Witam. Mam straszny problem i nie umiem sobie z nim poradzić.. Mianowicie jakiś miesiąc temu zapytałem dziewczynę czy będzie ze mną. Ona odparła na to dość niezdecydowanie (zatkało ją). Po tym zdarzeniu zaczęło wszystko wychodzić z przyjaźni i przeobrażać się w coś więcej. Zaczęliśmy chodzić za rękę, przytulaliśmy się nawet przez godziny stojąc i nic sobie nie mówiąc. Widziałem że czuła się dobrze i była szczęśliwa. Kupiłem jej fajny prezent na walentynki, ładnie mi podziękowała i to był chyba najlepszy dzień w moim życiu. Jednak po tym dniu zaczęło coś się dziać. Nie wychodziła przez jakiś czas bo nie mogła. Rozumiałem to bo nie może mi poświęcać każdej wolnej chwili czasu. W końcu to ona mnie zaprosiła po 4 dniach od walentynek bo chciała mi powiedzieć o czymś ważnym co ją boli. Na spotkaniu oznajmiła mi koniec. Tak po prostu. Była roztrzęsiona, nie powiedziała mi nic więcej bo starała się nie wylewać łez rozpaczy bo nie chciała tego robić. Mnie zatkało i popłakałem się 2 raz w życiu(7 lat od śmierci mojego wujka, nie wiedziałem że coś takiego potrafi złamać aż tak..) bo liczyłem że zaczniemy chodzić oficjalnie a do tej pory oficjalnie byliśmy przyjaciółmi. Ona mi powiedziała że przez cały okres od mojego pytania o chodzenie zaczęła mnie traktować jak swojego chłopaka. Byłem w szoku. Nie dowiedziałem się niczego więcej przez 40 minut spotkania... To było straszne. Padło około 10 słów. To był straszny ból dla obojga ze stron bo ja nie wiedziałem i nie wiem jak sobie z tym radzić.. Po spotkaniu napisała mi długiego smsa o tym, że nadal mnie kocha, że nadal coś do mnie czuję i ona nie podjęła tej decyzji samodzielnie. Pisze tam, że płakała przez długi okres czasu, walczyła o ten związek a mianowicie walczyła z ojcem, który uważał, że ona musi się skupić na nauce, musi być w stanie się utrzymać w przyszłości a nie być na garnuszku swojego partnera co dla mnie jest bezsensem.. Jej Tata ma wysokie ambicje co do niej i chce z niej zrobić kogoś perfekcyjnego.. To straszne, że nadal coś do siebie czujemy(bynajmniej ja nadal coś czuję do niej i nie potrafię żyć bez niej) i to jest straszne. Codzienne życie przestało mieć jakikolwiek sens dla mnie i chciałbym by wszystko wróciło na miejsce. Naprawdę zrobiłbym wszystko np. wczoraj prawie zerwaliśmy kontakt całkowicie bo chciałem sprawdzić czy nadal jej zależy i widać było, że jak najbardziej.. I była na mnie zła za jakieś testy. Ja natomiast wieczorem zaprosiłem ją na wyjście(nie mogła wyjść). To poszedłem pod jej dom, pod jej okna i uklęknąłem, pisząc jej w Smsie ''Przepraszam, nigdy się to więcej nie powtórzy''. Napisała że jestem niepoważny, zrobiło jej się głupio(bo zapewne żaden poprzednik nie umiał czegoś takiego zrobić..) No i jest dzisiaj a ja nadal czuję pustkę i zrobiłbym wszystko byśmy do siebie wrócili. Ostatni tydzień ferii 22-28.02 byłem na wyjeździe i przez ten okres strasznie się od siebie oddaliliśmy. W szkole zaczęła mnie nawet unikać, ignorować, 0 rozmowy co mnie bolało i nie zaczepiałem jej ale w końcu jej napisałem o co chodzi. Ona na to, że nie robiła tego celowo i nie unikała mnie. Co mam robić? Nadal mi na niej zależy i już mi wszystko jedno czego mam się łapać by ją odzyskać. Zrobię dosłownie wszystko!
Czekam na jakąkolwiek odpowiedź. Bardzo potrzebuję porad/pomocy.. Wiem, dużo tego napisałem ale to własnie czuję. Bardzo dziękuję jeśli doszedłeś/doszłaś aż do tego słowa.
1 2016-03-02 14:21:02 Ostatnio edytowany przez Darek99 (2016-03-02 17:00:24)
- allama
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Znajdź inną dziewczynę. Tu nic nie ugrasz.
No chyba, że bardzo chcesz spróbować, to porozmawiaj z jej ojcem. Pokaż, że nie będziesz przeszkodą w jej nauce.
