Nocne przebudzenia z płaczem. Pomocy - Netkobiety.pl

Witam,
        Sytuacja, o której Pani pisze może dotyczyć lęków lub koszmarów nocnych u dziewczynki. Wbrew pozorom nie są to równoważne zjawiska. Lęki nocne doprowadzają do ataków paniki. Dzieci budzą się wtedy z krzykiem i ciężko im się uspokoić. Często płaczą z przerażenia i w większości nie potrafią stwierdzić, co ich konkretnie przestraszyło. Rodziców często przeraża widok płaczącego, szarpiącego się dziecka, jednak w rzeczywistości maluch nadal jest pogrążony we śnie i nie jest świadomy swojego zachowania. Dziecko uspokoi się samo, jeśli nie będziemy go ruszać.
        Pani córka mogła przeżyć także koszmar senny, nieprzyjemny sen. Około 2 roku życia dziecko zaczyna śnić obrazami i scenami. Często są to ludzie, zwierzęta albo migawki z telewizji czy codziennego życia. Mogło jej się przyśnić coś stresującego czy niemiłego.
        W takim wypadku należy udać się do dziecka, zapalić światło, przytulić i uspokoić je lub po prostu być przy nim. Nie zostawiać go samemu sobie. Jeżeli Pani córka odpycha Panią, warto mimo wszystko usiąść obok niej, lub gdzieś w pobliżu i zapewnić jej bliskość oraz poczucie bezpieczeństwa, dopóki się nie uspokoi. W takiej sytuacji najważniejsze jest jednak zachowanie spokoju i nie reagowanie zdenerwowaniem na płacz dziecka.
        Żeby dziecko czuło się pewniej podczas kolejnego zasypiania można zostawić mu zapaloną lampkę, tak jak postępowała Pani do tej pory, i dać do rączek ulubioną pluszową zabawkę. Następnego dnia należy podjąć próbę rozmowy z dzieckiem na temat tego, czy coś złego przyśniło mu się ostatniej nocy. Powinno się okazywać przy tym zrozumienie i pod żadnym pozorem nie śmiać się z dziecka. Dla niego było to ogromne przeżycie. 
        Można starać się też zapobiegać podobnym sytuacjom. Rytuał związany z zasypianiem powinien być spokojny, wyciszający i pełen bliskości z opiekunami. Lepiej żeby dziecko przed snem nie oglądało telewizji, zwłaszcza bajek, które mogłyby sprawić, że koszmary nocne by się nasiliły. Dobrym sposobem jest także poproszenie dziecka o narysowanie tego co mu się przyśniło, następnie zgniecenie kartki i wyrzucenie jej do śmieci. Symbolizowałoby to zakończenie złych wspomnień. Fajnym pomysłem jest także dopowiedzenie do historii dziecka szczęśliwego zakończenia. Pomogłoby to zmniejszyć jego strach.
        Proponuję także uważnie obserwować córkę w ciągu dnia. Przyglądać się jej zachowaniu. Pozwoli to wywnioskować czy lęki nie mają gdzieś swojego źródła. Jeśli Pani córka chodzi do przedszkola – pytać nauczycieli czy nie zauważyli niepokojących zachowań u Pani dziecka.
        Ciekawym rozwiązaniem jest również czytanie dziecku bajek terapeutycznych związanych z tym czego boi się dziecko. Osobiście mogę Pani polecić bajkę pt. „Złe sny Karolinki”. Bajka ta ma pomóc małemu dziecku poradzić sobie z powracającymi często koszmarami sennymi.
        Zachęcam również Panią do przeczytania książki pt. „Sen dziecka. Jak zapomnieć o nieprzespanych nocach”, której autorami są Thomas B. Brazelton i Joshua D. Sparrow. Są to specjaliści, którzy pokazują, jak krok po kroku przezwyciężyć wszystkie trudności oraz zadbać o zdrowy i spokojny sen dziecka.  Książka ta, w przystępny sposób, opisuje jak należy ustrzec się przed błędami związanymi z usypianiem dzieci. Przybliża ona także najpowszechniejsze zaburzenia snu tj. koszmary nocne, czy lęki nocne. Szczegółowe informacje na ten temat znajdzie Pani na stronach od 96 – 106. Książka wzbogacona jest także o skuteczne porady na temat tego,  jak radzić sobie z lękami nocnymi oraz co robić, aby zapobiec koszmarom sennym. Znajdzie w niej Pani cenne informacje, które pomogą Pani zrozumieć najpowszechniejsze zaburzenia snu i oswoić się z nimi na tyle, aby zachować spokój, w razie ponownego wystąpienia u dziecka opisanych przez Panią reakcji.
        Mam nadzieję, że moje rady okażą się być przydatne i pomogą Pani oraz innym mamom przezwyciężyć niepokojące zachowania dotyczące snu u dzieci.