakie mam wymagania?? No cóż jak każdy chce kochać i być kochanym czuć się potrzebnym. Chciałbym by moja kobieta była dla mnie partnerem, przyjacielem, żoną i kochanką w jednej osobie. Chciałbym by była wesoła, uczciwa, szczera, zadbana, zaradna,wierna i towarzyska. Czy żądam za wiele???

jestem sama i samotna bo nikt mnie nie chce. taka juz jestem. Taki mam charakter. Mam pelna swiadomosc tego ale nie potrafie sie zmienic.

jestem sama bo odeszłam od babskiego boksera ,bardzo chciała bym się zakochać znowu żeby zapomnieć o tam tym

Niedługo skończę 25 lat. Jestem samotna. Bardzo.
Raz radzę sobie z tym stanem zupełnie dobrze, a innym razem błagam Boga o cud i mowie do Niego, żeby zesłał mi KOGOKOLWIEK... poprostu kogokolwiek... 

Albo trzeba mi się do takiego stanu przyzwyczaić i nauczyć z tym żyć, albo wciąż naiwnie powtarzać: cierpliwości... Nie wiem...

Samotny duchowny... Kochający pieniądze i wolność. Do bólu szczęśliwy. No bo mam przecież kilka prawdziwych przyjaciółek, dla których jestem odskocznią. Umiem słuchać i słuchać i jeszcze raz słuchać. A na dodatek dowartościować.

Ps. Każdej mówię, że jestem aseksualny - dzięki temu przyjaźń ma ręce i nogi. Szkoda tylko, że każda w to wierzy, bo czasami pokusa żre jak cholera.

Ivo wiem co czujesz ..... Mnie zdradził mężczyzna po 4 latach związku. Pierwsza miłość cudowne uczucie, dorastanie razem. Nagle wyjechał i koniec, piesek ze smyczy. Poł roku płakałam a rok się zbierałam do kupy psychicznie. Dziś jestem nową osobą i nie żałuje żadnego dnia mojego cierpienia było warto to przeżyć. chcesz pogadać o tym pisz niunia :*

w Indexie MOJA HISTORIA jest mój post zatytułowany "PIERWSZA MIŁOŚĆ" Przeczytaj go proszę i odpowiedz. Tam jest tylko ćwiartka tego co przeszłam ale może porównasz historię

od 30 września przeżywam ten dzień codziennie od początku,jakby ta kłotnia była wczoraj....dziękuję ci bardzo za wymianę zdań,dużo to dla mnie znaczy szirina

widzisz znam to uczucie kiedy wstajesz rano i oddychając czujesz ciężar, jakby wielki grubas siedział ci na klacie Pamiętam to jak dziś. Tak samo moją depresje i nocowania w pokoju rodziców bo się bali że coś sobie zrobię. Nie miałam po co wracać z pracy do domu. W mieście wszystko kojarzyło mi się z nim, bo tylko z nim wszędzie chodziłam. Pewnego dnia zrobiłam rekonesans. Ubrałam się w zimowy dzień i poszłam w każde miejsce nasze wspólne. Przy każdym z nich się zatrzymywałam i popłakałam sobie. Nasz park gdzie się pierwszy raz pocałowaliśmy, miejsce na plaży gdzie jeździliśmy rowerami oglądać zachody słońca, huśtawki gdzie spędzaliśmy wieczory letnie na rozmowach o przyszłości. Było okropnie to wspominać, ale wróciłam do domu i poczułam lekka ulgę. Wszystko z nim związane (zdjęcia, jego rzeczy, listy) spakowałam do kartonu i wsadziłam do szafy bardzo bardzo głęboko.
On zawsze będzie miał specjalne miejsce w moim sercu, i wiem że ja w jego też ) ale drogi się rozeszły i czas iść dalej, trzeba dać sobie czas na rozpacz i oczyszczenie, aby w końcu wychodzić na prostą.
Znalazłam sobie przyjaciela, zakochał się we mnie. On słuchał moich lamentów i wspomnień na temat Tomasza, ciepły cierpliwy chłopak. Ale nie było chemii między nami, zraniłam go. Ale ogromnie mi pomógł. Dzięki niemu wyszłam totalnie na prostą i byłam gotowa na związek z kimś innym.
Kiedy pierwszy raz zobaczyłam Tomasza z nową dziewczyną, było mi przykro.... ale kiedy przeszedł dalej, uśmiechnęłam się do siebie i postanowiłam że ja też będę w końcu szczęśliwa i w ramionach innego będę zasypiać co noc i z uśmiechem od ucha do ucha będę wstawać i robić mu śniadanko )
Niunia uwierz mi że potem poczujesz się tak ogromnie silna tak ogromnie pewna tego co chcesz, że będziesz gotowa podbić świat, czy to z facetem czy bez

będziesz miała dół dawaj znać, chcesz opisać swoją historię spokojnie pomogę. ( polipek00@wp.pl ) to mój mail jeśli chcesz pogadać prywatnie służę pomocą

