Chłodne rozstania-podejście drugie, jak obudzić w sobie siłę. - Netkobiety.pl

Doskwiera mi trochę samotność i brak jej w moich ramionach o poranku, ale z drugiej stony już mi ręka nie cierpnie =]
Zabrzmi może nie na miejscu, ale seksu też mi brakuje. Z drugiej stony na jakiejś imprezie tydzień temu miałem okazję, ale poczułem takie obrzydzenie do siebie, że nie mogłem. Cóż, moralnie stoję wyżej niż myślałem, heh.

Tak z ciekawości: porzucona, czy porzucająca? Brawo za konsekwencję

Aż jestem ciekawy całej tej historii, możesz jakoś pokierować? bo żadnego tematu nie widze a postów masz mnóstwo więc ciężko znaleść :>

Też jestem ciekawy, czytałem gdzieś że jeśli związek rozpadał sie nie z powodu zdrady albo przemocy, często gęsto osoba zrywająca tak ma.

Ciekawe od czego to zależne.

Hejka
Bierzcie przyklad z Mel

Slowo na dzis ""Bo widzi Pan, pewnego dnia po prostu budzisz się i zdajesz sobie sprawę z tego, jak bardzo jesteś żałosny kochając kogoś, kto ma cię gdzieś. I to jest świetny moment by odpuścić."

Melpomena, nie wiem czym kieruje się twój eks. Za to cholernie podziwiam Twoje ostatnie 3 miesiące i że dałaś radę siebie odzyskać!

Chcę napisać co czuję. Mija około miesiąca od porzucenia. Przed porzuceniem eks wyleciała w delegację na 6 tygodni, więc ból tym większy, bo jedynie kiedy ją widziałem, to jak zrywała ze mną. Teraz widzę, że moje poczucie własnej wartości było w niej i nienawidzę siebie za takie podejście. Kurwa! Ja zwykle byłem dumny, silny, pewny siebie. Prawdą jest to, że spadł mi z nieba w jakimś stopniu już oszlifowany diament. Ja miałem wtedy 21/22 lat, ona 26, magister, najseksowniejsza kobieta jaką widziałem. Podczas mojego związku już kilku bogaczy ją podrywało, a ona mówiła "mojemu mężczyźnie by się to nie spodobało". Chyba nie muszę mówić jak mi ego skoczyło mając taką kobietę. Napisałem, że diament nie do końca oszlifowany, bo na początku, po euforii, motylkach wyszły jej problemy psychiczne. Przemoc, szantaż emocjonalny, chęć samobójstwa itd. Jestem w szoku, bo nasze role się odwróciły, ona teraz jest poukładana, dojrzała. Wyszła z tego związku o wiele lepiej niż ja. Przy mojej pomocy złapała super pracę (ja taką straciłem i w dodatku rzuciłem studia, bo praca wymagała przeprowadzki - sic!), zrobiła prawko i kupiła samochód (ja swój straciłem), poszła na siłownię i odzyskała formę, zrobiła sobie kolejny tatuaż (ja musiałem zrezygnować z siłowni, co było następstwem słabo płatnej pracy) - Jezu, ten kontrast. Pluję sobie w twarz! Na początku błagała mnie o zaręczyny, śluby, dzieci itd. Potem to ja błagałem... Wstawiłbym jej zdjęcie, żebyście zrozumieli jak wyglądała i dlaczego teraz mnie skręca gdy myślę, że za jakiś czas ktoś inny będzie ją mieć. Wiem, głupota, niedojrzałość, walczę z tym. Myślałem, że ją tak faworyzuję, bo ją kocham, ale setka innych (dosłownie) facetów udowodniła mi, że myślę całkiem obiektywnie. Z jednym wyjątkiem, znam jej przeszłość i nie jest różowa. Odciąłem się. CHCĘ SIEBIE POKOCHAĆ. Układam wszystko w głowie. Tyle nerwów, tyle straciłem. Nie mogę przyjąć do siebie myśli, że kiedy faktycznie od kilku dobrych miesięcy byłem bardzpo zaangażowany, to ona jakimś cudem weszła na wyższy poziom po kolejnej sesji z psychologiem i zimną krwią, bez zawiści mnie rzuciła, mówiąc, że nie kocha. Pluję sobie w gębę, że się płaszczyłem po rozstaniu. Gdyby nie nasze(jej...) chore dziecko, to może bym tak łatwo jej kasy nie wysłał, ale martwie się. Piszę, to juz raczej z zimną krwią. Wiem, że muszę pracować nad sobą. Już zarabiam dobrze, są chęci do studiowania znów, siłownia wróciła i znajomi. Wiem, że wyjdę z tego. <Musiałem po prostu to z siebie wyrzucić.

