wyprowadził się z dnia na dzień - Netkobiety.pl

Purecurls ile ty byłaś z tym swoim byłym?

frazesy89 - zobaczysz odezwie się:)))

A no myśleć myślę. Ale w ramach rehabilitacji staram sobie tak dzień organizować żeby nie mieć za dużo czasu na myślenie. No śni się, a skąd to pytanie?

a tak sprawdzałem czy mam podobnie i niestety mam

dziewczyny czy kochacie jeszcze waszych eks?

Kowal, jest to pytanie które sama sobie czasami zadaję. Ciężko odpowiedzieć. Zaczynam czasami myśleć, że kocham swoje wyobrażenie na jego temat. Kochałam osobę, która wydawał mi się być. Ale skoro zrobił mi taką krzywdę, to czy jest tym, kim myślałam że jest? Teraz czasami myślę, że jest złym człowiekiem, a ja nie mogę kochać osoby która tak traktuje ludzi, jakichkolwiek, a co dopiero podobno najbliższą. Mówił o tym często, że jestem mu najbliższa, to znaczyło dla mnie nawet więcej niż kocham cię. Teraz wychodzi na to, że kłamał przez te ostatnie miesiące. Że sam się do tego przygotował, mi nie dając szansy i utrzymując że wszystko jest dobrze. Wychodzi na to, że jest kimś innym, a myślałam że jest dobrym porządnym facetem. Z drugiej strony przypomina mi się czasami niechcący jak robi mi herbatę, kładzie się w łóżku obok, tuli mnie. To kochałam na pewno, na pewno bymdalej kochała. Ciężko napisac 'kocham', skoro to mógł być jeden wielki fałsz.

Na 1 pytanie odpowiem tak, a na pytanie pearcurls odpowiem, że nie ma co gdybać. Tez zostałam potraktowana jak tredowata. Może i emocje mnie poniosły, ale dałam mu możliwość przekonania mnie ze ten ślub ma sens i chciałam sprawdzić czy mu zależy w ogóle ba tym. Chyba nie muszę mówić jakie było moje rozczarowanie jak się okazało, że tylko czekał aż mu zadam pytanie czy nadal chce to ciągnąć a on na to ze nie. Wiec oddałam pierścionek bo co innego mi zostało?  Ponadto po rozmowie w 4 oczy 3 razy pisałam czy porozmawiamy jak ochloniemy i niestety nie było już odzewu. Tylko teksty nie pasujemy do siebie i ze na nic nie ma już szans.

u mnie to samo. "nie pasujemy do siebie, nigdy nie będziemy już razem" itd. ciekawa jestem, czy czasami mu się przypominam w tych momentach po rozstaniu, i czy wtedy jedyne co czuje to pogarda, że się aż tak rozkleiłam, czy ma czasami wyrzuty sumienia

tak, bardzo, naprawdę bardzo. najgorszy dzień był wtedy, gdy ja go prosiłam o szansę, płakałam, dlaczego mi to zrobił i tak się rozwaliłam, że aż usiadłam na podłodze, cała we łzach, zanosząc się aż, a on wyszedł.

teraz też myślę, że on to wszystko sobie przygotował, chociaż on upierał się, że nie, że to było spontaniczne. przestałam w to wierzyć, a to mnie tylko utwierdza w przekonaniu, że w takim razie jest okropnie złym człowiekiem, bo na przykład smsy z ostatnich dwóch tygodni jego do mnie to sama wielka miłość. jak tęskni, jak kocha i tym podobne. bardzo mnie to boli w sumie, że spał ze mną, pewnie już wiedząc, że to koniec, a tulił mnie jak zawsze i udawał, że wszystko jest dobrze. nie odezwał się ani słowem, nie chciał niczego naprawiać.

