Chłodne rozstania-podejście drugie, jak obudzić w sobie siłę. - Netkobiety.pl

Girl, postaram się. Nie mogę się poddać przecież. Kto się zajmie tym malenstwem? Jakiś to będzie... Tylko chciałabym się poskładać już do kupy . Cieszę się  że jesteście

Dziękuję dziewczyny. Miłego dnia wam wszystkim życzę. Jestem dzisiaj jakaś taka jeszcze bardziej bez mocy. A dzisiaj Halloween ;p poprzebierane dzieciaki będą biegaly i pukaly po mieszkaniach. Jeszcze niedawno ja tak biegalam hehe

Zakochana, ja Ci kiedyś napisałam, że wszystko to, co masz za sobą, co przeżyłaś, wpłynie na Ciebie i uczyni Cię silniejszą osobą. Zobaczysz, wszystko, co się dzieje w życiu, jest po coś. Jest dla Ciebie dobre, nawet jeśli tego tymczasowo nie widzimy, bo mamy w sobie uczucia i jesteśmy przywiązani do pewnych osób. Zaufaj tej myśli a będzie Ci lepiej. Pomyśl, że to ma sens. Widzisz, nam jako osobom trzecim czasem łatwiej zobaczyć pewne rzeczy, bo nie patrzymy przez pryzmat emocji. Popatrz ile osób tu mówiło Ci, że to dzieciak, że masz więcej dojrzałości od niego. Ty tylko opisywałaś kolejne zachowania. Po gorszym okresie następuje lepszy. Nie poddawaj się, dasz radę :*

A jak reszta się trzyma?

Przyszły_mezu naprawdę nie rozumiem czemu dajesz sie jej tak wykorzystywać.  Urwij kontakt z nią. Nie utrzymuj jej. Skoro ma pieniądze na drogie sukienki to na chleb tez pewnie ma.  Pamietaj tez ze mimo szczerych uczuć do jej dziecka to nie jest Twoje dziecko. Nie mozesz brac za nie odpowiedzialności. Ona nie chce związku z Tobą.  Chcesz byc traktowany jak kolo zapasowe w razie problemow finansowych?  Niech sama sobie radzi, ma rodziców niech oni jej pomoga. Rozstanie i bycie samotna matka to jej wybór.  To nie powinno Cie juz obchodzic. Poki co jestes krowa dojna na pieniadze. Przepraszam ze tak dosadnie. Ale powinieneś to wiedzieć i sie ogarnac

zakochana, to sa toksyczne zachowania.

takich ludzi rajcuje sama Twoja aktywnosc i nie ma znaczenia czy mu napiszesz "kocham cie" czy "spierdal**". Dla nich to to samo - Ty reagujesz - nie wazne jak - oni się cieszą.

Przyszły mężu, oświeć mnie, proszę, bo nie kumam. Jest sobie kobieta,która ma bogatą rodzinę, dobrze zarabia tu w Polsce (zakładam, że coś około średniej krajowej) i ma na utrzymaniu dziecko. I teraz z własnej woli decyduje się rozstać ze swoim facetem, który miesiąc w miesiąc też coś tam dokłada od siebie. Podkreślam: to jest jej decyzja. To jest kobieta dorosła, wie na co się decyduje i na co wydaje pieniądze. I jej facet,nie dość, że ma złamane serce i odcięto go od przysposobionego syna, to jeszcze sam z siebie jej pomaga finansowo. Człowieku, czyś Ty oszalał? Przez nią płaczesz, szukasz na siłę zajęć, żeby nie rozpamiętywać a ona sobie sukienki kupuje? Oczywiście, szlachetne jest to, co robisz, ale wiesz co? Ona i tak tego nie doceni. Ona już ma Cię gdzieś i uważa za frajera, którego ma na każde zawołanie. Nie chciała Cię, to odetnij ją od pieniędzy. Nie jesteś prawdziwym ojcem małego, żeby płacić na niego alimenty. Pytanie: gdzie jest ojciec i jakie ma stosunki z matką i małym? I jakie ma zobowiązania?  Ale to tak na marginesie.

