Czy niedosłyszący chłopak to dla Was osoba drugiej kategori? - Netkobiety.pl

cześć Rumunski_Zolnierz:) co do alkoholu to u mnie też kompletne 0, ale nie narzucam innym takiego zdania bo to mogłoby być uciążliwe, pamiętam np. u mnie w szkole jak nauczyciele zawsze interesowali się czy ktoś nie ma alkoholu:) a dla mnie sprawa była prosta:) ja nie lubię, a inni jak lubią to już nie moja sprawa:) ale hmm sądząc po tym co jeden chłopak zrobił to ich obawy były trochę zrozumiałe:P on podobno wypił całą butelkę 0.7 litra wódki, myślę że nalał sobie tam wody żeby zrobić wrażenie na innych:D no przynajmniej ja sobie nie wyobrażam funkcjonowania po takiej ilości i tak na logikę to mogłoby skończyć się szpitalem, ale może nie znam się:)

jest jakaś granica pomiędzy rozsądkiem i alkoholizmem i uważam że wszystko jest dobrze jeśli to nie jest przekroczone. Oczywiście możesz mieć też własne przekonanie, ale takie podejście ma wady i zalety, zbyt mocne stawianie na swoim tam gdzie są możliwe kompromisy, może spowodować utratę okazji do poznania fajnej dziewczyny która np. lubi alkohol sporadycznie.

wyrozumiała dziewczyna możliwe że zaakceptuje taki stan rzeczy:) przynajmniej przez jakiś czas bo kiedyś na pewno będzie lepiej:) nie zdążę już przeczytać wstecz Twojego tematu, ale masz na pewno różne zainteresowania albo rozrywki które lubisz? to dobre tematy do rozmów:) związek na weekendy - rzeczywiście z moich obserwacji też wynika że ilościowo większość dziewczyn nie chciałaby tak, ale mimo to jest możliwe poznanie kogoś kto ma podobne oczekiwania np. z powodów zawodowych albo rodzinnych, jeśli dobrze trafisz wtedy Twoje wyobrażenia nie będą problemem
Net-facet
Rumunski_Zolnierz

Hej, no widzisz u mnie tak samo zero alkoholu w ogóle nie piję. Fajnie, że są jeszcze takie osoby na świecie jak my
Wiadomo jakby był to mój pierwszy związek i dziewczyna by o tym wiedziała to na pewno jakąś tam granicę wyrozumiałości dla mnie by miała o ile byłaby chociaż trochę empatyczna.
Jakieś tam rozrywki mam ale są one chyba typowo męskie i nie wiem czy jakaś kobieta chciałaby o nich rozmawiać.
Co do tych związków na weekendy to też wybadałem rynek, że naprawdę mało która by się na coś takiego zgodziła a szkoda bo to idealnie by mi pasowało.
Jedna to mi powiedziała kiedyś, że taki związek na wizyty raz w tygodniu to trochę niedojrzałe byłoby z mojej strony ale ja uważam inaczej, to też jest jakaś forma związku tylko nie tak oklepana jak zwyczajne codzienne widzenie się nawzajem.

Bardzo ciekawe uzasadnienie z tym światopoglądem na alkohol w sumie można się zgodzić, że osoba niepijąca będzie bardziej przekonywująca dla osoby starającej się rzucić alkohol niż ktoś kto pije bo to wtedy wyglądałoby trochę na hipokryzję a tak to ktoś jest w 100% abstynentem i nie można takiemu człowiekowi czegokolwiek zarzucić, że stara się wyleczyć ludzi a sam pije kielona.
Z tym pomaganiem osobom, którzy nie chcą pić samemu nie pijąc też bardzo ciekawe nie zastanawiałem się nad tym, że jak ja nie piję to ktoś inny w podświadomości może mieć informację, że skoro jeden czy drugi nie pije to on sam też nie musi
No z tym związkiem na weekendy to faktycznie naprawdę mało która pójdzie coś takiego (jak mieszka się na miejscu) dlatego może najlepiej bym spotykał się z jakąś, która mieszka w zupełnie innym mieście tak żebyśmy mogli się spotykać tylko w soboty/niedziele i wtedy miałbym dobre uzasadnienie, że spotykamy się tylko raz w tygodniu bo mieszkamy daleko od siebie i jest to normalne, wtedy dziewczyna by może się na coś takiego zgodziła bo ciężko inaczej to uzasadnić jak mieszka się w tej samej miejscowości

Żołnierzu
jeżeli kogoś bardzo polubisz i zakochacie się ze wzajemnością, to poza weekendami będziecie tęsknić i odległość będzie coraz większą przeszkodą, wraz ze wzrostem waszego zaangażowania.

Ponadto będzie przeszkodą, aby się poznawać ot tak, w codziennym życiu, a nie tylko na starannie aranżowanych weekendowych randkach.

Dlatego nie jest dziwne, że żadna dziewczyna nie będzie zainteresowana takim związkiem, za wyjątkiem tych, które się naprawdę mocno zauroczą, ale i one będą chciały zmienić szybko ten uciążliwy stan rzeczy. Wtedy jest problem, kto się do kogo przeprowadza, kto zostawia daleko swoją rodzinę i znajomych i dla miłości zaczyna życie w nowym miejscu.

A propos abstynencji, to nie znam w swoim otoczeniu osoby zupełnie niepijącej. O ile jestem w stanie zrozumieć niechęć do palenia, o tyle skreślanie kogoś, kto np. tak jak ja pije alkohol wyjątkowo okazjonalnie (np. grzaniec na stoku narciarskim, czy lampka szampana na sylwestra), jest dosyć rygorystycznym podejściem.

