Chłodne rozstania-podejście drugie, jak obudzić w sobie siłę. - Netkobiety.pl

Autre tu chodzi o to czego ja nie widziałem. Jeszcze jak by to wszystko normalnie gasło. A teraz wszyscy dokładnie wszyscy dookoła mnie zapytali czy ja naprawdę tego nie widziałem jak Ona była za mną jeszcze 4 miesiące temu ? że żaliła się do wszystkich że już nie ma siły, że ja się nie zmienię a mnie kocha.Wreszcie w nej to pękło, zmęczyła się tym przy tym tracąc wszystkie wartości. To jest odpoczynek od wszystkiego. Sama powiedziała przyjaciółce że narazie nie jest w stanie stworzyć nic, że chce być sama dlatego może to jest takie trudne bo karma wróciła do mnie i teraz może ja mam obowiązek walczyć o to wszystko tak jak Ona. Może po czasie Ona się ocknie tak jak ja. Nigdy w życiu nie odpuszczałem, zawsze dążyłem do celu i wiem, że teraz też jeszcze muszę powalczyć mądrze o Nią !

Witajcie
Mel cudowne wieści !!! Trzymam kciuki !
Aga fajnie,że walczysz,tulisz brzozy,fajnie naprawdę fajnie !
Autre jak zawsze dobrze Cię czytać :*
U mnie dobrze spędzam z "mężem " fajnie czas. Mój ex nie odpuszcza,dzwoni,pisze  chce się spotykać jednym słowem walczy nawet bardzo.
Aj7 do cholery napisz nam co i jak !:D

Ale życie jest popieprzone....

Kiedy zaczynałem zdawać sobie sprawę, że muszę rozpocząć życie bez mojej żony nagle następują jakieś dziwne zwroty akcji. Nie wiem czy wiecie , bo mało się tu udzielałem ale powodem naszego rozstania nie była zdrada (moje podejrzenie) ale właściwie... sam nie wiem. Chyba kryzys uczuciowy po 14 latach bycia razem...  Właściwie nie wiem nic, nie chce ze mną rozmawiać na temat naszego rozstania pozostawiając od początku furtkę do powrotu , że nie jest zdecydowana na rozwód. W Sobotę nie oczekiwanie spędziliśmy czas razem, zmieniła plany i przyjechała do mnie na film.. została na noc. Kochaliśmy się...  jak to dziś widzę, chce kontaktu, chce być blisko ale brakuje jej zdecydowania w podjęciu kroku w tym stanie pomiędzy. Mam mętlik w głowie, Kocham ją ale jednocześnie za stary jestem by bawić się w gierki.  Ehh... dawno się tak nie czułem ostatni raz chyba z 10 lat temu Motyle po brzuchu latają a jednocześnie gorzki smak...

Autre zrobiłem jednak dzisiaj cos dla siebie - pojechalem, mocno przytulilem - zasnela w ramionach, przykrylem  i wyszedlem po cichu. Teraz moge jechac na szkolenie w spokoju.

Girl,trochę już minęło od Twojego rozstania. Myślę, że życie Cię testuje stawiając kogoś tak podobnego do eks. Żeby wyjść z tej próby zwycięsko, powinnaś traktować go z sympatią,  jak każdego innego człowieka.

Masz rację, on jest tam nieprzypadkowo. Cenisz sobie Anię Witowską, więc wiesz, że ona radzi puścić to, co Cię martwi, uwiera, ogranicza. Odpowiedz sobie sama, ja tylko podrzucam pytania: puściłaś go? Spróbowałaś zrozumieć jego postępowanie i przerobiłaś ten związek pod kątem dobrego i złego? Co Cię powstrzymuje przed zrobieniem tego? Dlaczego po takim czasie od rozstania jeszcze o nim śnisz? Przecież myśląc o kłodach na drodze w postaci podobieństwa do eks przyciagasz ich więcej.

Moja teoria jest taka, że nie uporałaś się z tym rozstaniem i masz żal do eks. Przez to nie możesz go zrozumieć i puścić i wybaczyć też sobie. Nie biczuj się za to, co się stało. Trafiłaś na niewłaściwego człowieka dla Ciebie, nie Ty jedna na świecie. Myśląc o nim, o tym żalu przyciągasz kogoś, kto jest lustrzaną wersją Twojego eks (fizycznie, bo psychicznie nie wiem) i zamiast podchodzić do niego normalnie, patrzysz na niego przez pryzmat eks jeszcze bardziej utrudniając sobie zadanie.