haha, mam tak samo. też obawiam się, że się odezwie jak będzie w miarę ok. albo, że go gdzieś spotkam. myślę, że nie powinniśmy z nimi rozmawiać. nie odpisywać, nie odbierać, na ulicy powiedzieć cześć, na pytanie co tam udać, że się gdzieś śpieszymy. inaczej rozwalimy się znowu, i po co to. chociaż z drugiej strony jestem ciekawa, co miałby do powiedzenia...

nie bądź taki pewny, równie dobrze mogą już wcale o nas nie pamiętać i nie odezwać się nigdy. jak będziesz cały czas tego pewny, to będziesz tylko niepotrzebnie oczekiwał. zrozum, że wcale niekoniecznie musi to nastąpić. może, ale nie musi. musimy wziąć się za siebie, postarać się, by było nam to już obojętne. skup się na sobie, nie myśl o tym, żeby przytrzeć jej nosa, bo co ci to da? nie robi się tak, to racja, ale to może tylko świadczyć o tym, że jesteśmy lepszymi ludźmi od nich. że to oni nas skrzywdzili, ale my się podniesiemy, będziemy nosić kiedyś swoje blizny z dumą, będziemy ostrożniejsi. bo wiesz, kto z miłości nie umarł, nie potrafi żyć ja bym bardzo chciała mu wybaczyć. nie w rozmowie i kontakcie z nim, tylko w sobie. chciałabym odpuścić sobie swoje winy, swoje zaniedbania, które na pewno przyczyniły się bardzo do rozstania, a potem wybaczyć jemu, że zrobił ze mnie taki wrak na długi czas. trzeba po prostu odpuścić negatywne emocje, bo ja nie chcę być nieszczęśliwa całe życie.

pewnie pewności takiej na 100% nie mamy to jasne, ale obserwacje i doświadczenia mówią co innego pozżyjemy zobaczymy
to nie tak że ja wyczekuje kontaktu - dlatego dla swojego bezpieczeństwa zlikwidowałem maila i zablokowalem numer.

czemu jesień - hmmm bo to nostalgiczny czas, bo minie sporo czasu i mogą wrócić wspomnienia.... ale racja to takie gdybanie:))

dokładnie, każdy ma prawo do bawienia się dobrze, ci 'niewolni' też aczkolwiek akurat ja chyba nie byłabym w stanie rozmawiać z byłym. i to nie ze złości, złość mi szybko przeszła. raczej ze smutku, wydaje mi się, że bym się popłakała po skończonej rozmowie.

To weź namiar na to, że ludzie rozwodza się i biorą ponownie ślub wybaczaja skoki w bok, a ty chcesz swojej partnerce pokazać hohoh a ona może dala ci czas na ochloniecie i przemyślenie pewnych spraw. Zresztą bądźmy szczerzy jak ja kochasz to ci nóżki miękna od samego jej widoku i tego długo nie zmienisz. A blokowanie numeru jest conajmniej na poziomie obrażonych gimnazjalistów :d  usunąłes numer bo korci cie żeby do niej napisać ja mam numer od byłego w telefonie i jakoś mnie nie korci nic a nic.

No nie do końca cie rozumiem bo nie rozumiem takiego samobiczowania. Dumę czasami lepiej schować do kieszeni jeżeli w perspektywie masz stworzyć udany związek nawet po takiej kłótni i rozstaniu tylko wtedy mówisz czego oczekujesz od niej . Ale takie gdybanie nie ma sensu bo najwyraźniej jeszcze faktycznie spotkanie z nią zwalilo by Cię z nóg. Zastanawiam się czy mój były byłby w stanie ze mną normalnie porozmawiać  czy też jego duma jest urazona.

frazesy, czemu jego duma ma być urażona? z tego co wyczytałam, to rozstanie wynikło bardziej z jego chęci. to on nie chciał tego ciągnąć.
btw, nie wiem czemu uważasz, że jest we mnie dużo jadu. właśnie nie ma go w ogóle. nie chcę się mścić, nie jestem zła. jest we mnie tylko smutek i żal, ale nie złość

