jestem w ciazy z zonatym co robic - Netkobiety.pl

Chyba prosto z mostu. Oczywiscie, jest szansa, że on to źle przyjmie, nie nastawiaj się na jakąś wielką radość z jego strony. Pomyśl lepiej, jak zadbać o siebie i o prawa dziecka, które urodzisz. Na pewno w razie udowodnienia mu ojcostwa dostaniesz alimenty. Nie będę prawić Ci kazań, co myślę o związkach z żonatymi facetami, bo co się stało to się nie odstanie. Życie napisało Ci nie łatwy scenariusz, ale trzymam kciuki, na pewno sobie poradzisz. Myśl teraz o sobie i o dziecku, które w sobie nosisz.

Wiem, to pewnie nie będzie łatwa rozmowa. Ale pomyśl, rozwiodłaś się, sama dajesz sobie radę z dwójką dzieci, jesteś silną, odważną kobietą. Dasz radę .

boje sie ze bedzie kazal ususunac

gosiaczek305
Co to znaczy będzie kazał?Czy się chociaż zastanawiasz co piszesz?Masz kobieto 32 lata a piszesz takie bzdury i to jeszcze oficjalnie o aborcji!!!A Ty to co?nie masz nic do powiedzenia.Konsekwencje swoich czynów należy ponosić,należało myśleć przed a nie teraz.Teraz pozostaje w jasny i dobitny sposób powiadomić ojca dziecka,że spotkało go szczęście.Jeśli jest taki że tylko potrafi robić dzieci niech ponosi konsekwencje.Pieszczoty są dobre ale w łóżku.Ludzie dorośli a zachowują się jak małolaty.

witam pewnie masz vinnga   racje ze bardziej boje sie tego ze to bedzie juz koniec  jak tego co on powie  bo decyzja i tak nalezy do mnie a napewno dziecka bym nie usunela  kocham dzieci i napeno urodze

Podpisuję sie pod tym co Karola napisała .
Nie zwlekaj,powiedz mu.Bedzie to dla niego szok,bo jednak romans to romans,a ma rodzinę.Jezeli facet duzo zarabia i płacenie alimentów nie wpłynie na jego finanse,to zona wcale nie musi o niczym nic wiedzieć i tak by było najlepiej. Załatwiacie to między sobą.Jezeli on sie zobowiąże płacić dobrowolnie,to przystań na to,bo jest szansa ze bedzie cie odwiedzał i dziecko a zona nic nie bedzie wiedziała. Jak zona sie dowie, moze mu zakazać kontaktów z wami,a alimenty bedzie wysyłał pocztą.

No fajnie.
gosiaczek305- rzuciłaś dwa zdania o sobie i tyle. A nie wiemy jak długo się znacie, jakie mieliście wspólne plany itp. To, że żonaty to jeszcze o niczym nie świadczy ( może żyć osobno). Być może bardzo Cię kocha i zostawi żonę bez żadnych, ale. Trudno cokolwiek powiedzieć po dwóch zdaniach twojej wypowiedzi. Jeżeli on Cię kocha i Ty jego to nie sądzę by miał opory przed uznaniem dziecka. ( Chyba, że przeczyta wyżej napisane posty. Że jedyne, co mu kobieta szykuje to to, że będzie musiał płacić alimenty. Jak nie to sąd. Śmieszne!). Niektórzy na jego miejscu by się bardzo cieszyli z dziecka. On pewnie też tak zrobi. Ty jesteś rozwiedziona i dzieci masz przy sobie. Czy on akceptuje je? Czy one akceptują jego. Jest wiele czynników, które maja wpływ na jego decyzje. Nie oczekuj na początku euforii z jego strony. Daj mu czas. Ale z pewnością nie miej ciemnych myśli na temat dziecka. Jak Cię kocha to będzie z Tobą. Tylko wszystko musicie sobie wyjaśnić i ustalić.