Jeżeli chodzi o taki normalny związek kobieta-mężczyzna to nie byłem jeszcze w takim i jakby się jakiś nadarzył to byłby właśnie moim pierwszym.
Zdaję sobie sprawę z tego, że przeważnie kobiety w każdym wieku wolą facetów doświadczonych w tych sprawach niż niedoświadczonych i gdybym kiedyś mając 30 lat powiedział np. jakiejś kobiecie, że nie jestem doświadczony w tych tematach to prawdopodobnie pożegnałaby mnie na dzień dobry
Lecz ja nie mam z tym problemu, nie będę kłamał, że jestem taki czy owaki, zawsze będę starał się mówić prawdę a jak komuś nie będzie ona pasowała to już nie mój problem, ja sobie w życiu poradzę tak czy siak.

Ten Twój temat o tych portalach randkowych to tylko obejrzałem tak z grubsza bo on ma prawie 60 stron na chwilę obecną i musiałbym się chyba zwolnić z pracy aby go całego przeczytać
Ja zdaję sobie doskonale z tego sprawę, że w takim ,,codziennym" związku raczej częściej występują zwykłe codzienne obowiązki domowe aniżeli organizowanie jakichś super wyszukanych randek, aczkolwiek gdybym miał styczność z jakąś dziewczyną codziennie to moja inicjatywa do czegokolwiek była by znacznie mniejsza niż w sytuacji, w której widywalibyśmy się ok. raz na tydzień.
Dlatego fajnie by było jakby naprawdę jakaś dziewczyna była zainteresowana takim trybem aby wizyty były raz na te 5-6 dni bo wtedy byłby efekt takiego wyczekiwania na ten dzień spotkania i człowiek byłby bardziej nakręcony niż jakby miał się widywać z kimś codziennie, tak mi się wydaję i wiem, że są kobiety, którym taki stan rzeczy mniej więcej odpowiada (np. żony kierowców ciężarowych albo marynarzy), lecz takich dziewczyn jest jak na lekarstwo.

Właśnie o to chodzi żeby poza weekendami za sobą tęsknić bo wydaje mi się, że będzie właśnie taki fajny efekt ,,wyczekiwania" na wizytę z drugą osobą a nie jak w przypadku codziennych wizyt, po których to temat stanie się ,,oklepany" i szybciej dopadnie ta zwykła codzienność.
Ale kto tutaj zaraz mówi o przeprowadzaniu się do kogoś? przecież nigdzie nie jest napisane, że każdy związek musi się kończyć wspólnym zamieszkaniem a potem ślubem, dziećmi itp.
Przecież można być w związku np. kupę lat (nawet do końca życia) po prostu zwyczajnie się spotykając ale cały czas zachowując pierwotny system, że każdy mieszka u siebie (osobno) itp.
Przecież można chyba się spotykać z kobietą dajmy na to 10 lat i przez cały ten okres każdy będzie mieszkał u siebie, nie dajmy się zwariować

No widzisz ja np. alkoholu nie piję w ogóle, nic, kompletne 0
Ale doszedłem do wniosku, że jak ktoś tam sobie popija raz na jakiś czas i nie chodzi ciągle pod wpływem, nie walają się butelki tylko wszystko w 100% normalnie i kulturalnie to mógłbym nawet lekko przychylić oko na coś takiego, wiadomo wszystko ma swój umiar

Okej zgodzę się w sytuacji jak facet jest kierowcą TIR'a i odwiedza dom tylko w jeden weekend miesięcznie albo jak ktoś jest marynarzem i widuje się ze swoją kobietą raz na pół roku to wtedy wiadomo, że bardzo często dochodzi do zdrad, rozpadów itd.
Lecz jakby był związek z widywaniem się raz na te kilka dni to bez przesady żeby zaraz kobieta szła w ramiona innego z powodu samotności czy coś zresztą nawet jakby kobieta nie potrafiła wytrzymać tych 5 dni rozterki to może lepiej żebyśmy nie byli razem i niech każdy idzie w swoją stronę.

"Właśnie o to chodzi żeby poza weekendami za sobą tęsknić bo wydaje mi się, że będzie właśnie taki fajny efekt ,,wyczekiwania" na wizytę z drugą osobą a nie jak w przypadku codziennych wizyt, po których to temat stanie się ,,oklepany" i szybciej dopadnie ta zwykła codzienność.
Ale kto tutaj zaraz mówi o przeprowadzaniu się do kogoś? przecież nigdzie nie jest napisane, że każdy związek musi się kończyć wspólnym zamieszkaniem a potem ślubem, dziećmi itp.
Przecież można być w związku np. kupę lat (nawet do końca życia) po prostu zwyczajnie się spotykając ale cały czas zachowując pierwotny system, że każdy mieszka u siebie (osobno) itp.
Przecież można chyba się spotykać z kobietą dajmy na to 10 lat i przez cały ten okres każdy będzie mieszkał u siebie, nie dajmy się zwariować "

Znam taki udany związek, trwa ze 3 lata, ale to są już ludzie dojrzali. Każdy z nich ma dorosłe już dzieci, on ma w swoim mieście firmę i bardzo dużo czasu spędza w delegacjach, ona pracę, gdzie chce dotrwać do emerytury i wnuka na miejscu. Odległość na 1,5 godziny drogi. Póki co ani on się nie może przenieść do niej, ani ona do niego, to zbyt skomplikowane. Poza tym on i tak jest w domu głównie w weekendy.