Dziewczyny dobrze Ci radzą. Jeśli juz musisz, to kupuj gotowe produkty dla małego. Jednak gdybyś się od niej odseparował, to byłoby lepiej dla Ciebie. Popatrz, to, co robisz, to nadal przywiązanie do niej, nadal zachowanie wzajemnych zależności. Co to Ci daje? Na pewno czujesz się lepiej. A gdybym Ci powiedziała, że będzie Ci lepiej, oczywiście w perspektywie długofalowej, gdy podziekujesz jej za znajomość i się odetniesz? Może wtedy paradoksalnie zyskasz w jej oczach,bo póki co wie, że jak zagra, tak będziesz tańczył. Przemyśl to, proszę. Przynajmniej tyle.

Zakochana, a musisz odpisywać? Napisz grzecznie, że prosisz o kontakt tylko w sprawie dziecka i dziękuję. I dobrze, że masz tego psychologa, bo priorytet na teraz to osiągnąć taki stan, żeby te wiadomości nie burzyly Twojego spokoju i nie zmieniały nastroju. I tak, to jest toksyczne, że facet Cię skrzywdził a Ty nadal do niego ciągniesz jak pszczoła do miodu. Co on Ci daje? Ale tak serio. Przypomnij sobie tego faceta,który chciał z Tobą zerwać i pomyśl czy za takim tęsknisz? Bo taki właśnie jest teraz dla Ciebie. Lepiej tu nie będzie. Lepiej może być z Tobą, ale nie z wami. I tego Ci życzę - poukładania siebie :-)

Witajcie !
Przyszły mężu Autre dobrze napisała,szlachetne jest to co robisz tylko ja mam wrażenie,że ona zwyczajnie Cie wykorzystuje. Nieźle się ustawiła,kase od Ciebie ma,może liczyć na Ciebie w kwestiach związanych z małym a ona może kupować kiecki dla innych facetow No powiem Ci brawo ona
Jeżeli czujesz potrzebę bycia dobry dla małego to kup ciuszek czy zabawkę ale nie dawaj kasy.
Zakochana po co mu odpisujesz? Po co marnujesz czas i energię na myślenie o nim i o niej? Są razem takiego dokonał wyboru.
Masz szkole,mała to warte skupienia. Dasz rade tylko go odetnij!

no cóż, dla mnie pytanie "jak tam?" nie jest pytaniem o dziecko

ale nie jest moim celem buntowanie Cię.

psycholog pomoże - mam nadzieję, żę trafisz na ogarniętego człowieka

trzymaj się, dziewczyno

jakby co, to zawsze możesz do mnie pisać maile

Autre, sówko, macie kompletną rację oczywiście. Wiecie, u mnie to ma chyba głębsze podłoże. Cały czas winię się za to, że poroniła 2 razy, chociaż kiedy chciałem pomóc, to rzucała we mnie rzeczami i kazała wypierd*lać z domu... Heh, ona nie odzywa się do rodziny, bo są ze sobą skłóceni poprzez nasze rozstanie, Oni mnie całkowicie zaakceptowali, bo byłem mega kontrastem dla biologicznego ojca synka. Ten z kolei jest także obcokrajowcem, lecz krwi słowiańskiej, z tego co wiem, to dał sobie spokój. Kiedy odkrył, że jego była jest ze mną stalkował nas i zastraszał. Koniec, już żadnych pieniędzy nie dam. Chciałem coś kupić małemu, ale nie znam ich adresu i raczej ona chce, żeby tak pozostało. Zostały u mnie jakieś jej ciuchy, buty, kosmetyki, ale raczej je komuś rozdam, bo wszystko jest sporo warte. Dziękuję Wam, że jesteście tutaj i mogę zawsze liczyć na "liścia w twarz".

