Nie potrafię zrozumieć co z się z nim stało. - Netkobiety.pl

Mozna przypuszczac, ze zrobil "skok w bok" - bedac jak wiekszosc mezczyzn "wolnym" przez tydzien czy dwa, aby miec czyste sumienie. To, co teraz robi to regularny stalking. Jezeli nie rezygnuje z konta na portalu randkowym - oznacza, ze jednak liczy na spotkanie tam odpowiedniej osoby, moze czas spojrzec na te znajomosc  z dystansu?

Umiejętnie manipuluje Twoim zachowaniem. Potrafi oszukiwać, żeby tylko osiągnąć zamierzony cel. Wie, czego chcesz i to wykorzystuje -uwodzi i zwodzi dla swoich korzyści.
Jak znajdzie inną to znowu się odkocha i tak w kółko, aż mu się znudzisz, o ile wcześniej nie skończysz u psychiatry.

Nie jestem kobieta, wiec mam problem ze skumaniem. Jak rozumiem mialas do goscia pretensje ze reaktywowal konto na portalu randkowym na ktorym ty konto wciaz masz. Jak sie poklociliscie, to on z toba zerwal i nazajutrz sie bzykaliscie. On z toba zerwal, wiec ty zablokowalas go w telefonie, ale nie na portalu dla bzykaczy. Poblokowalas go tu i owdzie, ale chcesz z nim byc.

Ktores z nas ma rozdwojenie jazni.

Jak wracałam od niego, założyłam konto z ciekawości aby sprawdzić czy on tam jest. Tak coś czułam że go tam znajdę. To chore co napiszę, ale mam tam konto tylko po to aby go oglądać popadam w obłęd, i teraz pisząc to widzę jak to wszystko głupio wygląda. O koncie dowiedziałam się już po rozstaniu, po seksie jak od niego wyszłam. Wcześniej kompletnie się tego nie spodziewałam. Nigdzie go nie zablokowałam. Im bardziej milczę, tym bardziej on do mnie pisze.

Wiem że ma ze sobą problemy. Proponowałam wizytę u psychologa, odmówił. Ja jestem naiwna, cały czas wierzę że on coś do mnie czuje. Zwłaszcza jak potrafi zadzwonić i praktycznie płakać mi w słuchawkę. Wrócić do mnie nie chce. Jak wchodzę na tematy dotyczące związku, denerwuje się że nie chcę dać sobie czasu.

Nie chce do mnie wrócić bo musi być sam, aby uporać się z problemami. Znajomym nie powiedział że się rozstaliśmy. Spotkać się i wyjaśnić tego wszystkiego na spokojnie też nie chce. Jestem ponoć jego bratnią duszą i zawsze mogę pisać do niego. Dobrze wiedziałam że ma zaburzenia, ale nigdy wcześniej aż takiej akcji nie było. Do tego jeszcze te nagie fotki.

Mój wcześniejszy facet, okazał się żonaty o czym kompletnie nie wiedziałam. Wykorzystał mnie i zostawił z dnia na dzień. Nigdy nie ufałam facetom, ten był pierwszym przed którym tak całkowicie się otworzyłam. Wcześniej mieliśmy kontakt praktycznie cały czas. Nawet jak był w pracy pisał do mnie dużo wiadomości. Dzwonił parę razy dziennie i sam o ten kontakt zabiegał.

Jakoś skojarzyl mi się Twój wątek  z tym
http://www.netkobiety.pl/t47488.html

Może na coś zachorował i dlatego się wycofał?

Ma bardzo stresującą pracę, i w tym tygodniu idzie dobrowolnie na badania. Ja go namawiałam wiele razy, nigdy nie chciał. Zaczął też sporo pić. Bardziej podejrzewam że chodzi mu o pieniądze. Zarabia dużo, jednak żyje ponad stan. Ja jeszcze się uczę, i utrzymuję się z renty. Więc do życia dokładałam mało.

Sama już siebie nie poznaję. Nie mogę spać, jeść ani się uczyć. Wszystko się kręci wokół niego. Powiedziałam mu że ma zniknąć z mojego życia, że albo ratujemy to co jest między nami, albo przestaje dla mnie istnieć. Wytrzymał jeden dzień, po czym znowu mnie wytrącił z równowagi i zburzył mój spokój. Wie doskonale jak to wszystko przeżywam to mówi tylko "przepraszam". Teraz dopiero widzę jaki ten związek zrobił się toksyczny, a ja się poniżam odpisując mu. Skrzywdził mnie, potraktował jak lalkę którą się pobawił, a następnie wyrzucił z mieszkania w którym razem mieszkaliśmy od lipca. Kiedyś prosił mnie płacząc żebym nigdy go nie zostawiała bo nie ma nikogo oprócz mnie. Zawsze mnie wspierał, mogłam na niego liczyć. Dlatego tak bardzo mi ciężko teraz bo naprawdę myślałam że to ten jedyny.