Młodzi tak nie funkcjonują.

To co tu opisujesz, co by Ci odpowiadało koło związku nawet nie stało, bardziej pasowałoby do tego określenie układ na przykład.

Po prostu rób... nie myśl i nie rozkminiaj.

A tu pełna zgoda

Rumuński_żołnierz - Taki nick, a tutaj tej dyscyplinarki nie widzę
Żołnierz ma robić swoje, bo przy braku zdecydowania towarzysze mogą paść przegrać mecz... nie wiem czy grałeś w ASG, ale polecam

Rób to co uważasz za słuszne - jeżeli widzisz dystans, czujesz się wyobcowany... wycofaj się i podbuduj swoją pewność siebie.
Znajdź typowe pasje, o których bez problemu będziesz mógł mówić... poszukaj klubów gier, żeby z towarzystwem pograć (i przy okazji może i jakaś panna się trafi).
Praca organiczna mój drogi - nie próbuj zbudować domu zaczynając od dachu.

rozumiem że interesujesz się statkami z drewna, kiedyś próbowałem takie robić, ale z plastiku wychodziły mi lepiej (w dodatku mowa o gotowych częściach) więc podziwiam:) dość często zgadzam się z Tobą ponieważ w wielu rzeczach myślisz podobnie do mnie, ale staram się też pokazać inny punkt widzenia, inne rozwiązanie niż takie które zauważasz, zresztą post głównej redaktor jest dobry. Jeśli masz chęć na działania na portalach, oczywiście możesz próbować, aczkolwiek jest więcej ciekawych miejsc gdzie można kogoś poznać:)

super;) czyli chyba z plastiku, też miałem, jakieś XX wieczne okręty wojenne, albo XVIII wieczne żaglowce:) zatem spróbuj zastosować w praktyce Twoją taktykę (to jak opis działań wojennych) i napisz jak było:D ja niedługo napiszę u siebie aktualizację, jeśli wystarczy mi czasu odniosę się też do Twojego tematu.

Dziękuję, to miłe . I cieszę się, że coś z tego wynosisz, a choć mam nadzieję, że nawet jeśli nie uda nam się zupełnie uchronić Cię przed tymi wszystkimi granatami (tak przy okazji, to brawo za bardzo fajny, obrazowo przedstawiony opis ), to przynajmniej niech te odniesione rany będą jak najmniej dotkliwe.

To jest bardzo ważna uwaga.
Dlaczego zamiast skupiać się i cieszyć tym, co Ci się udaje, tak bardzo umniejszasz wszelkie swoje osiągnięcia, a nawet drobne sygnały świadczące, że jak najbardziej masz co zaproponować drugiej osobie? Sam sobie w ten sposób robisz krzywdę.

Już pisałam, że ogólnie wydajesz się być całkiem ogarnięty, zdeterminowany w zdobywaniu określonych przez siebie celów, masz do siebie dystans, z Twoich wypowiedzi przebija inteligentne poczucie humoru. Na moje oko to jest całkiem sporo. Więcej wiary w siebie proszę, a na pewno pracy nad poczuciem własnej wartości. To na pewno nie stanie się z dnia na dzień, bo budowanie pewności siebie bywa ciężką harówką, ale małymi kroczkami masz szansę dojść w końcu do celu. Ważne, abyś szedł we właściwym kierunku i zaczął zauważać nawet te drobne sytuacje czy zachowania, na których możesz się oprzeć. Myśląc w ten sposób kiedyś sam się przekonasz, że z czasem z małych kamyczków, będących składnikiem fundamentu, powstanie całkiem solidny filar .

Regulamin Forum Netkobiety.pl - koniecznie przeczytaj  
Dzieląc się swoją opinią pamiętaj, że po drugiej stronie siedzi drugi człowiek. Hejt może ranić!

"Nie czyń samego siebie przedmiotem kompromisu, bo jesteś wszystkim, co masz." (Janis Joplin)

Legionisto - w sprawie zajęć jak coś to PMkę wysłałem parę dni temu

dokładnie taka sytuacja:

https://www.netkobiety.pl/t118593.html

W dniu dzisiejszym mijają pełne 4 lata od momentu powstania tego tematu

  W sumie niedawno zauważyłem, że zbliża się rocznica więc postanowiłem dzisiaj coś napisać. Co prawda ten temat nie jest tak popularny jak pozostałe, które mają po kilkadziesiąt stron (jak nie lepiej) i nie ma co się dziwić, że został wypalony bo tych smętów, które opisuję nawet sam czasami nie mam ochoty czytać, ale niech będzie traktowany jak to było wcześniej z góry założone – jako pamiętnik.

  Swego czasu myślałem o tym aby zostać księdzem ponieważ miałbym już spokój jeżeli chodzi o te całe ,,związki” itp. Nikt by się nie pytał czemu nie mam żony no bo wiadomo, że księża nie mogą. Stwierdziłem, że moje poglądy różnią się od tych, które są głoszone w KK dlatego raczej pomysł w dłuższej perspektywie czasu by nie wypalił, a szkoda.