nie pisac,nie kontaktowac, nie odpowiadac na zadne proby kontaktu

nie grozić policja,tylko w końcu to zgłosić (ja idę zglosic nekanie jutro)

to nie ma az tak wielkiego znaczenia. jak jeszcze raz przyjdzie do Ciebie, a Ty bedziesz w domu od razu wzywaj policje - mow ze sie boisz.

ja juz kilka razy policje wzywalam, bo mnie nachodzil - jak nie chcialam z nim rozmawiać, albo przyjac prezentow, to mnie zaczynal straszyć i wyzywac - na srodku ulicy. ulatnial sie jak smród z gaci kiedy tylko lapalam za tel.
mimo tego i tak wzywalam policje nawet jak tchorz uciekal. każdy z policjantow mi radzil, zebym od razu szla na posterunek i zglosila nekanie. myslalam, ze psychol odpusci jak znajdzie nowa ofiare, ale ostatnio sie przekonalam, ze nic z tego.

trzeba zgłaszac za kazdym razem i tyle.

dzwon i sie nie przejmuj niczym
najtrudniej przelamac wstyd i strach - pierwszy raz tez sie balam

wlasciwie to przez pierwszych kilka jego wizyt nie dzwoniłam na policje - sądziłam, ze odpusci...

u mnie minęło juz 5 miesiecy

dobrze Cie rozumiem. ja tez jeszcze sie nie potrafie calkiem odciac od tego i wkurzam sie tez na to, ze daje sie wkurzac jemu

ale sie nie dam.
Ty tez sie nie dawaj

agnieszka, zapamiętaj sobie jedno:

ON NIE ZROZUMIE

przykro mi,ale on nigdy nie zrozumie. a Ty stracisz zycie na proby zrobienia wszystkiego, zeby zrozumial.

ja, mimo tego ze moj psychol mnie nadal meczy, robie swoje mimo stalkingu żyję tak, jakby go nie bylo korzystam z życia, robię to co.sprawia mi przyjemnosc i bardzo rzadko mysle o psycholu.

na etapie rozglądania sie bylam trzy miesiace temu nawet wchodzilam tylnym wejściem do budynku - znam ten ból.

ale podjelam decyzje, ze nie dam sie zagonic w kozi róg. ja chce żyć. a nie chować się po kątach.

wspolczuje Ci z calego serca.
aczkolwiek pewnie nigdy do konca nie zrozumiem jak sie kobieta wtedy czuje... bo ja, mimo uzaleznienia,dzielnie stawialam mu czolo. nie dawalam sobie wmowic poczucia winy, nie dalam zniszczyć swojego poczucia wartosci, nie pozwalałam wybierac sobie przyjaciół i wyraznie mowilam mu, ze chce np. pobyc sama czy ze nie zapraszam go na noc.

duzo czasu niestety mi zajelo zrozumienie ze najlepsza metoda walki jest brak walki.
gdybym nie wyszla z tego zaklętego kregu, to moglabym jeszcze walczyc całymi latami. tak jsk mucha w pajęczynie - im mocniej sie szamocze, tym mocniej oblepia ją sieć.

no i ta glupia nadzieja, ze skoro ja dotrzymuje slowa w związku, to i on w koncu zacznie.
i wtedy mnie olsnilo: trzeba umiec odpuscic. cos co wydaje sie przegrana na pierwszy rzut oka jest tak naprawdę zwyciestwem.

agnieszka, ci wszyscy psychopaci korzystaja z tej samej ksiazki z tekstami.

moj mowil dokładnie to samo - slowo w słowo.
ze on musi wiedziec czy go kocham czy nie. a jak odpowiem, to da mi spokoj.