Wow, prosto i na temat, jestem w podobnej do autorki sytuacji i też  analizowałam i myślałam, ale to nie ma co...
Autorko słuchaj Klio, będzie Ci łatwiej w życiu

No to już jest połowa sukcesu jeśli wiesz czego chcesz. Teraz trzeba zwrócic uwagę na to czy to czego chcesz ma pokrycie w rzeczywistości. Jeżeli będzie miało, będą czyny, a nie tylko słowa to ok (choć z tego co o nim piszesz, to nie do końca ok, ale niech tam). Jeżeli nie będzie miało, to masz dwie opcje tak naprawdę: dalej żyjesz w zawieszeniu, albo kończysz. Happy endu niet.

Dokładnie o niekomplikowanie sobie życia tam gdzie nie trzeba chodzi. Miłość to nie Syzyfowa praca, a przynajmniej nie powinna być...
Życzę powodzenia na dalszej drodze życia

Po prostu chcesz miłości i dojrzałego związku, ale niestety szukasz ich tam, gdzie jest ich zdecydowany deficyt. To jest nie tak. Dlatego zacznij się bardziej zastanawiać nad sobą, a nie nad nim.
Jeżeli z góry wiesz, że on nie jest w stanie zrobić/poczuć tego czego pragniesz, to już wiesz jak wygląda rzeczywistość. Teraz pozostaje Ci zdecydowanie za siebie czego chcesz dla siebie.

Proszę bardzo
Co do nadziei, to nie żyj nią zbyt długo, gdyby okazało się, że Twojemu panu nie zbiera się do powrotu...

Jak wyglądał ten Wasz związek przez ten rok? Nie chcę Cię urazić, ale mi to wygląda na FwB.

Acha, czyli tak naprawde to znasz go kilka miesiecy. 

Wiesz, przez pol roku mieszkania razem, to guzik mozna sie dowiedziec o tym jaki jest czlowiek. Mozna udawac milego, do rany przyloz, randki, kwiatki i inne pierdoly. To jak ten facet sie teraz zachowuje, jest lepszym wykladnikiem jego osobowosci, czyli, ze jest manipulujacym dupkiem, ktory chce sie jarac, ze baba za nim lata. Gdyby faktycznie zalezalo by mu na waszym zwiazku, juz dawno by sie z Toba spotkal i pogadal. A tak brandzluje sobie tylko ego, grajac na Twoich emocjach.

Odkopuję wątek jak pisałam wcześniej kontakt mieliśmy cały czas. Zaczął do mnie pisać częściej, dzwonić. W końcu się spotkaliśmy (głupia ja pojechałam do niego) Porozmawialiśmy, spędziliśmy wspólnie noc i mieliśmy to ratować. Był czuły i zachowywał się identycznie jak na początku naszego związku. Trzymał mnie przez sen za rękę, chciał się spotykać i ratować to wszystko. Niestety na weekend przyjechał do niego kolega. Pisałam bo się panicznie bałam że mnie zdradzi. W niedzielę gadaliśmy jeszcze normalnie, jednak coś mnie gryzło i sprawdziłam ten portal. Znalazłam go tam. Od 3 w nocy do 11 rano pisaliśmy i kłóciliśmy się. Stwierdził że go przesadnie kontroluję, a to sprawia że nie jestem dobrą partnerką. Do tego stoję w miejscu ze swoim życiem (nie pracuję, tylko studiuję) i jestem niedecyzyjna. To samo gadanie co miesiąc temu. Pisać nie mną nie chce, jednak jak będzie w moim mieście ma się odezwać. Wczoraj zerwaliśmy kontakt, dzisiaj rano już z nim pisałam. Gadał co robi, że ma wolne generalnie pierdoły. Znowu nazwał mnie swoją bratnią duszą, i wysłał zdjęcie w samym ręczniku. Wspominaliśmy naszego kota, i znowu gadał że chce być sam, że nigdy więcej mnie nie skrzywdzi a razem nie możemy być bo ani jedno ani drugie się nie zmieni. Widzę że to toksyczna relacja, przynajmniej z mojej strony. Zależy mi na nim bardzo, więc sama go zaczepiam smsami, odpisuję mu i staram się podtrzymać rozmowę. Jak uwolnić się od tak psychicznego typa?

Wyłączyłam telefon i oddałam do przechowania na jakiś czas. Ciągle o nim myślę, mimo że zdaję sobie sprawę że jemu jest dobrze beze mnie. Mam tylko nadzieję że jak będzie w moim mieście to się nie odezwie. Na wiele nie liczę jak włączę komórkę, pewnie nawet się nie zamartwi że zniknęłam, mimo że byłam jedyną osobą z którą jest blisko i się o niego martwiła. Smutny koniec.. Bo raczej szans tutaj już żadnych na związek nie widać..