  Mimo tego, że mam na karku już 25 lat to również uświadomiłem sobie, że nigdy nie trzymałem dziewczyny za rękę, mało tego – nigdy nie byłem w związku – a na dodatek – mimo swojego wieku nigdy nie miałem nawet koleżanki (nie mówiąc w ogóle o przyjaciółce).
Ktoś może pomyśleć, że jak to możliwe nie mieć koleżanki ani teraz ani w przeszłości?
Pożyczanie zeszytu czy długopisu dziewczynom w czasach szkolnych raczej nie można nazwać koleżeństwem. Dawanie notatek na uczelni czy mówienie na szybko o czym były poprzednie wykłady też nie można nazwać koleżeństwem. Dla mnie mieć koleżankę to wspólne wychodzenie gdzieś, spotykanie się w wolnym czasie, na spacer, kino, jakieś wspólne aktywne spędzanie czasu ale nigdy czegoś takiego w moim życiu nie było.

  No i co tu dużo mówić tak jak chodziłem sam na wesela bez osoby towarzyszącej tak chodzę dalej, już nawet nie pytają dlaczego znowu przyszedłem sam na wesele, chyba dali już sobie spokój W sumie taka ciekawostka bo ostatnimi czasy udało mi się poznać ileś tam kobiet, sam nie wiem jak do tego doszło.
Nie wiem jak to jest zrobione na tym świecie ale 70-80% z tych dziewczyn jest zajęta/zaklepana na ,,dzień dobry”. No co nie poznaję jakiejś nowej to albo ma chłopaka albo jest na etapie ,,kręcenia” z jakimś innym a nawet jak się wydaje być singielką to nagle coś gada o swoim wieczorze panieńskim, mam wrażenie, że wolnych dziewczyn po prostu już nie ma.

Jeżeli już jakimś dziwnym cudem się trafi jakaś wolna dziewczyna to niestety ale zawsze, zawsze musi być coś nie tak, np.:

• Duża różnica wieku

• Samotne matki

• Dziewczyna pali papierosy (nie toleruję smrodu, raka, chorób układu krążenia oraz wyniszczenia własnego organizmu)

• Branie narkotyków (!)

• Pomiędzy mną a dziewczyną jest naprawdę ładne kilkadziesiąt kilogramów różnicy

• Różnica ,,światów” - dziewczyna jest fanką metalu/punk, słucha tej muzyki na okrągło, non-stop koncerty tego typu, pokój w plakatach metallica, do tego specyficzny ubiór – po prostu jesteśmy z innych bajek

• Dziewczyny, których jedynym sensem życia jest upijanie się w 4 litery do nieprzytomności co weekend

  No ale nawet jeżeli jakimś cudem trafi się samotna dziewczyna, która jest w miarę normalna to się okazuje, że albo w ogóle nie jest mną zainteresowana (nawet nie patrzy na mnie gdy do niej mówię), albo nie jestem kompletnie w jej typie (i vice versa). Ja naprawdę nie jestem wybredny, nie szukam modelki, dziewczyna może mieć parę kilogramów więcej, nawet mi się to podoba (serio), ale parę kg to nie znaczy 50kg więcej, ja jakoś dbam o swoje ciało codziennie więc chyba mam prawo wymagać podobnej rzeczy – sprawiedliwe.

Czyli podsumowując:
80% zajętych, zostaje 20% wolnych
z tych 20% wolnych jakieś 18% to dziewczyny, które wymieniłem w punktach powyżej, czyli narkomanki, imprezowiczki, zbyt duża różnica wieku, samotne matki, palenie papierosów itp.
No to z tych wszystkich kobiet zostaje jakieś 2% z czego 1,5% to kobiety, które w ogóle nie są mną zainteresowane, po prostu 0 jakiejkolwiek reakcji na moją osobę.
Czyli zostaje jakieś 0,5%, które mogłyby być moimi potencjalnymi partnerkami – tylko, że one chyba chowają się gdzieś w lesie bo nie mogę ich znaleźć.

  Mało tego – pamiętam, że również na studiach była podobna sytuacja
Na uczelni 80% kobiet miało chłopaka albo już z kimś kręciła
Pozostałe ,,wolne” nie były kompletnie zainteresowane, tak jakbym nie istniał nawet gdy człowiek zwracał się do takiej dziewczyny wprost.

  Mam kilku kolegów, którzy są ode mnie młodsi. Oni zmieniają dziewczyny jak rękawiczki i ich telefony non-stop brzęczą od powiadomień, co chwila chodzą na jakieś randki, zapraszają dziewczyny do siebie itp. Kiedyś myślałem aby się ich zapytać jak oni to robią, że mają takie powodzenie ale z drugiej strony stwierdziłem, że tego nie zrobię.
No bo skoro ja starszy miałbym się spytać młodszego jak ,,wyrywać” to automatycznie byłoby coś nie tak, na starcie straciłbym pozycję w grupie jako ten starszy rocznikiem, bardziej doświadczony itp. To młody łepek powinien się pytać starszego o porady w tych tematach a nie na odwrót bo to wygląda komicznie.

  W sumie też tak sobie myślałem, że nawet jakbym miał dziewczynę to nie mógłbym np. jej przytulić albo pocałować przy znajomych.
Nie wiem dlaczego ale miałbym jakieś tego typu opory i ja wiem to już teraz, że gdyby człowiek siedział gdzieś w towarzystwie to po prostu nie potrafiłby tego zrobić.