TO WIERUTNA BZDURA

psychopata żywi sie nasza uwaga,naszymi emocjami - niezaleznie od tego czy .jest to milosc czy nienawisc. jedyny sposob na psychofaga to odciecie go od pozywienia - jakiegokolwiek.

a na poprawe humoru polecam Ci bloga, ktorego odkrylam kilka dni temu
wyszukaj w necie: manufaktura radości.
warto poczytac i przyswoic

tak właśnie jest
dlatego tak wazna jest zasada "zero kontaktu"

agnieszka, są - uwierz mi

przecwiczyłam setki obietnic - ani jedna nie została dotrzymana - to były dosłownie SETKI obietnic - po każdej kłótni.
I NIC SIĘ NIE ZMIENIAŁO

a nawet było gorzej, bo każde przesunięcie moich granic sprawiało, że pozwalał sobie na więcej.
też miałam taki moment rok temu, że uwierzyłam w jego zmianę - to było pod koniec lipca.
Podobno poszedł wtedy do psychologa, chodził na terapię.
Uwierzyłam do tego stopnia, ze w sierpniu pojechałam z nim na wakacje.

Z tych wakacji musiałam uciekać po kilku dniach, bo bałam się, że mi zrobi krzywdę podczas ostrej kłótni. A najpierw pół nocy spędziłam na dworze, w burzy i lejącym strumieniami deszczu, bo bałam się wrócić do domku, a wstydziłam się pojść po pomoc...
rano się spakowałam i poszłam na pks.
On szedł za mną przez całą drogę, przez całą wieś - i wyzywał mnie - głośno, tak że wszyscy słyszeli, wyzywał mnie i czekał ze mną aż przyjechał PKS i do niego wsiadłam.
Ludzie nie reagowali, choć słyszeli i widzieli, że płaczę.
To powinien być koniec, ale po powrocie znowu mnie przepraszał, płakał, obiecywał i znowu dałam się nabrać - jak debilka.

wytrzymałam jeszcze kilka miesięcy ciągłych kłótni, wyzywania mnie i kolejnych zdrad. aż do końca maja. powiedziałam sobie, ze to koniec. I teraz jestem konsekwentna.
Nigdy więcej już tego kuta*a w moim życiu. NIGDY.

Wczoraj eks zostawiła chyba ze 6 nieodebranych połączeń i wiadomości ze zdziwieniem: "Usunąłeś mnie z fejsbuka?". Wiecie, co grałem twardziela, ale i tak oboje wiemy, że częściowo naprawdę nie chcę zobaczyć jej zdjęć z kimś nowym... Kontakty zerwane, czuję się dziwnie, ale mam nadzieję, że mi przejdzie. Jestem na siebie wściekły, że tak się uzależniłem od JEDNEJ kropli w morzu! Przecież świat jest tak duży, jest tyle rzeczy do robienia, tyle ciekawych innych ludzi. Postanowiłem wrócić do rodzinnego miasta i pomieszkać trochę i rodziny. Wróciłem na starą siłownię, ah te znajome "mordy" i ich podśmiechujki w stylu "ziom, wyglądasz jak laska" Nie ma co tracić czasu na rozpamiętywanie panie i panowie, ja zamierzam odłożyć więcej kasy, zdać ten pieprzony chiński w marcu i lecę na studia! Tam jeszcze znajdę swoją drugą połówkę, po tym związku włączył mi się dziwny fetysz na azjatki...

Aga, za mało czasu minęło, żeby się zmienił i naprawdę to przemyślał. Wydaje mi się, że teraz kieruje nim żądza posiadania a ofiara wymyka mu się z rąk, stawia na swoim. Wiesz co? Dotarło do niego to, że może Cię stracić i traci, ale to wszystko. Zobaczysz, że po powrocie będzie krótki miesiąc miodowy i powrót do starych schematów. Naprawdę nie tego teraz potrzebujesz. Popatrz jak daleko już jesteś. Jak długą przeszłaś drogę od tej Agi, która zaczęła tu pisać. Radzisz sobie, pracujesz nad sobą. I co, znów chcesz w centrum ustawić jego i jego potrzeby? Bo uwierz mi, że tak będzie, gdy do siebie wrocicie, na nowo sprawi, że mu zaufasz choć trochę. Wtedy on wykorzystując to przywiązanie, zrobi z Tobą co chce.

