Dziwne zachowanie Ex po rozstaniu - Netkobiety.pl

Ale nie odpowiedziałeś na pytanie.

U mnie też nie bylo nic fizycznego i tak szczerze mówiąc to też myślałam... "O co mu chodzi?". Do dziś nie wiem i niechaj tak zostanie.

john Trafiłeś na wredną pijawkę, takiego rzepa, który się przyczepił i nie chce odczepić. Odnoszę powoli wrażenie, żę czego byś nie zrobił, to i tak się będzie narzucać. Podziwiam determinację takich osób, bo zakładam, że ta osóbka ma raczej ciut wyższe aspiracje w stosunku do Ciebie, choćby to miało byc jedynie umieszczenie Cię na orbicie...

Nie są ważne cele tej Pani, tylko cele Johna.
A ona zajmuje mu chyba głowę i blokuje otwarcie na inną znajomość.
A co innego powiedzieć na do widzenia zgłoś się jak będziesz gotową  na poważny związek, a co innego żegnaj, kompletnie do siebie nie pasowaliśmy.
Zobacz na wątek Roxann, tam kobieta też jest młodsza od gościa, ale traktuje układ poważnie, . kogoś takiego szukaj.

Powiedzmy, że johnowi wierzę, że absolutnie nic już nie czuje i nie chce czuć do tej niewiasty. Nie sądzę tym samym, żeby sam się do niej odzywał z własnej inicjatywy, gdyby ona go niegabywała cały czas. Myślę, że to taka osoba, która nie rozumie słowa "nie", nie uznając jednoczęsnie swoich porażek. Jak zareaguje przeciętny człowiek, jeśli usłyszy: ni ekontaktuj się ze mną więcej, nie chce mieć z Tobą nic wspólnego!"
No nie będę się bawił w stalkera Także john nie odbieraj od niej nawet telefonów i zacznij się umawiać z kimś, jak masz oczywiście czas i ochotę.

Hmm, ja to chyba zrozumiałem na opak zupełnie..

Odniosłem wrażenie, żę to niby umawianie się na spotkania ze strony johna to zwyczajne zbywania tej lady. Nasz kolega z góry wie, że się z nią nie spotka, co miałoby potwierdzać ustawianie spotkań tak, że wiadomo z góry, iż się na nich nie pojawi. Coś w rodzaju zbywania natręta. Jak widać metoda nieskuteczna. Wątpliwości pod kątem ewentualnych pozostałości uczuć u johna miałbym w tym względzie: po co właściwie się do niej odzywasz? To utrzymywanie kontaktu to jakiś rodzaj sportu?

Podobnie widzę Johna jak Gracjana i Roxann .
John dalej czeka na coś na swojego Beck ..Godota  zmęczył się rozkminami, odpychaniem, przyciąganiem a raczej amplitudą i intensywnością tego, przysnął czekając ,znudziło go bo ile można to raz a dwa już chyba wszystkie opcje uczuć i myślenia z działaniem u siebie i u dziewczyny przewidział,  rozważył zebrał wiele opini i ulega złudzeniu że mu wszystko zwi.. no że jest ponad to wszystko wiedza o mechanizmach nie jest równoznaczna ze zmianach wymianą ich one z samej świadomości nie znikają to pierwszy krok dopiero.

Piszecie o scenariuszu który byłby jak najbardziej realny, ale nie jest. Piszę tutaj tylko dlatego że sytuacja jest dziwna i nieokreślona, a ja mam nijaki do tego stosunek i sam nie wiem dlaczego... mam kogoś więc nie jest to chęć wrócenia do niej, nawet spotkania się z nią. Mówię i robię z nią to co jest w mojej strefie komfortu, proponuję coś tylko dlatego że wiem jak będzie jej reakcja  - Ona ucieknie i działa to lepiej od bycia niemiłym - pomijając fakt że chyba dalej ja lubię i nie lubię być nie miły.