Zależy mi tylko na niej. Żadna mi się nie podoba a mógłbym mieć większość. To zauroczenie nie schodzi ze mnie od dłuższego czasu.
- Julka12440
- Zbanowany
- Nieaktywny
Zapewne jesteś jeszcze młody, ułożysz sobie życie, nic się nie martw, a ona pewnie jest nastawiona anty
5 2016-03-02 15:30:01 Ostatnio edytowany przez Darek99 (2016-03-02 15:31:11)
Zapewne jesteś jeszcze młody, ułożysz sobie życie, nic się nie martw, a ona pewnie jest nastawiona anty
Mam niecałe 18.. Co masz na myśli mówiąc nastawiona anty?
Dodam, że muszę z nią chodzić jeszcze do klasy przez 2 lata.. Czy warto się przenieść?
Ja naprawdę potrzebuję pomocy. To nie są żarty.. Poradźcie mi, proszę.
7 2016-03-02 19:09:43 Ostatnio edytowany przez ale... (2016-03-02 19:55:17)
Ja naprawdę potrzebuję pomocy. To nie są żarty.. Poradźcie mi, proszę.
Ech... Skup sie póki co na nauce... Nie masz nawet 18 lat. Każdy swoja pierwszą miłość przeżywa tragicznie 
moja pierwsza, prawdziwa i szczera miłość miała na imię Agnieszka. Piękne, długie warkocze... Wiele razem przeszliśmy przeciwieństw losu... Nie wiem, ale odrzuciła mnie i moje uczucie i długo z tym nie mogłem sobie poradzić. Złamała mi serce. Może dlatego, że panie przedszkolanki nam chłopakom zawsze złośliwie podciągały rajtuzy pod same pachy. Czy w takim stroju mozna byc traktowanym jak prawdziwy mężczyzna? Też cierpiałem okrutnie 
A teraz już na poważnie: masz dar ...dramatyzowania. Nawet sam tytuł wątku sugeruje, że ojciec Twej "wybranki" niczym Laurenti Capuleti (ojciec Julii, W. Szekspir "Romeo i Julia") rzeczywiście Cię "odepchnął" - prawie zepchnął ...ze schodów. A to tylko takie ubarwienie. Wybacz Autorze, ale ojciec tej dziewczynki ma rację - oboje jesteście w wieku gdy są ważniejsze sprawy, które rzutują na dalsze dorosłe życie. Często takie "związki" w tym wieku są takim zawirowaniem, że dzieciaki tracą głowę, gubią się, zaniedbują/rzucają szkołę/uciekają z domu - by za jakiś czas "pluć sobie w brodę". Niestety... Zamiast tak dramatyzować i bawić się w Romea Montecchi, zamiast popadać w taką histerię powinieneś pokazać się z innej, lepszejk strony. Pokaż sobie, dziewczynie (a i ojcu pośrednio), że jesteś wartościowym chłopakiem i nauką, zaangażowaniem, ewentualnym wspieraniem tej dziewczyny w nauce (bez żadnych podtekstów) gwarantujesz, iż warto traktować Cię serio i być o Ciebie spokojnym. Tylko takim będąc zyskasz z czasem zaufanie ze strony rodziny tej dziewczyny. Odsuń się, obserwuj z oddali, nie narzucaj się. Bądź pomocny, traktuj jak przyjaciel - z czasem to może się zmienić i stać zalążkiem związku. Teraz jest za wcześnie. Dziewczyna jest bardzo młodziutka i póki co zależna od rodziców. Jesli będziesz odstawiać cyrki, przypierać ją do muru czy narzucać się to tylko ją do siebie zniechęcisz i sprawisz, ze ona wybierze spokój i swoją rodzinę - pójdziesz w odstawkę.
Przemyśl to, ogarnij się.
Jesteś jeszcze młody:) To zrozumiałe, że ojciec chce jak najlepiej dla córki. Ona jeszcze jest za młoda na prawdziwy związek. Jej tata chcę postawić na jej naukę i słusznie, bo chłopaka jeszcze sobie zdąży znaleść:) Ty również:)
- madoja
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Ale głupoty mu pisze większość osób. Że ma zapomnieć, bo pierwsza miłość jest głupia. Cóż za ignorancja... Jego cierpienie i uczucia nie różnią się niczym od Waszych miłości i cierpień. Owszem, z pierwszych miłości nic nie wynika przeważnie, ale nie zmienia to faktu że jest zakochany, cierpi i chce tylko jej.
Moja rada: musisz jakoś pokazać jej tacie że nie tylko nie będziesz przeszkadzał Twojej dziewczynie w nauce, ale też że przy Tobie ona będzie stawała się lepszym człowiekiem i masz na nią dobry wpływ.
