Cześć wszystkim
Jesteśmy w związku od 7 lat i mamy dwójkę wspaniałych dzieci 1 i 3 lata.
Niestety od momentu pojawienia się pierwszego dziecka związek wszedł na etap remontów, kłótni, braku zainteresowaniem sobą, seksem ogólnie klapa.
Pierwszy okres związku był cudowny, następny dobry choć to lata dość młodzieńcze i dużo barwione alkoholem.
Pierwszy synek był bardzo dużym wyzwaniem, pomocy od rodziny zero. Ledwo dawaliśmy radę funkcjonować ( jak wspomnę to az mam ciarki)
Daliśmy radę, ja zawsze jestem po pracy w domu a często nawet i w trakcie i ogarniam tematy dzieci, sprzątania, gotowania czasem i jestem aktywnym ojcem który dużo poświęca czasu dla dzieci
Niestety żona jakby cały czas skupia się na moich błędach i jest wymagająca w stosunku do mnie wymyślając to nowe wyzwania które pochłaniają coraz więcej czasu.
Nie mówię że te wyzwania są źle ale wielokrotnie mówiłem jej że trzeba trochę przystopować i zająć się życiem, sobą .
W tym będzie pojawił się drugi syn, potem to już totalny brak czasu na cokolwiek poza pracą domem i remontami.
Powoli oddaliśmy się od siebie a seksu przez ostatnie dwa lata prawie nie było wcale.
Próbowałem, namawiałem, starałem się i nic z tego nie wychodziło,.czułem się odrzucony.
Kłótnie, zmęczenie brały górę.
Tak zleciał ten czas.a żona oznajmiła że ona tak dalej nie potrafi.
Chce się całować, kochać a boi się ze my jednak się nie dobraliśmy.
Mówi że najgorszy scenariusz to rozstanie ale ona nie wie co ma robić i w którą stronę iść.
Nie chcę terapii na kilka następnych lat bo to ,a długo i się wykończy...
Czuję że ją dotykam ale poza tym nie czuje nic.jesli chodzi o fizyczność.
Jak mnie nie ma to jednak tęskni ale nie potrafi już określić tych uczuć.
Mam się zastanowić co mamy dalej robić bo ona nie wie...
Jest mi przykro bo zależy mi na rodzinie ale też mecze się z powodu że nie jesteśmy ze sobą blisko . Nie mam pojęcia co zrobić.
Nie spędzamy razem czasu bo jak?
Mamy dwójkę małych dzieci które wymagają opieki 24/h
.może ktoś mądry coś podpowie
Pozdrawiam