Poznałem wasze zdanie i wy uważacie, że mam uczucia wobec niej... jeśli tak to są to dziwne uczucia, takie pozbawione bliskości, fizyczności. Prędzej mógłbym powiedzieć, że mam uczucia wobec Ex żony niż jej.
Nie zgodzę się, że rozkminiam co Ona do mnie, bo to mi powiewa, bardziej rozkminiam jak mogę mieć takie dziwne podejście do EX i pytałem czy wam się coś takie przydarzyło. Miałem w swoim życiu związek który przerodził się w przyjaźń i wyglądało to podobnie, ale różnica była taka że wszystko było jasno określone, bez dwuznaczności. Tutaj Ona gra na tej dwuznaczności.

Co masz na myśli. Co do twoich rad to wziąłem sobie do serca to co napisałeś żeby na początku nie sr*ć tęczą , a po miesiącu żarem...

Skoro się spotykasz z kimś, to tym bardziej warto raz na zawsze uciąć kontakt z tą Insta -lady. Choćby po to, żeby nie stwarzać potencjalnie niezręcznych sytuacji, dając obecnej lubej powó do podejrzeń

Było a potem już nie było... stwierdzenia że jestem kimś wyjątkowym bo inaczej by się nie odzywała i jak ją podpuściłem że nie może obiecać że się zejdziemy - sugeruje co innego w jej głowie. (to gadała dawano dawno temu, po czym jak radziliście ją pogoniłem mówiąc coś tam o daniu mi spokoju i chęci ułożenia sobie życia).

Nie jestem pewien czy nie lepiej poczekać aż moje Ex się znudzi, co do mojej obecnej towarzyszki to jej moja przeszłość nie interesuje, a w teraźniejszości Ex egzystuje tylko na krótkich replayach i Ona nie pyta o szczegóły a ja się nie produkuję. Ustaliliśmy, że nie spotykamy się z obcymi, a jeśli to sobie o tym mówimy. Ja się z Ex nie spotykam więc jestem czysty!

Roxann
Ja wiem, że najłatwiej jest powiedzieć John Ty czekasz, ale jeśli tak wygląda czekanie to ... mogę czekać do końca swoich dni. Wyżej Ela pisała, żeby "sprawdzić" co Ex trzyma w zanadrzu - ale mnie to nie interesuje co Ona ma, co może mieć a co miała. Lubię ją, ale nie widzę się z nią w żadnej interakcji.

A czy uważasz, że Twoja obecna towarzyszka jest tą która może Ci dać, to czego pragniesz? Czyli prawdziwą miłość, ciepły dom, dzieci?
Czy jest tylko panną na przeczekanie aż Insta-Lady dorośnie do związku z Tobą?
Czy Ty przypadkiem sam siebie nie oszukujesz? To, że się z nią nie spotykasz, nie znaczy, że o niej nie myślisz.
Coś mi się wydaje, że gdyby raz drugi dała Ci do zrozumienia, że chce wrócić, to byś rzucił obecną towarzyszkę bez mrugnięcia okiem.

O to właśnie w tym całym jej pisaniu chodzi, ale John szuka tam jakiejś głębi...

John, nie o to chodzi, że ma się  dobre kontakty z byłymi.
Ta ostatnia Pani to to chyba taka damska wersja Pana co go spotkała moja przyjaciółka. Kochał, nie kochał, za słowami i gestami nie szły czyny.
W końcu miała dość. Z normalnym byłym jest tak: sorry, good bye and good luck. czasem co słychać? Normalnie, naturalnie.
A tu:
Zjawił się gdy na poważnie zaczęła z innym. wróciła.. powtórka z rozrywki..
Potem, na jej ślubie.. P. Młodzi wysiadają przed kościołem,  On ich wita z bukietem.. niezaproszony..
Potem jak sie dowiedział o ciąży..
Potem miał z mężem do czynienia..

Tego się trochę obawiam, dlatego wolałbym żeby sama zrezygnowała - Znalazła sobie nowy obiekt.

...ale że co niby Macgyver? pozostając w kanonie dowcipów.

Znam kobiece super moce, więc ostrożny jestem jak Tommy Lee Jones w ściganym .

