Relacja Ja i moja Mama. - Netkobiety.pl

I tego się trzymaj Mamy nie zmienisz, a żyj po swojemu i na pewno dasz sobię radę.

"Nie bój się powolności, ale bezruchu."
rozum + serce

Ja sie zgadzam z Teo calkowicie. Dodam jeszcze, ze poradzenie sobie w zyciu nie polega tylko na podjeciu decyzji o slubie i  organizacji wesela. Brak zrodla dochodu oznacza, ze bedziesz wciaz na garnuszku rodzicow. Gdzie zamierzacie mieszkac? U rodzicow, czy macie jakies mieszkanie (bo na wynajem Was nie stac)? Jesli u rodzicow, to bedzie zabawa w malzenstwo. Jesli na swoim, nie starczy Wam na zycie po oplaceniu rachunkow.
Wiec moze, na spokojnie sie zastanow i odloz te decyzje.

Niestety ale większośc mlodych ludzi juz na starcie nie ma szans na normalne ulożenie sobie życia.Brak mieszkania ,pracy.To wszystko wiemy.Najcześciej pozostaje zamieszkanie u rodzicow,bądz wynajem.Ewentualnie kredyt hipoteczny,ale tylko w przypadku ustabilizowanej sytuacji finansowej.Tu niestey też ponosimy duże ryzyko.Bo co będzie jak przytrafi się tfu,tfu, choroba,utrata pracy.Te realia niestety bardzo utrudniaja zycie.Najlepiej gdy wtedy mamy bogatych rodzicow,tęściow.Wieksze możliwości.Pieniądze podobno szczęścia nie dają,ale dopiero zakupy jak mawiala Monroe Tak naprawde nie da się bez nich żyć.
Twoja mam Krzysztof ma wiele racji w tym co mowi.Jednak czy powinno zostawiac sie milośc na pozniej,czy zacząć juz teraz i miec nadzieję,że jakoś to będzie?Może warto poczekac,ale mała chwile,aż narzeczona znajdzie prace.Jesli ma ją zanlezc w przyszlości,może niech poszuka teraz.Oboje będziecie mieli większe możliwości ,bardziej krystaliczną sytuacje na co was stac.
Twoja mama jak widac stoi twardo na ziemi.Zna dobrze nasze realia i obawia sie po prostu jak sobie poradzicie.To wszystko.Uwierz lepiej teraz uzgonić pewne sprawy,byc zapobiegliwym niz pozniej juz w małżenstwie borykać się z takimi przyziemnymi sprawami.

Ja powiem tak. Nie wiem jak bym się nie starał dokształcał to naprawdę 1800-2000zł to max w moim zawodzie na dzień dzisiejszy, a szanse że będę tyle zarabiał to jak będę miał z 35lat. U mnie w pracy wypłata przeciętnie wynosi 1500zł netto. A owi pracownicy mają po 2-3 dzieci. Ich żony też pracują i dają sobie radę. To dlaczego ja mając podobnie do nich nie miałbym sobie dać rady jak moja narzeczona by sobie znalazła pracę.

Ja nie mam zamiaru żenić się teraz. Za minimum 2 lata i to wyłącznie wtedy jak moja narzeczona znajdzie pracę. Ja wiem że za 1400zł nie dam rady za to się utrzymać.

Dodam że mój tata ma podobne podejście jak moje jeśli chodzi o finanse, ale nie tylko bo wielu innych sprawach też. Uważa że dam sobie radę pod warunkiem że moja narzeczona znajdzie sobie pracę.

Mamy trzeba słuchać! Ale Ty swojej nie słuchaj!

Tak ale oprócz zarobków ważny też jest by się lubiło pracę i pracowało w takiej jakiej się marzyło. A ja swoją pracę bardzo lubię. Marzyłem od zawsze by pracować w tym zawodzie co pracuję. Więc nie chciał bym się przekwalifikowywać.

A co do toksycznej matki. Może i tak ją można nazwać. Może mama swoje ideologie przelewała przez 24lata. Ale to co mi przelała już nie da się odlać. Już taką jaką mam opinie na różne tematy taką będę mieć.

A co to za zawód?

I z tą toksycznością matki trochę przesadzacie... Jeszcze tak strasznie kobieta nie truje ;]

A ja się absolutnie zgadzam z teorią toksyczności.
Wystarczy poczytać niektóre posty Krzysztofa. Właśnie tak się zastanawiałam, skąd u młodego człowieka, takie lekko ujmując dziwaczne stwierdzenia, które ewidentnie czuć molem?
Teraz wiem, że wylewa z siebie to, co wlała mu do głowy matka.

Krzysiek, ona ma wiele pewno racji w tym co mówi. To jest jednak strasznie wąskie opisywanie rzeczywistości. Masz młody umysł i duszę, odfruń trochę od tej maminej ideologii.
Życie będzie wtedy inne, moim zdaniem o wiele lepsze

To po co założyłeś ten wątek? Śmiesz wierzyć, że Twoja mama zmieni poglądy, które ma wpojone?
Ma jakie ma. Niestety, albo stety

To jest bardzo łatwe!
Do jakiegoś czasu to rodzice kształtują swe pociechy tworząc obraz otaczającej rzeczywistości.
Później robią to pospołu ze szkołą.
Kolejna kwestia to czas, gdy wchodzimy w relacje z rówieśnikami i to ich grupa staje się tą, z która się utożsamiamy.
Moja rada więcej dyskusji z młodymi ludźmi i więcej pokory!