Po pierwsze-zyc dalej!
Po drugie-cieszyc sie,ze bedziesz matką,to takie wielkie szczescie,ach ja to bylabym taka szczesliwa,kocham dzieci i marze o swoich!
Po trzecie-porozmawiaj ze swoim facetem o dalszej Waszej wspolnej przyszlosci i wez sie w garsc,dasz rade!
Po czwarte-ja bym Cie rozszarpała,gdyby to był moj maz/chłopak bo nie lubie takich kobiet,co niszcza cudze zwiazki i meza bym nie oddala!

moje kochane zabezpieczenie zawiodlo  niechcialam juz wiecej dzieci  no stalo sie ,a   nic inego mi nie pozastaje jak mu powiedziec wprost ale on jest na wczasach z zona  wracaja za tydzien  musze cierpliwie poczekac na jego powrot

Czy w tej sytuacji i tym momencie najważniejsza jest wysokość alimentów? Nie sadzę. No chyba, że niektóre moje koleżanki myślą tylko o kasie jak zresztą większość. Zakładająca ten wątek nie wykazuje nigdzie podtekstów materialnych. Lecz uczuciowe i obawy przed reakcja partnera. Martwi się jak zareaguje ojciec dziecka. A nie, za co będzie żyć. Wydaje mi się, że ona bardziej potrzebuje utwierdzenia w decyzji, jaką podejmie a nie zabezpieczenia materialnego. Poza tym najpierw trzeba ustalić czy jest ojcem dziecka. To zajmie po urodzeniu dziecka jakieś 5-8 miesięcy. Dopiero wówczas możemy mówić o zobowiązaniu alimentacyjnym. Jednak chyba nie o to chodzi w tym wątku. Najpierw trzymajmy kciuki by reakcja partnera była prawidłowa na wieść o tym, iż zostanie tatusiem. A ja wierzę, że wszystko ułoży się Twojej myśli. Jednak obecnie najgorsze teraz jest to czekanie, kiedy wróci z urlopu i to jak zareaguje.

Tak owszem ja ma takie zdanie. Znam przypadki , gdzie tak właśnie się potoczyły akcje. Ze mąż odszedł od żony., Bo status żony miał tylko na papieru. Czy to będzie właściwe czy nie pozwólmy na ocenę założycielce tematu. A nie narzucajmy własnych zdań.  Poza tym znam kobiety z mojego grona, które nie liczą na to żeby dostawać alimenty od ojców dzieci, które one urodziły. My radzimy sobie same i nie wyciągamy łapy po cudze. Nie walczymy w sądach by pokazać facetom, że muszą płacić alimenty. Jak facet jest prawdziwym facetem a w takich się zakochałyśmy. To sam zadba o to by łożyć po części na nasze dziecko. Ja tez mam dwie ręce i rozum do tego by zapracować na siebie i nasze dzieci. To tylko świadczy o tym, że dla mnie urodzenie dziecka nie było podyktowane  uzyskaniem źródła dochodu na dobre kilkanaście lat. Brzydzę się tym ze są kobiety, które tylko na tym zerują. A jak widać i w tych postach powyżej nie jest to mały procent. Co do ustalenia w 5 minut ojcostwa to tak. Masz racje. Pod warunkiem ze on się na to zgodzi. A jak nie! To czeka was sprawa w sądzie kurator dla nieletniego i badania DNA. Za które w pierwszej kolejności zapłaci wnioskodawczyni. Koszt takich badań to około 1300zł. Więc trzeba się zastanowić nad konsekwencjami takich działań. I zadać sobie pytanie, co one przyniosą nam w przyszłości. Ale to nie jest temat dotyczący alimentów, więc raczej należy się zastanowić nad wskazówkami dla naszej założycielki tematu. A nie nad tym, jakie kto i  w jakiej wysokości ma płacić alimenty czy tez nie płacić.

Karola - Gosia nie napisała wiele o relacjach, jakie ją łączą z ojcem dziecka. Na forum istnieją dziesiątki tematów o zdradzie, kochankach, trójkątach i innych konstelacjach. Mężczyzna ZAWSZE mówi kochance, że z żoną łączy go tylko papierek, a dzieci zapewne bocian podrzucił... I PRAWIE ZAWSZE jest to nieprawda.

