wyprowadził się z dnia na dzień - Netkobiety.pl

Chcial dopiec. Tak jak moj ex, ktory po rozstaniu ze mna i po powrocie do bylej (choc wprost mi o tym nie powiedzial, wiem z fejsa, widzialam 'pelne milosci' zdjecia) napisal mi ze nigdy nie czul sie tak wolny, od lat sie tak cudownie nie czul. I ze tez mi tego zyczy. Wiecie, jak ja sie wtedy poczulam? Jakbym w twarz krzeslem dostala...

ja myślę, że niby mi to nie grozi, żeby to znalazł, ale cholera wie. jak się przyznał, że po zerwaniu googlował jak się zachować po rozstaniu ja pierdzielę, teraz jak o tym myślę to aż mi się śmiać chce. nie wierzę, że to wszystko się po prostu tak skończyło. to po prostu nie może być prawda i nie może być jeszcze koniec.

niby to wiem. niby sama przyjęłam teraz postawę, że nawet gdyby chciał, to ni chu**. ciekawa jestem jakby to wyglądało naprawdę. chociaż po co jestem tego ciekawa dostałam mocno po dupie, tak, że nie pamiętam prawie dwóch miesięcy życia. spędziłam je pod kołdrą, najgorszy czas, najgorszy. i co, miałabym zaufać mu z powrotem? tak po prostu? nie jest to raczej możliwe. zawsze bym miała w sobie zapalone światełko ostrzegawcze. niby dostajemy to, co możemy unieść, ale tym razem robię to z ledwością. te trzy miesiące temu byłam bliska popełnienia naprawdę dużej głupoty. przyznam się wam szczerze, że przez chwilę bardzo poważnie myślałam nad skończeniem z tym wszystkim. za dużo na raz. duże kłopoty ze zdrowiem (które się dalej ciągną, a przez stres są cholernie nasilone), ta zmiana mieszkania, problemy z tym wszystkim, matko, masakra. muszę się użerać z wynajmowaniem, a gdyby nie ta cała sytuacja to już bym pewnie była w trakcie remontu swojego... (mieliśmy razem kupić). a nagle on znika. byłam tak przydeptana do podłogi, że nie wstawałam z niej. zaczęłam wtedy pisać coś w rodzaju pamiętnika. takie listy, trochę do niego, trochę do siebie. dałam sobie wtedy 100 dni. te sto dni minie 17 czerwca. teraz już widzę, że żyć się jakoś da. nie jest kolorowo, więc jest cholernie szaroburo, ale jakoś leci. a co by było, gdybym nie wyczytała na jakiś forum czy blogu o tych stu dniach? ktoś tam napisał, że skoro jestem pewna swojej decyzji, to za sto dni będę jej równie pewna. teraz możliwe, że jestem dzięki jakiejś kompletnie przypadkowej nieznanej osobie.

rzuciłam pracę. w sumie ja to wszystko opisałam na początku w tym wątku. jak już w nim tyle piszemy to mógłbyś przeczytać, po co mam się powtarzać

przeczytałem jeszcze raz - ale 2 miesiące to starczy

jasne trzeba czasami się "wypłakać"

girl a u Ciebie ile czasu mineło od rozstania?!?!
wyślesz na maila swoją historię?

U mnie jutro będzie mięsiąc, a trzymam się zdecydowanie lepiej Robię dużo rzeczy, których podczas związku zaniedbałam albo po prostu nie miałam na nie czasu, ale powiem Wam ze jakbym sie dowiedziala ze moj byly mnie zdradzil albo zostawil dla kogos to moje "uleczenie" trwaloby zdecydowanie krócej.

Czy jesteś w stanie uzasadnić to w jakikolwiek sposób ?

z tym trudno się nie zgodzić

Znowu mi się śnił. Byliśmy gdzieś razem, lezelismy na jednym łóżku. On nie chciał do mnie wrócić, nie chciał się przytulić. Oglądał tv i się odsuwal.

Wyslane!
I dzien dobry wszystkim

W jakim sensie?

Hm. Niesamowite mowisz... dlatego zal, ze cos takiego moglo sie skonczyc.

Mnie tez zdazyl dosyc dobrze poznac. Tzn to byl intensywny zwiazek, mimo, ze tak krotki. Coz... moze kiedys bedzie zalowal, ale bedzie i jest juz za pozno.

Skad mozesz to wiedziec? Ze zaluje?

Girl możesz tu w skrócie opisać historię? Chciałabym wiedzieć a nie chcę podawać maila

purecurls - historia girl jest mocna ale nie da jej się streścić , załóż maila:))) warto

gilr- nie wierzę, w to, że byłaś błędem - Twój opis kategorycznie temu przeczy

kilkanaście tygodni - hmmmm to musiałby mieć nerwy ze stali.... nie wierzę:)))

to napisz więcej i wyślij na maila chętnie przeczytam:))))

purecurls - zakładaj maila!!!

