Dziwne zachowanie Ex po rozstaniu - Netkobiety.pl

To jest twoja wersja, a ja mam własną, trochę inną. I co, fajnie się dyskutuje ze ścianą? Ty swoje, ja swoje.
To jest dokładnie tak samo jak odpieranie waszych zarzutów opartych o wasze wnioski wyciągnięte na podstawie waszych własnych teorii,
gdzie jedna coś doda, druga jej przytaknie, trzecia przyklepie i już mamy gotową wersję anderstuda, który sam nie wie czego chce,
szuka bo szuka, a tak naprawdę to tylko patrzy gdzie by tu zamoczyć, chociaż już pierdyliard razy tłumaczyłem, że to ostatnie jest akurat
na samym końcu listy moich życiowych zmartwień, daleko po tym ile mam jeszcze wolnego miejsca na dysku dekodera cyfrowego polsatu,
żeby w całości sobie nagrać nocną galę UFC w Madison Square Garden, ale Ty i tak wiesz lepiej ode mnie czego ja od tych bab chcę.

Może gdybyś bardziej skupiała się na tym co napisane, a nie na szukaniu fragmentu, do którego można się przyczepić, byłoby prościej i szybciej.
Co najmniej trzy razy opisywałem ze szczegółami o co chodziło z fochami tej od drzwi, czwarty nie zamierzam. I nie, nie obrażam się teraz,
tylko po prostu mi się nie chce. Tak samo z fochowatymi księżniczkami. Ja się nie obrażam, tylko przychodzi taki moment, kiedy mi się już nie chce.

No ok, nie wymagam. Po prostu opisane przez Ciebie przykładowe sytuacje są dla mnie tak abstrakcyjne, że trudno mi w nie uwierzyć, że rzeczywiście miały miejsce w takiej postaci w jakiej je przedstawiłeś i to z obu stron - zachowania kobiet i Twego. Moja wyobraźnia tego nie ogarnia, po prostu

A może ma powód? Znając Anderstuda, jego cynizm i specyficzne żarty, łatwo o nieporozumienie.
Czasem wystarczy zwyczajnie, po ludzku porozmawiać? Ale Anderstud nie widzi takiej potrzeby ani z tą ani z żadną inną.

Każdy powód można przedyskutować na różne sposoby 
Cynizm to bardzo dobry sposób na rozwalanie cudzej  manipulacji. Ludzie odgrywają komedię, a jak im powiedzieć wprost, to kłamią jeszcze bardziej  twierdząc, że zostali obrażeni niesłusznymi zarzutami.
Mogła zadzwonić i powiedzieć spokojnie - Nie odzywasz się, ja trochę tęsknię, dlatego dzwonię zapytać jak żyjesz.
Byłoby po ludzku. Ale nie, trzeba od razu kogoś obwinić, niech się tłumaczy i przeprasza. Jakby przyznanie się do chęci na kontakt i cenienie chłopaka miało być ujmą dla dziewczyny.

Zgoda, ale nie wiesz o co poszło. Może to Anderstud ją uraził w jakiś sposób i ona czekała na jego ruch. W końcu zaczęła od tego, że jak ona się nie odezwie, to on tego nie zrobi. I kto tu księżniczkuje? Ona chce wyjaśnić, na co on że nie ma ochoty i zwyczajnie ją ignoruje.
Punkt widzenia zależy od punktu patrzenia. Nie wiemy o co chodzi z praczką i ich ostatnim fochem, ale choćby z tą ostatnio kiedy parskną śmiechem na pytanie/zarzut dlaczego nie otworzył jej drzwi - my czytamy suchy dialog "bez emocji" nie wiemy co było w żartach, co śmiertelnie poważnie... a myślę, że z Anderstudem, który ma "specyficzny" sposób komunikacji o takie nieporozumienie bardzo łatwo - trudno ocenić kiedy żartuje, kiedy jest poważny. Przecież potem ta ostatnia powiedziała "nie gadam z Tobą", potem on zamilkł, potem ona chciała jednak go zaprosić do siebie, on ją zbył, na co ona już chyba wkurzona do niego wypaliła z tym podziękowaniem seksem w samochodzie. Po prostu ta sama scenka w zależności kto w jakim momencie żartuje, a kiedy mówi poważnie można na milion sposobów odebrać.

