Ile kosztuje życie studenta? - Netkobiety.pl

Studiowałam w Toruniu, studiuję w Poznaniu.

Jeśli chodzi o Toruń - fakt - jest stosunkowo niedrogo. Za jednoosobowy pokój płaciłam od 450 do 600 zł. Z rachunkami, internetem. W Poznaniu jest znacznie drożej, ale za mieszkanie płacę oko 700-750 zł, więc też wcale najgorzej nie jest. Standard dość dobry, bo ja wygodnicka jestem Aczkolwiek wiem, że są i takie za 800-1200 od osoby. Trzeba się uzbroić w cierpliwość podczas szukania lokum.

Nie jestem typem studenta imprezującego, więc na to pieniędzy nie wydaję Ogólnie potrzeby mam niewielkie, więc spokojnie miesięcznie mieszczę się w około 1500 zł. Najwięcej kasy idzie na ksero, jedzenie, bo gotuję sama, czasem jakieś kino i bilety na podróże po mieście lub do domu.

Serio aż tak wszystko poszło w górę? Jak studiowałam w Poznaniu jeszcze 3 lata temu to na miesiąc starczało mi 1000zł. A było w tym mieszkanie, jedzenie, sieciówka i od czasu do czasu wyjście na piwo.

Akurat studiowałam w miejscu zamieszkania, zatem płaciłam jedynie za bilet miesięczny na MZK, kserówki rzecz jasna (raczej nie kupowałam książek wcale) no i...tyle. Kasę skąd brać? Od rodziców oczywiście Potem udzielałam korepetycji, zatem na przyjemności miałam, jak i również na lokum, gdy się wyprowadziłam z domu na własne życzenie, niedługo po rozpoczęciu 5-letnich studiów.

Ja nie wiem, ile kosztowało mnie życie dopóki mieszkałam w domu rodzinnym. I co w to wliczać? Jeśli pomoce stricte naukowe, to myślę, że nie więcej niż 100 zł/ mies. Pamiętam, że wtedy za bilet miesięczny na wszystkie linie MZK płaciłam coś 37 zł, z czasem był coraz droższy.

Gdy się wyprowadziłam, mieszkałam czasem ze studentkami, czasem sama. Wtedy też mieszkania to był.... prawdziwy przekrój. Zdarzali się szaleńcy, którzy tak jak tu napisałaś bloody_mary chcieli po kilkaset złotych za 1 osobę w pokoju Ale tak zdesperowana na szczęście nie musiałam być.
Pamiętam, że wtedy już "życie" kosztowało mnie około 600-700 zł /mies.

Nemezys, ja studia zaczęłam 10 lat temu z hakiem Pamiętam, że wtedy ludzie, którzy studiowali w Krakowie, na swoje utrzymanie miesięczne wydawali ok. 1000 zł co wydawało się przeciętnemu człowiekowi naprawdę wielką  kwotą. Ale bywali rodzice, którzy byli w stanie zapłacić dziecku taką kwotę, by mogło studiować w innym mieście

I wtedy też studenci dorabiali. Najczęściej w sklepach, wykładając towar (hipermarkety) nocami, stojąc na promocjach albo udzielając korepetycji. W sklepach studentów zatrudniano niechętnie,żeby nie powiedzieć wcale bo burzyliby grafik ze względu na swoje studia - dziś chcą tylko studentów

Mnie za cztery lata (mam nadzieję) czeka opłacanie życia studenta. Na szczęście w moim mieście kilka uczelni ma swoje zamiejscowe filie, Politechnika Śląska znajduje się zaledwie 25 km dalej, a w promieniu 50 km mamy całkiem niezły wybór różnych typów uczelni i kierunków, więc po cichu liczę, że odejdą nam przynajmniej koszty zamieszkania, a pozostanie dojazd plus oczywiście cała reszta.

To ja może opiszę temat najmu od drugiej strony .
Tak jak wspomniałam, w moim mieście studiują, a tym samym zamieszkują i potrzebują lokum liczni studenci, ja z kolei mam mieszkanie, które wynajmuję. Mieszkanie znajduje się w doskonałej lokalizacji, zaledwie 5 minut drogi od kampusu, są to dwa duże pokoje, oczywiście z kuchnią i łazienką, w których spokojnie mogą zamieszkać cztery osoby. Przez jakiś czas ten lokal wynajmowaliśmy właśnie studentom, przy czym zupełnie nie interesowała nas liczba lokatorów, a wyłącznie kwota, którą musieliśmy uzyskać, aby ta gra była w ogóle warta świeczki. Jednym słowem lokatorzy określoną kwotę musieli podzielić między siebie - jeśli ktoś chciał zamieszkać sam, to musiał ponosić wyższe koszty niż w przypadku dzielenia mieszkania ze współlokatorami i to od nich zależało czy wolą płacić mniej, ale mieszkać w większej ciasnocie czy odwrotnie.