Swoją drogą każde z was myślę że ma trochę racji o mojej Ex, jedno to że regularnie się odzywa, żeby mnie utrzymać w swojej strefie przyciągania, jej podejście zmienia się i dostosowuje do tego żeby utrzymać w jej odczuciu wystarczający poziom komunikacji, Niestety możecie mieć rację że Ona jest takim typem.
Stwierdzenie "... Kochał, nie kochał, za słowami i gestami nie szły czyny." - idealnie ją charakteryzuje.

Nasz John coś tu nam kręci
Podobnie z tymi swoimi (dotąd) niespełnionymi marzeniami co do założenia rodziny i braku szczęścia w poznaniu odpowiedniej kandydatki. Taka widział w niedojrzałej emocjonalnej Insta-Lady, dwoił się i troił by i ona zaczęła chcieć tego co on.
teraz podobno poznał "normalną" kobietę, z która pewnie mógłby ziścić swoje marzenia, a on co robi? Rozkminia o ex, pisze z innymi kobietami widząc, że obecna towarzyszka jest zazdrosna, a przynajmniej czuje się z tym niekomfortowo.
Nie John, to, że nie masz szczęśliwej rodziny nie wynika z tego, że nie trafiasz na odpowiednie kobiety, tylko Ty sam nie wiesz czego chcesz, nie umiesz stawiać granic, chcesz być "miły" dla wszystkich kobiet... też tych ex ale tym samym okazujesz brak szacunku dla swojej obecnej kobiety. Ba! nawet rozważa ewentualne zdrady, tylko z założeniem, że sobie mówimy.. wtf???
Ja bym takiego faceta nie chciała.
Także nie wiem na ile to kobiety, które spotykasz nie nadają się na żony/matki... co Ty sam nie dojrzałeś do bycia mężem/ojcem.

Strach mi pomyśleć ile obaw w Johnie siedzi - rozkminia nie na 4 ale na 16 aż ja się boję czytać

Pewnie nie chwyciła, pewnie droga nie za dobra - ale John trzyma się tego kurczowo...
Hm..., no nie wiem - może to jednak nie takie proste dla Niego, mam na myśli rozpoznanie własnych potrzeb... bo kierowanie związkiem to chyba w ogóle nie Johna bajka...
W sumie : czy John jest pokręcony czy tylko John kręci ?

john po prostu za dużo rozkminia jak na faceta
Widzi więcej możliwości, podczas gdy w jego sytuacjiu jest raczej tylko jedna, przynajmniej ta rozsądna Sam dobrze wie, jaka, ale ciężko mu to dobrze ugryźć..

Taki typ relacji. Z takim entuzjazmem o niej opowiadasz, że chyba wiem co to za typ relacji - jest bo jest, nie ta to inna - popraw jeśli się mylę
W wakacje poznałem przypadkiem taką jedną fryzjerkę, dajmy na to Panią J. no i tam się zaczęło coś kleić powiedzmy, ale bez szału raczej,
no i mi też nie przeszkadzało jej korespondowanie ze swoim Ex, który nagle się uaktywnił, gdy tylko do niego doszło, że z kimś zaczęła się spotykać.
Ze spokojem patrzyłem w ekran, ze spokojem słuchałem co tam u niego słychać, ze spokojem przyjąłem wiadomość, że on się bardzo zmienił
i ona musi dać mu szansę... ze spokojem oświadczyłem w krótkich słowach, że oczywiście rozumiem i że to oznacza koniec naszej znajomości,
a następnie ze spokojem wróciłem do pakowania samochodu na wyjazd do pracy i z takim samym spokojem olewam sikiem prostym wszelkie próby
ponownego nawiązania kontaktu z jej strony, po tym jak ten jej Ex się naćpał i zaczął takie cyrki odstawiać, że go karetka zabrała do psychiatryka.
Koniec.
Ona mnie teraz na wigilię zaprasza, żebym wpadł, to dzieci się ucieszą (WTF?) albo może w sylwestra jak dzieci nie będzie...
no już się rozpędzam i zapier*alam właśnie, wolę siedzieć sam w domu i naprawić w końcu moją wiertarkę, przynajmniej pożytek będzie jakiś.
Jak to mówi taki jeden u nas w ekipie - trzeba było się myć jak było mydło - cokolwiek to znaczy, bo to ten sam co maskę p.pyłową na brodzie nosi

I u ciebie też podejrzewam właśnie taki typ relacji, która z dnia na dzień może się zakończyć, a nawet tego nie odczujesz specjalnie...

