Witam, Jestem mezatka, szczesliwa Mamą. Małżeństwo moje to dla mnie fikcja, zyjemy obok siebie, nie razem. Ja nie pracuje, wychowuje Córkę. Jest to po czesci moja wina, ze dalam z siebie zrobic kure domowa. W tym roku mialam podjac 2 prace, niestety zaczynaly sie one we wakacje i nie mialam z kim zostawic corki w wieku 6 lat, Maż pracuje za granica. Jest bardzo nerwowy, porywczy. Wszystko co złe to jest moja winą ( ZAWSZE!!! ) Ja jestem wszystkiemu winna... nie daje rady psychicznie z tym wszystkim. Chce rozwodu dla Swietego spokoju. Ale wiem ze bedzie mi ciezko. Prosze podpowiedzcie skad wziąć sile, rozwod bedzie mnie kosztowal duzo nerwow. Terapia nie wchodzi w gre, on nie widzi w swoim zachowaniu nic zlego, wysmiewa mnie gdy o tym mowie. Mam dosyc wylanych lez po cichu, by corka nie widziala. Ja wszystko musze na zawolanie, on nic nie musi-wszystko moze poczekac. Czuje ze cos mnie bierze...nie chce mi sie jesc... zawsze bylam wesola, radosna, non stop usmiechnieta. Teraz czuje, ze sie chowac, gram przy innych zeby nie widzieli jak jest naprawde.
Te związki gdzie faceta nie ma bo pracuje za granicą są zdane na porażke, bo doświadczacie codzienne życie osobno, nawet gdy co jakiś czas się zjawia. Nie możecie albo oboje z dzieckiem być za granicą razem albo być razem tam gdzie mieszkasz? To jedyny ratunek, jeśli już nie jest za późno. Taki rozdwojony świat nie ma racji bytu w tym związku ani żadnym innym. Coś do pomyślenia.
- Lady Loka
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Myślałaś, żeby najpierw poszukać pracy? Za co utrzymasz siebie i dziecko po rozwodzie?
ja jednak bym poszedł najpierw do terapeuty, powinnaś trochę okrzepnąć i być pewna o decyzji na temat tego rozwodu a potem mieć świadomość jak może wyglądać życie po tej decyzji, czyli wtedy trzeba będzie okazać siłę a Ty już ledwo sie trzymasz już teraz, jeżeli problemem są finanse to pomyśl jak pogodzic prace z opieką, chociaż na kilka miesięcy, mysle ze 10-12 spotkan z ekspertem powinno Ciebie utwierdzic w tej decyzji i pozwolic ruszyc z miejsca