W kwestii ,,zdzierstwa" - to wcale nie jest tak, że najemca bierze do kieszeni to wszystko, co dostaje, bo przecież on też musi opłacić czynsz, ogrzewanie, wnieść inne opłaty, a na końcu jeszcze zapłacić podatek. Jego zarobek, to tak zwane odstępne, pomniejszone o koszty związane z bieżącym utrzymaniem lokalu i wspomninany podatek, co wbrew pozorom wcale nie jest dużą kwotą. Choć z drugiej strony zdaję sobie sprawę, że są tacy, którzy usiłują maksymalnie wykorzystać sytuację. My natomiast wychodziliśmy (i wciąż wychodzimy) z założenia, że lepiej zarobić mniej, ale mieć stałych, zadowolonych lokatorów niż co chwilę szukać kogoś nowego, bo jak tylko trafi się okazja i poprzedni znajdzie coś tańszego, to szybko się wyniesie.

W każdym razie u nas na dzień dzisiejszy studenci już nie mieszkają, co nas wcale nie martwi , bo mieszkanie przy nich zwykle zwyczajnie cierpi, a my musieliśmy ponosić dodatkowe koszty na naprawy czy wymianę sprzętu.

Tutaj wiele rodziców się chyba przejechało, mając nadzieję, że dziecko wybierze szkołę jak najbliżej, aby mieszkać w domu. A studenci chcąc poznać życie studencie wybierają się gdzieś dalej. Oczywiście to nie reguła, w mieście gdzie ja studiowałam osoby miejscowe narzekały, że nie poznają życia studenckiego i teraz na magisterkę wybrali się gdzieś dalej.

To jest najlepsze, co może zrobić wynajmujący studentom. Czyli ustalić kwotę i dać wolną rękę co do ilości osób. Na jednym mieszkaniu jakie wynajmowałam każdy podpisywał umowę osobno, a właściciel chciał upchać w mieszkaniu jak najwięcej osób podnosząc przy tym czynsz. Zbuntowaliśmy się i powiedzieliśmy, żeby ustalił kwotę czynszu za całe mieszkanie, a wtedy my zdecydujemy w ile osób się zmieścimy. Przegraliśmy i wyprowadziliśmy się po miesiącu W innym mieszkaniu 4 osobowym chcieliśmy mieszkać w 5 osób, żeby było taniej - właściciel się nie zgodził, bo jest to mieszkanie 4-osobowe i koniec kropka. Kompletna głupota, bo studenci chcą zaoszczędzić, a właściciele mieszkań często na to nie pozwalają. Mało znam studentów, którzy wolą mieszkać komfortowo i płacić dużo więcej niż takich, którym nie przeszkadzają warunki "akademickie" w zamian za niski czynsz. Obecnie trafiło mi się fajne mieszkanie - kawalerka. Właścicielki zupełnie nie obchodzi ile osób tam będzie tylko chce 1000 zł miesięcznie. No i narodził się plan przedzielenia jedynego pokoju gipsową ścianką - zrobią się dwa prowizoryczne pokoje i tym samym planujemy tam zamieszkać we 4 zaoszczędzając kopę forsy! Rok da się wytrzymać.

Ooooj student jak jest w potrzebie to pójdzie pracować na prawdę wszędzie i za byle jaką kasę. Byleby mieć na piwo wieczorem Nie no a już odchodząc od tego piwa - ja czasami chodziłam na godzinę w nocy układać paczki na magazynie w galerii, no i za tą godzinę miałam 20 zł, więc w sumie można i taką pracę znaleźć

Yyyy.... mamy jedynie zakaz murowania czegokolwiek, także może ta ścianka jakoś przejdzie

Tak tak, wiem o co ci chodziło. Studenci, którzy chcą się już ustabilizować, znaleźć lepszą pracę może i mają takie wymagania, ale tacy, którzy chcą po prostu dorobić, to chwycą się wszystkiego...

Nie no nie będziemy robić nic, na co trzeba zgodę i wymaga większych operacji budowlanych

No dobra, może nie wszystkiego... a raczej nie wszyscy chwycą się wszystkiego

Sprawa może być naprawdę prosta: oznajmić dziecku, że musi sobie wybrać studia w tym samym mieście (lub samemu na nie zarabiać) tak załatwiła sprawę i moja mama i rodzice mojego męża i właściwie 99% rodziców moich znajomych.