Jak ci zależy to poczekaj, poobserwuj jej zachowania i napisz do niej po pewnym czasie.  Nie musisz przecież wysyłać jej od razu kwiatów   zapytaj po jakimś czasie jak się czuje itp jeżeli ty będziesz odczuwał taka potrzebę. Zobaczysz jak się z tym czujesz może za miesiąc nie będziesz już w ogóle odczuwał potrzeby kontaktu z nią, ale wtedy miłością tego nazwać nie można

Frazesy odpowiadam Ci na pytanie sprzed dwoch stron. Skad wiedzialam, ze moj ex sobie kogos znalazl? Daleko szukac nie musial. Wrocil do swojej bylej. Pozwolil mi siebie pokochac po czym odwrocil sie na piecie i poszedl sobie do tamtej.
Wiec to jest przyklad, ktory ktos z was podawal. Ze para wraca do siebie, bo sie uklada w glowie, taaaa... tylko, ze ja na tym ucierpialam. Bardzo.
Wiec skoro oni do siebie wrocili, czemu moj ex mialby kiedys chciec wracac do mnie?

Nie moge czasem uwierzyc, ze pokochalam kogos takiego. Kogos kogo absolutnie nie powinnam byla kochac. To nie mialo prawa sie zdarzyc, a jednak...

Kochana czlowiek to glupie stworzenie ktory oddaje calego siebie po cos ale gdy nagle wszystko rozpada sie na kawalki pozostaje bol.Uwierz mi ze nie jestes sama z uczuciem tesknoty za kims kto mial cie prowadzic za reke. Glupie to ale czas to lekarstwo i po czasie sama zrozumiesz ze mialem racje. Wiadomo ze najgorzej to przezyc ale musisz byc twarda. Uszka do gory.

girl - cała przyjemność po mojej stronie:)))

czytałem Twoje posty w tym wątku w niektórych nieco piszesz o swoich doświadczeniach:))

popieram zasadę urwania kontaktu:))) trzymaj się w tym postanowieniu:))

mam pytanie czy odzywał się w tym okresie tych 4 miesięcy do Ciebie?

girls dumny z Ciebie jestem tak trzymaj:))) ja liczę, że za 3 miesiące też będzie mi to obojętne.....

na razie mam kłębowisko myśli.....

purecurls - ból też przejdzie sama zobaczysz, to u Ciebie ok 3 miesięcy więc  sporo...

czy ja wiem czy sporo. pierwszy miesiąc to dalej było jakieś szarpanie się, dopóki nie wyniosłam się też ja ze wspólnego mieszkania. drugi to ciągły płacz, nic więcej, w ogóle zniknęłam. trzeci dużo lepiej. ja uważam, że trzy miesiące to bardzo krótki kawałek czasu. dopiero do człowieka dochodzi, że jest sam, a płaczem nic nie osiągnie. ciężko się odzwyczaić od osoby, którą się miało codziennie przez x miesięcy. dalej mi się śni czasami, ale przynajmniej już nie jestem zdziwiona jak się budzę, że go nie ma

purecurls - będzie dobrze, ale bądź dzielna i nie wyczekuj jego inicjatywy

girl - dokładnie w tym rzecz że ja mam pretensję o styl... oraz o powód.....  wiesz między nami jest kilka dobrych lat różnicy i mam wrażenie, że moja ex poznała jakiegoś młodziaka rówieśnika..... 

przyznaję na dzień dzisiejszy moja forma psychiczna jest dobra nawet bardzo, mam tylko w sobie wiele goryczy i żalu.... ale znam siebie i nie wiem co by się stało gdyby dzisiaj się odezwała...... dlatego aby nie zeszmacić się do reszty odciąłem się totalnie....

jeszcze jedno mnie zaskoczyło może pomożesz to zrozumieć - ona zawsz była bardzo wrażliwa uczuciowa, płakała z błahego powodu a jak się spotkaliśmy była potwornie zimna...

girl co do aktorstwa też się nad tym zastanawiałem.... ale zakładam, że jednak nie
może potrafiła w przeciwieństwie do mnie mieć stalowe nerwy......

nie wiem, nie roztrząsam, podjęła taką a nie inną decyzję - wiem, że będzie żałowała.... skąd ta pewność u mnie zapytasz? teraz jest wolna w euforii, ale przyjdą poważne sprawy, decyzje życiowe i będzie sama.....

