Dziwne zachowanie Ex po rozstaniu - Netkobiety.pl

Zacznę od końca, właśnie to mnie dziwi w moich Ex, że one chcą tego kontaktu i to było przyczynkiem do założenia tego wątku. Ja nigdy nie odezwałem się do żadnej swojej byłej, nie czułem takiej potrzeby. Też odbieram tą relację jako chorą, mnie pierwszy raz się coś takiego zdarzyło, a i osobą woku mnie jest to obce. Wszyscy mają tak jak Ty piszesz prostą, jasną i klarowną sytuację... takie też miałem z innymi Paniami, a z nią nie.

Co do Gracjany, to bardzo spłyciła cały rok, niejako udowadniając swoją tezę która odbiega od tego jak było. Przypomnę tylko, że moja eks nigdy nie powiedziała, że mnie nie kocha, że nie chce być ze mną, to były moje (i po części forumowe) domniemania. Powiedziała za to, że jedyne czego się boi w relacji ze mną to, że nie sprosta moim oczekiwaniom, nie może zagwarantować że się nam uda szczęśliwie zejść, poza tym zawsze starała mi się pomóc i podkreślała jaki to jestem ah i oh w jej odczuciu. Nigdy nie powiedziała mi nic że jesteś taki albo owaki, że nie pasuje mi to w Tobie czy tamto. Oczywiście to wydarzyło się na przestrzeni roku, a ja nie miałem ochoty do niej wracać, więc nigdy nie przetestowałem ile w tym kokieterii a ile prawdy... Ona też nigdy nie przypuściła ataku na powrót, jednak jak coś się działo niedobrego w jej życiu to dzwoniła, pisała a ja zawsze deklarowałem pomoc, choć nigdy nie skorzystała to byłem chętny jej pomóc.

Z oceny ludzi stojących z boku, ta jej blokada to nic innego jak strach przed ponownym odrzuceniem z mojej strony i czekanie na to żebym to ja dał jej szanse... a jeśli tylko by zobaczyła że ja się otworzyłem to i Ona by chętnie wróciła... ale to jak mówię opinia innych. Ja tak jak wam pisałem nie chcę wracać do niej. Tak czy inaczej z mojego i osób nas znających wynika trochę inny obraz niż ten który przedstawiła Gracjana, a i wasza opinia jest bardziej w stylu młoda dupa znudziła się starym prykiem kopnęła go w dupę...

Podsumowując: upraszczając wszystko jest tak jak piszecie, ale patrząc z bliska jest dziwnie - nigdy nikt z kimś jak się rozstawałem nie była taki "bardzo chcący" być obok mnie.

Nie powiedziała słowami,ale powiedziała czynami. Nie otwarła się na Ciebie o wasz związek i różnica wieku nic tu nie ma do rzeczy. Na tyle się blokowała, że Ty musisz się domyślać .
Prawdopodobnie w jej emocjach jest po prostu pusto, a ona przegląda się w innych ludzi jak w lustrze,. czegoś tam szukając.Jesteś jednym z jej luster..
I to że Ty byłeś gotowy coś czy nawet wiele dać, nie znaczy że Ona miała z czego..
Przyciągnęła Cię, bo Ty masz przyjemność w dawaniu.. więc kandydat idealny. Tylko że nawet jak ktoś dużo kobiecie daje, płatkami róż obsypuje to żeby to się dalej kręciło, musi coś dostawać..
Możesz się nieswojo czuć z kobietami, które od początku dużo dają, skracając dystans, które głaskaja kotka. Tak bez zasług;) za to tylko że jest.. stąd może brak entuzjazmu.w obecnej relacji.
Problem w tym, że gość z sukcesami i pieniędzmi ściąga do siebie słabe kobiety, z małymi wymaganiami..chyba za nisko mierzysz,

Otóż to, wiek może ale nie musi mieć tutaj znaczącej roli. Po prostu Wasze potrzeby i oczekiwania wobec drugiej osoby jako partnera się rozminęły. Im więcej Ty dawałeś tym ona bardziej blokowała … bo nie potrafiła albo nie chciała tego odwzajemnić.
Tak jak dalej pisze Ela:

W tym kontekście opinie ludzi z boku typu:

zupełnie do Waszego przypadku nie pasują. Dlaczego? Dobry przykład podała Gracjana:

Jak to się ma do tego, że niby kieruje nią strach przed ponownym odrzuceniem i czeka abyś dał jej szansę? Przecież to (z)robiłeś.
Co niby miałbyś jeszcze zrobić?
Myślę, że większość facetów po takim potraktowaniu dałaby sobie z taką Lady spokój, ale nie John… John dalej doszukuje się w zachowaniu panny pierwiastków metafizycznych bo ta łaskawie, pewnie z nudów, raz na kilka tygodni coś tam mu napisze. Bo jednak POWIEDZIAŁA (czy też napisała), że jest dla niej ważny. Ważne są jednak czyny, nie słowa.
Ja nie twierdzę, że ona Cię nie lubi, bo Ciebie nawet przez ekran da się lubić Wydajesz się po prostu spoko gościem i dobrym człowiekiem. Ale to trochę za mało by stworzyć udany związek, potrzeba jeszcze chęci i równowagi w dawaniu-braniu.
Ty, jak zauważyła Ela, masz predyspozycje i możliwości by dawać, co pewnie wielu kobietom imponuje... bo która by nie chciała być tak traktowana? Ale i kotka można zagłaskać. A jeśli z drugiej strony jest pustka/mur, to … zostaje "przeprosić na nachalność i zniknąć. Co zresztą uczyniłeś... tylko nie wiedzieć czemu nadal rozkiniasz traktując obecny związek, który być może (w końcu) rokuje, z dystansem... żeby nie powiedzieć olewczo.

John, bronisz jej bo ją wciąż kochasz, to jest zrozumiałe choć nieracjonalne... ja też (każdego) faceta broniłam póki miłam do niego uczucia. Więc ja Cię rozumiem, co nie oznacza, ze uważam, że masz rację.
Tylko pytam, po co zawracasz głowę obecnej partnerce? No chyba, ze zasada, oboje piszemy do ex... sprawia, że czujesz się w tej relacji ok.
No to ok.

Oj, to, że by chciał, to aż przez ekran czuć. Wie jednak, że lady nie odwzajemni jego oczekiwań, więc niby też ją olał, niby ma tą nową towarzyszkę... ale myślami wciąż przy ex... że może teraz tym razem... ale nie... i tak dalej...

No to jak Ty ex porównujesz do prosiaka a obecna do Lexa to wszystko o czym piszemy zgadza się

No to przeczytaj to sobie jeszcze tyle razy, aż w końcu sam załapiesz dlaczego od roku czasu klepiemy tutaj w te guziki wałkując temat,
który można podsumować jednym zdaniem - jestem z kim innym bo z tamtego pieca chleba nie będzie...

I z żadnego innego nie będzie, dopóki w tamtym będziesz podtrzymywał płomień, zamiast dawno go wygasić i w pizdu cegłami zamurować.
Męczysz się chłopie, ja się męczę jak na to patrzę, za chwilę kolejny luty minie, a ty wciąż w tym samym miejscu - napisze czy nie napisze...
Pewnie napisze, bo wigilia, bo święta, bo sylwester, trochę słabo tak siedzieć samej w pustym mieszkaniu, to może coś tam napisze. No i?
Oglądając powtórkę Kevina na Polsacie z tą swoją nową obecną, będziesz w przerwach na reklamy wypisywał jakieś pierdy do tamtej?
Tak zamierzasz spędzić święta? A może już zaplanowałeś resztę swojego życia, która tak właśnie będzie wyglądać? Weź ty się Puknij John.
Albo kogoś tak ze trzy razy, to może ci przejdzie