Mężczyznę poznaje się nie po tym jak zaczyna lecz po tym jak kończy

Och pardąsik, rzeczywiście nie dopisałem o co poszło, już nadrabiam zaległości...
Poszło o to, że ostatni dzień pracy u tej od remontu przeciągnął się do wieczora, bo "a jeszcze to, a jeszcze tamto, powieś lampę, przykręć listwę"
i tak nam się zeszło, a potem jeszcze musiałem tam po sobie posprzątać, poczyścić i załadować swoje graty do auta, no to piszę do tej mojej Praczki

- Dopiero skończyliśmy, muszę jeszcze (to wszystko co tam wyżej) także dzisiaj dam Ci spokój, wyśpisz się chociaż
- Och to świetnie, że mnie informujesz!
- Już zaczynasz? Taka to robota, że czasem dłużej zejdzie, nie ma co się złościć, jutro przyjdę na całą noc jak chcesz, bo mam już tutaj fri.
- No pewnie, tylko ja i ja.
- No ja i ja, a kto, przecież nikogo innego tu nie ma.
- Dobra nieważne.
- Nie no dlaczego, ważne. Może chciałbym wiedzieć co Cię znowu w dupę ugryzło.
- Spadaj.
- Przyniosłem Ci koronę tak jak chciałaś, może kultury trochę?
-
- Teraz będzie foch i dąs rozumiem? Dobra, nie mam teraz czasu na te bzdury, muszę tu ogarniać.
-

To było w środę wieczorem. W czwartek było milczenie cały dzień, a w piątek rano napisała do mnie na portalu da kwiaciarka od drzwi.
Popisaliśmy sobie o tym i owym, aż w końcu padła propozycja spotkania na żywo, zamiast klepać w te guziki. Ubrałem się i poszedłem.
Nie żadne łapanie srok za ogony, bo z Praczką układ jest na razie mglisty, ona sama nie wie czy coś chce czy nie chce, zastanawia się,
więc na razie jest jak jest i obojgu to pasuje, nikt nikogo nie ciśnie, ani nie zmusza do deklarowania czegokolwiek bez sensu.
To dlaczego niby nie mogłem się spotkać z kwiaciarką jak Praczka woli siedzieć obrażona i ma na mnie wylane? Wie ktoś? Bo ja nie...

To ta od remontu, która trafiła na Twój tel. w roboczych spodniach i była siara bo tam smsy od praczki?
Skoro nic nie obiecywałeś pani od remontu to jakim cudem miała dostęp do Twoich roboczych spodni i do telefonu? Czy nie tego ostatniego dnia olałeś praczkę by się zabawić po remoncie na miejscu?
Reakcja Praczki wskazuje, że nie speszyłeś się z poinformowaniem jej o tym, że się wszystko przeciągnie. Jak napisałeś jej późno a ona czekała to się wcale nie dziwię, że się wkurzyła. Poza tym ta historia z roboczymi spodniami, które wpadły w ręce pani od remontu brzmi dość jednoznacznie

Czy celowo - tego bym nie powiedziała.
Ale podobieństwa wśród tych pań - wszystkie jak od linijki do bólu schematyczne i powtarzalne - nie da się pominąć. Chyba że każda kończy jako ta zła z założenia, bo wiesz ja z założenia omijałabym facetów, którzy w życiu spotykają tylko złe kobiety, aby samej się taką złą nie stać na rychłym końcu znajomości, bo właściwie innej opcji nie ma u takiego pana ;-)
Może pogadaj więcej niż 3 godziny, naucz się wyszukiwać w konwersacjach punktów wspólnych, które łączą te panie, to coś się zmieni. Albo zmień sposób prowadzenia rozmowy, coś nowego, innego potestuj.
W każdym bądź razie, nic się nie dzieje przypadkiem.

Super się to czyta
Jak chłopak do niej normalnie to ona strzela z grubej rury, a jak w końcu dostanie pstryczka w nos i wypadałoby zareagować, to już nic nie może bo się wystrzelała

Nie ma dymu bez ognia, możesz się Anderstud oburzać na koleżanki z forum co czytają ten wątek od roku i powiedzieć że co one tam wiedzą, albo wysnuć jakieś przydatne dla siebie wnioski.
Moje są takie, że nie szukasz stałego związku, chociaż tak Ci się wydaje
Może nawet świadomy tego do końca nie jesteś. Boisz się zaangażowania i oberwania po pysku.
Ponieważ jesteśmy w podobnym wieku, podzielę się taką obserwacją: najmocniej po pysku dostaniesz od kogoś kto słodzi i nie widzi twoich wad.
Najwyżej bez poprawki wylądujesz w śmietniku, jak rajtki co oczko w nich poleciało.
Oczywiście należy unikać takich, co chcą człowieka przerabiać.Ale jak im zależy czegoś tam chcą i dążą do wyjaśniania konfliktów.