Girl, twój przypadek doskonale pokazuje, że rady "klin klinem" itd są po prostu okrutne. Można bardzo łatwo kogoś skrzywdzić.

A więc kowal1 nie ja nie mam kontaktu z byłym oczywiscie po rozstaniu tak jak już tutaj wspomniałam pisałam do niego czy jest pewien swojej decyzji i napisał mi, że tak więc i ja dałam za wygraną  poźniej napisałam tylko w jakim dniu wyślę paczkę i na tym zakończył się nasz kontakt. Co do pytania co bym zrobiła ? A więc jak już sobie tutaj gdybamy to powiem tak przede wszystkim to bym mu powiedziała, że trzeba usiąsc i porozmawiac a nie tak jak to mial w modzie milczec przez cały dzien a wieczorem napisać tylko smsa na dobranoc. Fakt faktem akurat jakbyśmy mieszkali razem to takie rozwiązanie zastosowane po kilku godzinach było by dobre, ale razem nie mieszkaliśmy. Potem zaczelibyśmy KONKRETNIE rozmawiać o tym co nam przeszkadza i jak sobie z tym radzić. Jakbyśmy stwierzili wspólnie, że możemy zacząc od nowa bez żalu to wtedy zaczelibyśmy randkować. A u nas tez poszło niby o głupote ale mój wybuch poprzedzony był zalem o to ze nie za bardzo był  zainteresowany organizacja ślubu pozniej jakas nieistotna głupota no i poszło już totalnie (tak wiem, że mnie zaraz zjedziecie, ale miałam stres związany z organizacją ślubu, innymi rzeczami itp). W ogóle ja zaczęłam totalnie stresować się tym ślubem bo nie widzi mi się takie wielkie weselicho na niewiadomo ile osób, ale gdy w grudniu cciałam z nim o tym rozmawiać to mi powiedział, że nie bedzie ślubu i wyszedł. Kowal1 myślę, że skoro jesteś pewien ze twojej byłej zależy to optymalny czas to jest 3 miesiące, później może uznać ze sprawdzałeś swoje szanse u innych ale ci nie wyszło więc wróciłeś do niej. Tak swoją drogą coś ty się tak uparł na tą jesień ? Może jak już jesteś tego pewien, że chcesz jeszcze raz sprobować to dbaj o swoje terytorium. Tak brzmi to śmiesznie, ale uwierz ze jak twoja była jest atrakcyjna to juz nie jeden zaciera rece ze wam nie wyszło.  To tyle z mojej strony gdybania Trzymam kciuki za ciebie kowal1 bo widzę, że jesteś zdeterminowany i to bardzo Fajnie by było jakbyś dał znać czy wam coś wyszło po tych zawirowaniach

Ale ja myślałam, że to ty chcesz działać. A z tego co teraz widzę to ty postanowiłeś wytrwać w postanowieniu, że ja olewasz Hehe z mojej strony to już nic nie będzie, ślub odwołany sala też, facet się nie odzywa więc już raczej pozostała kwestia wycierpienia swojego i ogarnięciem siebie A czemu mówisz, że ona z takiej złej rodziny co jest złego w jej rodzinie? Ja tutaj będę od czasu do czasu zagladać Ale raczej sprawozdań nie będę zdawała bo nie będzie z czego.

Czyli co czekasz na jej ruch ? A jak ona też jest urażona ? Ah ta duma straszna rzecz