Autre mowisz jak Mel i zapewne macie racje. Little tez. Tak, moze i jeszcze sie nie uporalam ale jak wyobrazacie sobie, zeby widok kogos tak podobnego do osoby, ktora sie kochalo nie wywolal emocji? W ogole? I czy to przerobilam, czy nie, tak czy siak nie da sie do tego podejsc na spokojnie. Podejrzewam, ze psychicznie oni sa zuplenie rozni chocby dlatego, ze rozni ich kultura, narodowosc i religia. Ale fizycznie sa identyczni. Nic na to nie poradze. I lubie go, to sympatyczny chlopak, w dodatku moj menager. Nie ubzduralam sobie przeciez, ze on to ex, ale jak na niego patrze, przypomina mi sie ex. Naprawde tak ciezko to pojac?
Co Ty bys Autre zrobila, gdybys teraz byla w mojej sytuacji? Wyobraz sobie, ze pracujesz w druzynie z kims, kto jest odbiciem lustrzanym twojej ex. Inna osoba, a jednak gdy na nia patrzysz widzisz niesamowite podobienstwo. Jakbys sie czula? Bo nie wierze, ze nic by Cie to nie obchodzilo. Gdybyscie byly w mojej sytuacji, zrozumialybyscie, bo chyba nie umiem wytlumaczyc tych uczuc.
Little, wspolczuje. Wiadomo, ze beda emocje. Emocji nie da sie pozbyc tak latwo. Miejmy nadzieje, ze w koncu odpusci.

Dobra, zjedziecie ale zadzwoniłem. Zaprosiłem ją na kolację, ale nie miała teraz czasu. Powiedziałem, żeby się odezwała potem i o dziwo nie było negatywnej odpowiedzi, powiedziała, że da znać. Może coś z tego będzie...

Girl, to jasne, że nie byłabym obojętna. Jak można, skoro darzylo się tę osobę uczuciem? Rozumiem Cię i staram się wczuć w Twoje położenie, co nie zmienia faktu, że gdybyś ruszyła do przodu, spotkanie tego mężczyzny teraz byłoby dla Ciebie tylko spostrzeżeniem, że jest podobny i nie wiazalabys tego z emocjami, bo byłabyś już za górką. Teraz po prostu masz bardziej pod górkę + kamyki po drodze, o które się potykasz. Daj znać jak mogę pomóc,żeby było Ci lżej. Wyrzucaj to z siebie, nie chowaj. Nawet gdybyś miała wypisać się jak bardzo Cię skrzywdził, pisz. Nie tłum emocji, bo będziesz to przepracowywać kolejny rok.

Little, myślałaś o uświadomieniu eks, że Twoja decyzja jest niezmienna i jeśli się z nią nie pogodzi, podejmiesz inne środki? Może to go ostudzi?

Mężu, już? Lepiej Ci? Kolejna dawka adrenaliny za Tobą? Kolejna dawka narkotyku w postaci eks przed Tobą? Widzisz jak bardzo Twoje ego potrzebuje czuć się potrzebnym komuś, że szukasz tego kontaktu? I co, widzisz? Ona pokazała, że to ona da znać, ona panuje nad sytuacją a Ty znów jesteś pod pantoflem czyli od nowa w stary schemat. Tego chciałeś?

Ona, ona, ona, ona, ona i ona... :-) Figurka eks stoi na piedestale i trzyma się mocno. I do tego analizujesz jej zachowanie, dopowiadasz sobie co może czuć. Magistra z filozofii chcesz mieć? :-) Mężu, ja Ci naprawdę nie piszę złośliwie, bo mnie to boli, że masz kontakt z eks czy że Ci dobrze. Piszę po to, żebyś zrozumiał, iż to rozstanie było potrzebne. A Ty nadal negujesz to, co się stało. Eks dała Ci kopa w dupę a Ty wstajesz, otrzepujesz się i do niej wracasz. Wiesz co? Liści nie będzie. Ja po prostu sobie posiedzę i poczekam aż zrozumiesz, że jak coś się dzieje, to ma to głębszy sens.