  Najgorszy okres dnia to gdy kładę się spać wtedy odpalają mi się same czarne myśli. Jak w dzień jest dobrze to przed snem normalnie jakieś cyrki, mam same złe wizje.
Przykładowo, że ciężarówka rozjedzie mnie na drodze i będę sparaliżowany do końca życia, bądź jadąc samochodem ktoś nagle z naprzeciwka uderzy we mnie albo podbiegnie ze strzykawką i mi coś wstrzyknie nią i ucieknie sobie, do tego mam paranoję, że jak gdzieś się skaleczę i lekko leci mi krew to od razu myślę, że mogłem się przez to zarazić HIV i też o tym myślę, że np. na jakimś szkle czy na czymś mogły być tego typu choroby i właśnie może je złapałem przez lekkie zadrapanie i że jestem nosicielem jakiejś choroby, którą kiedyś złapałem a objawów nie widać i nie jestem tego nawet świadomy. Myśli typu, że może niedługo zachoruję na raka i umrę w męczarniach. Do tego tymi wieczorami mam non-stop myśli, że z dnia na dzień mnie wyrzucą z pracy, że nie będę mieć przez to pieniędzy w przyszłości. Mam myśli, że wybuchnie jakiś konflikt, wojna i wezmą mnie do armii gdzieś na froncie zasztyletują albo zabiorą do niewoli i będą mnie torturować. Zaśnięcie przed drugą w nocy graniczy z cudem. Same najgorsze wizje jak tak dalej będzie to w wieku 40 lat zamkną mnie w wariatkowie.

Nie wiem czemu znowu się tak rozpisałem, niepotrzebnie, szczerze mówiąc nawet mi by się nie chciało tego wszystkiego czytać no ale jak pamiętnik to pamiętnik.

No, no, no Legionisto. To nie brak kobiet jest tutaj Twoim problemem, a co najwyżej rezultatem. Masz w cholerę rzeczy do przepracowania.

Swoją drogą jesteś pewien tych 80% zajętych kobiet?
Bo nijak mi się to nie kalkuluje jak patrzę na moje koleżanki z najbliższego otoczenia i moje koleżanki ze studiów. Raczej bym powiedziała, że jak studiowaliśmy to tendencja była zupełnie odwrotna, 80% było wolnych. Teraz już po studiach to tak 50/50 prawdopodobnie. Ale to też kwestia kilku lat, bo raczej widzę takie związki, żę 2-3 lata bycia razem i ślub, więc wszystko się zmienia bardzo dynamicznie.

I dalej będę twierdzić, że jedną z przyczyn jest Twój całkowity brak koleżanek i niezdolność do stworzenia z kobietą relacji koleżeńskiej. Jak facet się obraca w większym gronie dziewczyn to ma większe szanse na znalezienie sobie dziewczyny. Jak on na dziewczyny patrzy tylko przez pryzmat potencjalnej relacji, to te dziewczyny uciekają.

Raczej nie kłamie, ja poznałem ostatnio pierwsza wolna dziewczynę. Na jakieś 200 jakie znam 200 jest w relacjach różnego typu.

Jeden z kierunków które studiowałem był babski, jakieś 90% babek. Pod koniec 2 roku nie było już wolnych.

No u mnie też najwięcej w związki weszło w czasie studiów. Bo w sumie w czasie studiów najłatwiej jest kogoś poznać. I nawet niekoniecznie z roku. Taką parę mieliśmy tylko jedną na ponad 100 osób na roku. Reszta znalazła drugą połówką poza własnym rokiem/kierunkiem.

Ale to przyjeżdżają głównie takie ekhm... Chociaż szacunek do mężczyzn maja.

Dziwne, bardzo. Coś chyba było nie tak z tymi dziewczynami, skoro aż tyle wolnych było... Nawet ciężko mi to sobie wyobrazić, bo na studiach zazwyczaj to właśnie 80 procent dziewczyn jest już zajętych. U mnie na roku było może parę tylko dziewczyn wolnych, ktore były bardzo nieśmiałe I zamknięte. Dużo było też ciąż I ślubów w okresie studiów.

Rumuński, to na prawdę wygląda na nerwicę lękową. Mam przyjaciela, który jest bardzo podobny do Ciebie. On nie chce sobie pomóc, woli marudzić jak to wszystko jest nie tak. ma już 32 lata, tysiac wymowek, i nadal jest w tym samym punkcie życia co 10 lat temu. I niestety się nic nie zmieni, dopóki nie pójdzie na terapię.

A z tym stwierdzeniem się zgodzę oczywiście.

Lucyfer666
Jakie niby rzeczy mam do przepracowania, jak na razie wszystko idzie zgodnie z planem można ew. bardziej rozwinąć swoją myśl.

Winter.Kween
Też mi się tak wydaję, że mogę mieć nerwicę i to na pewno bo się szybko denerwuję, ogólnie przez cały dzień jest ok tylko właśnie najgorsze są te wieczory kiedy człowiek kładzie się spać, wtedy są same złe myśli i nie można zasnąć

Lady Loka
Napisałem o 80% zajętych kobiet ,,z automatu" aby nie zakłamywać statystyki.
Ale jak teraz siedzę i to obliczam w głowie to spokojnie mógłbym napisać nawet, że zajętych jest 90% kobiet, które spotykam w swoim życiu.
Lecz wydaje mi się, że gdybym wziął długopis, jakąś kartkę i na spokojnie wszystko wyliczył to wyszłoby nawet 95-97% ale tego nie potwierdzam bo jak napisałem musiałbym obliczyć.

