Witam.
Na początek trochę o mnie by wszystko było zrozumiałe 
Jestem młodą osobą, jeszcze się uczę. Mieszkam w dość dużym mieście, mam kilku znajomych. Na pierwszy rzut oka jestem bardzo komunikatywną, pełną pozytywnej energii, rozgadaną osobą. Juz po skończenu gimnazjum wyprowadziłam się daleko od rodziców i zamieszkałam na stancji. I zaczęły się schody...
Od tamtej pory straciłam jakiekolwiek chęci, nie ma nic na czym zależałoby mi.. I nie potrafię tego zmienić. Kiedyś bardzo lubiłam chodzić, jeździłam na mnóstwo koncertów- to była taka moja główna pasja, czytałam książki itp. Teraz nic. Z facetami mi nie wychodzi, jako tako żadnej pasji nie mam. Jestem taka nijaka. Bardzo sie zaniedbałam i nie potrafię tego zmienić. Jestem bałaganiarą, śpię do 15 i tylko leżałabym w łóżku... Często całymi dniami nie jem, bo po prostu nie mam pomysłu co mogłabym zjeść. Jesli juz jem cokolwiek to pizza lub mc donald's. Chciałabym byc jak inne kobiety. Chodzić na siłownie, zdrowo się odżywiać, mieć ładne paznokcie i porządek w mieszkaniu... Nie mam pojęcia jak to zrobic.. Czasami czuję, ze juz nic ze mnie nie będzie. Pomocy!
- kwadrad
- Net-facet
- Nieaktywny
Może tęsknisz za rodziną , do tej pory robiłaś wszystko żeby się wyrwać z domu.
Teraz się wyrwałaś i już nie masz do czego się wyrywać.
Ułożysz swoje życie na nowo i nadasz sobie jakieś cele albo będziesz w tym tkwić.
I tak kiedyś będziesz musiała żyć samodzielnie.
3 2016-07-18 00:32:04 Ostatnio edytowany przez dieg0 (2016-07-18 00:33:09)
- dieg0
- Dobry Duszek Forum
- Nieaktywny
Znajdź sobie jakiś cel w zyciu i do niego dąż
Po pierwsze. Musisz się obudzić i zacząć żyć, bo czas mija z nikt za Ciebie życia nie przeżyje. Wiem, że z początku będzie ciężko, bo trzeba najpierw się zmusić i wyrwać się z marazmu. Ale w takich sytuacjach musisz znaleźć sobie jak najwięcej zajęć. Zapisz się na siłownię i zapłać z góry za dwa miesiące, wtedy będzie ci szkoda kasy stracić i będziesz chodzić. Wychodź ze znajomymi. Zorganizuj sobie jakieś dodatkowe zajęcia, które wypełnią Ci czas. Może pomyśl też, żeby zamieszkać znowu z rodziną. W grupie zawsze raźniej a i znajdzie się ktoś kto cię pogoni i wyrwie z łóżka 
Niestety Twoja historia jest bardzo podobna do mojej i sama znajduję się w tym momencie w takim dołku.
Chodzę w tym momencie do liceum i jedyną rzeczą o jakiej marzę po powrocie ze szkoły do domu to leżenie plackiem cały dzień w łóżku. Kiedy przypominam sobie "stare czasy" to aż mi tego wszystkiego żal. Zajmowałam się kiedyś wieloma rzeczami, wręcz trudno było mnie złapać w domu. Jak patrzę na rówieśników, którzy się rozwijają, fajnie gospodarują sobie czas, to zastanawiam się skąd mają tyle siły na to wszystko, a przecież całkiem niedawno sama taka byłam!!! Czuję się jak staruszka, serio.
Niestety Twoja historia jest bardzo podobna do mojej i sama znajduję się w tym momencie w takim dołku.
Chodzę w tym momencie do liceum i jedyną rzeczą o jakiej marzę po powrocie ze szkoły do domu to leżenie plackiem cały dzień w łóżku. Kiedy przypominam sobie "stare czasy" to aż mi tego wszystkiego żal. Zajmowałam się kiedyś wieloma rzeczami, wręcz trudno było mnie złapać w domu. Jak patrzę na rówieśników, którzy się rozwijają, fajnie gospodarują sobie czas, to zastanawiam się skąd mają tyle siły na to wszystko, a przecież całkiem niedawno sama taka byłam!!! Czuję się jak staruszka, serio.
Ohh.. Rozumiem cię doskonale! Ja czasami czuje się jakbym miała z 70 lat a moze i więcej.. Jakbym miała niedługo umrzeć, jakbym juz wszystko przeżyła 
trochę smutne.
Mam 18 lat i też nie mam pojecia co robić ze swoim życiem. Został mi ostatni rok nauki, inni ludzie wychodzą gdzieś, spotykają wciąż nowych ludzi. A ja? Ja tkwie wciąż w miejscu. Mam tych samych znajomych od lat, nikogo wiecej od dawna nie poznaje, bo niby gdzie. Czuje, że mam tyle energi, że wciąż chciałabym działać, coś robić ze swoim zyciem, tyle że nie wiem jak, gdzie... i co. I też czasami tak samo czuje, że nic ze mnie nie będzie, że wszyscy sobie jakoś poradzą w zyciu a ja nie
- princess-rosalia
- Na razie czysta sympatia
- Nieaktywny
Ja mam 22 lata, kończę studia, które kiedyś były moją pasją, a teraz są mi zupełnie obojętne. Ale myślę, że to normalne, że pewne pasje się wypalają i trzeba je zastąpić nowymi , tylko czasami między jednym a drugim zdarzają się przestoje. Każdy ma jakieś zainteresowania choćby ciuchy, seriale, lub pizza . Nie pisz, że jesteś nijaka. I nie przejmuj się tymi idealnymi kobietami które mają idealne życie, bo one istnieją tylko w telewizji, a w rzeczywistości każda księżniczka, która zasuwa na siłownię ma czasami taki moment, że przez 3 dni nie myje włosów i tylko siedzi i ciumka lody.
- Priscilla
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Każdy ma jakieś zainteresowania choćby ciuchy, seriale, lub pizza
Ciuchy, seriale, pizza - naprawdę uważasz, że to są zainteresowania???
Jest niestety różnica pomiędzy tym, że ktoś zasuwa na siłownię i czasem (!) ma przesyt, jest zmęczony, potrzebuje oddechu, a tym, kiedy sytuacja jest dokładnie odwrotna. Sądzę też, że to nie jest kwestia przejmowania się "tymi idealnymi kobietami", a raczej poczucie jakiegoś wewnętrznego niespełnienia. Reasumując - nie zgadzam się chyba z niczym, co napisałaś .
Nie jestem specjalistką, ale na pierwszy rzut oka objawy, jakie, Katiuszo, opisujesz, mogą wskazywać na depresję. Brałaś to kiedyś pod uwagę?
- Revenn
- Net-facet
- Nieaktywny
Tak czasami w profilach na portalach społecznościowych patrze się na zainteresowanie dziewczyn typu muzyka, film, książka, to mnie śmiech bierze. To jest tak ogólne że żadne mi to zainteresowanie czy pasja. Jeżeli np ktoś by napisał że interesuje się muzyką elektroniczną i zbiera płyty, lubi grać w gry komputerowe typu crpg czy zbiera znaczki lub hoduje jakąś rasę psów to wtedy powiedziałbym że jest to jakieś zainteresowania. A oglądać filmy czy słuchać muzyki to każdy to robi.
Po prostu zacznij coś robić co Cię interesuje. I nie myśl wiele o tym, że nie masz motywacji, że Ci się nie chce. Po prostu zacznij coś robić.