Jak u Was ?
U mnie hm nie wiem nawet jak to określić...czuję pustkę, smutek, żal ale nie tak intensywnie jak wcześniej. Nie jestem juz tak zaślepiona. Czasem pomyślę o ex ale przelotnie. Umiem siebie sama ogarnąć i doprowadzić do porządku wcześniej robili to za mnie moi przyjaciele i Wy. Wydaje mi się, że to duży postęp. Nie chcę rozpaczliwie już wracać do niego. Emocje z każdym dniem opadają coraz bardziej. Żyję dalej. Jestem na dobrej drodze. Chodzę do psychologa i pracuję nad sobą. Czytam wiele książek, które bardzo pomagają. Wybaczyłam jemu krzywdę która mi wyrządził i sobie wybaczyłam, że na to pozwoliłam. Bycie kkzb to ciężki kawałek chleba. Często się łapie na analizowaniu, nadinterpertowaniu i nadbudowywaniu jakiś myśli, scenariuszy, zaczynam myśleć za kogoś, od razu zapominam o sobie i się nakręcam ale powoli uczę się mówić samej sobie stop i odnajduję w tym siebie.

Przyszły_mezu nie nakręcaj się i nie buduj w swojej głowie scenariuszy bo możesz sie ponownie niemiło rozczarować. Musisz złapać dystans i myśleć o sobie a nie stawiać ex w centrum wszechświata.

Co zrobiliście dziś dla siebie ?
Ja idę na siłownię a po tym mam zamiar zacząć czytać Przebudzenie - Anthony de Mello. Ktoś czytał ? Polecić może ?

Aga
Jest w tobie już spokój a to bardzo dobrze.  Z tego stanu płynnie przechodzi się w poczucie szczęścia i to też już stoi na twej drodze.
Bardzo dużo już dla siebie zrobiłaś i to właśnie są efekty które zaczynasz dostrzegać

Little,
Dziękuję za te kciuki   to na razie raczkująca znajomość i rozwija się w tempie ślimaka ale czuje ze tak wlasnie powinno być

Mężu Masochisto
Cofnąłeś się właśnie do ery kamienia łupanego i z chęcią bym ci teraz jakimś kamieniem łupnęła w łeb żeby ci się wszystkie gwiazdy zaświeciły.
Resztę sobie dointerpretuj sam.

Aj7?

Aj7 albo sie zakochał w dziewczynie, albo nigdy nie odkochał, albo jest głupi, albo sam już nie wie,  to jest ciekawe, że jestem hipokrytą do potęgi. I okłamałem was w mojej opowieści gdzie to moja eks jest ta zła i niedobra, ciekawe.

Jutro wam napisze.

Mężu, taka porada, weź sie w garść! Poznaj inną kobiete, ja jestem facetem ale z tego co piszesz, masz 23 lata, studia, dbasz o wygląd (siłownia), pokochałeś nie swoje dziecko, masz dobre serce czego dowodów mamy tutaj 1000.

Musisz to przetrzymać, ona tego nie doceniła rozumiesz? Kiedy pierwsz, drugi ,trzeci palant kopnie ją w dupe (czego jej nie życze) to sobie przypomni jaka ja byłam głupia, czasem mam wrażenie że ciągnie Cie do niej jej uroda, bo z tego co piszesz to z tylu rzeczy zrezygnowałeś, bijatyki , kłotnie, nie mówie zebyś szukał kogoś na siłe, ale niech to co masz pod Twoją kopułą zatrybi i pomyśli że na 10000% pokocha Cie ktoś kto to doceni, a co najlepsze, kiedy spotkasz kogoś takiego sam do siebie powiesz ' jak ja mogłem sie tak zakochać w tamtej'