Ja studiowałem co prawda na takim męskim kierunku ale było na nim dużo kobiet.
Pamiętam, że już w połowie studiów były rozmowy o ślubach, wieczorach panieńskich itp. Jak kończyłem studia to dosłownie wolne kobiety można było policzyć na palcach jednej ręki, chociaż i tak pewnie było ich jeszcze mniej bo np. przez całe studia wydawało mi się, że jedna dziewczyna jest ciągle wolna dopóki nie zobaczyłem jej jak się obściskiwała na przerwie z jakimś gościem tak więc mógłbym wysunąć nawet tezę, że ok 1-2 (max 3) kobiety na koniec studiów były singielkami, cała reszta kobiet w jakichś relacjach, związkach, już po ślubie z dziećmi itp.
Widzisz nawet użytkownik marta2101 potwierdził moją tezę

Ciekawostka:
Zauważyłem, że jak kobieta jest chociaż troszeczkę atrakcyjna to na 90% jest już zajęta, na te bardzo atrakcyjne w ogóle nawet nie patrzę bo jestem w stanie się założyć o wszystkie swoje pieniądze, dobra, rzeczy, o całe swoje ciało i przyszłe pięcioletnie zarobki, że na 100% jest zajęta - i tak jest za każdym razem

Ale tu nie chodzi o atrakcyjność
Bo nawet widzę, że jak dziewczyna ma kilkadziesiąt (!) kilogramów nadwagi, tłuste włosy niczym smalec i niemyte zęby to i tak zawsze kręci się wokół niej jakiś gach.
Zaś znam też kilku facetów, którzy naprawdę są ogarnięci (siłownia, dobra praca, wygląd, ubrania, asertywny charakter, poczucie humoru) a mimo tego i tak z kobietami niektórzy średnio wychodzą.

Naprawdę za cholerę nie rozumiem jak to jest zrobione na tym świecie, że jak kobieta chce uprawiać seks to wystarczy, że podejdzie do kogoś na ulicy i za 3cim razem dostanie zgodę (były robione badania) a jak facet by wyszedł na ulicę i zaczął się tak pytać kobiety to po 3cim razie co najwyżej przyjechałby radiowóz.

W sumie to masz rację, że brak koleżanek w jakimś stopniu ogranicza moje szanse.
Bo jak gdyby nie patrzeć facet obracający się w gronie dziewczyn ma większe szanse na znalezienie dziewczyny, czy to właśnie w tym gronie czy może nawet poprzez koleżankę jakiejś koleżanki z tego grona itp. taki łańcuch. Lecz jak się nie ma w ogóle koleżanek to jeszcze ciężej. Jak mieć koleżanki skoro dziewczyny jakoś tak kładą na mnie lachę?

Burzowy
Jakby ktoś w czasach szkoły średniej powiedziałby mi, że na 200 poznanych dziewczyn 200 jest zajęta to bym wybuchnął śmiechem
Zaś teraz jak już pokończyłem edukację i zacząłem zarobek to mogę się pod tym podpisać obiema rękoma.
Ja jak poznaję jakąś dziewczynę i się okazuje, że jest wolna to momentami wpatruję się w nią jak w obrazek bo to tak jakby zobaczyć bursztynową komnatę

assassin
Dlaczego uważasz, że nie lubię samego siebie? proszę o szczegółowe wyjaśnienie poglądu.

marta2101
Dokładnie na studiach jak sobie przypominam to właśnie minimum 80% było zajęte
Pamiętam nawet miałem takiego znajomego, który chodził i gadał w kółko: ,,poznałem fajną dziewczynę ale jak zwykle k....a wszystko zajęte"
Pamiętam, że na roku mieliśmy też parę takich naprawdę cichych i nieśmiałych kobiet, które chyba się nawet ani razu nie odzywały na głos i mimo to one miewały nawet po kilka chłopaków przez cały tok studiowania, zaś jak facet był cichy i nieśmiały to zaraz brano go za jakiegoś dziwaka, piwniczaka itp.

Ja wiem, że mam jakąś nerwicę ale nie jest to na tyle aby przeszkadzało mi w funkcjonowaniu, normalnie wszystko robię, pracuję i jem obiady bez problemu, spotykam się z ludźmi po prostu tylko te nieszczęsne wieczory ale wszystko pozostałe jest na swoim miejscu

wrobelkarolina
Jeżeli jakaś dziewczyna jest matką to nie jest dla mnie felerna, mało tego - jest dla mnie zwykłym normalnym człowiekiem.
Mam sąsiadkę, która czasami bierze swoją trójkę czy czwórkę dzieci i idzie z nimi na ogródek, siadają razem po czym grają w jakieś gry i malują coś tam, jest to naprawdę wspaniały widok, lubię patrzeć jak matki opiekują się swoimi dziećmi nie wiem dlaczego i nie ma to żadnego kontekstu ale po prostu taki widok mnie uspokaja.

Chodziło mi tylko i wyłącznie o to, że nie chciałbym się związać z samotną matką - dlaczego miałbym wychowywać cudze dziecko, skoro mogę mieć swoje?
Tylko nie pisz proszę czegoś w stylu: ,,no to przecież możesz sobie zrobić z samotną matką swoje własne dziecko" bo i tak to nic nie da, dalej musiałbym wychowywać to drugie, nie swoje.