Albo wiesz co... weź do niej zadzwoń, otwarcie zapytaj o co jej chodzi, czego chce i będziesz miał jasne rozeznanie w sytuacji.
Może wtedy zaznasz wreszcie spokoju, zanim się wykończysz psychicznie i odwiozą cię do Tworek, zamkniesz ten rozdział i ruszysz dalej.
Pewnie cię męczy co ona myśli, co tam kombinuje, co ma na celu to jej pisanie... no to mówię, zapytaj ją wprost i wyjaśnij sprawę ostatecznie.
Usłyszysz zapewne zlepek jakichś infantylnych debilizmów bez żadnego konkretnego znaczenia, żegnam do widzenia, blokujesz numer i sajonara.
A może usłyszysz wyznanie miłosne i zapewnienia, że zrozumiała, że chce naprawić, że musicie spróbować, że tym razem będzie inaczej...
No to kurde stary, jeśli ją kochasz (przestań, nawet się nie wysilaj, ja wiem, ty wiesz, wszyscy wiedzą, także ten...) może warto spróbować?
U Becketta coś przycichło ostatnio, u mnie nudy, Roxan zakochana pierogi z Panem Ładnym lepi, to przynajmniej tutaj jakaś akcja się rozwinie

Moja Ex jaka była, taka była, ale słowa dotrzymała i od marca czy tam kwietnia już się do mnie nie odezwała.
I taka Ex, to jest prawdziwa Ex, a nie tam jakaś udawana

Po ilu dogrywkach i rzutach karnych?

Roxann zejście się z nią oznaczałoby wrócenie do schematu który znam i którego nie akceptuje.

Odejście oznacza fizyczne odejście (dosłownie), masz rację wiem że polegnę i od początku to daje jako powód że nie zejdę się z nią. Ona się nie zmieni. Mógłbym jak Beckett się z nią plątać i czekać że może się zmieni, może zrobić sobie z nią dziecko i zaplątać ją w swoje życie już do końca.

Bo John coraz bardziej bawi się w Becketta z tym naginaniem rzeczywistości. W jednym poście pisze, że jakby chciał ją uwieść to by to zrobił (randka, druga, potem wyjazd) a w drugim już pisze, że on wie iż polegnie dlatego się z nią nie zejdzie.
...
Swoją drogą trzymać samego siebie przez 10 miesięcy w niepewności to też trzeba być wytrwałym... Mnie by chyba szlag trafił. Albo bym poległa albo wygrała, ale po co robic sobie nadzieje tymi okruchami?

Podsumowując bo było mi z nią źle na co dzień. Jedno to "wspólne" chwile, dzielenie pasji, a drugie to życie jako Para. W pierwszej części było super w drugiej beznadziejnie. Teraz z perspektywy czasu dobrze się stało, gdybym się nie wyprowadził Ona dalej by coś tam niby naprawiała i tak by to trwało. Tak Ona się się uniosła honorem i się zblokowała, w dużym stopniu pod wpływem rodziców. (jakoś zabiegała o mój powrót do czasu, kiedy jej rodzice ją odwiedzili i okazało się że mnie nie ma).

Więc wbrew temu co Gracjana uważa cieszę się, że nie zeszliśmy się jako Para i nie planuje, ani nie chcę się z nią schodzić. Tak jak napisałem to co mnie ciekawiło to rodzaj takiej więzi między ludźmi którzy do siebie nie pasują, ale się lubią i akceptują. - sam sobie odpowiedziałem na swoje pytanie.

Jedynym kto nagina rzeczywistość to Ty,  nie czytasz co piszę tylko piszesz własną historię. Nie rozumiesz tego, że ktoś może być świetnym kumplem, ale fatalnym partnerem?
Ostanie zdanie to całkowity bullshit. Gdzie ja znowu na coś czekam? i dlaczego 10 a nie 12 miesięcy jeśli już?
Ja rozumiem, że w twoim odczuciu guzik wiem, nie mam doświadczenia z kobietami i miotam się to jest to co chcesz mi przekazać, ale przez chwilę pomyśl że wnioski które wyciągnęłaś są od początku do końca błędne.

Obecna Pani jest kimś do życia na co dzień, niestety nie łączy nas tyle pasji co z moją Ex. Wolę jednak kogoś przy kim odpoczywam od kogoś kto ciągle mnie nakręca i ma moje potrzeby w nosie.

Ciągnie mnie do niej tylko w bardzo wąskim mentalnym zakresie, na zasadzie "zobacz jak mam nowe mody, ale zobacz byłem tu czy tam i z tymi wygrałem albo z takiego stoku śmignąłem, albo to ciekawe widziałem". Nie ma w tym o dżiz ale bym z niej zerwał ciuchy i ją tak tu i teraz. Nie nic z tych rzeczy. Nie ma też uczucia wieczorem, że szkoda że jej tu nie ma i nie ogląda ze mną czegoś tam... albo myśli że szkoda że nie przytula się do mnie w łóżku jak idę spać.