Co do Łodzi- to wynajmuję kawalerkę, która razem z rachunkami kosztuje mnie ok.1500zł, więc to chyba nieaktualne dane..Fakt, można wynająć taniej, ale większość z tych mieszkań jest albo naprawdę mikroskopijna i zwykle łączona lub jest w opłakanym stanie, bądź też trzeba sobie palić w piecu. Bilety miesięczne ok.40zł, doładować telefon, życie, zależy ile masz do dyspozycji, za tyle przeżyjesz. Niektórym starcza 400zł, dla innych 1500 to jest na styk.. zależy od warunków i podejścia do sprawy.

Jasne, że jest to dobre. Człowiek uczy się samodzielności, uczy się dysponować pieniędzmi, poznaje nowych ludzi... studenckie życie uczy życia

Strasznie drogo jak na kawalerkę w czasie studenckim - no chyba, że jest was kilka osób

Tylko pozornie
Ale rozumiem bo tak samo postanowiliśmy z córką, która absolutnie nie wyobrażała sobie studiowania poza naszym miastem.

Oj tam, na tę chwilę mogę sobie jeszcze przez kilka kolejnych lat pożyć złudzeniami .
A tak poważniej - oczywiście zdaję sobie sprawę, że pełna kontrola możliwa nie jest, mało tego, gdybym miała taki zamiar, to już w założeniu ta nauka samodzielności nie miałaby sensu. Niemniej porównuję to do własnej sytuacji, kiedy to rodzice zupełnie nie wiedzieli co się ze mną dzieje, bazując na zaufaniu i licząc na mój własny rozsądek. I to też dobre nie jest, bo jednak młodzież bywa różna i nie zawsze wychodzi to wszystkim na dobre.

Co prawda to prawda: że można się nauczyć życia poza domem; tylko wiecie, że najpierw trzeba przelać morze alkoholu

Jest nas dwoje, mieszkam z chłopakiem. To prawda, że jest drogo, jednak mieszkanie jest bardzo ładne i ma osobno kuchnię, a nie tak jak większość kawalerek- łączoną z pokojem. Dodatkowo jest w dobrej lokalizacji. Myślę, że warto dać te 200zł więcej a mieszkać w komfortowych warunkach.

Niektórzy jednak wolą te 200 zł, które bez problemu posiadają, przeznaczyć na wycieczkę, imprezę itd. Są różne priorytety podczas studiów

czasem trzeba zacisnąć pasa ale za to weekendy spędzam w klubie Park bardzo często. alkohol tani więc można się dobrze bawić za małe pieniadze. no i Djów mają super bo każdego dnia inna muza jest a poziom trzymają bardzo wysoki! Sporo nowości puszczają w weekendy! aha! no i są otwarci cały tydzień.

Ja miałam okazję iść do warszawy, ale koszty są tam maskaryczne. poszłam więc do innego miasta ok. 70 km od mojego miejsca zamieszkania. Płacę 350 zł za pokój plus opłaty, do tego mam na tydzień 80 zł i to jest bardzo mało, bo wracam na weekendy do domu, czyli co tydzień już tracę 20 zł. Na życie zostaje mi 60zł (na tydzień) z tego opłacam internet, jedzenie, jakieś kosmetyki no i kserówki. Ciuchy nowe bardzo rzadko. Teraz czekam na stypendium i planuję odłożyć sobie pieniądze na samochód i w przyszłym roku dojeżdżać (licencjat), nie będzie mi się opłacało siedzieć tam cały tydzień, kiedy wolne będę miała pewnie jeszcze w środku tygodnia, bo wtedy już jest mało zajęć. Prawdę mówiąc dorobić jest ciężko, bo zajęcia przeplatają się z okienkami. Moje koleżanki z roku chodzą na noce, potem nie przychodzą na zajęcia, bo muszą odespać. Bez sensu. A to wszystko, żeby nakupować sobie kosmetyków i pojść na imprezę. To ja już wolę chodzić nieumalowana i siedzieć w domu, a mieć trochę siły na naukę i czas na odpoczynek.

To zależy w jakim mieście. W Warszawie raczej nie wystarczy, w Krakowie jakby poszukać lokum w gorszej dzielnicy, to być może, ale skromnie.

Ja mam 1200 miesięcznie na życie. 380 akademik, 40 bilet, 400 jedzenie (albo i więcej...), reszta na ksero, bilety do kina, ubrania, kosmetyki. Generalnie starcza na wszystko, czasami jedynie jak muszę kupić jakąś droższą książkę (uwierzcie mi, że nie opłaca się robić ksera książki, która ma np. 3 tys. stron ) albo za dużo wydam na ciuchy to pod koniec miesiąca muszę uważać. W 1000 bym się spokojnie zmieściła. Miasto: Poznań.