Chłodne rozstania-podejście drugie, jak obudzić w sobie siłę. - Netkobiety.pl

Heh, no nie miałem pomysły na ksywkę, nie chciałem uzywać domyślnego nicku, bo wolę pozostać anonimowy pisząc o tak prywatnej sferze, a że byłem wtedy zaręczony to why not? Bardzo mi pomagacie, dziękuję Wam. Nie cierpię tego, że tak się szala obróciła i to ja jestem teraz tym emocjonalnie uzależnionym, ale jakoś z tego wybrnę. Mam przyjaciół, więc kiedy jest wolne od pracy to jadę do rodzinnego miasta. Nie chcę po prostu skończyć jak te osoby, które leczą się z kogoś nawet kilka lat. Mam plany na studia w Chinach - to powinno zdecydowanie pomóc. Chociaż po wczorajszych korkach, to czeka mnie sporroo roboty To forum/LUDZIE naprawdę pomaga.

Przyszły mężu, to, że kobieta potrzebuje iść do psychologa, nie znaczy jeszcze, że poprzez niego chce się zmienić i pracuje nad sobą. Psycholog to tylko godzina dziennie a gros roboty,przez resztę czasu, robi się samemu :-) I nie, nie jest cudem,nie jest ideałem. Są jeszcze takie,które są ładne, inteligentne i dobrze zarabiają. Ale jeśli nie pozwolisz odejść tej Twojej mentalnie, nie możesz ich poznać :-)

Kilka lat?! Kiedyś w tym temacie przeczytałam, że zdaniem jakiejś psycholog jest to półtora roku, tak około, ale wiadomo, wszystko zależy od relacji, okoliczności zakończenia związku i innych składowych. Myślę, że nawet to półtora roku, gdy się sobie nie pomaga, to i tak dużo czasu.

Doris, a po co Ty za każdym razem mu tlumaczysz dlaczego? Raz powiedz a potem zamiast powiedzieć spier..., odsyłaj do źródła ;-) Albo nie podejmuj tematu i milcz, gdy widzisz, że się do Ciebie nie odzywa.

Kochani, kierunek na siebie i innych, nie na eks. Nie wspomagajcie go energetycznie. Wyobraźcie sobie, że każda negatywna myśl, każda związana z nim i żalem jak było cudownie, oddala was od szczęścia, zrozumienia siebie i spotkania kogoś, kto obdarzy was miłością. Zająć sobie czas, śmiać się jak najwięcej i dbać o siebie i otoczenie :-) Buziaki przesyłam :-*
Ja dziś wreszcie dorwałam "Sekretne zycie drzew" i też planuję zatonąć w lekturze :-)

Hej wszystkim
Jestem po drugiej wizycie u psychologa, plan działania opracowany także czeka mnie praca nad sobą. Dużo źródła toksycznych związków siedzi w moim dzieciństwie i relacji z rodzicami. Mimo braku patologii w rodzinie są braki w miłości co przerzuca się na moją samoocenę i schematy co do toksycznych związków. Niestety to nfz więc nie będe miała regularnych wizyt mimo to jestem wdzięczna, że w ogóle się dostałam
List od niego spaliłam, patrzyłam jak jego obietnice poprawy kurczą się pod wpływem ognia jakaś odmiana wooodo nikomu nie zaszkodzi
Pozdrawiam Was

To tez ci przejdzie. Ciezko moze w to uwierzyc, ale przestaniesz w koncu to rozkminiac. Tylko musisz walczyc z tym. Nie mozna sie poddawac.

Jesli to ma ci pomoc, to idz. Ale uwierz mi, tobie sie zdaje, ze lepiej juz nie bedzie. A bedzie. Tez tak myslalam, ze juz nic nie bedzie dobrze, ale w koncu do mnie dotarlo, ze to ode mnie zalezy, czy zaczne znowu zyc, czy sie pograze jeszcze bardziej.
Nigdy nie czulam sie lepiej niz teraz

Witajcie kochani!
Ja miałam wczoraj gorszy dzień ale porozmawiałam sobie ze sobą,przetłumaczyłam co i jak i jest dobrze
Aj7 nie myśl o tym,że ona jest z innym i ktoś inny ją przytula bo się tym zadręczysz. Nie jesteście razem,nie będziecie razem niech każde z Was żyje swoim życiem. Życz jej szczęścia,nie chowaj urazy i idź dajej.
Ja od dziś siłownia i ćwiczenia,wiem że gdzieś czeka na mnie ten mój książę może na siłce
Każdemu z nas jest cieżko bo ciagle"rany w nas żywe" ale bedzie dobrze i wszyscy będziemy jeszcze bardzo szczęśliwi,bardzo w to wierze!!!