Emocjonalna więź jest o tyle, czasem chciałbym jej się czymś pochwalić... jej bo Ona wie ile to kosztuje wysiłku i pracy i uznanie z jej strony jest czymś znaczącym bo się na tym zna. W końcu ile osób jest wstanie zrozumieć euforię z przejechania toru poznań w czasie 1:39 i obcięcie prawie 2 sek z poprzedniego czasu....
Przechodząc do meritum: wszystko byłoby fajnie gdyby nie to, że Ona dalej kokietuje i rozszerza naszą wąską więź na odniesienie do bycia razem. Co powodowało u mnie ambiwalentne uczucia, a od kiedy jest nowa Pani nie zręczność.

Nie wiem czy udało mi się opisać taki dziwny stan moich "uczuć" do niej. Łatwiej by było gdyby była brzydka, a tak patrząc na nią dalej widzę piękną kobietę, która działa na mnie swoim pięknem, coś jak sztuka w muzeum - patrząc na nią napajam się jej pięknem, głębią itp itd, po czym idę do domu i nie mam uczucia że chciałbym ten czy inny obraz zabrać ze sobą do domu, a tym bardziej nie mam uczucia, że nie mogę żyć bez tego obrazu wiszącego u mnie na ścianie. Odniesienie do sztuki jest adekwatne bo zarówno przy Ex jak i przy sztuce w muzeum mi nie dyga, a wewnętrznie czuję piękno... no quźwa nie umiem wam tego opisać. Właśnie to czego nie umiem opisać jest moim pytanie do was.

To jest dokładnie to co napisałaś, czasem łapałem się na tym że chciałem jej coś wysłać pokazać, bo wiedziałem że się uśmiechnie, bo doceni... i jak coś się wydarzyło strasznego w moim życiu chciałem jej napisać... ale nie napisałem. Do tego zabawne było to jak bardzo lubiłem na nią patrzeć, a jednocześnie jak aseksualna się dla mnie stała, do tego stopnia że to Ona musiała się dopraszać o buziaka, czy przytulenie na dzień dobry jak kiedyś na siebie wpadliśmy. Była tak piękna a jednocześnie tak seksualnie odpychająca...

U mnie kwestie o których piszesz nie istnieją, ale finał jest dokładnie taki jak napisałaś "...jesteśmy dla siebie ważni i życzymy sobie jak najlepiej. Niestety tak się nie da...".

O nas też mówili, że jesteśmy z jednej gliny ulepieni. Zabawne jak to Ona wyglądała trochę dojrzalej, a ja młodziej i nikt nie widział w nas dziwnej pary, tam... jesteś kilka lat starszy od niej.