Słowa "kochanka" zwyczajowo używa się w stosunku do kobiet, które utrzymują kontakty seksualne i/lub relacje uczuciowe z zajętym mężczyzną. Więc to określenie jak najbardziej do gosiaczka pasuje.

O święta naiwności! Żeby mężczyzna miał kochankę żona wcale nie musi mu być obojętna. Skoro pałał do niej tak gorącym uczuciem to dlaczego wcześniej nie zostawił żony?

Karola - to jest wątek, w którym gosiaczek pyta "co robić", więc staram się swoje złośliwości powstrzymywać i nie oceniać. Dlatego jestem za formalnymi faktami, nie za patrzeniem na relacje. Bo dla mnie trójkąt mąż-żona-kochanka to obrzydliwa relacja.

Zdarza się, że mąż odchodzi od żony, ale to nie jest miejsce na rozważania tego tematu. Poza tym są to sytuacje rzadkie. Wg mnie Gosia wpakowała się w porządne g**** wplątując się w związek z żonatym (bez względu na to, czy jego małżeństwo to fikcja czy nie). Powinna powiedzieć o tym facetowi, bo niby dlaczego ma sama ponosić konsekwencje? Jednocześnie nie powinna się nastawiać na cudowne zakończenie sprawy, bo happy endu tutaj moim zdaniem nie będzie. I to są moje rady w temacie. Naprawdę bardzo się starałam ukryć moje negatywne nastawienie do kochanek, ale jest ono tak bardzo negatywne, że zdaję sobie sprawę, że nie do końca mi się udało.

A GDZIE JA NAPISALAM ZE MA ODEJSC OD ZONY,ALBO ZE ODEJDZIE?
Czytaj uwaznie co kto pisze.

Jestem w stanie zrozumieć, choć nie zaakceptować, że jedna kobieta drugiej rozwala małżeństwo. Bo się zakochała, bo nie zapanowała nad uczuciami itp. itd. Natomiast takiego zimnego wyrachowania, z jakim mamy do czynienia w poście Kobietki48 nie jestem w stanie pojąć. Daleko nam do kobiecej solidarności, wzajemnego wspierania się i tworzenia kobiecej wspólnoty. Zamiast tego niektóre z nas są w stanie posunąć się to intryg, wyrachowania, potwornego zakłamania i wielkiej nieuczciwości. To, co radzisz Kobietko autorce wątku, jest zwykłym, czystym złem. Mam nadzieję, że Cię nie posłucha.

Bo tego wymaga elementarna, ludzka uczciwość. Wołabym, żeby mi facet powiedział, że ma dziecko z kochanką, niż gdyby nie mówił nic. Przynajmniej byłby uczciwy wobec mnie, siebie i nowego życia.

Dziwię się, że kobieta w Twoim wieku, która mogłaby być matką niejednej z nas, wypisuje takie rzeczy.

KObietko48 Twoja wizja ma sens, ale dopóki nikt się o tym  nie dowie. Rozumiem Twój tok myślenia. Tylko że w życiu różnie bywa, z czasem tajemnice, kłamstwa wychodzą na jaw, i co wtedy? Może lepiej żeby żona wiedziała, i gdy im obojgu zależy na małżeństwie uporają się z tym.  Nikt nie chce być oklamywany i oszukiwany w imię jakiegos dobra, druga strona medalu, dziecko , które się urodzi ma prawo do ojca, do uczciwych relacji, nie może być od początku wplątane w jakąś grę, może będzie chciało mieć tego ojca, może matce dziecka będzie zależało na tym, aby dziecko było w kontaktach z ojcem.
To co proponujesz wikła kilka osób już na starcie w sieć kłamstw, a nie wyobrażam sobie rozgoryczenia i bólu nic nie wiedzącej żony przykładowo po 10 latach.

Ja też mam swoje lata, też przeszłam trudne sytuacje w życiu, ale nie wydaje mi się żeby wpierać własne racje podpierając się tylko osobistymi doświadczeniami i swoim wiekiem, każdy przeżywa inaczej trudne sytuacje życiowe, kłamstwa mogą doprowadzić do tragedii.
A młodego człowieka, kóry przyjdzie na świat czego my dorośli nauczymy? MOże tego, że aby coś w zyciu wygrać trzeba kłamać?

