Piszę do Was, bo czuję się w kropce. Poznałam fajnego faceta. Rozmawialiśmy dość niezobowiązująco przez internet, potem zaczął się flirt. Spotkaliśmy się, spotkanie było wyjątkowo intensywne i szalone, całowaliśmy się i nie tylko, spędziliśmy ze sobą mnóstwo czasu. Później flirtowaliśmy nadal przez internet. I po pewnym czasie spotkaliśmy się ponownie. Tym razem kochaliśmy się. Zaczęliśmy rozmawiać na różne tematy, dawnych związków, partnerów seksualnych i różnych sentymentalnych sytuacji. Byłam zbyt otwarta. Przyznałam się też, kiedy wpadł mi w oko. Próbowałam też uzyskać pidobną informację od niego. Po tym wszystkim oczywiście on zaczął się wycofywać. Wiem, że przesadziłam z otwartością i wszystkim, ale nie chciałabym teraz żeby tak po prostu się to skończyło. Dzieli nas też pewna odległość. Po tej całej sytuacji rozmawialiśmy krótko i grzecznie przez neta, on odezeał się pierwszy, ja długo nie odpowiadałam, potem pociągnęłam rozmowę, polajkował mi też zdjęcie na fb. Ostatnia rozmowa skończyła się grzecznie, ja mu pożyczyłam miłego wieczoru, on podziękował. I od kilku dni cisza. Wiem, że to ja zepsułam sprawę próbując przeskoczyć kilka etapów, byłam zbyt otwarta i za bardzo pokazałam, że mi zależy. Seks nie byłby problemem, to raczej kwestia mojego zbytniego zaangażowania. Może oczekuję cudu, ale pomóżcie proszę, jak uratować ten falstart? Facet jest fajny, szkoda by mi było, gdybym przez swoją głupotę tak od razu to zaprzepaściła. Od kilku dobrych lat nikt nie zrobił na mnie takiego wrażenia, stąd pewnie to nierozsądne, paniczne zachowanie. Pomóżcie, proszę.
- Ela210
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
że niby czymś go uraziłaś? żartujesz? To On ma problem, nie Ty.
Jak wyobrażał sobie , że od jutra marzysz o praniu jego skarpetek, to trzeba przyznać,bujną ma wyobraźnię.
Miło było, spieprzył to. Tyle. powodzenia następnym razem. Może następnym razem spotka niej spontaniczną, a Ty kogoś bardziej wyluzowanego, z większym dystansem do siebie.
3 2018-08-20 23:27:50 Ostatnio edytowany przez Lalala1 (2018-08-20 23:29:44)
Nie do końca wiem, co pomyślał. Była między nami chemia. I pewnie wszystko mogłoby się dalej rozwijać, ale ta otwartość była za szybko i o ile nam kobietom to nie przeszkadza, o tyle facet mógł się wystraszyć. Jak to się działo nie czułam z resztą, że przesadzam. Przemyślałam to dopiero później. Czyli odpuścić sobie? Nie odzywać się do niego wcale?
- Ela210
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Odpuść go na jakiś czas.. Jak strachliwy, po co Ci taki? A jak wróci, to bądź jaka bylaś. Sobą po prostu..Po co masz udawać kogoś innego? Męczące i nieskuteczne.:)
- Olinka
- Redaktor Naczelna Forum
- Nieaktywny
Wspomniałaś, że rozmawialiście - to on zadał Ci pytanie, na które odpowiedzią było coś, co mogło go przerosnąć? Jeśli tak, to zachował się nie fair. Poza tym nie zadaje się pytań, jeśli nie jest się gotowym na szczere odpowiedzi. Jeśli nie, to będziesz mieć nauczkę na przyszłość, żeby nie wychylać się z otwartością, jeżeli nie otrzymasz wyraźnego sygnału, że ktoś jest na nią gotowy.
Ja na Twoim miejscu zdystansowałabym się, choćby po to, aby dać mu chwilę na zastanowienie, bo a nuż za kilka dni okaże się, że poukłada to sobie w głowie i zmieni nastawienie.
Z drugiej strony desperacja, a zgodnie z tym co napisałaś - mógł takową wyczuć, rzeczywiście działa na ludzi zniechęcająco i może się okazać, że grzecznie (chwała mu za to, bo przecież nie jest to regułą), ale jednak znajomość zakończy.
Rozmawialiśmy, czy ja wiem czy to była desperacja.. Jeśli otwartość to desperacja to będę musiała potwierdzić, że była. Teraz bym nie chciała wyjść na desperatkę. Ale tak nyślę, że mogłabym się odezwać (jest temat), bo trochę pomilczałam, może i on nie wie, co ja myślę, skoro odebrałam tyle sprzecznych komunikatów to może i on ma podobnie. Geberalnie mam też wrażenie, że komunikacja nasza w pewnych momentach przebiegała niedobrze. Może to wszystko jest też po części wynikiem niedopowiedzeń i nieporozumień. Ale cieżko to teraz wywyjaśniać. Może za dużo rozkminiam. Ale Wasze komentarze sprawiają, że czuję się lepiej. Zaczynam przyjmować myśl, że mogę odpuścić. Chociaż z odrobinką żalu 
A ja uważam, że powinnaś do niego napisać. Może on czeka na wiadomość od Ciebie ale jego męska duma mu nie pozwala.
Napisz grzecznie np. co u ciebie słychać, jak ci minął dzień itd. Sprawdź jego reakcję jak nie będzie długo odpisywał albo odpisze zdawkowo nie podtrzymując rozmowy wtedy się wycofaj i będzie Ci łatwiej odpuścić. Najgorzej to nie spróbować a później żałować 