Aj7, Przyszły mężu, nie walczcie z tym, co macie w głowach. To naturalny proces. Ona, ona i ona. Gadajcie tu o tym do woli, mówcie bliskim, przyjaciołom, jeśli chcecie (w sumie nie wiem jak to działa u mężczyzn: wy też macie potrzebę zwierzeń?:-)) aż do znudzenia. Po pewnym czasie, około miesiąca max, jak sądzę, minie wam ta potrzeba. Będziecie czuli, że już dość tematu i ile można o tym rozmawiać. Wtedy etap pod górkę: rozkminy. Jak, dlaczego, co ja zrobiłem, dlaczego ona to zrobiła i takie tam różne. To będzie najtrudniejsze, bo musicie to uczciwie i szczerze przejść. Nie da się inaczej. Kiedy będzie wam się zdawało, że przed wami tylko prosta droga, nagle bum! I dołek. Wszyscy tu chyba to mamy :-) Ale potem już tylko cud, miód i orzeszki,obiecuję :-)
Jedna wskazówka: obserwujcie siebie. Jeśli wpadacie w dół, to w jakich okolicznościach? Kiedy możecie to zastosować i czym? Jak sprawiać sobie przyjemność? Jak tworzyć dobre wspomnienia?  Weźcie to pod uwagę, proszę. Jeśli czegoś nie chcecie robić, nie róbcie. I nie zamykajcie się. Wychodzcie do ludzi. Nawet jak zagadacie panią ze sklepu, będzie dobrze. Już jest ten moment radości :-)
Co to wam da? Mega siłę. Na końcu staje się, patrzy za siebie i podziwia drogę za sobą, pełną dołków i zwątpienia. Masz świadomość, że sobie radzisz. Ponadto wiarę w siebie: jeśli to przeszedłeś i było ciężko, dasz radę z innymi rzeczami. Znajomość siebie - wiesz co sprawia Ci przyjemność a co przykrość, umiesz dbać o siebie :-) I pewnie jeszcze wiele innych korzyści.
Potraficie sobie z tym poradzić, ja to wiem :-)

Autre, to wszystko juz stosuję i to bardzo cenne porady, ale co ja do jasnej mam zrobić w ten poniedziałek nie wiem czy mam na tyle silną psychę, aby zachować się jakby nigdy nic kiedy ona mnie odwiedzi. Co jak skończymy w objęciach, a potem i tak nic z tego nie będzie - to będzie dopiero deprecha

Boże ja jak o niej marzę, ale powściągnę się i będę po prostu miły. Mam taki scenariusz, aby tylko na "zegnaj" powiedzieć jej, że jest piękna i dać jej całusa w czoło, ale chyba się powstrzymam.

Przyszły mężu, będzie krótko i po wojskowemu :
Przytulenie krótkie,max 5 sekund dozwolone. Całus w policzek dozwolony. Słowo ' dziękuję ' dozwolone.

Komplementy, całowanie w inne miejsca,tulenie na misia i wtulanie się w nią bardziej poufale, zarliwe podziękowania i robienie sobie nadziei, obietnice niedozwolone.

Wykonać, zrozumiano?  :-D

Przyszly mężu Ty się tam rozkleisz jeżeli tylko bedziesz miał okazje tzn jeżeli ona Ci pozwoli.
Tulić,całować ? W Pupę ją jeszcze pocałuj i zamerdaj ogonkiem jak Pani karzę. Kurcze wybacz,że trochę dobitnie ale gdzie Twoja duma?

Masz ode mnie z liścia za takie głupie pomysły!
Pisz,gadaj nam tu,pomożemy,wstrząśniemy jak bedzie trzeba

Haha, dzięki. Teraz torba spakowana, muza w uszach jest idę na siłkę! Pozdrawiam.

Hej kochani!
Ja też wczoraj na fitnessie się wyszalałam było super! Zdrowy wycisk a pózniej lodzik z przyjaciółką to cudowny wieczór
Przyszły_mężu super,że jest ta siłka,ogladasz filmiki pomagające przejść przez "traumę " po rozstaniu.
Jak dziś wasze samopoczucia ? U mnie dobrze,zaraz rozdział Magii przeczytam
Miłego dnia!