Zresztą jak to jest, że taka kobieta w wieku 18-20 lat nawet nie spojrzy na takiego cichego i spokojnego chłopaka tylko szlaja się wieczorami z jakimiś łobuzami.
Jest to okres kiedy ta dziewczyna jest najmłodsza, najseksowniejsza, ma piękne młode ciało, żadnych zmarszczek, idealną skórę i właśnie w tym czasie spotyka się na prawo i lewo z bad boyami (i nie są to spotkania na grę w szachy)
Zaś jak zaciąży, urodzi dziecko, zostanie samotną matką to potem taka kobieta kiedy już nie jest tak seksowna jak kiedyś, nie ma tego młodego ciała jak wcześniej, np. przytyła kilkanaście kilogramów, straciła swoje pierwotne piękno to ona nagle teraz z dzieckiem chce mieć tego miłego, spokojnego cichego i wrażliwego mężczyznę (a wcześniej nawet nie marnowała śliny by splunąć na niego)

Sorry ale nie kupuję tego, kiedyś takie dziewczyny pogardliwie na mnie patrzyły w gimnazjum a teraz jak widuję je na ulicy z wózkiem to się uśmiechają do mnie

A teraz tak bardziej na serio
Podaję powody, dla których nie tylko ja ale i miliony facetów na świecie nie chcą się wiązać z samotnymi matkami, uwaga:

1. Częściowe zużycie biologicznego potencjału kobiety na rzecz obcego samca - sorry ale biologi nie oszukasz. Każdy człowiek ma w podświadomości zaprogramowane (mniej lub bardziej) to aby iść i rozmnażać gatunek ludzki. Dlaczego np. lwy i masa innych zwierząt najpierw zabija młode potomstwo po poprzednim samcu zanim zacznie ,,produkować" swoje własne? takie są instynkty, biologia tak to urządziła, że człowiek jest bardziej skłonny pokochać swoje własne dziecko niż obce.
   Natura tak to ustaliła aby ludzie szli w takim kierunku: kobieta + mężczyzna -> związek -> wspólne potomstwo (pełne wykorzystanie i pełna realizacja potencjału biologicznego)
   Jeżeli spotykamy się z samotną matką to jej ,,rola biologiczna" jest już częściowo zużyta ponieważ spełniła swoją ,,rolę jako człowiek" i już posiada własne potomstwo, a facet nie będzie z taką kobietą tworzył czegoś nowego od podstaw tylko będzie niczym doczepiony wagon Rozumiecie? to tak jakby zamiast rozpocząć swoją własną nową grę, wczytać cudzego save'a Albo jakby zrobić sobie kanapki na talerzu, który ktoś przed chwilą na nim jadł
   Zaś spotykając się z bezdzietną singielką unikamy tego, budujemy swoją historię ,,na nowo" - od początku Najważniejsza rzecz - budujemy od podstaw swoją własną rodzinę, to tak jakby wsiąść do auta z salonu i samemu ściągać folię z siedzeń - wiem, że mam debilne porównania ale wiecie o co mi chodzi
   `

2. Spotykając się z samotną matką trzeba mieć na uwadze, że w tle (dalej bądź bliżej) zawsze będzie gdzieś biologiczny ojciec tego dziecka - czyli zaczyna robić nam się taki mały trójkącik Okej są sytuacje, że kobieta zostaje wdową bo facet jej umarł w wypadku itp. ale tutaj skupimy się na sytuacji kiedy prawdziwy ojciec żyje.
   Spotykając się z samotną matką do końca życia w tle będzie biologiczny tata, może być tak, że będzie przyjeżdżał na wizyty co tydzień a Ty grzecznie będziesz się uśmiechał i mówił dzień dobry (serio jakikolwiek facet tego chce?) albo może być tak, że w ogóle się nie będzie kontaktował i np. przyjedzie po 30 latach bo nagle stwierdzi, że chce naprawić swoje relacje z dzieckiem albo okaże się, że jest jakimś psycholem i wybije Ci wszystkie zęby bo ,,zabrałeś" mu kobietę - kombinacji jest tyle ile gwiazd na niebie, pytanie tylko czy ktokolwiek chce się bawić w oglądanie tego na własne oczy?
   Zaś spotykając się z bezdzietną singielką unikamy tego mamy pewność, że nie będzie żadnego biologicznego ojca jej dziecka w tle, mamy o wiele więcej świętego spokoju, unikniemy wielu cyrków itp. zresztą jest wiele sytuacji - dajmy na to facet nigdy na oczy nie zobaczy biologicznego ojca ale np. będzie od niego mocno uzależniony - dziewczyna nie będzie chciała pójść z facetem do kina bo jej ex. mocno popsuje jej humor tego dnia i najlepsze w tym wszystkim jest to, że na humor dziewczyny będzie wpływał jakiś obcy Ci facet
   `

3. Wiele samotnych matek jest zdesperowanych finansowo - tu nie chodzi o to czy ktoś jest bogaty/biedny. Wiele samotnych matek nie ma po prostu pieniędzy, są spłukane bo np. pracują na 3/4 etatu aby mieć czas zajmować się synem/córką do tego własne potomstwo to skarbonka bez dna. Okej są takie kobiety będące kierowniczkami, dyrektorkami itp. ale większość to zwykłe przeciętne osoby. Dla kobiety z potomstwem najważniejsze jest to aby jej dzieci miały jak najlepsze warunki rozwoju (udowodnione biologicznie) dlatego szukają zasobów, które im to umożliwi. Jest wiele historii gdzie faceci robią za bankomaty bo co chwilę trzeba ,,pomagać" dziecku (nowy tornister, Kamilka tak bardzo lubi rysować i trzeba jej kupić nowe farbki to już masz misiu pomysł na prezent dla naszego skarbeńka jak coś hihi)
   Jeżeli spotykamy się z bezdzietną to tego problemu nie ma w przypadku samotnej matki albo musimy pomagać finansowo albo nie, w przypadku bezdzietnej w 100% nie musimy jej pomagać finansowo z dziećmi bo ich po prostu nie ma Można sobie zrobić własne potomstwo, w które będziemy inwestować zasoby (czas, pieniądze, energia itp.) a nie w cudze.
   `