Zresztą, mam taki dobry sposób, gdy się łamię i Tobie też polecam. Przypomnij sobie jak było między wami, jak wyglądała wasza codzienność i pomyśl czy tego teraz chcesz. Co wtedy czulas? Czulas się szanowana, potrzebna czy zbędna i dopominajaca się o swoje? I co, nadal chcesz z nim być? Nie lepiej dać szansę komuś innemu, kiedy będziesz na to gotowa? Decyzja zawsze należy do Ciebie.

Kiedy już wydaje mi sie że wychodze na prostą, zaraz do głowy przychodzi jakaś myśl, jakieś wspomnienie, nokautuje mnie i znów jestem na samym początku.. ja już nie mam sił na to, wahania nastroju jak na karuzeli, walcze sam ze sobą, sam juz nie wiem co zrobić  by to piekło sie skończyło, zrobiłbym wszystko by zapomnieć, zależy mi bardziej na tym niż na niej. Brak sił.

I mam i nie mam, dziwnie to nazwać, potrafie z nią pisać normalnie żeby nagle ucieła temat i napisała ' nie pisz do mnie nigdy więcej ' !
Dowiedziałem sie od żony kuzyna która notabene jest jej przyjaciółką że chodzi przygnębiona i zastanawia sie nad tym czy zrobiła dobrze, pomyślałem sobie porusze z nią ten temat, zapytam co jest grane, czemu chodzi przygnębiona itd, usłyszałem 'spieprzaj!'

Walcze ze sobą i z tym zasranym telefonem,nie chce z nią rozmawiać bo mnie to niszczy, a z drugiej strony brak kontaktu z nią niszczy mnie jeszcze bardziej, to jest tak silne że nie wiem.. numeru nie mam po co usuwać skoro znam na pamięć, zablokować nie mam po co bo w każdej chwili moge odblokować 2 przyciskami, przecież nie bede jej prosił żeby zmieniła nr telefonu, czuje sie jak uzależniony.

W dodatku czuje że nie mam wsparcia nigdzie, przyjaciele, rodzina.. jak z nimi rozmawiam czuje sie jakbym rozmawiał z obcymi ludźmi, nie licząc ostatniego wyjścia w weekend nie mam ochoty nigdzie łazić, praca - dom - sen, zaczyna mnie to tak męczyć, w głowie milion myśli na sekunde.

Co jest w tym wszystkim najgorsze? Poczucie mojej wartości spadło poniżej zera, skoro robiłem wszystko co mogłem, starałem sie jak mogłem, idealny nie jestem ale robiłem wszystko co w mojej mocy, a ona.. zresztą nie tylko ona tylko każda mi bliska osoba która pojawiła sie w moim życiu nie potrafiła tego docenić, może ze mną jest coś nie tak?

Chyba już więcej nie będe was tutaj zadręczał moimi problemami bo to podchodzi pod jakąś depresje chyba.

Na dodatek cały listopad w pracy czekają mnie nocne zmiany w pracy, najpiękniejszy okres od rozstania czyli noc bo wtedy śpie, będe na nogach i myśle myśle myśle.

To my z little takie groźne jesteśmy? oj, nieprawda
Wiecie co jest fajne? To, że oboje jesteście na tym samym etapie Nie cieszę się z waszego nieszczęścia, tylko uważam, że sami dla siebie jesteście świetną grupą wsparcia, dlatego nie za bardzo chcę sie mieszać w to, co piszecie

