Dziwne zachowanie Ex po rozstaniu - Netkobiety.pl

Po to właśnie też są rozmowy o byłych na początku, żeby wyczuć mniej więcej stosunek pani do tych kwestii.

Kiedyś z rok temu poznałem taką jedną, która najpierw zjechała eksa od góry do dołu robiąc z niego Freddy Krugera,
po czym z rozbrajający uśmiechem rzekła, że właśnie robi u niej remont, bo tylko do tego się nadaje. No i za darmo...

Inna poznana niedawno też nadawała na swojego, że taki sraki i owaki, aż musiała ojca prosić, żeby pracę mu załatwił,
tatuś jakiś tam prezes "czegośtam" no i żeby zakończyć już temat pytam w końcu jej czym ona się zajmuje zawodowo,
bo studia jakieś pokończyła, tyle to wiem, ale co robi nie wiem

- A w urzędzie statystycznym pracuję.
- I z pracy w urzędzie stać cię na dom w kredycie, niezłe auto i wychowywanie dwójki dzieci jak ten twój alimentów nie płaci?
- No co ty, zwariowałeś? Wiadomo że rodzice mi pomagają, no jak z pracy w urzędzie, ha ha!
- Mhm...

Tu się już pojawia osobny temat. Zrozumiałym jest wymaganie czy lepiej mówiąc oczekiwanie zaradności i samodzielności, czego dowodem ma być dobra pozycja, ambicje czy stała praca. Kiedy jednak taka właśnie księżniczka z jednej strony traktuje swojego "wybranka" jako kogoś gorszego a jednocześnie sama tylko leży i pachnie, bo albo wszystko się ma od rodziców i samemu oczekuje, że rycerz będzie ją ciągle utrzymywał i zapewniał luksusy. Za chwilę z kolei twierdzi, że taki jej wybranek jest niby gołodupcem i nieudacznikiem..Pomieszanie z poplątaniem..

Ano właśnie.
Nawet prostych rozwiązań nie znajdzie się na forum... nie tędy droga...
Ale... 'dalej nie czytam' ... szast,prast - już WIESZ, znaczy : brzmi znajomo i nie pasuje - Ty : pasujesz... szybko... bo WIESZ, czy na pewno WIESZ ?
Hm..., wykształcenie ? Argument dla Ciebie ? Czy dla drugiej strony ? To nie argument raczej - jak mi się wydaje.
Prawnik jest dumny ze swego stroju czy ze skuteczności ?
Płytki w kiblu mogą krzywo leżeć ?
Czy Ty aby za bardzo nie upraszczasz ? Jakie kobiety Ty spotykałeś, u licha, a i syna masz - z zamkniętymi oczami Ci to wyszło czy jak ?
Bardziej serio - pewnie Cię dzieciak uważnie obserwuje...

Ups te dziwne wpisy - to miał być jeden wpis - coś mi wariuje opcja cytowania

Wy tam Roxann z Johnem:)) korposzczury uważacie prowadzenie małej firmy czy pracę na własny rachunekw PL za poniżej możliwości intelektualnych?:D

Że przez ludzi niespełna rozumu to słyszałam

Jedna rzecz jest dla mnie pewna i oczywista jak 2 x 2 Ostatnią rzeczą, którą się przejmuję to ta właśnie niby tak "cenna" opinia. Na zdanie innych co do mojego życia mam tak wywalone, za przeproszeniem, jak stąd do Alfa Centauri. Nie zamierzam się kierować opinią czy radą innych, z kim miałbym się spotykać. Zatem jeżeli tylko oboje dogadywalibyśmy się i czuli ze sobą dobrze a każdemu odpowiadałoby to, czym się drugi zajmuje to nie widzę żadnego problemu, żeby ze sobą być. Właśnie za często te uprzedzenia czy wrażenie, że to nie nasz poziom, sprawiają , że się blokujemy na inną osobę.
Kiedy jedna strona nie ogarnia zupełnie, iż ambicje można mieć jednak trochę niższe niż   wyższe studia, wyjazdy zagraniczne, szlifowanie kariery i nie wiadomo jeszcze co...