Bo sie wkurze i w wolny weekend przyjade do Ciebie na piwo i Ci to objaśnie

Aj7 ja sadze, ze z tym przejechaniem sie do Meza to dobry pomysl
A tak na powaznie... nie bede tutaj opisywac mojej calej historii, bo nie chce tego znow walkowac. Nie bylo mi latwo zapomniec z wielu powodow. Mel zna cala historie. Ale jedno Ci powiem na pewno. W pewnym momencie i to dosyc szybko, przestalam sie plaszczyc, pisac do niego, zwracac na siebie uwage. Wtedy zaczelam "leczenie". Odcielam sie. I trwalam mocno w tym postanowienu. Nawet jak wtedy ex zaczal sie dobijac ale w koncu i on przestal. Inna sprawa, ze do dzis jeszcze cos we mnie siedzi. Moze i siedzi, ale gdyby mnie porownac z tym kims, kim bylam rok temu, jestem teraz zupelnie inna osoba. Lepsza, silniejsza, przeszlam przemiane. Musze tylko dokonac ostatniego kroku. Ale i tak jestem z siebie dumna, bo wyszlam z bagna, naprawde. Bylo ze mna bardzo zle. On mnie sponiewieral doszczetnie i zawiodl tak bardzo, jak jeszcze nikt w zyciu. U mnie na wszystko potrzeba tyle czasu. W kazdym aspekcie zycia potrzebuje odrobiny wiecej czasu, czy to zeby sie czegos nauczyc, zapamietac, czy zeby wyleczyc rozbite serce, bo ja jestem bardzo emocjonalna i wrazliwa osoba i nie potrafie sie pozbierac z dnia na dzien.
I nie, nie poznalam nikogo, kto by mnie zainteresowal. Widocznie nie jestem jeszcze gotowa. Nie poznalam nikogo powiedzmy interesujacego az do teraz. Mowie o klonie exa. Hahahah. Toz to absurd. Ale ten koles naprawde jest spoko.

Aga, ja czytałam. I polecam wszystkie książki de Mello. Nawet jeśli Tobą znacząco nie wstrząsną, to na pewno namieszają i sprowokują do refleksji.  Poza tym: wow, jak daleko poszłaś do przodu i jak cudownie Cię czytać taką pogodzoną z sytuacją :-) Oby tak dalej :-*

Doris, kochana, a z czego Ty zrzucasz? Nie wygłupiaj się teraz z dietą, zacznij w nowym roku. W końcu: nowy rok, nowa ja, nie? ;-) A poważnie, powodzenia, dasz radę, tylko się tam nie katuj :-* Co do problemów, same się rozwiążą i nie na wszystko masz wpływ.

Ej, a może zrobimy andrzejki u męża? :-D Polejemy mu wosku,może jakaś laska mu wyjdzie :-D Śmiać mi się chce, gdy sobie wyobrażam jego zdumioną minę :-)

Girl, wiesz, że to Twój bardziej optymistyczny post od dłuższego czasu? :-) Oby to była dobra zmiana. Dla mnie jesteś taką wojowniczką, która ma czułe serce, ale jak przywali, to klękajcie narody. Rozumiem, że jest Ci trudno, ale czasem zastanawiam się czy bardziej nie myślisz o przeszkodach niż o szansach. Nie mówię, że świat jest kolorowy, ludzie dobrzy i wszystko jest cudownie, ale widzenie w czarnych barwach też nieco utrudnia zdrowienie. Poświęciłaś mu rok, kochana. Nie sądzisz, że nie zasłużył na więcej? Przerób sobie wszystko we własnym tempie, ale nie poddawaj się smutkowi. Proszę. Jak zawsze, trzymam kciuki za Ciebie. A, i polecam dzisiejszą żółtą karteczkę u Beaty :-*

U mnie cisza od niedzieli więc może zrozumiał odpuścił
Poza tym ja dobrze
Andrzejki u męża ? No dwa razy nie mówcie

Autre to bylo jedyne rozwiazanie zeby chwile zlapac oddech, zeby nie dzwonila do mnie codziennie o dzieci... chcialbym zeby znikla, ale sa dzieciaki i wspolna firma...

Autre dobre!!!
Doriss kochana czasem trzeba odciąć na chwile wszystkich i wszystko,poza tym dobrze wiesz,że ja jestem czasem bardziej dostępna czasem mniej ale jestem :*
Aj7 Ty to jestes widze cicha woda
Czekam ba opowieść

Przyszlymezu mnie psycholog skierował do psychoterapeuty.I uwierz mi ja naprawdę dzięki temu drugiemu stoję na nogach idę do przodu i nie oglądam się.Powiem więcej zaczęłam się uśmiechać i cieszę się z takich małych rzeczy o których zapomniałam ze istnieją.To co bylo to było a teraz żyje tu i teraz.Pochwalę się bo o byłym myślę troszeczkę ale już nim nie żyje.A to chyba sukces nie myślisz?