Mężu, Ty się dobrze pytasz i zdroworozsądkowo: jakie szanse? U niej już ich nie masz i zastanów się czy jest sens o nie prosić. Wiem, że to taki głupi okres, bo wracają słodkie chwile, wspomnienia, ale to też jest do przeżycia. Masz prawo ja usunąć z fb a ona nie ma prawa robić Ci wyrzutów. Bo i o co? Ty ją nie zasypujesz sześć razy pod rząd pytaniem dlaczego chciała rozstania z Tobą. I wiem, że chciałbys usłyszeć, że skoro dzwoni, pisze, to jej zależy. Nie sądzisz, że ona już miała swoją szansę i dawałeś jej ją nawet wtedy, gdy zdecydowała o rozstaniu? Ile możesz sie tak płaszczyć? Jesteś fajnym facetem a robisz z siebie popychadło. Rozumiem Cie, bo Twoja filozofia jest mi bliska - pomagać, być, wspierać. Kto Cie pozna od tej strony emocjonalnej, że jesteś czuły, empatyczny - może to wykorzystać. Myslisz, że dlaczego eks wchodzi Ci na uczucia i Ci sie zwierza? Bo chce utrzymać Cię w friendzone, żebyś był taką kumpelą, gdy najlepsza przyjaciółka ma jej dość i nakarmił jej potrzebę zainteresowania. Dlatego nie akceptuje tego, że próbujesz mieć własne życie, usuwać ją z fb itd. Powiem Ci tyle, a mam dośc dobry węch, ona by sie dobrze zrozumiała z eks Agi. Przed Tobą niezła batalia, ale poradzisz sobie Jeśli miałabym Ci coś doradzić, spróbuj zerwac kontakt. Metodą małych kroczków, najpierw na weekend, potem coraz dłużej.

Aj7, te wahania są najgorsze. Człowiek jest wściekły na samego siebie, bo nie wiesz kiedy będzie dołek i nie znasz siebie na tyle, by to uprzedzić. Jesteś zbyt podatny na wspomnienia na tym etapie. Czemu walczysz sam ze sobą? Nie walcz To najgorsze, co może byc, bo wypierasz emocje, nie chcesz sie im poddawać, robisz coś wbrew sobie. Potrzebujesz płakac, płacz. Śmiać się, śmiej się. Rób cokolwiek, tylko bądź w tym dla siebie. Nie walcz, nie myśl, że mógłbys zrobić inaczej, że powinieneś, że już musisz. Nie ograniczaj siebie Uwierz mi na słowo, że lepiej jest, gdy nie walczysz. Gdy zalewasz sie łzami albo bijesz pięściami poduszkę. Dajesz upust złości, smutkowi. Tylko wtedy uwalniasz sie od tych emocji, bólu, żalu, gniewu. I gwarantuję Ci (masz na to moje słowo), że z czasem będzie tych emocji mniej i zaczniesz się wyciszać. I to będzie ten moment, gdy będzie lepiej. Gdy będziesz w stanie realnie oszacować jak ten związek wyglądał, co było źle i co było do zmiany. Po co wyciągasz od kogoś info na jej temat? Przecież to uderza w Ciebie, bo boli jeszcze bardziej.

Aj7, Ty jesteś uzależniony od niej. Nastepnym razem jak będzie Cię kusiło, pomysl o niej jak o dawce narkotyku. Powstrzymasz się wiedząc, że to nie jest dobre dla Ciebie? Co Ci daje ten kontakt? Przecież nie jesteś przez nią kochany. Zamiast do niej pisać zrób coś dla siebie.  Jedna osoba nie wyznacza poczucia wartości, bo gdyby tak było, pomysl ilu ludzi dziś na świecie się rozstało i teraz czują się jak śmieci. MUSISZ zmienić myslenie o sobie. Jesteś pelnym poświecenia człowiekiem, którzy potrafi kochać, tylko trafia na niewłasciwe kobiety. Nie jesteś sam, piszesz o braku docenienia i zobacz, mam za soba dwa związki i w kazdym z nich to ktoś mnie zostawiał, nie ja. A jakoś nie myślę, że jestem do niczego. Po prostu nie było nam po drodze, różniłyśmy się i tyle, tak się zdarza. Co nie znaczy, że wkrótce nie trafisz na kogoś, kto będzie dla Ciebie akurat Ale najpierw kwestia myślenia. Przykładowo, Ty mówisz o nocach w pracy, czasie na myślenie, braku odpoczynku a ja myślę: wow, całe dnie wolne na odpoczynek, rozwijanie się i sen i jeszcze w nocy praca, gdy jest spokojnie. Widzisz? Pisz, pisz jak najwięcej. Przecież po to jestesmy, żebyś się wypisał, powiedział co Ci siedzi w środku a nie to tłumił i potem np. wybuchał na współpracowników albo zalewał się łzami w najmniej spodziewanym momencie.