Ja z kolei wcześniej podałam przykład odwrotny, gdzie to kobieta z ambicjami, pozycją itd. związała się z budowlańcem, ale to ona pociągnęła go w górę, a nie on ją w dół. Oczywiście skończyło się to tym, że on stracił dawnych kumpli bo oni zaczęli mu zazdrościć i ogólnie mieć różne roszczenia. Wiadomo, jak razem pracowali byli "równi", natomiast kiedy on przy pomocy żony rozkręcił własny biznes, oni już nie chcieli pracować dla niego jak dotąd, tylko też być "managerami". A tak się przecież nie da. Wyższe stawki nic nie pomogły kiedy widzieli ile on na tych budowach (na nich) zarabia... nie brali pod uwagę tego, że cała odpowiedzialność, szukanie zleceń, dbanie o jakoś - budowanie pozycji na rynku, należała do niego. Oni się wielce oburzyli, obrazili i od niego odeszli. On jest dziś milionerem, a oni ... u nich nic się nie zmieniło, tylko więcej narzekają i więcej piją.

Nie pracuje w swoim zawodzie. Zmienia prace tak jak on. Był też czas, gdy razem pracowali za granicą.

Owszem, ale dość często do takich sytuacji dochodzi, mało kiedy dwoje ludzi jest na jednakowym poziomie (rożnie rozumianym).
Ja na przykład nie wyobrażam sobie, że ktoś (facet) by mi robił wyrzuty z powodu tego co robię, gdzie pracuję i ile zarabiam... dajmy na to jak Anderstud, który pracując w śnieżycy na wysokościach wręcz z zarzutami do ex, że ta w ciepełku sobie "siedzi". Albo, że ktoś w korpo dostaje kasę za nic. 
Co mam mieć może z tego powodu wyrzuty sumienia? A może powinnam sama popracować w śnieżycy by docenić misia? Nie wyjeżdżać na narty, nie chodzić na koncerty (jego: "za 60 zł i się nie podobało?") bo ... miś uważa to za wywalanie kasy?

Chodziło jedynie o zwrócenie uwagi na komizm całej sytuacji, kiedy ona rozwalona na grzejniku który on jej do pracy kupił i przywiózł
wypisuje do niego w śnieżycy jak to jej nie imponuje jako mężczyzna. Jeśli według Ciebie w zachowaniu pani nie ma nic niestosownego,
to ja już nie wiem... chyba rzeczywiście coś jest ze mną nie tak... pewnie to on powinienem docenić, że ona w ogóle do niego pisze...

Ja w tej sytuacji nie widzę żadnego komizmu. Trudno by kobieta pracująca w aptece, czy w jakimkolwiek innym lokalu, miała siedzieć w przeciągu w czapce, by jej facet pracujący w śnieżycy lepiej poczuł czytając od niej wiadomość. A że wiadomość miała taką a nie inną treść... no cóż.
Poza tym wydaje mi się, że i bez Twojej pomocy dałaby sobie radę z grzejnikiem.
Inna sprawa, że praca w aptece raczej nie polega na leżeniu rozwalonym na grzejniku a farmacja nie należy do łatwych studiów.
Nie rozumiem tych Twoich prztyczek do tego co kto robi, gdzie pracuje w kontraście do tego w jakich warunkach przychodzi Ci pracować.
Ja też mogę powiedzieć, że wy na tych budowach się tylko obijacie... gdzie nie widzę, to tam raczej nikt się nie przepracowuje.
Jak mówisz o pracy w śnieżycy na wysokościach, to mi się przypomina, jak kilka lat temu widziałam kilku panów, którzy odśnieżali dach na sąsiednim budynku - komedia, nie praca.
Jak Ci nie pasuje, to zamiast robić komuś wyrzuty, zmień ją. W czym problem?