Witam wszystkich. Również jestem po bardzo bolesnym rozstaniu i opisywałem swoją historię tutaj " Mój 7 letni związek rozpadł się. Co dalej ? " jeśli ktoś miałby ochotę się z nią zapoznać. Chętnie przeczytam wszystkie posty tutaj od początku bo jak czytałem wybrane komentarze to wielu osobom pomogło czytanie. Mam nadzieję, że i u mnie coś się zmieni pozdrawiam. Zaczynam czytać od jutra bo niestety dzisiaj obowiązki wzywają.

Mel o pustce po toksycznym związku, jestem uzależniona i na odwyku stąd poczucie pustki, które muszę wypełnić miłością do siebie samej, akceptacją siebie, radością i szczęściem którego ja będę sprawcą a nie ktoś

Zrozumiano
staram się przewartościować to co jest w mojej głowie bo to co było do tej pory zafundowało mi toksyczne związki i jakąś iluzje siebie, innych i  tego co chciałabym czuć i mieć...jak widać efektu to nie dało więc trzeba system wartości zmienić bo jak to zrobię to będę szczęśliwa i na tym fundamencie zbuduję zdrową relację

Nie mam takiego prawa, sam nie chciałbym, żeby moje fotki gdzieś lądowały w necie

Czytam temat temat od 1 str, aktualnie na 30 jestem i bardzo pomaga. Nie wiem za bardzo jak mam niby pracować nad swoim myśleniem. Wszelkie emocje tak czy siak muszą przeze mnie przejść. Widocznie nie ma innego sposobu aniżeli przeczekać, przeboleć, a w międzyczasie inwestować w siebie i otaczać się rodziną i znajomymi. Doskwiera mi samotność, ale jestem pewny, że nic bym teraz z nikim nie dał rady zbudować. A chciałbym wreszcie zapomnieć, nie czuć tego cholerstwa i znaleźć kogoś, z kim mogę zacząć od nowa i miło się zaskoczyć, że nie muszę planować całego dnia pod inną osobę i się martwić codziennie czy nie będzie kłótni.

Pamietam jak on mi mówił ze bez milosci do samego siebie nie można kochać kogos innego. Oraz ze szukam w nim swojego ojca. NIe rozumiałam tego ale teraz juz to widze.
Mimo ze byl wiele lat w terapii  (DDA) i bym dobrze teoretycznie wytrenowany psychologicznie nie umial tego przelozyc na praktyke. Powielil na mnie swoje schematy. Zastanawiam się dlaczego to sie nie udalo on dawno przekroczyl 35 lat ja mam 25 czy mi się uda przewartosciowac swoj wewnetrzny system? Nie chcialabym tylko znac teorii i zyc w swiadomosci ze to wiem ale podswiadomie tak postępuje wg starych schematow tak jak on robił.  Czy jest nadzieja? Mówi sie ze jak czlowiek bardzo chce to może wszystko ale czy to nie bedzie chwilowe?

Dziękuję _v_ Twoje slowa sa dla mnie cenna nauką zostalo mi nauczyc sie wszelkich kontrolnych lampek ostrzegawczych ktore do tej pory w ogole się nie zapalaly a jak sie pojawialy to je ignorowalam nadzieja ze on sie zmieni. Zmienialam sie ja bardziej się starajac dla niego przesuwajac swoje granice. Nie tędy droga.

