Witam. Jestem nowa na tym forum. Pomóżcie mi wyjść z tego związku. Może od początku. Z mężem znamy się już jakieś 10 lat. Tak wyszło ze jest to brat męża mojej siostry, czyli mojego szwagra. Po ślubie jesteśmy 3.5 roku. Nie układa nam się od początku. Na początku mieliśmy problem bo zamieszkalismy z teściem który też pił. Bardzo dużo było kłótni i awantur a ja w ciąży znosiłam wszystko. Mój mąż juz wtedy pil o to dużo ale cały czas tłumaczyłam sobie ze to przez to ze nie może nerwowo wytrzymać z ojcem. Rok temu ojciec przeszedł bardzo poważna operacje na serce wiec przestał pić a mój mąż jak pił tak pije nadal. Na dom nie daje ani grosza a jeszcze rozlicza mnie z wszystkiego. Ja do tej pory pracowałam, póki nie zaszłam w druga ciążę. Teraz jestem na chorobowym. Żeby zrobić jakieś remonty w domu wzięłam kilka kredytów na siebie i musze je spłacać. W tym momencie mam takie dlugi i nie potrfie z nich wyjść. Mój mąż ma to gdzieś. Cały czas mówi ze jak nabralam to mam spłacać ale międzyczasie nie daje mi na nic żebym mogła nawet coś dziecku kupić czy sobie. Odchodzilam juz od niego wiele razy. Raz już wynajelam mieszkanie, jakoś to wszytko dogralam żeby żyć w spokoju ale po dwóch tyg przyjechał i prosił i obiecywal ze przestanie pić, ze się zmieni. Juz rok minął i dalej jest to samo tylko doszlo do tego jeszcze znęcanie się psychiczne. Wyzywa mnie od najgorszych. Dla niego jestem najgorsza matka, żona i panią domu, a ja na prawdę mimo że jestem w ciazy to robie wszystko. Począwszy od zakupów kończąc na sprzątaniu nawet i w aucie. On nie robi nic. Idzie do pracy i wraca zmęczony. Kładzie się o 19 i odpoczywa a ja muszę ogarnąć dziecko itd. To wszystko mnie już przerasta. Kochałam go kiedyś a teraz już nie czuje nic do niego. Jestem w ciąży w 5 msc i to właśnie wtedy ostatni raz się zblizylismy. Ja juz nawet nie chce ratować tego małżeństwa bo nie mam na to już siły. Tyle razy próbowałam i bez skutku. Dziś przeszedł już samego siebie. Pojechał o 16 z kolega do sklepu po papierosy to wrocił o 20 i wszedł do domu i śpi w korytarzu pijany w cztery d... ja go nie będę podnosic bo nie mogę dźwigać. Osiągnął już dno totalne a ja przy nim nabawilam się depresji. Dziecko też nerwowe bo wiecznie widzi jak ojciec szaleje i wyzywa mamę. Pomozcie. Jak mam wyjść z tych długów i odejść od meza tyrana?
2 2018-02-08 21:25:05 Ostatnio edytowany przez Cyngli (2018-02-08 21:26:00)
Ja nie wiem, na co Ty jeszcze czekasz. Drugie dziecko też chcesz w patologii wychowywać?
Pytasz, jak odejść. To nie odejście jest problemem, tylko brak konsekwencji. Już raz odeszłaś, a potem wróciłaś.
Witaj, wiem, że jest Ci ciężko, ale da się. Ja sama byłam w sytuacji gdy mąż pił, nie znęcał się ani fizycznie ani psychicznie, po prostu nie wyobrażam sobie życia z facetem dla którego alkohol jest ważniejszy od rodziny. Jedynym wyjściem jest odejście od niego, ale musisz być konsekwentna, nie wracaj gdy przeprasza, nie wierz w łzy, obietnice, że się poprawi, nie szanuje Ciebie ani Waszych dzieci, musisz być silna dla siebie i dla nich.
Masz kogoś kto pomoże Ci przez to przejść? Bardzo ważne jest mieć w kimś oparcie, ja wiem, że gdyby nie rodzice, nigdy nie zdecydowałabym się na odejście.
Trzymaj się, wszystko będzie dobrze...
Odejdź od niego i to jak najszybciej, pozwij Go o alimenty na Siebie i dziecko, na dziecko mieć będziesz na pewno alimenty i nawet jak będzie chciał wrócić, to daj sobie spokój on i tak się nie zmieni, a dziecku tylko krzywdę robicie, ma zniszczone dzieciństwo, nie niszcz mu Go jeszcze bardziej.