Nie sądzę, żeby chodziło o podważanie trudności wykonywania zawodu farmaceuty. Pomijając same studia, to jednak nawet ogarnięcie tego całego towaru, leków i baz danych z samymi lekami nie jest rzeczą banalną. Z drugiej strony, o ile sam jakoś zawsze doceniałem bardziej ludzi, którzy zarabiają na życie głową , to nikt mi chyba nie powie, że praca fizyczna należy do łatwych i prostych? Ze dwa razy, patrząc na panów wylewających asfalt w upalny letni dzień czy gości skaczących prawie po blaszanych dachu w upał, stwierdziłem, że będę robił jednak w życiu coś innego. Co nie oznacza, że uważam pracowników fizycznych za wiecznych obiboków czy leserów..Sądzę nawet, że pewne, powiedzmy, umiejętności fizyczne należy w sobie wręcz pielęgnować. I nie chodzi nawet o kondycję. Byłem raz szczerze zdziwiony, kiedy spotkałem gościa, który w wieku prawie 30 lat miał w ręku pierwszy raz w życiu siekierę..
Za to owa wiadomość zawierała zapewne nieco złośliwości jednak, bo Pani sobie siedzi wygodnie w ciepełku i wesoło jej było wysłać wiadomość do kogoś, kto akurat marznie na zewnątrz na wysokościach.

No nie wiem. Ja to właśnie w taki sposób odebrałam.
Zresztą może też sugerowałam się jego ostatnimi wpisami, w których zarzuca wręcz kobietom, że mają jakieś wymagania wobec facetów czy ambicje.
A dlaczego miałaby niby nie mieć? Wtedy niby byłaby bardziej wartościowa?
Owszem wykształcenie wykształceniu nie równe tak samo ilość posiadanych/zarabianych pieniędzy nie świadczy o człowieku, ale... niech każdy sam decyduje co mu odpowiada a co nie.
Nie rozumiem pretensji, że komuś zależy na tym by druga osoba miała wykształcenie (wiadomo, że wykształcenie wykształceniu nie równe itd), albo, że z jakiegoś powodu wyklucza pewne zawody. A już kompletną bzdurą jest sugerowanie, że przy wyborze partnera głównym kryterium jest to czy można się nim będzie pochwalić.
PS. Znam sporo pracowników fizycznych i oni w większości mają żony i rodziny... wydaje się, że dość szczęśliwe, ale tylko jeden z nich znalazł/ma żonę wykształconą, ambitną i bardzo bogatą. Jeśli ktoś z kimś ma się czuć niekomfortowo, to po co? Żeby komuś coś udowodnić?
Po co i w jakim celu ktoś komuś ma udowadniać, że przykładowo operator wózka widłowego po szkole podstawowej stworzy świetny związek dajmy na to z panią prezes, prokurator czy profesor?  Ok, może się zdarzyć taki przypadek, ale raczej jeden na milion.

W różnicach wyksztalcenia, zarobków itp. nie chodzi o to co jest "lepsze" tylko o to co komu daje szczęście. Jeżeli dla jednej osoby jest to wieczorny film w tv, grill na działce u znajomych a dla drugiej podróż do jakiegoś orientalnego kraju to po prostu będzie zgrzyt w tym temacie. Wcale nie chodzi o wartosciowanie, która rozrywka jest lepsza.