Spokojne życie bez nerwow i tych  skrajnych emocji jednocześnie mnie do tego ciągnie  szukając 'normalnego' partnera i odpycha bo te zle emocje mnie nakrecaly do tej pory tak funkcjonowałam ale powoli otwieram oczy i widzę więcej.  Wcześniej nawet nie chcialam tegl widziec tylko brnelam w to wszystko co mi szkodzilo a wydawalo mi sie ze mnie uszczesliwia

ciekawe w sumie...

bo mnie nigdy nie pociągały te skrajne emocje. ja bardzo lubię spokój, a wręcz nudę - najbardziej lubiłam te momenty, kiedy po prostu siedzieliśmy w domu i oglądaliśmy filmy popołudniami i wieczorami i nic się więcej nie działo.

te emocje, które były, kłótnie, rozstania, wypompowywały mnie i wcale ich nie chciałam. ja chyba bardziej się uzależniłam od tych spokojnych chwil. np. jak były rozstania, to ja się bardzo cieszyłam jak się nie widzieliśmy i nie spotykaliśmy, bo miałam w końcu upragniony spokój.

Aga, ja podjąłem taktykę małych kroczków. Musiał minąć miesiąc, abym doszedł do wniosku, że nie mogę z tym walczyć i muszę się temu poddać, przetrawić to, a potem usunąć z organizmu.
Dostałem wiadomość od ex, że dziecko ma się lepiej, już są w domu. Czuję ulgę i tym samym ja już urywam kontakt na 100%. Nie będę kłamać, czuję strach przed całkowitym brakiem kontaktu, ale pora wyjść ze strefy komfortu. Mam życie do ogarnięcia. Tymczasem popijam poranną kawę i oglądam https://www.youtube.com/watch?v=rTzBolw … mp;list=WL

btw, Trump nowym prezydentem

Chęci są coraz mniejsze. Zwykle nasz dialog to dosłownie kilka słów, zimno, ale to ja się dostosowałem. Boli, bo traktuje mnie jak kogoś obcego, jakby nigdy nic nas nie łączyło. Myślę, że gdybym nie dał jej tych pieniędzy na leczenie dziecka, to by mnie w ogóle nie informowała o jego stanie.
Kolega mnie zaprosił na sylwestra do Krakowa, a tam akurat moja eks mieszka. Na szczęście miasto duże i szanse matematyczne, że ją spotkam są dość małe
Ostatnio mam dziwne sny, non stop coś o seksie :S

Spokojna głowa ja tam właśnie jem posiłek przed treningowy i oglądam https://www.youtube.com/watch?v=BC8Q7slmEL8

Wiesz, ja po prostu uwielbiałem swój tryb życia przed tym związkiem. Miałem tak to zajebiście poukładane, uczelnia>praca>trening>przygotowanie jedzenia i trzymanie diety. Uwielbiam przerzucać żelastwo, ono nigdy nie kłamie, 100kg to zawsze będzie 100kg Mam marzenie, żeby choć raz stanąć na scenie kulturystycznej i prędzej czy później je spełnię, potem się ożenię i zrobię dzieci Co do ciuchów, to aż tak źle nie jest, kiedyś słyszałem, że fajnie mi się opinają spodnie na tyłku lol. Teraz ważę ze 10kg mniej, więc pora odbudować siebie, fizycznie i psychicznie Chciałbym już wrócić na uczelnię, poczuć znów to młode życie, ostatnio za bardzo "statusiałem" Mam 23 lata, ale to chyba jeszcze nie taki dramat jak pójdę na dzienne.