4. Non-stop dzieciak ,,na tapecie" - no i tutaj jest prawdziwy problem ponieważ w kółko jest to obce Tobie dziecko.
   Cały czas facet będzie słuchał o tym, że Kamilek ma grypę i mamusia musi z nim jechać do przychodni dlatego nie spotka się z Tobą dzisiaj na obiedzie albo Kamilka dostała paskudnej wysypki i musi z nią jechać do szpitala więc dzisiaj nici z kina i kolacji przy świecach, a może Ty pojedziesz pomóc swojej ukochanej kobiecie i zawieziesz Kamilkę do szpitala?
   Który facet tak chce mieć z obcym potomstwem? ręce do góry! liczę po kolei haha
   z bezdzietną tego nie ma u kobiety bez potomstwa masz normalnie czas i szansę by ją poznać, jej zainteresowania, pasje itp. w przypadku samotnych matek często będą odwoływane randki z powodu choroby dziecka i tego typu rzeczy.
   `

5. Interes samotnej matki jest zawsze sprzeczny z interesem mężczyzny - czysta biologia moi państwo
   Jak bezdzietny facet spotyka się z bezdzietną kobietą to ona jest dla niego najważniejsza i on dla niej też jest najważniejszy.
   W przypadku samotnej matki najważniejsze jest dla niej najpierw jej potomstwo a dopiero później Ty zawsze będziesz na drugim miejscu. Facet spotykający się z samotną matką spotyka się z nią dla niej a nie dla tego dziecka a mimo tego zawsze będzie na drugiej pozycji.
   Gdyby taka matka miała do wyboru poświęcić swoje dziecko a Ciebie to jak myślisz kogo by wybrała? oczywiste - prawda? gdyby to było Twoje dziecko i poświęciłaby Ciebie to cieszyłbyś się z tego ale to nie jest Twoje dziecko, sorry
   `

6. Spotykając się z samotną matką skaczesz na głęboką wodę - I tak to jest, bo nie masz tego okresu ,,przygotowawczego" w przypadku własnego potomstwa masz jakieś te 9 miesięcy aby się zmobilizować psychicznie, potem po porodzie wychowujesz swoje dziecko dzień po dniu, widzisz jak się rozwija, jak reaguje na otoczenie, czego lubi a czego nie lubi itp.
   W przypadku samotnej matki od razu skaczesz na głęboką, zawsze będziesz jakimś drugim ojcem tego dziecka i od razu musisz zacząć się odnajdywać w tej wielkiej machinie jako mały trybik. Na początku nie wiesz nic o zachowaniu tego dziecka, nie wiesz czy jest grzeczne czy nie, nie masz pojęcia czy lubi jeść brukselkę czy nie, nie wiesz też czy woli piłkę nożną od siatkówki - to tak jakby ktoś Cię obudził o 3 nad ranem, dał w ręce gitarę i od razu masz grać do rytmu
   `

7. NIE JESTEŚ MOIM OJCEM! - ups, ale o co chodzi?
   No niestety, facet związuje się z samotną matką, która ma np. 5 letnie dziecko, chłop wychowuje je jak swoje przez następne 15 lat, łoży na nie swoje zasoby (czas, energię, pieniądze, zaangażowanie) a potem jak dziecko ma 20 lat może podejść do tego faceta i powiedzieć mu prosto w twarz: ,,chłopie, kim Ty jesteś? dlaczego mi rozkazujesz? przecież nie jesteś moim ojcem gościu, nie masz nic do gadania, wyp...j z tego mieszkania już"
   wiadomo, że z biologicznym dzieckiem też może nie być zawsze różowo ale na pewno nigdy nie usłyszysz takich słów jak powyżej.
   `

8. Geny, geny i jeszcze raz geny - nie swoje potomstwo to nie wiadome geny.
   Nie wiesz nic o linii genetycznej biologicznego ojca tego dziecka, może w jego rodzinie co druga osoba umierała genetycznie na jakiegoś raka albo chorowała na straszliwe choroby, serio chcesz aby ,,Twoje" wnuki dziedziczyły takie prezenty? Ja bym wolał aby moje dziecko było moje aby płynęła w nim moja krew, kości z moich kości, moje geny, ciało z mojego ciała.
   Zresztą nie wiem dlaczego ale czułbym cholernie duże upokorzenie gdybym np. przedstawił moim rodzicom nową wybrankę, która ma już dziecko..

Zgadzam się z Elą. Coś podobnego pisali już Rumuńskiemu inni użytkownicy. Ale on woli szukać przyczyn samotności w niedosłuchu i że jest za mało dominujący. Trochę ręce opadają.

Wszyscy chcemy być szanowani, ale czy potrafimy szanować innych... ?
To mogłoby być nawet zabawne gdyby nie było tragiczne, że człowiek z "defektem" w przedbiegach odrzuca możliwość związku z kobietą z "bagażem". Wydawać by się mogło, że ludzie doświadczeni przez życie powinni mieć w sobie trochę więcej empatii oraz nieco szersze horyzonty myślowe...