Bagienni_k , z całym szacunkiem, ale... chciałabym zauważyć, że tu wypowiadają się osoby trochę starsze, które mają już ukształtowany charakter, różne doświadczenia życiowe i związkowe, żyjące na swoim i za swoje, też będące rodzicami...itd.  Serio uważasz, że są one podatne na takich "doradców", że kiedy ktoś mówi, że dla niego ważne jest wykształcenie, pewien status czy taki a nie inny charakter, to wynika to z "podpowiedzi z zewnątrz", czy raczej własnych doświadczeń? Albo... jak z kimś komuś dobrze, to zakończy związek tylko dlatego, że komuś się coś w partnerze nie podoba?
Nawet Anderstud miał fazę, kiedy bronił swojej praczki chcąc dać jej/im szansę. Zakończył znajomość bo SAM tak zdecydował po jej takim a nie innym zachowaniu, a nie dlatego bo ktoś mu tak doradził.
Każdy z nas wie czego szuka, wie gdzie może pójść na kompromis, a czego absolutnie nie może zaakceptować.
Mnie natomiast zirytowały wypowiedzi w których zarzucano kobietom, że mają (wygórowane?) wymagania, tak jakby ambicje przesłaniały zdrowy rozsądek bo na pewno facet bez wykształcenia jeżdżący na wózku widłowym jest lepszym kandydatem na partnera, niż dajmy na to wykształcony prawnik, ale kobieta i tak chce tego drugiego bo przynajmniej ma się czym pochwalić... jak coś takiego czytam to aż krew mnie zalewa! Podobnie jak się komuś zarzuca, że ma taką a nie inną pozycję, bo rodzice pomogli. No przepraszam bardzo, a dlaczego to rodzice nie mają pomóc dziecku jeśli mają takie możliwości?
Jeżeli ktoś ma zbyt wygórowane czy też nierealne oczekiwania, to życie i tak szybko je zweryfikuje.
Sama znam kobietę koło 50-tki z dzieckiem, bez wykształcenia, z dużą nadwagą, mieszkającą z rodzicami na 50m2... ale z wymaganiami co do ewentualnego partnera jak stąd do kosmosu. W sumie kto jej broni? Tylko nie wiedzieć zupełnie czemu wciąż jest sama....
Ja też często słyszę, że stać mnie na kogoś lepszego niż A. (sporo starszego rozwodnika z małym nieślubnym dzieckiem), ale mam to w głębokim poważaniu... I nawet gdybym się z nim rozstała to na pewno nie dlatego, że mi tak gadają.
Ja osobiście delikatnie mówiąc średnio wierzę w udane relacje pomiędzy dwojgiem ludzi z 'różnych światów' czy też lig. Szczególnie w tym wieku, kiedy już każdy żyje życiem na jaki sobie 'zapracował' i spędza czas tak jak lubi. Jaki sens wyrywać Anderstuda z kanapy, skoro może znaleźć kobietę, której taki tryb życia będzie odpowiadał, albo kazać Johnowi pozbywać się kolekcji sportowych aut czy pomocy domowej, bo komuś to nie pasuje? Jeden i drugi wie czego chce, choć te oczekiwania są różne.
Ja jestem gdzieś pomiędzy... dlatego kiedyś pół żartem pół serio napisałam, że brałabym ich 2 (może zapomniałam dodać, że w 1 ), bo wtedy dla mnie byłby to ideał. I wydaje mi się, że A. jest właśnie kimś pomiędzy Anderstudem i Johnem, dlatego od razu 'piknęło'

PS. A. też kiedyś ćwiczył sztuki walki i nawet odnosił jakieś sukcesy, ale kontuzja mu dalszą karierę w sporcie uniemożliwiła. Kiedyś pracował też fizycznie, potem w korpo... aż otworzył własny biznes. Także naprawdę jest taką mieszanką... i on mi imponuje jako facet. Mimo wszystko... i to, że 'zostawił' kobietę w ciąży tego nie zmienia. Ja mu podobno też imponuje tym, że pomimo choćby sytuacji rodzinnej sama doszłam do tego do czego doszłam i jestem jaka jestem (mam nadzieję, że to szczere ).