Przyszlymezu ja jeszcze niedawno nie wyobrażałam sobie ,ze mogę żyć bez mojego ex.A jednak mogę i chce.Za bardzo kochać kogoś to sam widzisz ,ze nie warto bo ten ból jest czasami nie do zniesienia.Wiem to i wiem jak cierpisz i jest mi bardzo przykro.Ale uwierz mi jesteś wspaniałym wrażliwym facetem i musisz uwierzyć w siebie.Zobaczysz A nawet mogę się założyć ,ze za jakiś czas (życzę jak najkrótszy )będziesz szczęśliwy.Czego Ci życzę z serca.Tylko musisz się odciąć ,puścić.Naprawdę można.

Analizuję obecną sytuację. Chyba 90% sprowadza się do poczucia własnej wartości. A ono oczywiście spadło poniżej zera po porzuceniu. Świadomość, że ona czuje się o wiele lepiej psychicznie nie pomaga, bo jak to? Nie tęskni? Nie myśli nawet o nas? To rozstanie było już planowane jakiś czas niestety. Muszę podnieść własne poczucie wartości, ale nie wiem jak. Ostatnio słuchałem jednego psychologa zza oceanu i powiedział "Fake it, until you make it". Ja tak nie potrafię, no bo właśnie, wiem że to udawanie bycia w lepszym stanie niż się jest. Biorę się za oglądanie "True Detective", Rustin Cohle i jego życiowe idee zawsze mi robiły sieczkę z mózgu - przyda się
Malczy i oczywiście reszta wspaniałych tu osób, dziękuję za wsparcie.

Mezu, ciezko tak... Domyslam sie, ze to musi byc bolesne, taki obrot sprawy z ta jej rodzina i ta cala reszta. Ale zrozum, ze wszystko da sie przezyc. A juz na pewno to, co nas samych spotyka. Ponoc w zyciu doswiadczamy tylko tego, co jestesmy w stanie udzwignac. I ja w to wierze. Ze mna jak mowilam bylo bardzo zle. Wtedy nie przypuszczalam nawet, ze  bede mogla byc kiedykolwiek w tym miejscu, w ktorym jestem  teraz. W innej pracy, z innym nastawieniem do zycia. Rok temu plakalam, dzis sie usmiecham. Ide ulica i sie usmiecham do siebie, do ludzi, do wszystkiego. Rok temu bylam zdruzgotana, dzis jestem pogodna. Kiedy jestesmy rozbici nie mozemy uwierzyc, ze kiedykolwiek jeszcze kiedys bedzie dobrze. Ale bedzie. Jestem na to przykladem. I ja i inni. I takie sa fakty!
Autre <3 rok, to dlugo. Prawda. I nie zasluguje na wiecej, o nie. Nie ma smutku kochana, bardziej chyba zlosc, zal, niechec. I poczucie, ze bylo sie tak naiwna idiotka. Smutek nie. Zolta kartka od Beaty trafia w sedno! Ale to znaczy, ze mam byc wdzieczna ex za ten caly bol i upokorzenie?
Coz za ironia losu. Wywalilam go z kontaktow, z fejsa, a tu sie pojawia ten koles w pracy. Wciaz w to nie wierze
Aaaa i Dorota! Oparcie masz tez w nas przez internet ale jednak...

Hej tak ostatnio męczą mnie myśli. Doris juz mnie za to ochrzanila. Niedlugo ex ma urodziny zastanawiam się czy napisać życzenia. Chcialabym ale mysle dlaczego. Jak napisze zrobie mu nadzieje i on pomyśli ze wybaczylam i znowu zacznie pisac. I moj proces zdrowienia moze opoznic sie nawet przez jednego smsa. Ja chce napisac nie tylko ze kultura tego wymaga... bo może podwiadomie znowu szukam z nim kontaktu bo chce wypelnic swoja pustke. I taka walka ciagle sie toczy w mojej glowie. Ciagle tłumacze sobie ze mnie nie szanowal i nawet moje szczere życzenia nie zmienia go jako czlowieka. Wiem ze nie moge napisac, ze musze stosowac zasade zero kontaktu. Mimo wszystko myślę o sobie ze jestem egoistka i rosnie we mnie poczucie winy. Jak to powstrzymac bo nie ukrywam ze te emocje burza moje samopoczucie?