Litlle to prawda boję się samotności.  Praktycznie od 17 roku życia do 25  nie bylam sama tylko w zwizkach. Teraz jestem sama i na początku bylam przerażona. Powoli akceptuje nowa sytuacje i ucze się ze będąc sama tez moge byc szczęśliwa.  Ze nikt nie jest wyznacznikiem i sprawca mojego szczescia tylko ja sama
Tez chodze na silownie i fitness polecam

Mężu, myślę, że przede wszystkim nie tyle chodzi tu o siłę, ile o pewność siebie. Jeśli Twój nastrój zależy od tego, jak ona Cie traktuje, to pokazujesz, że tej pewności siebie nie masz. Jeśli pokochasz siebie, siebie postawisz na pierwszym miejscu, dając sobie sam poczucie bezpieczeństwa, miłość i wsparcie, nie ma opcji, żeby jakaś kobieta wstrząsnęła tak mocnymi filarami :-)

W parze z pewnością siebie idzie u mężczyzn dominacja. Stąd pewnie thepass mówi o sile. A mi chodzi o takie konkretne podejście, zdecydowanie.

Jeśli umiesz kochać siebie, nie dopuszczać do tego, by czyjeś zdanie, postepowanie trafiało w Ciebie, naprawdę jesteś wygrany :-)

Zobaczcie sobie ten tekst i profil: https://m.facebook.com/story.php?story_ … 0331031410

Ja wywaliłem z fejsa, tel, jedyne co mam to zdjęcia na dysku internetowym, który otwieram raz na kilka lat, więc nic mi nie grozi
Świeżo po siłowni jestem i czuję się coraz lepiej. W pracy git, jutro idę na piwko ze starym znajomym, pojutrze kino ze znajomą. Boże, tyle ludu porzuciłem, że aż szok. Teraz buduję stare kontakty.

Zamówiłem sobie książkę "V poziom" Volanta, zamierzam wycisnąć z tej książki siódme poty

Aj7, odzywaj się. Aga, jak tam?
Autre, Girl i sówka, to już pytam z grzeczności, bo silne z Was babki i wiem, że jest git

Ludzie byłam 3 godziny u fryzjera jestem złotołowłosa
Mam ochotę chodzić ze swoją bujną grzywą po mieście i wszystkim się chwalic
Czasem o nim myslę, ale nie tak obsesyjnie, staram się wypłukiwać wszystkie toksyny jakie we mnie wpoił a myśli o nim szybko odrzucać.

Ja właśnie zrobiłem największą głupote jaką mogłem zrobić pod wpływem emocji, wyłamałem sie i napisałem do niej smsa że tęsknie i chciałbym żeby do mnie przyjechała w weekend.

Naprawde jestem głupi.

Aj7 ty chyba chcesz, zebym ja wsiadla w samolot i z UK przyleciala, zeby skopac ci tylek?!

Aj7
z wrażenia to i ja się wypowiem...
Ależ wy macie toksyczna relację OMG.  Bijesz na głowę Agę, _v_  i kogo tam jeszcze..??

Ja powiem tak. Po ptokach...

Żeby nie było, czytałem i na własne oczy widziałem, że czasami po rozstaniach pary do siebie wracają i są szczęśliwi, ALE to osoba, która porzuciła powinna się starać o powrót, nie na odwrót, Reszta to już przemiana obu stron i zaczęcie relacji od nowa. Oczywiście moja wiedza jest teoretyczna, ale jestem w stanie w to uwierzyć. Jeśli pieprzę głupoty, to gadać.

Tzn?

Mężu

Szczerze? nie mam pojęcia, zaskoczyła mnie totalnie tym smsem, tak jak wcześniej tutaj napisałem, smsa wysłałem pod wpływem emocjii gdzie wiedziałem że odpowiedź będzie ' spadaj ' albo jej brak.

Naprawde nie wiem, z jednej strony sie oczywiście ucieszyłem, z drugiej strony zapaliła mi sie czerwona lampka, ale jak to? tak po 2 miesiacach nagle 'ok jesli chcesz to przyjade' , nawet nie moge z nią pociągnąć tej rozmowy dalej, bo mi cholerny telefon do kibla wpadł

A nie pomyslales resztkami rozsądku kolego ze to znak od losu ten telefon???

Mel i ja to chyba jedna dusza w dwoch cialach, no bez jaj ;D magia!

A wracajac do tematu... kolego, ale sie wpakowales znowu...