Oj, Ela (jedna?) zrozumiała, Ty nie... chodziło o gniazdko. Na Walentynki dostałam w prezencie klucze do "nowego naszego mieszkania", które teraz jest tylko pustymi 4 ścianami.
Ja nie chciałam przeprowadzić do niego... bo tam za dużo (wspomnień) żony...o nie chciał do mnie.. no bo jak do kobiety 50-letni facet ma wprowadzić - toż to ujma na honorze?
Stąd to nowe mieszkanie...Uprzedzając, że mnie tym kupił - nie! Nie podarował mi go wspaniałomyślnie … chce byśmy razem zaczęli w nowym miejscu razem. Sam już podobno od jakiegoś czasu myślał nad sprzedażą mieszkania, w którym mieszkał z żoną. Myślał, że córka je będzie chciała (tam mieszkać), ale ona nie też nie chce - budują sobie gniazdko w mieszkaniu jej faceta.

Ela, ja też swoje w życiu przeżyłam, wychowując w patologii... ale moim celem w życiu nie było znaleźć bogatego męża, tylko samej uzyskać finansową niezależność. Wiadomo, że w życiu różnie może być... ja nie wiem jak bym się w skrajnych sytuacjach zachowała. Mogę mówić, ale wiadomo jak nie doświadczysz... to tylko słowa.
Ale każdy chce kochać i być kochanym...

No to przecież wiem, że nie o koczowanie na melinie u bezdomnych.
O tym właśnie mówię. Nie wiem czy on to kupił czy wynajął, nie w tym rzecz, chodzi o sam fakt, że cokolwiek zrobił
i teraz sobie wyobraź jego minę jak zamiast uśmiechu na twojej twarzy słyszy tylko prychanie,
bo Ty chciałaś piękny dom w Wilanowie, a nie odrapane mieszkanie do remontu w bloku na Rembertowie.

Chyba w końcu doszliśmy do sedna Wątpię czy Rox będzie prychać na taki prezencik, raczej uśmiechnie się i podziękuje Ale właśnie jak dochodzi do sytuacji powyżej, to już jest gorzej. Jeśli komuś ciągle mało i mało, to powinien się nad sobą zastanowić..

Może nie mało, ale do dobrego człowiek się szybko przyzwyczaja, do tego ciągle chce się więcej bo wszystko powszednieje. Moim osobistym zdaniem to kwestia tego co trzyma Cię przy partnerze, czy prawdziwy On, czy wykreowany przez niego obraz siebie, czy wygląd, znajomi, pozycja czy kogo tam co rajcuje.

Jeśli teraz coś zniknie, to zaczyna się koniec związku... w przypadku anderstuda Panie ewidentnie widzą darmową pomoc budowlano-domową, to o czym mówimy z anderstudem Roxann że A. wygląda na gościa który póki co jedzie na wykreowanym swoim wizerunku i jeszcze nie pokazał prawdziwej twarzy - w tym wypadku pewnie motylki go niosą bo wątpię żeby był wyrachowany. Do mnie ciągną takie polskie Trophy wives, licząc na gościa który da im luksus i status za ... No i jak na razie puki co tylko Roxanne wydaje się że panuje nad sytuacją

Nie ciągną John, tylko się na takie wystawiasz.. Jesteśmy na anonimowym forum, gdzie pewnie nie jesteś jedynym Panem, który mógłby takie kobiety przyciągać, gdyby więcej o sobie pisał
Gdybyś przedstawiał się tutaj jako gość po życiowych przejściach, szukający miłości z bolącym kolanem , interesujący się malarstwem i czymś tam, zapomniałam co to było, pewnie przyciągnąłbys inne. Może niesłusznie się obawiasz że tylko stare  i brzydkie?
Zresztą tak naprawdę piękno rzecz częściowo względna, pieniądze wydane na wygląd robią swoje.:)
Piszę o forum przykładowo, bo myślę że w realu kreujesz się podobnie

Niewiele? Nawet nie jesteś w stanie sobie wyobrazić jak bardzo się mylisz...