Ja jestem sama bo byłam głupia, dałam sobie wmówić że jestem do niczego. Miałam wybór, to nie był ani jedyny ani pierwszy facet który mi się oświadczył i zmarnowałmi njpiękniejsze 25 lat mojego życia. Też robiłam wszystko i zapomniałam o sobie. Ja i dzieci byliśmy na końcu listy. Jestem cholernie samotna i bezwzględnie wykorzystana.

Zapewniam Cię że są bardzo fjani faceci, często jest to tylko poza. Ja sama wybrałam drania i to był mój błąd. Skoro nie miałam żadnego problęmu z chłopakami to myślałam że ten wybrany też oszaleje na moim punkcie.  Myślę że nie ma nic na siłę jeżeli ktoś Ći się spodoba to naprawdę warto zaryzykować bo inaczej może ominąć Cię coś naprawdę pięknego. Kilku moich przedmałżeńskich facetów było naprawdę wyjątowych, myślę że pokutuję za ich nie najlepsze traktowanie. Życzę Ci powodzenia i nie rezygnuj z facetów bo większość jet OK!. A my piszemy tylko o draniach.

A ja jestem sama, bo chyba nie potrafię się zakochac   Nawet gdy sie z kimś spotykam, bardzo go polubię, spędzam z nim wiele czasu, nie potrafię go pokochac..:( nie wiem z czego to wynika, chyba jestem jakaś nienormalna:/
Raz,wydaje mi się, że byłam zakochana, ale w facecie , który mnie nie chciał.. i nic z tego nie wynikło.. chociaż wciąż jak o nim pomyślę, mam jakieś dziwne uczucie...
W każdym razie stwierdzam,że chyba nie wszystko jest ze mną w porządku...
Dodam,że jak żyję na tym świecie 19lat, nigdy nikogo nie miałam, mimo że często związuję się emocjonalnie z facetami, jako przyjaciółmi.

anuska, wsółczuje, masz niezbyt ciekawą sytuację..ale ja bym mu jednak nie wierzyła..
Pozdr:)

Anuska, niepokoi mnie tylko to co napisałaś: "wiem ze zalezy mu na mnie bardzo i chce ze mną byc a do tamtej nic nie czuje ,ale narazie nie zamierza jej zostawic bo nie chce jej ranic,czeka na odpowiednią chwile" .. Wg mnie facet może czekać na odpowiednią chwile ,żeby zostawić dziewczynę po 4 latach związku, a nie po 2 miesiącach! Nie wydaje Ci się że on Cie po prostu zwodzi? Moim zdaniem powinnaś postawić sprawę jasno i dowiedzieć się czy jemu rzeczywiście zależy na Tobie.. A wierzę ,że tak i mam nadzieję , że w ten sposób wszystko szybko się rozwiąże:) Życzę powodzenia i ściskam mocno kciuki za Ciebie

A ja już jutro wybieram się na poznawanie nowego, pewnie znów przyjaciela...

Tak to prawda 2 miesiące to nie duzo,on mi to tłumaczy w ten sposób, że wie ze ona go kocha i nie chce jej narazie ranic bo ma ona  szkołe i nie chce zeby ją zawaliła przez niego, że nie potrafi tak poprostu powiedziec wprost dziewczynie ze nie chce z nią byc.Tak mam wrazenie ze mnie zwodzi ,duzo z nim o ty rozmawiam,ale on zapewnia ze wszystko będzie dobrze i ze bedziemy razem,ze mu zalezy,ze nie chce mnie stracic,i ze nie skrzywdzi.Zresztą juz sama nie wiem jak jest,mam metlik w głowie.

Facet który przyznaje że jesteś równocześnie drugą kobietą w jego życiu, zapewne trzeciej powie że nie chce was ranić i dlatego musi od niej do was czsami wracać. Pasuje ci taki układ. Chcesz być jedyną kobietą swojego faceta -bo każda z nas tego własnie chce. Ten pan zawsze będzie miał panienki na boku.