Wyświetla Wam się czasami na górze taka reklama z "Travel Mates", a na banerze taka azjatka? Dżizas, laska mi przypomina eks Pora zainstalować Ad-Blocka

Dokładnie, The best is yet to come

Chwila, moment. Zapomniales kolego dodac, ze przyjdzie Girl i tez na was suchej nitki nie zostawi! Panowie, no ja was prosze! Wy sami siebie krzywdzicie, ciagniecie siebie na dno. Ile razy mam wam jeszcze powtorzyc, ze macie walczyc o siebie?!

Ops, trio już w całości
Cholera, w życiu nie sądziłem, że to ludzie tutaj mogą tak wspierać i pomagać. Zaoszczędziłem dobre kilkaset złotych, bo już poważnie myślałem o psychologu, a wasza pomoc bezcenna. Ja już opadłem na dno i pora się odbić. Mam nadzieję, ze Aj7 też. Girl ma rację, pora walczyć o siebie. Tak żeby za kilka lat jak zobaczą nas nasi eks, to im oczy wypadną z żalu ale przede wszystkim zrobić to dla siebie.

Aga, psycholog na pewno wie, co robi. Widocznie to wszystko ma glebsze podloze...

Przyszly Mezu, no ja mysle! Ze sie w koncu zabierzesz za siebie jak ja bylam w takim stanie, jak ty, to tez mnie nikt nie glaskal. Nawet moja matka chrzestna byla wobec mnie surowa i mowila, ze trace energie i czas na mysli o ex a to do niczego nie prowadzi. Bo w tym wlasnie czasie ty mozesz zrobic cos dobrego dla siebie. Podniesc sie, stanac na nogi i isc dalej, zaopiekowac sie soba, myslec o sobie, swoich potrzebach, pragnieniach. Musisz byc egoista! W dobrym tego slowa znaczeniu. Nie mozna sie zatracic dla kogos. Jesli to nie wyszlo, to znaczy, ze czeka na ciebie gdzies cos lepszego.

U mnie dobrze i dlatego przestałem się udzielać w wątku. Dalej Was podczytuję szybko się przywiązuję do ludzi i jestem ciekaw rozwoju sytuacji, sprawdzam czy mogę wesprzeć, zwłaszcza Camaro i Chicago - w końcu mamy całkiem podobne historie. Bywają dni, że już w ogóle nie myślę o ex. W końcu kontakt ucięty, a wszystko co mogłem przeanalizować, już przeanalizowałem. Po wszystkim mam czyste sumienie i uważam, że byłem dobrym partnerem, nie mam wyrzutów sumienia. Po prostu trafiłem na dziewczynę, której się znudziło, zabrakło emocji, chciała czegoś nowego. A jeśli jej czegoś brakowało to nie potrafiła tego zakomunikować i wolała zdradzić. Niech ona się męczy z sumieniem albo - jak zapewne się stało - ma to wszystko gdzieś. Ja już też to mam za sobą i poszedłem do przodu. Świat jest zbyt piękny, by martwić się złamanym serduszkiem.

Jeśli więc wam smutno i uważacie, że rozpad waszych związków to koniec wszelkich wspaniałości, posłuchajcie:
https://www.youtube.com/watch?v=yq4uCWtQE24

I cieszcie możliwością życia, realizowania własnych pasji, odkrywania nowych miejsc, poznawania ludzi.

Miłego dnia!

Miałem to samo, ale w krótszym czasie. Taki superkoncentrat. Te krętactwa, kłamstwa, manipulacje... ale jak facet się w tym połapie, to wciąż ten sam tekst - nie kochasz mnie, nie ufasz mi... Żenada!!!
Olać to i żyć dalej!