taaaak te teksty o równowadze w braniu i dawaniu, lubię to! choć moim zdaniem kluczem jest zrozumienie naszych własnych potrzeb i partnera. Patrząc po Roxanne i A. oboje tańczą taniec godowy i są szczęśliwi, On adresuje rzeczy dziejące się w jego życiu w taki sposób, że Roxanne jest szczęśliwa siedząc na podłodze w pustym mieszkaniu, które tak czy inaczej On by kupił, ale nazywając to ich gniazdkiem dał jej najlepszy prezent na walentynki, Ona za to dała mu radość, ciepło, oddanie czyli to ognisko domowe i gitara - oboje szanujecie się i rozumiecie. Ten sam A. jeśli przez rok nic nie zrobi z tym mieszkaniem i ponownie postanowi zaprosić tam Roxanne za rok na walentynki, zbierze to co Anderstud opowiadał że zbiera...

Tak jak napisałem wcześniej jeśli zastąpimy szacunek i zrozumienie wymaganiami to zaczyna się robić słabo... On wymaga obiadu i czystych gaci, Ona jego wypłaty i żeby nie wracał pijany do domu... taki standardzik z przed 50 lat...  I powiem wam, że nie dziwię się anderstudowi - szedł do roboty i widział dajmy na to gładzie, wracał i jego Pani no to pracowałeś 12h robiąc gładzie to jeszcze 5h w domu też możesz po robić... gadałem z jedną znajomą trenerką, dziewczyna maszyna, ale po bliższym poznaniu na granicy odwyku po kokain... dlaczego bo quźwa nie da się w 3 klubach prowadzić zajęć nawet pilatesu i potem lecieć do swojego chłopaka do klubu i dalej robić ten pilates... no chyba że lecimy na kokain .... no i co słyszała od swojego chłopaka, że jaka z niej to ostatnia bo nie chce! pomagać w rozwoju ich biznesu! dodam tylko że ich biznes był tak jak mieszkanie A. jest Roxanne

Mieszkanie nie jest moje, skąd w ogóle Ci to przyszło do głowy? A. kupił je jakiś czas temu, zanim mnie poznał, ale dopiero nie dawno je odebrał.
A że zbliżały się Walentynki to postanowił mi o tym powiedzieć dopiero teraz.
I tak planowaliśmy zamieszkać razem niebawem ale nie mogliśmy podjąć decyzji gdzie - ja nie chciałam u niego (gdzie mieszkał z żoną), a on u mnie. To mieszkanie wydaje się najlepszym rozwiązaniem bo wtedy nikt nie wchodzi do życia, domu, przyzwyczajeń drugiej osoby.... tylko razem zaczynamy od zera w nowym miejscu i nikt pod nikogo nie musi się dopasowywać. Wydaje mi się to bardziej naturalne i komfortowe, szczególnie z punktu widzenia osoby która miałabym zostawić swoje mieszkanie i przeprowadzić do kogoś (i tak pewnie byłabym to ja).
Nie widziałam siebie jednak w jego obecnym mieszkaniu. A przecież nie powiem mu by zrobił remont generalny, to może wtedy
Teraz zamiast remontu będzie(my) urządzać nowe mieszkanie. Nie wiem jak on do tego podejdzie bo to przecież kupa kasy... a mieszkanie przecież nie moje. Ja będę wybierać, a on będzie płacił? No chyba tak dobrze nie będzie...
Eh, to mieszkanie razem tylko mnoży problemy

Ale przyznam szczerze Roxann, że tempo to szybkie - w ciągu pół roku oswiadczyny, wspólne urządzanie mieszkania. Ale może ja jestem za młoda i takie rzeczy dla mnie to dopiero może po 2 latach. Zauważyłam, że im ludzie dojrzalsi tym szybciej podejmują takie decyzje. Od kiedy się spotykacie?