Bardzo mądre słowa z którymi się w 100% zgadzam. To "idealne dopasowanie" staje się bardzo często kulą u nogi ponieważ wręcz uniemożliwia rzeczywiste poznanie drugiej osoby bo wtedy wychodzimy z założenia, że przecież jest taka sama jak my, co jest kompletną bzdurą. To, że masz z kimś podobne upodobania, pasję, temperament, zwyczaje, poczucie humoru, estetyki itp., nie daje gwarancji, że wasz związek będzie udany. Lubimy jednak dodawać do naszych relacji watek metafizyczny... bo jak to możliwe, że ktoś (w przypadku choćby prezia), kto urodził się i wychował kilkaset km ode mnie, jest moim niemalże odbiciem lustrzanym (do tego stopnia że pół żartem pół serio zastanawialiśmy się czy istnieje taka możliwość, że jego matka i mój ojciec kiedyś choćby przypadkiem się spotkali )
I doskonale rozumiem o co chodziło Ci z tymi 2 sekundami. Tzn nie o sam przypadek tylko kontekst. Mnie z preziem zawodowo i pod względem zainteresowań też bardzo wiele łączyło. I wiem, że jemu tych moich "2 sec" nie musiałabym tłumaczyć by uzyskać jego zrozumienie i uznanie. Dlatego był pierwszą osobą, której bym chciała o nich powiedzieć.
Z czasem jednak wyobrażenie o preziu kompletnie się rozminęło z rzeczywistym obrazem. Ta świadomość, podobnie jak u Ciebie, sprawiła, że stał się dla mnie kompletnie aseksualny. Niemniej  to wciąż ten sam człowiek, który jest świetny w tym co robi, niezwykle przystojny, inteligentny z poczuciem humoru... Nie widzę powodu by mu życzyć źle. I nie mogę go oceniać tylko negatywnie bo jednak wiele mu w życiu zawdzięczam, spędziliśmy razem (zawodowo) kilak dobrych lat. Wspieraliśmy się w trudnych chwilach, świętowaliśmy sukcesy. To, że nam nie wyszło, bo nie mogło, to zupełnie inna sprawa.
I teraz jest A., z którym podobnie jak w przypadku Twojej Lady Lex jest mi świetnie w życiu codziennym, przy kim odpoczywam, czuję ciepło, spokój... ale zawodowo kompletnie czym innym się zajmujemy, nie mam pojęcia o tym co on robi i na odwrót. Ale to też ma swoje plusy bo skłania do głębszego realnego (a nie metafizycznego) poznania drugiego człowieka, jego odmienności i to jest szalenie ciekawe i inspirujące. Paradoksalnie osoba podobna rzadziej nas potrafi zaskoczyć, chyba że negatywnie (że jednak wcale taka podobna nie jest), natomiast osoba zupełnie inna zaskakuje każdego dnia i skłania do poszerzania horyzontów, większej otwartości
Także to "metafizyczne podobieństwo" typu 2-ga połówka jabłka, ta sama glina itp. itd., jest trochę przereklamowane

Owszem, ale takie relacje są niestety bardzo rzadkie. W tym przypadku tak naprawdę niewiele czasu minęło, a oni przez długi czas się nie widzieli. Ciężko jest do końca przewidzieć jaka byłaby reakcja na/po takim spotkaniu. Przecież ex te 8 msc temu proponowała Jonowi by zostali kumplami, ale John się nie zgodził, bo wciąż do niej coś czuł więc dla niego to by były tortury. Czy rzeczywiście to uczucie stłumił w sobie? Nie wiadomo... on sam może tego nie wiedzieć. Nie ma gwarancji, że w przypadku gdyby zaczęli się spotykać czysto kumpelsko, ta chemia by nie wróciła.
Osobiście uważam, że taki przyjaźnie po, szczególnie kiedy było uczucie, a czasu nie upłynęło zbyt wiele, są szalenie trudne i wyniszczające dla osoby której zależy bardziej.

Ela 210, Roxann  Zastanawiam się na ile ten czas stresu który doprowadził do rozczarowania i rozstania nie stworzył u nas pewnego rodzaju PTSD - przełamanego syndromem sztokholmskim... u nas nic nie było normalnie na luzie i słodko... od początku była patologia związku.

MagdaLena1111 W tym co napisałaś znów jest całkowity miszmasz bo teoretycznie jest jedno i drugie, ale tak jak napisałaś z mojej strony Ona jest dla mnie super atrakcyjna - ale nie seksualnie - nie ma w niej tego pierwiastka który jest w mojej obecnej Pani - Ona jest po prostu piękna. Też jest to dla mnie dziwne,  nigdy nie miałem takiego rozjazdu jeśli chodzi o te sprawy. Tak jakby coś mnie nomen omen zablokowało na nią. Cele życiowe teoretycznie dalej mamy takie same - ale przez brak komunikacji sam nie wiem.

Anderstud z mojej strony to pierwsza taka dziwna sytuacja, może to właśnie kwestia kogoś kto kto tak wiele zainteresowań ze mną dzieli, przez co jest tak podobny do mnie? nie znam i nie poznałem dotąd drugiego takiego człowieka. Poza tym tak jak mówisz u nas nie było spektakularnego jebnięcia o ścianę po którym bym ją chętnie wymazał z pamięci.