Autre, ten filmik trafia w sedno. Ja miałem taką sytuację, że moja była już po 2-3 miesiącach szantażowała mnie emocjonalnie, chciała popełnić samobójstwo, bo zwlekałem ze ślubem. Ja wtedy nie chciałem się żenić, bo było między nami źle, było za wcześnie i mieliśmy trudną sytuację finansową. Dobry kontent Ja akurat dzisiaj odmalowuję mieszkanie, bo zaraz przeprowadzka, a trzeba jakoś depozyt odzyskać Pozdrawiam

Fajnie zapowiada się ta książka, dzięki za polecenie - dodaję do swojej listy "do przeczytania"!

a ja ostatnio nie wiem co mam wam napisać...
Czytam od czasu do czasu wasze wpisy i nasuwaja mi sie pytania w glowie na ktore nie mam odpowiedzi. W ostatnim tygodniu bylem dziwnie spokojny. Moze nie jak maly potok, ale tez nie jak rwaca rzeka. Chyba nauczyłem się z tym żyć. Pogodziłem się z sytuacją, straciłem nadzieje, dopuszczam brak tej osoby w moim życiu etc. Wiem że ona podjeła decyzje i wygląda na to że nie bede w stanie jej zmienić. Mimo wszystko zaprząta moja uwage myśl jakie kroki mogę jeszcze wykonać. I wiem że napiszecie że nie warto, ona wybrała, ona ma Cię gdzieś... i prawdopodobnie macie racje. Tylko powiem wam że właśnie w ciągu ostatnich dni zdałem sobie sprawe dzieki wpisom agnieszki że ja jestem poki co w sytuacji jak jej ex chlopak. Z ta roznica ze nie stosowałem przemocy.  I jak ja mam was wspierac, jak wam radzic? Samego mnie ciekawi jak reagujecie jako kobiety na takie listy milosne? - widze ze jednak was to rusza. Ze powoduje szybsze bicie serca. Sam chce zaczać do niej pisać ale w bardziej neutralnym tonie zeby nie naciskac. Może powinnienem odpuścic, wycofać sie.. ale z drugiej strony znam ja bardzo dobrze. Zarowno ona i ja jestesmy upartymi ludzmi. Widze ze postawila sobie klatke pt. "moja decyzja" i nie chce z niej wyjsc. A uczucia do mnie siedza w niej nadal. 2,5 miesiaca po rozstaniu nie placze sie nad zwiazkiem, nad moim ciepierniem czy cyzmkolwiek..
Myslalem nawet zeby podjechac do jej mamy, ktora barzdo mnie lubila i z nia porozmawaiac, ale bron Boze nie mieszac w cala sytuacje. Moze ona cos wie, moze bedzie w stanie mi pomoc?

Chicago, jakbym czytał o swojej sytuacjii..

Dzisiaj mam totalny zjazd, najgorszy czas w tygodniu który nazywa sie weekend -  spędzilibysmy go razem, zapewne z uśmiechem na twarzy w takiej pogodzie pojechali do kina albo gdzieś wyszli, sam juz nie wiem co robić, brak kontaktu z nią totalnie mnie rozbraja, oddałbym wszystko za choćby zamienione z nią słowo..

Aj7, nie łam się. Ja dzisiaj sprzątając znalazłem "nasze" obrączki, których nigdy nie było nam dane użyć. Trzeba podnieść głowę i pracować nad sobą.

A nie da się po prostu zostawić tego za sobą bez analizowania w kółko tego samego i pójścia do przodu?
Bo mam wrażenie że to jest w tym momencie robienie 1 kroku w przód,  długo dluuuuugo nic, 2 w tyl i zmiana nogi.
Emocjonalnie można rozbijać świat na atomy jeśli ktoś ma na to siły ale wam potrzeba wiecej działania a mniej myślenia.

Starajcie się zobojetniec wobec ex i rozstania a wyjdzie to wielu na lepsze niż zastanawianie się co jeszcze mogłem zrobić, czy ona żałuje, czy jeszcze ją lubię czy może nienawidzę.
Stop myśleniu o byłych.
Stop cofaniu się do tego co było między wami.
Nic to nie pomoże i nawet nie próbujcie sie tłumaczyć tym ze unikniecie jakichs bledow w przyszlosci dzięki temu.
To czysty masochizm i pewna forma sprawienia sobie przyjemnosci takie roztkliwianie sie nad soba w nieskonczonosc.
Szok już minął, złość minęła co więcej można zrobić?
Pytania jakie należy sobie teraz zacząć zadawać  to "jakim człowiekiem jestem teraz a jakim byłem przed związkiem z X" , "co mogę zrobić DLA INNYCH (co wszechświat zwróci mi kiedys z nawiązką )",  "jak moge poprawic relacje z innymi ktore zaniedbalem".....
Żyje się tu i teraz, i to nie pusty slogan ale słowa które powinny wam się wyświetlać neonami przy każdym otwarciu powiek.

