Koleżanka w pracy - Netkobiety.pl

Bywa serdeczna, koleżeńska i fajnie się z nią rozmawia. Po prostu to najwyraźniej nie miejsce dla niej.

Koleżanka jej próbowała i usłyszała :"Nie mam z tym problemu".

Jeżeli koleżanka nie jest Twoją przełożoną to pora przestać za nią robić i zostawić. Jeżeli ona nie zrobi to będzie niezrobione. Jeżeli przełożeni zapytają to z niewinną miną powiesz, że to ona miała to zrobić i Ty nic o tym nie wiesz. Jeżeli nie macie jasno podzielonych zadań, to pora je podzielić tak, żebyście robiły tylko swoje.

Cały czas pracuję w zespole. I nigdy nie robię niczego za kogoś, jeżeli ten ktoś się obija. I tak, też są u nas kary za przekroczenie terminów. Ale wtedy jest przełożony, który pyta, czemu coś nie jest zrobione. I jeżeli ta osoba faktycznie olewa, to się mówi, że olewa. I rolą przełożonego jest zareagowanie na sytuację, jaka panuje w zespole.
Robienie za drugą osobę nie jest rozwiązaniem, bo pokazuje tej drugiej osobie, że jest bezkarna. Dyscyplinarka i niech szukają na jej miejsce kogoś, kto będzie robił zamiast udawać, że robi.

Miałam takiego gościa w poprzedniej pracy. Wszyscy robili, on siedział i przeglądał fejsa. W końcu my też przestałyśmy robić, bo zastanawiałyśmy się, czy on cokolwiek ruszy, jeżeli będzie widział, że spływa dużo rzeczy. Ale on nic. No więc poszła pielgrzymka do przełożonych i powiedziałyśmy, że jesteśmy tym po prostu zmęczone i że nie mamy zamiaru robić za niego, bo jemu się nie chce. To sprawia, że ci, którzy robią, szybciej się wypalają.

Przedszkole? A po co w pracy ma być ktoś, kto nic nie robi? Takie rzeczy się zgłasza, a nie pozwala pasożytowi pasożytować. Ja nie mam ochoty odwalać roboty za innego. Zwłaszcza, jeżeli już się mu tłumaczyło i tłumaczyło, że powinien pracować. Za coś takiego jest dyscyplinarka, a nie współpracownicy, którzy odwalają całą robotę za Ciebie, kiedy Ty możesz sobie pić kawkę.
Warto pokazywać, że coś takiego nie jest bez konsekwencji. A zgłoszenie przełożonemu, że coś w zespole jest nie tak nie jest przedszkolem tylko dojrzałym podejściem do życia.

Inaczej: ja bym spokojnie mogła robić za kogoś, kto nic nie robi. Ale w takim razie poproszę dodatkowo połowę pensji tej osoby, bo jeżeli ona nic nie robi, to z jakiej paki ma dostawać za to kasę? A ja z jakiej paki mam robić więcej za te same pieniądze? To bardzo szybko prowadzi do spięć w zespole, to wkurzenia, do braku satysfakcji z wykonywanej pracy. A takie rzeczy rozwiązuje się z przełożonym.

Wiadomo, że to ostateczna ostateczność. Ale Autorka pisała, że z koleżanką już rozmawiali. Sorry, ale laska, która spędza czas pracy śpiąc w toalecie naprawdę nadaje się do dyscyplinarki, a nie do tego, żeby robić za nią jej pracę. Ja jestem zdziwiona, że jej przełożeni jeszcze z tym nic nie zrobili.