Skoro nie jest ona dla Ciebie atrakcyjna seksualnie to nic tylko spotkać się z nią. Realnie zaproponować te spotkanie. Jeśli się wykręci to, być może, przestaniesz tak idealizować ta wasza znajomość (bo, przepraszam, ale wg mnie to nadal jest idealizacja), a jeśli się spotkacie w ustronnym miejscu to...przekonasz się jak bardzo nieatrakcyjna seksualnie ona jest dla Ciebie

Aż mi się przypomniały czasy jak po wielu dziwnych rozstaniach i powrotach z moją pierwszą miłością, gdy minęło kilka chyba nawet lat (ok.1,5roku) postanowiłam po przyjacielsku spotkac się z nim, bo poza tym, że "kiedyś" go kochałam to fantastyczny kumpel z niego był. Wiedziałam, że nie po drodze jest nam być razem i nawet już nie chciałam, ale po co tracić osoba z którą tak dobrze się rozumiem? Spotkalismy sie, porozmawialiśmy, ale gdy tylko usiadł obok od razu przypomniało mi się "jak bardzo nieatrakcyjny seksualnie" on jest dla mnie.
Ha ha ha
Ależ to było "przyjacielskie" spotaknie.
Ha ha... ;p

Moze zabawiamy się w małą bukmacherke i obstawiamy zakład. Co się stanie jeśli John zaproponuje spotaknie?
A) Lady się wykręci
B) pójdą do łóżka, ale "to wszystko wina alkoholu"
C) Spotkaja się po przyjacielsku, powspominaja stare czasy a na koniec zbija sobie piątkę po czym wrócą szczęśliwi  w swoje strony

Kto co co obstawia?

To ja w takim razie obstawiam opcję A' - ja się wykręcam. gracjana1992 nie wiem co musiałoby się stać żebym uznał, że warto się z nią spotkać, nie mówiąc już o ponownym świrowaniu z nią - szczególnie teraz kiedy mam kobietę którą mnie fizycznie strasznie kręci. Może jak będę z obecną partnerką tyle co z Ex będziemy równie zgrani.

Tak czy inaczej obecna kobieta zajmuje się mną jak Ex nigdy nie potrafiła, może to te kilka lat różnicy między nimi, inny temperament, a może moja obecna Pani nie jest księżniczką. Tak czy inaczej na myśl, żebym znów zapakował się w jakąkolwiek relację z Ex przechodzi mnie gęsia skórka po plecach.

akurat na takie coś trafiłam:
https://natemat.pl/182193,przyjaznisz-s … rcystyczna

"...dobre relacje zachowujemy tylko z tymi byłymi, którzy byli wobec nas troskliwi, uczciwi i godni zaufania." może to jest kluczem, dlatego się odzywa Ona wobec mnie taka nie była więc z mojej strony tego nie ma!

Gdybym powiedział, że się nie starała to bym was okłamał, muszę oddać jej sprawiedliwość- starała się i to bardzo, niestety staraniem się nie zastąpisz naturalnego ognia. Właśnie to w niej było najsmutniejsze, że wszystko było tak bardzo jak powinno być że było aż sztuczne. W seksie jak w muzyce ta odrobina "fałszowania" to dusza muzyku, jego podpis... ona była jak maszyna, jak Schumacher, perfekcyjna do bólu, szczególnie jak coś zawaliła i się wściekałem. Dla mnie to wszystko było sztuczne, zupełnie jakby ktoś przeczytał podstawy i znał wzór E=mc2 ale o stałej Plancka już nigdy nie słyszał.

Masz rację w życiu na co dzień widać było jak bardzo nie mumie dbać o kogoś, a postaranie się w łóżku nie zastąpi naturalności w życiu. Odszedłem bo nie widziałem w niej chęci na wspólne życie, tak jak napisałaś im dalej codzienność zaczynała być "normalnym życiem" tym bardziej Ona była księżniczką, nie partnerką, wszystko kręciło się woku niej i jej potrzeb, ja byłem "kelnerem" na bankiecie jej życia - metafora z seks misji. Jak zaczynaliśmy razem mieszkać oboje wiedzieliśmy (ona otwarcie to mówiła), że chce się nauczyć życia z kimś bo z nikim do tej pory nie żyła, ale na słowach się skończyło i brak tej naturalności rozwalił wszystko.

Obecna partnerka jest naturalna i dlatego jest tak pociągająca.