No i właśnie Roxann, im młodsza babka tym łatwiej jej się zachwycić jakaś cechą  i przymknąć oczy na inne:):)

Tenże cytowany dialog jest przepełniony sarkazmem, ale popatrzcie sobie kto zaczyna tę wymianę sarkazmu, akurat w TYM momencie Może to dla niektórych nie jest istotne, ale naprawdę nie widzę tutaj czegokolwiek, co by sprawiało, ze anderstud jest wszystkiemu winien. Nie mam naprawdę pojęcia, co takiego atrakcyjnego ludzie widzą w ciągłym sypaniem tym sarkazmem? Czy to jest takie niezbędne i wręcz podniecające, zęby go stosować za każdym razem w rozmowie z partnerem, kiedy nam coś nie pasuje?
W odpowiedzi na pierwsze zdanie Kolegi można choćby podać coś takiego: " No, szkoda a tak się fajnie wieczór zapowiadał.. ", Uuu, to przykre!" czy dziesiątki innych. Przypuszczam, że akurat w tym momencie dziewczyna czuła się aż tak mocno rozczarowana przebiegiem spotkania, że musiała okazać to nad wyraz dobitnie, żeby pokazać, co Kolega stracił.."Poza tym, jeśli to początek, to jak rozumiem, po pewnym czasie spędzonym razem, można się pożegnać i umówić na następny raz, bo człowiek poza tym, ma jeszcze jakieś inne sprawy i swoje życie..

EDIT: Właśnie patrząc na reakcje Pań tutaj, to akurat Dominka przedstawia zupełnie rozsądne wyjscie

Ja Ci nie umiem odpowiedzieć na pytanie, bo ja się nad tym nie zastanawiam. To też zależy od sytuacji. Do jednej osoby odpowiem jak ta Praczka do innej w sposób przytoczony przez Ciebie. Po prostu jak poznajesz kogoś i zaczynacie nadawać na tych samych falach, to automatycznie wasz sposób komunikacji staje się w jakiś sposób spersonalizowany. Nie muszą go rozumieć inni, ważne że Wy rozumiecie. Szybko widzisz z kim i na ile możesz sobie pozwolić. Kiedyś nawet w tym wątku powiedziałam coś co przez kilka osób zostało odebrane jako obraza a przecież nie miałam na milion % takiej intencji. Ja już mam taki sposób bycia stety lub niestety ale też spotykam wiele osób, którzy mają podobnie.
Dlatego z Anderstudem pewnie bym rozmawiała tak jak jego Praczka, albo nieco podobnie. Natomiast załóżmy z Tobą w sposób jaki sam wyżej podałeś. Nie umiem tego bardziej wytłumaczyć. Niemniej gdybym się 'zapomniała' i Ty byś się na mnie obraził, to bym Cię przeprosiła, natomiast Anderstuda nie. Bo sposób mówienia to też pewna zasada, skoro on sobie pozwala, to ja też mogę. Jak strzeli focha to nie mój problem. Trzeba było nie zaczynać albo być konsekwentnym - jak sobie żartujemy to żartujemy a jak mówimy poważnie to mówimy poważnie

DJ to artysta może wiadomości nie ogląda .
Jeden ze znanych mi muzyków po dwóch latach odkrył że basista w kapeli jest leworęczny,basista  grał w kapeli od początku jej istnienia.

Ojj tam, artystom wolno więcej xD

Szkoda, ze tu nie ma opcji "lubię to"

Takie rzeczy najgorzej wychodzą np. przez SMS. Może być tak, że jedna osoba jest w szampańskim humorze i sypie zarcikami a druga np. jest poddenerwowana i w ogóle nie rozumie tych żarcików. Szczególnie, gdy osoby się jeszcze nie znają.