Serce rośnie 

Aaa.meskie strachy, a przecież John musi byc perfekcyjny by zasłużyć na miłość..Nie może tak sobie zalec w kapciach i mieć chore kolano, bo by go wlasne psy nie poznały...

Anderstud skąd Ty bierzesz te kobiety mafii..?

Gdyby Ciocia miała wąsy to by była Wujkiem... pop kultura karmi nas wizjami "walki o miłość", szczególnie teraz kiedy kobiety aż ociekają testosteronem i są bardziej pewne siebie i męskie od "rurkowców" ( no w końcu to nie dziwne bo w tych spodniach nie ma gdzie sprzętu schować"... młode kobiety pukają się szybciej i więcej niż dzięcioł... więc nie dziwne że od tego same nie wiedzą czego chcą... a Panowie którzy potrafią to wykorzystać tylko się uśmiechają z pod swoim "wąsem drwala".

Hahaha można od tego mam panią której za to płacę

P.S.
Moje zwierzęta to jedyne co jest prawdziwe .

Nie omijaj sedna tematu:) i traktuj kobiety bardziej jak klacze niż jak puchary do zdobycia:D

"Gra się nie zmienia tylko gracze się zmieniają"
A może to podejście graczy się zmienia?

40% moich bliższych koleżanek z dziecinstwa/wczesnej młodości wyszło za mąż za praktycznie swoich pierwszych poważnych chłopaków, poznanych jeszcze w gimnazjum/liceum. Muszę przyznac, że obserwując resztę znajomych to właśnie małżeństwa tych 40% wydaje się najlepsze, a wiez łącząca tych ludzi bardzo trwała. Pewnie nie zawsze tak jest i może ktoś na swoim przykładzie zaraz o tym napisze, ale wydaje mi się, że te małżeństwa są tak mocne ze względu na to, że ci ludzie poważnie podchodzą do tej relacji. To jedyne, co znaja, na pewno też maja romantyczne podejście (mój pierwszy i jedyny, miłość mojego życia itp.).
Osoby, które mają już za sobą kilka, kilkanaście zwiazkow każdy następny będa traktować z przymrużeniem oka. Jedna noga zawsze będzie w gotowości by odejśc.
W ogóle podejście do relacji jak do gry ukazuje, że bierze w niej udział dwóch przeciwników a nie jeden team. I, co najgorsze, bardzo często tak jest!

Może mi się wydaje. Może mam też takie myślenie, bo jednak zawsze podchodziłam do związków w ten drugi sposób, czyli "lepiej się rozejść, niż się męczyć". Pamiętam jak wspomniane koleżanki radziły się mnie w jakiś krytycznych sytuacjach w ich związkach i pytały co mają zrobic. Pamiętam jak mówiłam im, aby z nimi zerwały. Pierwsza nie posłuchała i teraz są już małżeństwem, nie wnikam tak głęboko - ale chyba udanym. Druga też nie posluchala, ale po czasie związek i tak się rozpadł. Może mam taka refleksje, bo (tak jak Ty również zauważyłeś) partnerzy się zmieniają, a właśnie ta gra, problem pozostaje. Dodatkowo często przyciągamy podobny typ osoby. Myślenie, że następny partner będzie lepszy (bo w obecnym związku zrobiło się zbyt gęsto, ciężko) może być zgubne. Może czasami trzeba pogrzebać w sobie (choć to proces żmudny i często nieprzyjemny) i znaleźć w sobie źródło tych problemow, niż myśleć, że "znowu nie wyszło, miłość jest przereklamowana". Często sami nie wiemy czego chcemy. Ty twierdziles, że chcesz domku, dzieci jednocześnie wybierasz partnerki w ogóle nie spełniające tych kryteriow. Ale masz już usprawiedliwienie - to nie w Tobie problem tylko w nich. Może Ty wcale nie chcesz tego domku? Spokoju?

A może jest Ci jednak zal, że tak nie zrobiłeś?:)
Siła rzeczy lady musiałaby poważnie rozważyć bycie z Tobą na stale, Twoje szanse wzrosłyby i to znacznie.