Z mojej perspektywy, ja nie mam potrzeby na żadną taką znajomość. Nigdy w życiu nie skorzystałem z takich znajomości i nie zamierzam. Tak jak pisałem mam parę takich duchów przeszłości które mnie lubią i chcą mieć kontakt, ale to dalej ich inicjatywa a ja jestem pasywnie responsywny. Nigdy też z nikim się nie z szedłem po rozstaniu, koniec to koniec, tutaj z Ex było od początku dziwnie dlatego napisałem bo sam się z czymś takim do tej pory nie spotkałem.

Czytając takie historie jak Anderstuda o powrotach i rozstaniach zawsze dziwiło mnie jedno: jak dwie osoby znające się jak łyse konie dają się nabrać na pozorne zmiany.

Ja również uważam, że to niemożliwe, bo zawsze komuś bardziej zależy i wtedy ta osoba sama sobie robi krzywdę. No chyba, że minęło już baaaardzo dużo czasu. Znam pary co wyjeżdżają sobie np. na narty ze swoimi ex ale oni już są w emerytalnym wieku
Pogadać, jak już się wpadnie na siebie wiadomo, że zawsze można, ale nie … przyjaźń.

PS. Ostatnio w pracy miałam bardzo może nawet nie stresującą, ale .. hmm nawet nie wiem jakiego słowa użyć... dyskomfortową/niepewną? Bo w sferze zawodowej trafiłam na przyjaciela prezia i od jego opinii tak naprawdę zależało czy coś przejdzie czy nie (nie wdając w szczegóły). Obawiałam się, że może mi robić pod górkę z lojalności ale... nie! Wręcz przeciwnie. Wystawił mi taką laurkę, że aż byłam w szoku.
Coś się kończy... rozstania zawsze nie są łatwe, ale ważne by sobie potem nie uprzykrzać życia.

Obyś trafił dobrze jak najszybciej i miał okazję do powyższego... to życzenia pod choinkę

A dziękuję, dziękuję
Póki co nie chcę nic mówić, żeby nie zapeszać, ale chyba już mam odpowiednią kandydatkę, stara znajoma, właśnie się zwolniła

Ela Co Ty chcesz, karp to całkiem dobra rybka Chociaż woda w stawie z karpiami raczej dla łososia nie bedzie zbyt odpowiednia

Nie mogła być ze mną, bo jest ode mnie 6 lat młodsza i kiedy się poznaliśmy, to ja już byłem żonaty, a ona była jeszcze nastolatką z sianem w głowie. Potem jak ja byłem wolny, to ona była mężatką i tak lata sobie mijały, aż tu teraz niedawno wpadliśmy na siebie przypadkiem i się zgadało przy okazji, że rozwód właśnie bierze, a tu dom niewykończony, kredyty trzeba spłacać, czy mam plany na wigilię...

Dom do wykończenia ? Powiało grozą .To znaczy dasz radę tylko bądź ostrożny i nie bądź wyrywny wiesz jak czasem (nawet często ) się to kończy koniec remontu - koniec miłości .
Nie chce być złym prorokiem, uważaj na siebie oby tym razem było inaczej.

Co był tym magnesem, lepem na Anderstuda? Sex, Micha, Jej zapach, Dobra lokalizacja mieszkania ?

Podziwiam twój spokój grabarza, ja bym nie wytrzymał i pokazał jej środkowy palec...
Swoją drogą ciekaw jestem na ile jesteś przeczulony na punkcie "interesowności" kobiet którym się podobasz. Swoją drogą jesteś atrakcyjna partia i chętnie wszedłbym z Tobą w platoniczny związek bo mam parę drobnych robót w domu ... albo jednak nie... Pan Michał potwierdził że przyjedzie, już nie jesteś atrakcyjny .

Właśnie że była zołzą.:/
I typowo męskie przekonanie o byciu Supermanem się kłania. Jakimże to cudem miałeś znaleźć sposób dotarcia do niej, co to jakaś zabawa w escape room?
Chyba kogoś świąteczny blues ogarnia..

No właśnie ja tak nigdy nie miałem, tzn. miałem do pewnego momentu, po czym padała komenda w głowie - gacie na dupę i w drogę. Jak byłem młodszy byłem cierpliwy, teraz szybko rozwiązuję tematy.