Ona tą koronę dostała dzień wcześniej. I wszystko było okej. Rozstaliśmy się normalnie jak zwykle i wróciłem do siebie.
Nie było żadnych kwasów, ani żadnego umawiania się na dzień następny, bo chciałem już mieć z głowy tą od remontu.
Praczka pracuje w ZUS, gdzie zaczyna o 7 rano, więc pomyślałem, że bardziej się ucieszy niż oburzy, że dam jej się wyspać.
Nie mamy określonych godzin spotkań, ani obowiązku tłumaczenia się jedno przed drugim, gdzie kto jest czy co robi,
po prostu jak chce, żebym przyjechał, to pisze i jadę. Tego dnia nic takiego nie nastąpiło, ja robiłem swoje, ona robiła swoje,
nagle była już 20, a ja ostatnią listwę przykręciłem, zanim bym stamtąd wyszedł i doprowadził się do porządku, byłaby 22
dlatego napisałem, że nie przyjdę, żeby nie czekała, gdyby na przykład czekała. No nieważne, wyszło jak wyszło.

Tak czy siak, parokrotnie odbyła się rozmowa na temat "dlaczego ty taki jesteś" gdzie musiałem jej tłumaczyć wszystko po kolei
co skąd się bierze, co z czego wynika i jakie tego są potem konsekwencje. Że nie jestem typem kolesia do jakich przywykła,
bezjajecznego przychlasta z którym będzie sobie uskuteczniać gierki i prowokować krzywe akcje, żebym ja bardziej się starał,
a ona będzie miała ubaw, bo mnie to bardziej nudzi i męczy, niż motywuje do jakiegokolwiek działania i jak tak ma być, to odpadam

- I ja taka jestem? To chciałeś powiedzieć?
- Chciałem i powiedziałem, masz niedosłuch w jednym uchu?
- No to skoro taka jestem okropna, to co tu jeszcze robisz?
- Któryś już raz próbuję ci wytłumaczyć, żebyś taka nie była.
- Bo?
- Bo może wtedy mógłbym się w Tobie zakochać.
- Ha ha, no jasne, akurat.
- No i widzisz?
- A weź, idźmy lepiej spać.
- Tak. Idźmy.

To były czasy
Teraz już nie ma czasów...

Praczka rokuje najbardziej ma do Ciebie najwięcej cierpliwości Anderstud i mówi co jej nie pasuje,ale nie w sensie że chce Ciebie radykalnie zmienić..
Pani od remontu najmniej rokuje bo świeżo po rozwodzie i grzebie w spodnich roboczych to znaczy w telefonie.
Do sprawdzenia nauczycielka i kwiaciarka za jakiś czas jak złapią dystans ,na razie  że tak powiem idą łeb w łeb
i źle się kojarzyć Tobie mogą.

Nie wiem, może rzeczywiście Wy macie jakieś tam swoje sposoby, żeby widzicie i wiecie niektóre rzeczy od początku, jak w szklanej kuli Dla mnie jednak może być tak, że ktoś po prostu może mieć zły dzień i akurat ma swoje humorki, zupełnie NIE ZWIĄZANE z osobą, z którą akurat się umówił. Ogólnie nie uważam sarkazmu czy tej dwuznaczności wypowiedzi za jakiś wielki błąd, ja tez nie zawsze mówię wszystko wprost, ale właśnie raczej ściśle w gronie ludzi, których dobrze znam Inaczej mówiąc, im jestem z kimś bliżej, tym na więcej tego typu zachowań sobie pozwalam i bardziej je toleruję. Na samym początku, kiedy może dojść do niedomówień, wolę komunikować pewne rzeczy wprost.
Z drugiej strony wydaje mi się też, że cięty język i mocny charakter Kolegi właśnie na samym początku może być pewnym atutem. Tym Paniom wydaje się być może, że one będą mieć kontrolę nad sytuacją, bo właśnie przez swoją postawę, okraszoną sarkazmem, będą trzymać faceta w garści. Chociażby poprzez motywację do działania, żeby facet się wysilał i prosił kobietę o szansę czy wybaczenie mu tego czy owego występku.Chcą czuć cały czas, że to one rozdają karty a tymczasem spotykają się z niespodzianką. Jeśli tak rzeczywiście jest, to czy takie kobiety uznają w ogóle możliwość, że facet NIE BĘDZIE przyjmował uległej postawy w rozmowie? Wydaje mi się, że właśnie nie i dlatego ta ostatnia strzeliła takiego focha..