Ja mówię zdecydowane NIE kłamstwu, jestem za uczciwymi, choć bolesnymi rozwiązaniami, jak sie piwa naważyło trzeba je wypić.

Kobietko - a Ty, znająca życie, chciałabyś dowiedzieć się po latach, że Twój wspaniały mąż ma kilkuletnie dziecko z inna, poczęte w trakcie Twojego małżeństwa?

Ja też mam za sobą przykre doświadczenia w tej kwestii. I wolę najgorszą prawdę niż życie w nieświadomości. Nawet, gdybym całe życie miała żyć w tej nieświadomości - nie chciałabym tego spokoju za cenę faktu, że wszyscy wokół wiedzą a ja nie. Trudno - zdarzyło się, ale chciałabym to wiedzieć, chciałabym świadomie dokonać wyboru, podjąć decyzję, uczestniczyć w rozważaniach "co dalej" a nie przez lata być nieświadomą marionetką!

Jak ktoś wcześniej zauważył - co z tym dzieckiem w takiej sytuacji? Ma żyć nie znając ojca, mijać go czasem w sklepie, może mówić "dzień dobry" czy znać i być nauczonym, że NIGDY nie wolno mu do niego powiedzieć "tato"?

TAK,ZDECYDOWANIE TAK!!! poniewarz inaczej człowiek patrzy na zycie,na męża po15- 20 latach małrzeństwa a inaczej po 3-7.
Gdy bym dowiedziała sie o kochance i ciazy parę lat po slubie to chyba bym zwariowała z rozpaczy!! Rozpadł by sie nasz dom,bo zamęczyła bym męża pytaniami czy był u niej,czy nie spał z nią,gdzie byli co robili a czemu tak czesto,a czemu wydajesz na nich tyle naszych pieniedzy,pozwalała bym sie jemu z dzieckiem widywać tylko u nas w domu...
To był by koszmar DLA MOJEGO DOMU,DLA MOJEGO DIECKA,bo kochanka by mnie nie obchodziła wcale a ich wspólne dziecko tez pewnie nie wiele. Moze po wielu miesiącach,moze latach przekonała bym sie do dziecka,moze nie?
Nie bede teraz wymyślała jak by to było bo to nie ma sensu.
Moja sąsiadka jest w takiej sytuacji. Dokładnie takiej samej!!!
Męza dziecko które ma z kochanką, rodziło sie w dniu komunii ich córki.
Noworodek nie wie ze ma ojca,ale ta ośmioletnia dziewczynka wie,ze tatus w takim dniu ma być tylko z nią i Ona ma być jego Księżniczką i NAJWAZNIEJSZĄ istotą w takim dniu,ale nie była bo tatus był i w kosciele i na porodówce!!!
Co to dziecko,ta zona musieli przeżywać!!!  zresztą dramat trwa dalej,bo on z kochanką dalej razem pracują,wiec spróbujcie sobie wyobrazić co przeżywa żona, jak przeżywają dzieci taką sytuacje.
Gdy by wszytko zostało w tajemnicy,mąż i tak widywał by kochankę,widywał ich dziecko,a w domu rodzinnym panował by spokój! Żona i dzieci miały by poczucie bezpieczeństwa,kochanego męża i ojca,bo facet ten bardzo kocha ich wszytkich,ale miał "niezobowiązujący" romans ze swoja podwładną, który miał polegac tylko na szybkich numerkach w godzinach pracy.
Ja wolała bym nie wiedzieć. Jezeli bym sie o skoku w bok jednak dowiedziała, to jak najpóźniej,najlepiej po wielu latach kiedy dzieci były by juz na swoim,a ja nie była bym juz męzem tak zafascynowana jak parę lat po ślubie.
Wy jesteście inne,ja jestem inna i kazdy człowiek do tego samego problemu podchodzi inaczej,wiec nie ma sensu sie czepiać jeden drugiego. Niech każdy robi tak i postępuje tak,zeby jemu było dobrze.