Sam musisz dojść do wniosku jak to zrobić. Pokaż się z jak najlepszej strony, sam ją zachęcaj do nauki itd.
- Byla_Narzeczona
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Madoja ma rację, nie bagatelizujmy problemu, przecież wszyscy swojego czasu rwaliśmy włosy z głowy 
Autorze - po pierwsze uspokój się, bo z histerii nic dobrego nie wynika. Po drugie jej ojciec standardowo boi się dwóch rzeczy: 1. oczywiście nauka; 2. że jego córeczka zajdzie w ciążę i "zmarnuje sobie życie" To naturalne.
Jeśli rzeczywiście Wasze uczucie jest silne, to spotykajcie się po kryjomu - tzn. bez wiedzy jej ojca. Jesteście w tym wieku, że to żaden obciach, skorzystajcie z tego. Jeśli Wasz związek przetrwa, wtedy można po jakimś czasie się ujawnić, a Twoja dziewczyna będzie mogła wysunąć piękny argument: "Widzisz tato, spotykamy się od X czasu, nadal dobrze się uczę i nic złego się nie dzieje" Macie jeszcze o tyle ułatwiony kontakt, że chodzicie razem do klasy.
Moje uczucie jest nadal silne. Nie wiem jak jej.. Tydzień czasu strasznie ją zmienił.. Zaczeła poświęcać mi strasznie mało czasu. Praktycznie wcale nawet teraz gdy jestem chory i jest mi ciężko. Może to była pomyłka.. Nie wiem. Gdybym wiedział jak będę cierpiał to bym nie spróbował. Postanowiłem sobie, że jeśli nie poprawi sie po Dniu Kobiet to odpuszczę sobie całkowicie i zmienie szkołę. Może zrozumie co straciła, ja ścierpię to co muszę i tyle. Życie toczy się dalej. Boli bardzo ale przeżywało sie statystycznie gorsze rzeczy i jakoś wychodziłem z tego o wiele lepiej. Żadnych dziewczyn dopóki nie ustatkuję się. Zaraz studia i jeśli Bóg pomoże to praca w ABW. Dziękuję za wsparcie dla wszystkich!
- Byla_Narzeczona
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Powiem Ci tak:
Jeśli drugiej osobie zależy, to poruszy niebo i ziemię, by być z ukochaną osobą. Tym bardziej młodzi mają to do siebie, bo jeszcze życie ich nie złamało pod tym względem, nie są zmęczeni.
Dobrze, że spróbowałeś. Zbieraj doświadczenia. Jeszcze nie takie rozczarowania Cię w życiu czekają (wiem, super pocieszenie), ale dzięki takim sytuacjom będziesz w przyszłości wiedzieć, czego unikać, jak się zachować. Nie tylko dobre rzeczy nas kształtują, również - a czasami nawet głownie - te złe. A niekiedy z tych złych rodzą się wspaniałe rzeczy. Pojmiesz to, gdy poznasz miłość swojego życia i pewnego dnia stwierdzisz "Jeśli przeżyłem te wszystkie zawody po to, by być teraz z nią, to było warto!".
Nie jestem pewna, czy zmienianie szkoły z powodu jednej dziewczyny to dobry pomysł. Chyba że chcesz wystartować do lepszej.
Nie ma to związku z tym, ze mam juz kogoś nowego na oku. Po prostu gdy na nią patrze wszystko wraca i nie potrafie sobie poradzić z sobą samym. Ona zaś patrzy na mnie gdy jestem zajęty czymś. Możliwe, ze jej ojciec postawił sprawę jasno co do mnie albo znalazła sobie nowego przyjaciela.. "Być na chwile jak papier toaletowy" przynajmniej wiem jak to jest. Skupie się teraz na sobie, oddalę się, zacznę dodatkowe treningi na silowni, może zapisze sie do wolontariatu. Powinno mi pomóc. Co myślicie?
- Byla_Narzeczona
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Chodziło mi o lepszą szkołę, nie lepszą dziewczynę
Masz bardzo dobry pomysł.
Dziękuję za wszystkie opinie a szczególnie Pani Narzeczonej. Możliwe że wrócę tu by sie podzielić finałem więc do 8 marca. Trzymajcie się ciepło.
- Ola_la
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
,,To poszedłem pod jej dom, pod jej okna i uklęknąłem, pisząc jej w Smsie ''Przepraszam, nigdy się to więcej nie powtórzy''
serio? kleka sie przed kobieta jak sie oświadcza
wiem ze jestes mlody, ale to jest glupie i niepowazne
nie ma w tym nic fajnego