Ty tak na serio? Chyba zapomniałeś co pisałeś na początku tego wątku. To, że ona do Ciebie odzywa raz na kilka tygodni, nie znaczy, że chce wrócić. Już nie pamiętasz jak mówiła, że za kolegę to by Cię chciała mieć, ale nic poza tym bo się "zablokowała"? Jak ten wasz związek wyglądał że aż się z niego ewakuowałeś? Ok, niby Ty odszedłeś, ale ona też na to zapracowała swoim zachowaniem.
Ona by Cię nie usidliła, bo zapewne nie jest jej jeszcze w głowie ładowanie w pieluchy. O ile pamiętam ona też zajmuje się sportem, więc figura i dyspozycyjność to jej "narzędzie" pracy. A ona chyba dopiero rozwija swoją karierę. Może za 5-10l spotkalibyście się w tym samym punkcie co do oczekiwań... tylko jak sam piszesz, Ty już nie masz tyle czasu.
Mam nadzieję, że Twoja obecna towarzyszka, nie jest kolejną 20-stolatką. Ale to jak do tej znajomości podchodzisz, raczej nie rokuje. I zgadzam się z Anderstudem, ex kochałeś … a obecna Pani jest bo jest. Takie luźne podejście do kontaktów z exami w związku nigdy niczego dobrego nie wróży. Tym bardziej, że nie masz przymusu, nie macie dzieci. A już stwierdzenie, że patrzysz na ekran jak ona pisze czy Ty z innym bez wzruszenia... sorry... Jesteście razem, OBOK i piszecie ze swoimi ex? Dla mnie to by było dopuszczalne tylko wtedy gdybym siedziała z kumplem, w żadnej innej.
Moim skromnym zdaniem masz po prostu złe podejście i target. Nie wiem z czego to wynika. Tzn byłoby to zrozumiałe, gdybyś po prostu chciał kogoś mieć, by jak kiedyś wcześniej wspomniałeś był "ruch w interesie", ale jeśli naprawdę chcesz założyć rodzinę, to nie tędy droga.

Na początku mówiła o "przyjaźni" później już było tylko, że nie może zagwarantować że się zejdziemy... nie ważne. Moja obecna towarzyszka jest po trzydziestce i chyba mocno zegar ją ciśnie na dzieci. No dobrze a która droga była tą właściwą ? Anderstuda? no bo chyba nie Becketa...

Ale chyba, czy Ci wprost o tym mówi? Bo to zależy.. wielu facetów po prostu nie chce mieć (już) dzieci, więc jeśli kobieta mówi, że by chciała.. to tylko świadczy o tym, że gra w otwarte karty, więc jeżli facet (Ty) nie, to znajomość nie ma sensu. Natomiast jeśli naciska o krótkiej znajomości.. to już inna sprawa. Jak już "wpadać" to z kimś bogatym... przynajmniej alimenty solidne będą. Niestety tego nie ustrzeżesz. To Ty ją znasz, jesteś w stanie chyba ocenić po czasie jakie przesłanki nią kierują... jednak jak Wasza relacja wygląda tak jak piszesz, to … chyba słabo rokuje. Bo oboje nie odcięliście "pępowiny" ex.

A która droga właściwa? Ta zgodna ze sobą... Do mnie bardziej przemawia ta Anderstuda. Becketta nie byłaby zła gdyby on nad tą sytuacją panował. Natomiast jeśli facet już na początku znajomości potrzebuje psychologa a jego poczucie wartości spada do zera... no to sorry. Ja wychodzę z założenia, że jest się po to razem by było lepiej niż samemu, a nie na odwrót.
Tak sobie myślę, że może gdybyś odciął od ex, ta "normalna" dziewczyna po 30-stce dałaby Ci to czego pragniesz... ale jak Ty związek? zaczynasz w taki sposób, to... no nie da się w kimś kolejnym zakochać nie stawiając czarnej grubej linii po poprzednim związku. Nie da i tyle. I nie chodzi o to, że jesteś niemiły czy czekasz aż tamtej znudzi. Myślę, że każda dziewczyna myśląca poważnie o związku, by się ewakuowała.. no chyba że jakieś inne korzyści by miała.

