Czyja to wina ? - Netkobiety.pl

Z moim partnerem jestem juz prawie 3 lata, gdy sie poznaliśmy paliłam i byłam rozkapryszona nastolatką, taka która z byle kim poflirtuje, często za dużo napije sie i wgl. Często sie kłóciliśmy o różne takie akcje ze mną i on zawsze powtarzam ze się na mnie kolejny raz zawiódł itd. No ale taka byłam, każdy musi przejść ten okres a on po prostu staral sobie ze mnie zrobic wymarzona partnerkę i nie dochodziło do niego ze mam "trudny charakter", zerwalam z nim bo stwierdziłam ze sie mecze w tym związku ale po miesiącu wróciliśmy do siebie bo bylo mi jednak bez niego tak jakos smutno. Od tamtego czasu bylo lepiej, troche zmadrzalam ale co pare miesięcy jakas akcja sie zdarzala, wielokrotnie powtarzal przy każdej takiej kłótni ze on juz na ma do mnie sily ze to juz koniec. Musze tutaj zaznaczyć ze on tez palil. Takie akcje zdarzaly sie coraz rzadziej, nie chciałam go krzywdzić, stwierdziliśmy również ze skończymy palic no i wyznaczyliśmy datę i koniec, i sie udalo, przez pól roku nawet mnie nie ciagnelo żeby zapalić, po pól roku zapalilismy razem - paczka w jeden dzień i znowu koniec i tak co kilka miesięcy bo 'fajnie jest czasem zapali'. Refula byla jedna, niemowiona ale każdy o tym wiedział - jak palimy to razem. No i nasze życie bylo piękne, czasem byly drobniejsze klotnie ale generalnie wszystko sie ukladalo az do sylwestra. On musial pracować wiec spedzalam go z dawnymi znajomymi no i zapalilam kilka razy, nie chciałam mu o tym mówić, bo tylko niepotrzebna kłótnia i nerwy, poza tym wiedziałam ze zrobiłam zle i nie chciałam żeby on mi to uświadamiam, poza tym zle się czułam z tym ze to zrobiłam, ale miałam tez zasadę żeby go nie oklamac, wiec kiedy sie spytam powiedziałam mu prawdę, no i poklocilismy sie, on powiedzial ze się znowu zawiódł itd, po prostu sytuacja ktora juz znam na pamięć, pogodzilismy sie i życie wrócili do normy. Do wczoraj... Byliśmy na imprezie i mój luby za dużo wypil, skonczylo sie zygankem i spaniem przy drzwiach, caly wieczór przy nim siedzialam, owijalam go kurtkami i wycieralam, czasami poszłam do toalety czy na dwór, no i raz jak tak wyszłam na dwór to znajoma spytała sie czy zapale, bylam juz dość podpita wiec zgodzilam sie, poza tym bylam zmęczona tym wieczorem. Chłopak sie o tym dowiedział, jedz zawiedziony i wsciekly, oczywiście to ja jestem ta zla i zawinilam, czeka mnie kolejna kłótnia z nim w roli poszkodowanego, ja juz nie wiem, czy ja jestem taka okropna ? Zawsze lamalam jakies reguły czy w przedszkolu czy w domu, nigdy nie bylam aniolkiem i lubię siebie, chłopaka kocham i jestem wobec niego szczera, zalezy mi na nim, jest tez moim przyjacielem, ale czasem mam wrażenie ze on chciałby mnie zmienić, żebym nie byka sobą tylko jego idealna wersja mnie, żebym kochana dzieci, chodzila do kościoła, uczyla sie i traktowala życie na poważnie, a ja staram sie korzystać z życia, wierzaca nie jestem, dzieci mnie wkurzają, są miedzy nami różne roznice poglądów, mi to nie przeszkadza, toleruje jego ale on moich nie bardzo i chce żeby myślała to co on, nie wiem co mam juz zrobic, kocham go i smutno mi za każdym razem kiedy jest na mnie zły a jednocześnie zawsze czuje ze przesadza i nie powinnam sie obwiniać a jednak obwiniam. Co mam zrobic, jak z nim rozmawiać ?