Nie martw się, mnie też męczą sny codziennie od 3 miesięcy. Co sobie postanowię: Koniec rozmyślania, koniec z nami, z nim, biorę się w garść - każdej nocy wraca w snach. I od rana przeżywam koszmar, wszystko mi się przypomina. Kiedy to się skończy.. Nie wiem, ale tak bardzo chcę się uwolnić!

Uwierz albo nie, ale ja o nim nie myślę. Robię wszystko by go z głowy wyrzucić jak tylko do niej wejdzie
Edit: wiecie co,może to i dobrze że tak się stało. Ja potrzebuję kogoś zwariowanego, kogoś z głową pełną pomysłów, optymistycznego. Kogoś kto będzie mnie wyciągał z łóżka, kto będzie widział pozytywy w każdej sytuacji, brał wszystko z uśmiechem. Ja kiedyś taka byłam, a stałam się depresyjna kulką gowna. A to znaczy, że wcale nie było dobrze. Gdyby było, to bym była szczęśliwa, a nie prawie umarła.

Kochana zaloz tego meila to Ci wysle moja historyjke. Moze sie oderwiesz chociaz na moment od tego wszystkiego.

Ja juz dawno sie z tym pogodzilam. Choc jesli mam byc szczera, on snil mi sie dzis az trzy razy. Wszystkie te sny dokladnie pamietam. Mam przez to dziwny nastroj.

Dla mnie to jest w pełni normalne: Przychodzę z roboty, ogarniam się, pokręcę się. Może jakiś obiadek po czym siadam do kompa i odpalam piwko a może i drugie też. Po prostu mam taką ochotę.  Ten facet widać tak postępował - wszystko zależne było od chęci.  Znaczy się ja tak nie robię a przynajmniej teraz
Miałem kolegę w byłej pracy, kilka lat starszy ode mnie facet i on codziennie gdy przyjechał do domu wypijał 4-5 piw. W domu miał żonę i synka 3-5l. Mieszkał też praktycznie ze swoją matką. Ona w drugiej części bliźniaka. Dziwiłem się trochę tej sytuacji że żona pozwala mu tak piwkować ale jak widać są kobiety które przymykają oko. Może dlatego że robotny i to piwko pił przy wykonywaniu obowiazków domowych. Zresztą już opisywałem tą historię

purecurls - odezwij się, bo przepadłaś bez wieści

frazesy89 - też dawaj znać

ja napewno dam znać )

frazesy89 - co eks zmienił status na portalu społecznościowym?

wezmę Twoja sugestię po uwagę - i oczywiście dam znać jak to wszystko się potoczy więc monitoruj to forum

U mnie tak sobie. Mam bardzo ważne decyzje do podjęcia teraz więc mam nad czym myśleć. Frazesy u mnie w ogóle było mało złości. Tylko przez chwilkę. Bardziej w moją stronę zresztą, miałam wyrzuty do siebie, a to już chore. Koncentruje się na odnalezieniu własnej wartości i szczęścia w sobie. W jego stronę czułam żal, niedowierzanie, wręcz było mi go szkoda że tak postąpił.

Nie mamy kontaktu od 30 kwietnia. Wtedy znowu do niego zadzwoniłam, że go kocham, a on do mnie napisał potem, że mam mu dać spokój i przestać się odzywać. Wiesz co, wcale nie jest ze mną najgorzej. Zaczęłam w miarę żyć sobie normalnie już, po prostu staram się nie myśleć. Jest mi tylko cholernie żal tego wszystkiego. Tego czasu, tych wszystkich uczuć, wylanych łez, tego, że chciałam dla niego się zmieniać, a okazało się to niepotrzebne. Szkoda mi po prostu bardzo tego całego zachodu, tego, że mu zaufałam, a wcale nie chciałam. Tego, że zmiękłam po pół roku i poszłam z nim na randkę, a wcale nie chciałam. Żałuję, że się tak beznadziejnie zakochałam i zaufałam bezgranicznie, że zaczęłam zastanawiać się nad ślubem, o którym on czasami mówił, że zaczęłam sama chcieć mieć dzieci, o których on wspominał. Tyle czasu byłam nie do końca pewna, nie wiedziałam, miałam jakiś dystans. Dopiero na początku tego roku pomyślałam, że to jest ten facet, że ja go strasznie kocham, że nie mogę go stracić, że zrobię dla niego wszystko i przysłowiowio "życie za niego oddam". Teraz mi tego żal.

nic mi nie wiadomo na ten temat, na jego profilu nic na to nie wskazuje

nie szpieguję, byłam na jego profilu może 3 razy

Znowu bez przesady nikt nikogo nie sledzi na portalach społeczniosciowych zapytałam, bo z tego co wyczytałam w wątku pearlcurls to mieszkali w jednym miescie dlatego pytałam czy go widuje kowal1 wysłałam Ci maila

frazesy 89 teraz przez forum możesz wysłać

Mieszkaliśmy razem, ale nie mieszkamy w jednym mieście. On wrócił do swojego, w moim tylko studiuje, szanse spotkania jakieś 2%