I tak, i nie, wszystko zależy od tego czego się szuka i co się znajduje.

Początkowy etap każdej relacji, to wiadomo, huk petard, fajerwerki, cud, miód i orzeszki, tak jest zawsze, ale nigdy nie trwa długo,
po kilku spotkaniach czy tygodniach znajomości zaczyna "to i owo" wychodzić, zapał jakby stygnie i entuzjazm też jakoś ulatuje
i to jest faza, kiedy jedna noga jest już za drzwiami, a drugą jeszcze nie do końca wiadomo gdzie postawić i tak to sobie trwa...
do czasu aż naturalnie wygaśnie, ewentualnie i chyba najczęściej przerywa to pojawienie się kogoś trzeciego w układzie.
Tą kategorię związków nazwijmy "z przymrużeniem oka". Tę.

Ale...

Ale jest też druga kategoria, kiedy po tych kilku, kilkunastu związkach, następny stworzymy z kimś dla nas wyjątkowym,
kimś kto nawet pomimo różnych swoich wad, niedoskonałości oraz innych mniej lub bardziej wku*wiających rzeczy,
jest dla nas tym z kim chcemy być mimo wszystko, na dobre i złe, do samego końca. Naszego lub jej...
Takie osoby spotyka się niestety bardzo rzadko, dlatego też nie rezygnuje się z nich pod wpływem chwili,
przymyka się oko na mniejsze czy większe odpały i stara się lepiej lub gorzej jakoś dbać o ten nasz związek
i teraz żeby już nie przynudzać, postaram się płynnie przejść do osoby gospodarza tego wątku, bo to o nim przecież

A więc...

A więc kiedy taka osoba w jakichś tam okolicznościach znika z naszego życia, wypełnienie po niej pustki jest kure*sko trudne,
nie dlatego że była taka idealna, wspaniała, piękna, cudowna i doskonała. Otóż nie. Dlatego że właśnie taka nie była. Ale była TĄ
Tą do której każda następna będzie porównywana, wypadając bardzo często blado, mocno średnio lub w porywach do tak sobie
i teraz licznik musi się przekręcić o kolejne kilka, kilkanaście znajomości "z przymrużeniem oka" które się rozpoczną i zakończą,
żeby za którymś kolejnym razem trafić na tą, która przyćmi wszystkie poprzednie i dopiero wtedy pełen cykl dobiegnie końca.

Być może gadam jakieś kompletne bzdury, bo nażarłem się chińszczyzny i wcale tak nie jest, ale tak se myślę, że w przypadku Johna akurat jest.

Jeżeli jest tak jak piszesz to widocznie mi się jeszcze ten licznik (co kilka związków) nie przekręcił, bo jakoś łatwo mi ostudzic swój zapał myślą "przecież byłaś już kilka razy przekonana, że to TEN i co znowu? Lepiej spójrz kobieto czy wy do siebie pasujecie". Ciężko mi jest też zdobyć przekonanie o czyjejś wyjątkowości. No ale właśnie może licznik jeszcze się kręci i muszę trochę poczekać .
Najgorzej właśnie, gdy (tak jak w przypadku Johna) w końcu spotka sie te osobę, ale ona z jakiś względów nie chce i trzeba stracić kilka kolejnych miesięcy/lat na gadki "miłość jest przereklamowana" by potem znów ruszyć z impetem.

Całkowicie nie rozumiem przekazu który tutaj zawarłaś, skleciłaś rok używając wyrwanych z kontekstu zdań.

No właśnie ja też nie wiem jak, dlatego tutaj piszę. Wbrew temu jak niektórzy uważają że jest to kwestia mojego kokieteryjnego powrotu do niej.

Ten cały wątek jest raczej o dziwnej relacji, która nigdy do tej pory mi się nie przydarzyła, co więcej nie znam nikogo kto miałby tak dziwną historię.

Ja nie utrzymuję z nią kontaktu, jak się odzywa to odpisuję - i robię to z czystej sympatii. Nasza znajomość przez ten rok przestała istnieć.