Gorąco tak, ale na dworze.
A między wami się zapewne ułoży. Ja jestem w podobnej sytuacji. Jestem mężatka, ale z moim mężem nic nas nie łączy poza dwoma synami. Żyjemy obok siebie. Ja od roku spotykam się z facetem z forum. On jest rozwiedziony. Ma przy sobie swoje córki. Ja na początku też sądziłam, że robie źle, bo zdradzam męża. Ale doszłam do wniosku, że skoro w naszym "małżeństwie" były momenty, kiedy mój mąż pomieszkiwał sobie u innych panienek. A mnie zostawił samą z małymi dziećmi. To wiesz, co teraz nie żałuje tej znajomości z facetem z forum. Gdy mąż mnie jawnie zdradzał bił i poniżał na każdym kroku. Nawet w obecności swoich ( naszych) znajomych. To bardzo to przeżywałam. Schudłam do 42 kg. To był dla mnie bardzo trudny okres. Ale postawiłam na swoim i uodporniłam się na to, że mnie popycha bije i wyzywa. Wiem, że juz za niedługo będę mogła być z moim facetem z internetu. On pokazał mi inny świat. Jest opiekuńczy czuły, miły, delikatny. Nie wyobrażam sobie teraz bez niego życia. Żałuje jedynie tego że spotkałam go tak późno. I gdy by się okazało, że jestem teraz z nim w ciąży to była bym bardzo szczęśliwa. On też, Mimo że oboje mamy juz po 30-stce. Oboje mamy dzieci z innego małżeństwa. A mimo to cieszyłabym się z naszego wspólnego dziecka. I wiesz, co, teraz też mam jeszcze iweksze jazdy ze strony męża, gdy się dowiedział że się spotykam z kimś. Ale wiem, że zniosę wiele by być z nim. To kwestia czasu . A Ty moja droga nie przejmuj się tym. Bywają normalni faceci na tym świecie. I zobaczysz, że Twój okaże się właśnie jednym z nim. Swoja droga ciekawa jestem jego reakcji.  Trzymam kciuki i powodzenia

Powiedz mu prosto z mostu... przeciez to tez jego zasługa!

Jesli bylo by u dobrze z toba, to nie byl by nadal z zona. Na pewno nie zdecydowal by sie na wspolne wakacje jesli jego malzonka jest taka zla. To idzie w obie strony gosiaczek305.

Matko jakie to okropne co niektóre osoby tu piszą. Nie wierze, że ktoraś z was byłaby zadowolona z kłamstwa męża i ukrywania swojego dziecka. Prawda zawsze wychodzi na jaw! Najlepszym sposobem jest stawić sie do pełnej odpowiedzialości, za to co sie stało, a nie życie w ciągłym fałszu i obłudzie.

Gosiaczku co ty o tym wszystkim myslisz? Napisz nam jak odbyła sie rozmowa z twoim żonatym partnerem, trzymamy kciuki żeby wszystko ułozyło sie w najlepszy dla tego problemu sposób

W ciazy z zonatym facetem zaczyna sie obwiniac kobiete to ona jest ta zla,rozbija niby kochajace rodziny a czego facet szuka u innej kobiety skoro jest taki szczesliwy .Za pózno na gdybanie i ocene trzeba wziac odpowiedzialnosc za te mala istotke.....

Gosiaczku nic nie piszesz o jego małżeństwie, dlaczego on  jest z Tobą, czemu zdradza żonę.
Boisz się, że każe Ci ciążę usunąć, mam wrażenie że nie jesteś pewna jego uczuć skoro takie wątpliwości Tobą targają?

Gosiaczku powiesz mu bez względu na wszystko co się stanie. Jeśli nie będzie chciał wziąć odpowiedzialności za Wasze dziecko to znaczy, że nie jest wart Twojej miłości. A może będzie inaczej. Ne dowiesz sie tego dopóki mu nie powiesz.

tak moje kochane dziewczynki jestesmy umowieni po niedzieli   wtorek ,sroda  i bedzie rozmowa ciekawa jestem jak sie zakonczy

No współczuję,bo nie bedzie pewnie miło.Trzymaj sie i daj znać.