Aj7, ważne co zrobiłeś z jej zaczepką? Mnie ex nigdzie nie poblokowała, a jak usunąłem z fejsa, to aż się sama zdziwiła... Gadaj wreszcie co się z tobą dzieje ziom.

Oczywiście że nie odpisałem

Jest pewna dziewczyna, z mojego miasta którą znam od dobrych 10 lat, praktycznie od dziecka, przed poznaniem ex , jako nastolatek wiadomo, imprezki, domówki etc, zawsze z tą dziewczyną czy to na imprezach czy po imprezach ciągneło nas do siebie niesamowicie, były fizyczne kontakty itd itp, zawsze była takim moim oczkiem w głowie, ona była najważniejsza, mimo że w naszej grupce znajomych było więcej dziewczyn itd, i boom, zakochała sie we mnie, chciała byśmy spróbowali.. a ja gówniarz imprezki w głowie itd itp olałem to, mimo to każda impreza, wyjście na miasto itd kończyły sie między nami tak samo, zbliżeniami, oczywiście role sie zamieniły to ona odpuściła i potem ja za nią biegałem jak łoś, zakochany, chciałem próbować.. i jakoś nigdy nam sie nie udało, kiedy sie otrząsnałem z niej, spotkałem moją ex. Na tym mógłbym zakończyć tę historie ale..

Rok temu, wakacje, mojej ex nie było w mieście ponieważ była gdzieś u rodziny na 2 tygodnie, ja akurat miałem urlop.. i znówu ona.. kilka spotkań kilka imprez w gronie znajomych i znów widziałem jak ona na mnie patrzy, tym wzrokiem który mnie przeszywał, tak, doszło do tego że po jednej z imprez staliśmy na środku parku we dwoje, poprostu trzymaliśmy sie za ręce 20 minut i bez słow patrzyliśmy sobie w oczy, poprostu, do niczego więcej nie doszło, pisała mi potem że ona tego nie rozumie, że po tylu latach zawsze wraca do mnie myślami, ja miałem to samo chociaż jej tego nie mówiłem, pisała że czuje taki ścisk w klatce piersiowej, że myśli o mnie non stop, ma sny ze mną, kurde.. miałem to samo a byłem w związku.. nigdy tego nie rozumiałem że tyle lat a ona zawsze gdzieś mi siedziała w głowie, jednak opamiętałem się, powiedziałem sobie 'nie' . Jestem w związku i nie można tak, więc odciąłem sie od tej całej sytuacji. Tutaj też mógłbym zakończyć historie ale..

I tu sie zaczyna o czym napisałem juz nie wiem kiedy 2 tyg temu?

Ja wolny spotkałem ją na imprezie.. znów to samo,jakby mnie ktoś młotkiem w głowe palnął, bez żadnych fizycznych zbliżen oprócz najpiękniejszego tańca jaki kiedykolwiek zatańczyłem z dziewczyną, poprostu wzrok prosto w oczy, jakby świat nie istniał, znów trzymanie się za ręce i patrzenie sobie w oczy, od tej imprezy znów... rozmawianie ze sobą po 6-7h dziennie, znów spotkania w gronie znajomych i to coraz częściej..

I gdzie tu problem? A no tutaj że

a) Ja już sam nie wiem co do tej dziewczyny czułem, byłem w związku, a mimo to zawsze miałem tą dziewczyne w głowie, czy ja mojej ex nigdy tak naprawde nie kochałem, a kochałem/kocham tą dziewczyne?
b) Co jest najgorsze.. kiedy rok temu po wakacjach opamiętałem sie itd, ona znalazła sobie chłopaka z którym jest do dzisiaj... mieszka 500km od nas i widują sie raz/dwa w miesiącu, czuje sie okropnie że tak sie zachowujemy ale to jest odemnie silniejsze..
c) Nasi wspólni przyjaciele którzy znają również moją ex mówią mi "nie mogłeś kochać 'ex' myśląc ciągle o innej, i ona ma o tak samo, jesteście dla siebie stworzeni bla bla tyle lat sie mijacie, itd itp

I wisze sobie tak między młotem a kowadłem, nic nie moge zrobić bo nie chce niszczyć jej związku, a z drugiej strony porwał bym ją na koniec świata i z nią tam został.