Hmm, w takim razie nie masz z tym żadnego problemu absolutnie za każdym razem? Inaczej mówiąc nie możesz inaczej? Ja z kolei widzę, że mogę w zależności od okazji stosować inne metody i tak jak wspomniałem, w gronie dobrych znajomych przychodzi mi to znacznie łatwiej. Dystans do siebie jest wskazany, czy wręcz niezbędny, dlatego jak ktoś za każdym razem strzela fochy, to ciężko z nim wytrzymać.

A i żeby nie było, akurat stawianie obok siebie fochów takich, jak tej ostatniej koleżanki od drzwi a przemocą fizyczną po pijaku jest zupełnie nie na miejscu. Akurat awanturowanie się, incydenty związane z przemocą są moim zdaniem jednym z naprawdę niewielu rzeczy, które powinny OD RAZU przekreślać człowieka lub zapalać u nas wyraźnie czerwoną lampkę. To jest przecież coś, co jest tak wyraźnym niepokojącym sygnałem, że niezależnie od pozostałych atrybutów partnera, ląduje on od razu "w koszu"..

No cóż, jeżeli ktoś nawet nie zada sobie tyle trudu, żeby wyjaśnić dlaczego poczuł się wielce obrażony spróbować coś wyjaśnić sytuację, to już jego problem. Natomiast w wypadku tej ostatniej znajomości naszego Kolegi, to ta panna pojechała po bandzie. Na samym początku rozmowy,  z tego co zrozumiałem od razu zostało wyjaśnione, że jeszcze musi zająć się dzieciakami chyba? Czyli mamy sytuację, kiedy na początku znajomości ktoś się wielce obraża, że druga strona ma jeszcze jakieś inne zajęcie, poza czasem poświęconym na spotykanie się ze sobą.

No właśnie to, o czym Ty piszesz jest całkowicie zrozumiałe:) Ale nie stawiam znaku równości między tym a zachowaniem obojga na wspomnianym wcześniej spotkaniu w samochodzie, przynajmniej w całości. W każdym razie nie widzę tutaj wyłącznej winy anderstuda.

To biere.
Nawet nie jesteście w stanie sobie wyobrazić ile mnie to kosztowało, żeby się przemóc i pierwszy do niej odezwać,
oczywiście nie mogło się obyć bez dyszenia, sapania i złośliwości na granicy, ale ogólnie była zaskakująco miła w rozmowie,
odniosłem wrażenie graniczące z pewnością, że przygotowała się do niej wcześniej i tylko czekała na okazję albo na mój ruch.
Między innymi usłyszałem pierwszy raz "przepraszam" za akcję po pamiętnym koncercie miesiąc temu czy kiedy to tam było...
a więc Praczka jest bardzo mocno aktywna kulturalnie w sensie filharmonia, teatr, koncerty (lokale o wątpliwej reputacji też)
no i dostała z pracy bilety na występ w naszej filharmonii niejakiej pani Doroty Rabczewskiej, szerzej znanej jako Doda,
której repertuar tak pasuje do orkiestry symfonicznej, jak do świni kowbojskie siodło, no więc był wielki rozczar, ból i zmęczenie,
a piękny Romeo zamiast zawinąć laskę na chatę, zrobić jej ulubioną herbatę i masaż (ekhm...) no to wiadomo
Przy okazji dostałem opierdziel, że za mało rozmawiamy, a za dużo piszemy, co powoduje napięcia i rodzi zbędne nieporozumienia,
dlatego kończy ze mną konwersację (w tym zusie normalnie pracują, nie mają tam apokalipsy) i widzi mój tyłek na kanapie wieczorem.
Także tego...

P.S.
Nauczycielka już się raczej nie uaktywni, głupia nie jest i wyczuła temat. No nic, przynajmniej się pośmialiśmy.
Kwiaciarka jeszcze w niedzielę próbowała z jakimś "Jakie masz plany na dzisiaj" ale po zignorowaniu odbiła.
Ta od ksiąg wieczystych, to już tylko mgliste wspomnienie. Dawno o niej zapomniałem i lepiej niech tak zostanie.
Ale ta od remontu nie odpuszcza, a ja nie mam sumienia powiedzieć jej wprost. W zasadzie nie mam sumienia w ogóle,
ale z tą no coś tam mnie jednak łączyło, poza tym zapłaciła mi kupę forsy za robotę, nie mam pomysłu jak to rozegrać...

No rzeczywiście filharmonia i Doda pasują do siebie idealnie Skoro ta praczka tak dobrze rokuje, to pozostaje się pożegnać z pozostałymi Paniami..Na tą od remontu liczysz, ze jeszcze coś się uda u niej zrobić i tym samym pozostaniesz na jej liście łask?