Tu na forum bierzesz udział w wielu dyskusjach i wydawać by się mogło, że część kwestii mógłbyś przyswoić jako swoje nowe, zweryfikowane podejście.
Ty jednak wolisz walić kwestiami zasłyszanymi od mamy, bo wpojonych przekonań nie da się zmienić.
A może da się zmienić, jak zmianę zaczniesz od swojego nastawienia?

Ja też uważam, że z tą toksycznością to przesada.

Mnie jednak interesuje co innego, gdzie będziecie po ewentualnym ślubie mieszkać?

Czy planujecie dzieci, a jeśli tak to czy masz świadomość ile kosztuje ich utrzymanie? Proszę podaj koszt wyprawki do pierwszej klasy.

Czy czytałeś sąsiednie wątki o teściowych, bo jeśli tak, to chyba żonie piekła nie zafundujesz.

Z takimi zarobkami we dwójkę to i owszem da radę. Należy też brać pod uwagę realia rynku pracy dla kobiet w twojej okolicy. Przed pojawieniem się dziecka może być nawet nieźle, później przeważnie są schody.

Niech ci nie przyjdzie do głowy mieszkać z rodzicami. To jest udręka dla wszystkich. Owszem moim jako rodzica obowiązkiem jest wychować i wykształcić, ale później ja chcę odpocząć, finansowo też.
Twoja matka pewnie myśli podobnie. Rób co chcesz, byle na własny rachunek.

Wiadomo, że zakładając rodzinę trzeba być do tego przygotowanym, chociażby finansowo. Z jednej strony rozumiem mamę Krzysztofa, ale jednak nie zgadzam się z tymi granicami wieku, zarobków itd. Jest to przesada, nie da się wszystkiego tak dokładnie wykalkulować. Poza tym wiadomo jak to jest kiedy człowiek się zakocha

Ja sama szybko wyszłam za mąż. Oboje w prawdzie pracowaliśmy, ale jeszcze wtedy oboje także studiowaliśmy. Nie było za dużo pieniędzy. Na początku mieszkaliśmy u moich rodziców. Nie jest to może wymarzony start, ale nie narzekaliśmy. W końcu kupiliśmy mieszkanie, mój mąż skończył studia, znalazł lepszą pracę. Teraz mieszkamy na swoim, jakoś sobie radzimy, raz lepiej, raz gorzej - jak to w życiu bywa.

Gdybym miała czekać na odpowiednie zarobki, gdybym wyznaczała jakieś sztuczne granice to pewnie jeszcze do tej pory nie zdecydowałabym się na ślub i na wspólne życie.

Krzysztof - piszesz, że niełatwo zmienić swoje nastawienie. Zgadzam się, niełatwo - ale wydaje mi się, że Ty nawet nie próbujesz. Przyjąłeś za pewnik, to co mówi Twoja mama i nie weryfikujesz tego w żaden sposób. Podchodzisz do tego całkiem bezrefleksyjnie. Zdanie innych odrzucasz nie zastanawiając się nawet nad nim. Nie chodzi mi konkretnie o ten wątek, ale ogólnie, bo czytałam kilka Twoich wypowiedzi także w innych wątkach na forum.

Nie, nie byłabym w stanie zmienić moich poglądów na Twoje, ale też nie twierdzę, że Ty masz zmieniać na moje. Chodzi mi o to, że nawet nie próbujesz zastanawiać się nad tym co piszą inni. Kiedy rozmawiam z ludźmi, chociażby tutaj na forum, niektóre poglądy odrzucam, bo są całkiem odmienne od moich i moim zdaniem nie do przyjęcia przeze mnie, ale zdarza się też tak, że pomyślę sobie "coś w tym jest" i zastanawiam się czy na pewno moje zdanie jest właściwe. Warto popatrzeć na pewne sprawy z kilku stron a taką możliwość daje nam właśnie konfrontowanie naszych poglądów z poglądami innych osób.

Zauważyłam, że w większości wątków masz odmienne zdanie od reszty. Nie twierdzę, że masz się dostosowywać do innych ludzi, ale czasem może warto się zastanowić, czy aby na pewno poglądy wpojone przez Twoją dość konserwatywną matkę są tymi najlepszymi.

Ja myślę, że Twoja mama Krzysztof, boi się, że zwalisz się jej wraz ze swoją niepracujacą żoną i pensją w wysokości 1400 na głowę i jej marzenia o odpoczynku odpłyną w niebyt. Dlatego mówi, że to nie pora na zakładanie rodziny.

a kto powiedział, jak jak tylko się zaręczyliśmy,to od razu musimy brać ślub? mieszkamy w tej chwili w innych miastach oddalonych od siebie o ok. 34 km a ja obecnie uczęszczam do szkoły policealnej i szkoda mi jej rzucać tylko dlatego, że jestem zaręczona i wg obecnie przyjętych kryteriów powinnam wyjść za mąż. owszem, szukam pracy i powiem szczerze, że jest niełatwo, ale nie można mnie od razu skreślać.

Przebacz mi błędy, nie chciałam ich popełniać

odniosłam się do wypowiedzi znajdującej się powyżej mojej. nie powiedziałam, że tak zrobię, bo kierunek, na który uczęszczam, jest dla mnie bardzo interesujący, tylko wkurza mnie tego typu rozumowanie. i wkurza mnie powiedzenie typu "jesteś za młoda", "masz całe życie przed sobą" - słowa przyszłej teściowej nie do końca tak ujęte, ale mające ten sens. mam wrażenie, że ta kobieta odnosi się do obecnej sytuacji a nie przyszłej. przecież jest wiadome, że nie wezmę ślubu, jak tylko skończę szkołę - chce zarabiać, być niezależna finansowo...

Przebacz mi błędy, nie chciałam ich popełniać