No to macie.

Wszystko powraca jak bumerang. Jestem na szkoleniu od poniedziałku. Wszystko było ok, pełen optymizm aż do dzisiaj. Znowu próba kontaktu z jej strony... sms oraz wiadomość na fb - Czesc, masz dzisiaj czas pogadac z mlodym przez tel ? bo pytal o Ciebie.
Mowilem ze jade na szkolenie na 5 dni i odezwe sie po i ze pamietam i mysle o nich caly czas, ale nie bede jej gnebil smsami i telefonami... chcialem odpoczac...
Dziecko ma 2,5 roku i tlumaczylismy mu ze bede zaniedlugo bo jade do pracy. Wydaje mi sie ze jest to kolejne wykorzystywanie pretekstu dzieci do kontaktu.

Wlasciwie Kamil to masz racje, przykro mi to przyznac. Czego ja akurat nie rozumiem, ale coz.
I wlasnie, rozbijanie zwiazku jest bardzo slabe...

Aj7 a ja trochę Cię rozumiem
Czasem w naszym życiu pojawiają się takie osoby do których ciągnie nas jak "ćmy do lampy" czasem wszystko co racjonalne przy nich przestaje istnieć i jest tylko tu i teraz,robimy rzeczy o które nigdy byśmy siebie nie podejrzewali a jednak się to dzieje i cieżko nad tym zapanować.
Nie spotykasz sie ze zrozumieniem innych bo tylko Ci,którzy to naprawdę przeżyli to rozumieją. Taka osoba robi mi nieporządek w moim haosie duzo można pisac o stanach i emocjach jakie wywołuje.
Możecie nie gadac tygodniami ale jak się zobaczycie spędzicie razem czas to wszystko jest zupełnie inne,magiczne a seks najlepszy na świecie
Powalona jest ta Twoja sytuacja wiesz że jeżeli ona nie odejdzie od faceta to musisz to odciąć na 100% bo inaczej ona go zdradzi z Toba,tego jestem pewna na 100% :-) czuje,że bedzie ciekawie w tej rekacji

Twoja ex miała racje
To zawsze działa w obie strony,to jest kumulacja chemii..
Tak Aj7 jest ktoś kto wie jak to jest.
Milion razy możecie odcinać się od siebie ale kiedy się zobaczycie wszystko wróci jak bumerang.
Jeżeli odetniesz ją na 100% to nawet na wspólnej imprezie kiedy spotkacie się przypadkiem nie moze być nic poza zwykłym cześć,bo insczej wrócicie do tego co było. Czytając Ciebie wiem,że nie jestes gotowy na odcięcie

Aj7 ja takze dokładnie wiem jak to jest.
Swojego ex w którym byłam w związku na odległość zostawiłam dla mojego już ex chłopaka mieszkającego w moim mieście ktory mnie skrzywdził. Jednak moj poprzedni ex ciągle jest obecny w moim życiu, odradzał mi ten związek, wspierał mnie nawet przyjechał 400 km chciał mnie bronić przed nim. Powiedział, że ciągle bedzie czekał na mnie jak kiedyś będe chciała jeszcze raz spróbowac. On twierdzi, że przelałam uczucia jego na tego ex bliżej i dlatego tak wyszło. Wiele razy zrywaliśmy kontakt jednak nawet po pół roku zadzwonił i rozmawialiśmy godzinami. To jest mega zakręcone ale rozumiem Cię i Twoja sytuację. To jakby istniała jakaś niewidzialna nić która ciągnie Cię jak magnes do tej osoby i się temu poddajesz

Girll pijesz zapewne do mnie...
pisząc,że nie spotka się ze zrozumieniem miałam na myśli,że bliscy tego nie rozumieją często negują itd..
Dla wielu jest to "toksyczna " relacja i poniekąd trochę tak jest ale cieżko to racjonalnie wytłumaczyć komuś kto tego nie przeżył.
Co do forum to każdy ma prawo napisać co myśli itd. Twój post można odebrać jak "focha" a chyba jesteś zbyt dojrzała na takie akcje