Gdyby ta praczka wiedziala ile mu tu dla niej robimy Stawia nam piwo

Jak się razem dobiorą i zostaną szczęśliwą parą, to chociaż skrzynka wódki by sie przydała Anderstud pewnie wolałby pęto kiełbasy..

Na szczęście podobno zawiesza karierę.
Ale zawsze nie możemy się spotkać na "Zenku"

Ta od remontu, już kiedyś o tym wspominałem, to jest siostra mojego serdecznego kumpla z podwórka, przez którego znam ją
jeszcze od czasów jak była smarkatą gówniarą i za mną latała, bo byłem dużo starszy, szkolny łobuz i osiedlowy rozrabiaka.
Ona też mi się zawsze podobała, bo z urody jest idealnie w moim typie, tylko że najpierw była dla mnie za młoda, potem ja się ożeniłem,
potem jak się rozwiodłem, to ona była już mężatką, a potem ja się znów ożeniłem, wyprowadziłem z osiedla i kontakt się urwał na 10 lat.
Spotkaliśmy się przypadkiem na moim którymś tam zjeździe z Niemiec i od słowa do słowa, że właśnie się rozwodzi z tym swoim mężem.

Nie tyle chodzi o to, żeby pozostać na jakiejkolwiek liście (chociaż jak mam być szczery, długo rozważałem taką opcję, że "może później")
ile chodzi o to, żeby jakoś z klasą wybrnąć. Obojętnie z jaką, ale klasą. W pewnym sensie ta dziewczyna jako osoba jest dla mnie ważna
i nie potraktuję jej nigdy w taki sposób jak wiele innych przed nią i być może po niej kiedyś tam w przyszłości. Każdą inną tak, ale jej nie.
Nie zależy mi na żadnej przyjaźni czy innych pierdołach w które sam nie wierzę, ani tym bardziej na zleceniach, tych mam nadmiar póki co,
zależy mi na tym, żeby nie robić jej przykrości, ale jednocześnie pozbawić ją nadziei, tylko jakoś tak to delikatnie zrobić... a wiem, że się nie da.

Najgorsze jest to, że tu nie chodzi o żadne jej cechy jakieś, ani nawet o Praczkę, nic z tych rzeczy, chodzi o jej dzieciaka, którego nie trawię.
Standardowo już jest to młodsze dziecko z dwójki rodzeństwa i oczywiście syn, no bo jakże by mogło być inaczej. To jakieś fatum chyba...
Starsza córka, to nie wiem, może z 3 minuty nam zajęło znalezienie wspólnego języka, kiedy wieszałem w jej pokoju jakieś tam rolety.
Zaczęło się od jakiejś gadki szmatki o chłopakach, a skończyło na poważnej dyskusji o muzyce i wspólnym szukaniu teledysków na youtube.
I już byłem jej, a ona moja. No ale ten chłopak, to jest jakiś koszmar, tego nawet nie da się opisać. Matka sobie nie radzi kompletnie,
dziadkowie którzy tam wpadają niby pomagać, to szybciej wypadają żeby z tym diabłem nie mieć do czynienia, a mały jest dopiero w przedszkolu.
Nie nie nie, nie dam się w to wciągnąć, na pewno nie. A wiem, że bym musiał, bo zostałem już o tym poinformowany na wstępie, tylko wiecie,
ja nie jestem miękką fajką robiony i z rozwydrzonym gówniarzem to ja sobie poradzę, no ale wtedy jeszcze go nawet nie widziałem 
Dzieciak ma 6 lat i zna tylko trzy słowa - mama, wrrrr, nie - którymi porozumiewa się z dorosłymi. Oraz jeszcze darcie mordy w niebogłosy,
no ale tego nie da się fonetycznie zapisać, więc musicie sobie wyobrazić co się w tym domu dzieje od chwili jak wraca z przedszkola o 15:30
do momentu jak padnie z wycieńczenia około 23:30 ja po dwóch tygodniach spędzając z nim po 2 godziny dziennie w przelocie już go nienawidzę,
a wiem że opieka przede wszystkim nad nim, bo ta córka to już ma 15 lat, miałaby spaść na mnie właśnie, odbyliśmy na ten temat już rozmowę.
I co ja mam jej teraz powiedzieć?