Nie Tylko dla Ciebie pędzą jak Maglev do ... no właśnie nie wiem czego... oby było to coś pięknego, a nie że co nagle to po diable. Z drugiej strony po co się hamować jak jest tak zejfajnie! Jak wszystko tak szybko będzie dziać to do 40 urodziny Roxanne dwójkę dzieci urodzi, w końcu żeby dalej podnosić suspense związku, dzieci byłby kolejnym krokiem... choć po oświadczynach po półroku, wspólny koncie po 8, ciężko będzie utrzymać tępo.

Idę o zakład, że prędzej niż później usłyszysz że jest gotowy, a wręcz pragnie z Tobą potomstwa. Obym się pomylił w jego ocenie, z całego serca Ci tego życzę, bo równy z Ciebie "babek"

To się raczej nie zdarzy. Raz, że już ma swoje lata... a dwa, on jest o mnie bardzo zazdrosny i widzę po nim, że się boi, że go zostawię dla innego, młodszego, bez "bagażu".
Ja sama jak na szpilkach czekam na moment aż się jego dziecko pojawi w naszym życiu - bardzo się tego momentu boję, że wszystko się popsuje.
Póki nie myślę o tym jest cudownie, jak zaczynam ... łapie mnie dół.
On też pewnie ma obawy, że jak odejdę to znów mu (po mnie) tylko alimenty zostaną. A facet, który ma 3 dzieci, każde z inną... nie wiem czy tak łatwo znalazłby nową chętną.

Dziecko niczego nie gwarantuje ani nie "zaklepie". Może gdyby jeszcze tamtego dziecka nie miał... ale w tej sytuacji to by było bardzo nierozsądne czy wręcz szaleńcze.
Nie sądzę by ryzykował, że skończy z alimentami na 2-kę czy 3-kę dzieci... do właściwie 70-dziesiątki i znacząco ograniczy sobie szansę na znalezienie stałej partnerki.
No nie wiem czy wiele chętnych by było na 'wychowywanie' nie swoich małych dzieci i uszczuplanie domowego budżetu alimentami.

Roxann co to znaczy że dziecko pojawi się w waszym życiu? No przecież Ty malucha z cycka karmić nie będziesz, nic niezwykłego. Wszystko zależy jak bardzo mamuśka się na Ciebie zatnie. Mój kumpel regularnie płacze jak jego Ex buntuje dzieciaka przeciwko jego nowej kobiecie. Ostatnio jego 14 latek powiedział do jego kobiety "może mi ssać pa*ę, qu**o, mały dostał od niego w p*sk z plaskacza, co zrobiła mamusia poleciała na pały zgłosić napaść i pobicie.

Poza tym alimenty tańsze od wychowywania i ... jedynym co bardziej wiąże od wspólnego dziecka to podobno kredyt hipoteczny

john Gruba akcja..

Niektórym byłym to naprawdę odpala po rozstaniu

A czemu od razu miałby zakładać, że odejdziesz i zostanie z 2-jka dzieci na które musi płacić alimenty. Przecież Ty prędzej od niego odejdziesz jeśli nie będziecie mieli dziecka. Ty też nie bylabys już super partia z malutkim dzieckiem i 40-stka na karku. Więc raczej Tobie również nie na rękę byłoby od niego odejść . Dodatkowo pewnie nie chcialabys, aby dziecko wychowywalo się bez ojca.

Co do zareczyn to wydaje mi się, że powiedzenie "tak" powinno oznaczac, że chcemy spędzić z kimś resztę zycia a nie na zasadzie "zaręczyny można zerwać, terminy ślubu nie ma" to po co w ogóle się zareczac?:p Trochę jak z tymi tatuażami, które ktoś sobie robi "w imię miłości wiecznej", a później - gdy się rozstaną - usuwa. W takim razie ten tatuaż to żaden dowód na "miłość aż po grób" .

Nie czepiam się, bo w sumie on tymi zaręczynami w jakiś sposób udowodnił, że traktuje Cię powaznie. Chyba (?) nie każdej się oświadcza.