To tyle ode mnie.
Żyję cudownym pełnym sensu i wspaniałych ludzi życiem zupełnie od niedawna a wszystko dzięki temu, że zrobilam gruntowny porzadek w swojej glowie, wybaczyłam mojemu ex, pożegnałam go i zamknęłam za sobą drzwi.
Widzę nową drogę aż po horyzont

Mel,masz rację. Dziękuję za Twoje słowa. Jeśli o mnie chodzi, po prostu staram się przerobić wszystko, co do mnie przychodzi. Czy są to pozytywne myśli, czy negatywne, czy górka, czy dołek - nie chcę niczego przegapić. Nie chcę odpychać tych myśli od siebie, ale nie po to, by się w nich babrać, upajać cierpieniem. Po to, żeby je rozłożyć na części pierwsze, wyłapać emocje, jakie im towarzyszą a przez to lepiej zrozumieć siebie i wiedzieć co najpierw przepracować.

Dobrze robię czy źle - nie wiem. Słucham siebie. Jeśli mam zły nastrój, to go mam i tyle. Jeśli jest mi smutno, to zazwyczaj na chwilę, póki nie dojdę dlaczego tak jest i nie powiem sobie: chodź, może pójdziemy na dwór albo zrobimy coś produktywnego? Mam wrażenie, że ten hurra optymizm był dobry i on jest we mnie, bo taka jestem, ale to nie powód, żeby udawać sama przed sobą i przed wami. Jeśli nie jest cudownie, po prostu mówię o tym. Nie zawsze jest radośnie, choć widzę, że częściej niż kiedyś.

Nie wiem czy zauważyłaś, że nie myślę co robi moja eks, co czuje. Nie mam na to wpływu. Zamiast tego mówię o moich uczuciach, moim świecie i moich myślach. Różnica jest? ;-)

Mała sówka ma rację. Ja coraz więcej czytam i oglądam o związkach i psychologii. Powoli leczę się z tego, że to mogła być ta jedyna. To dość wyjątkowa osoba na swój sposób, ale bardziej z wyglądu niż charakteru. Takie rzeczy widzi się po czasie. Teraz chodzę na basen, siłownię uczę się i rozwijam, jak pomyślę ile przez ten toksyczny związek straciłem to się za głwowę chwytam. Gdybym miał szansę wrócić do eks, to tylko pod jednym warunkiem: nie z litości bądz samotności, ale żeby chciała to budować tak mocno jak ja i mieć związek oparty na zaufaniu i szacunku. A tymczasem wracam do Coach Corey Wayne bo kolo jest mega

Miałem na myśli, iż dochodzę powoli do wniosku, że może to nie ta "jedyna". Takie coś mogę stwierdzić kiedy będę mieć 70 lat, i będzie mnie dalej kochać ktoś kochać i szanować - wtedy stwierdzę, że to "ona".

Hahaha Girl
dziękuję za uznanie,  staram się kobieto, staram. Dla ciebie również :*

Little
Szczerze się cieszę z twego szczęścia i..... zazdroszczę ci męża i calowania! 
Ja się na razie tulam do poduszki  i to musi wystarczyć

Autre
Rozumiem cię kochana i twój sposób na siebie ale wiesz czasem kiedy widzę że wracasz do tych dolujacych emocji zupełnie niepotrzebnie chciałabym ci pomóc.
Złapać cie w pół, odwrócić do gory nogami i wytrzepać je z kieszeni raz na zawsze

Hej Doris wiem...wiem, że tak jest.
Co u Ciebie ? Dajesz radę ?

Bo oni mają tak to w głowie zaprogramowane, parę miłych słówek obietnica poprawy, wszystko powiedzą co chcemy usłyszeć...aby wrócić i znowu nas mieszać z błotem

Co do Zakochanej, nie jest wcale tak łatwo pogodzić macierzyństwo, naukę i rozstanie z eks, ale najlepiej niech ona sama się wypowie, gdy tu zajrzy.

Ostatnio ciężko u mnie. Problemy dnia codziennego a poza tym, w ostatni weekend dowiedziałam się więcej niż chciałam o aktualnym życiu eks. Nie ma w nim ani jednej myśli o mnie, nie ma refleksji nad tym, co było. Po prostu nie ma mnie. Spokojnie, nie kontaktowałam się z nią, wspólna koleżanka pytała jak sobie radzę i przy okazji nadmieniła, że dziwi ją zachowanie eks. Wiecie, po rozstaniu miałam w sobie power, bo jako optymistka miałam nadzieję, że wróci. Przemysli, ogarnie się. Ukladałam sobie niby wszystko w głowie, prowadziłam własne życie, ale naprawdę wierzyłam. Ostatnie wiadomości mnie ścięły i teraz wiem, że to moment żałoby. Muszę zrozumieć, że zostałam sama. Powinnam rozpaczać i w gorszych momentach tak robię, bo jednak szkoda mi tych wspólnych chwil. Staram się na tym nie skupiać. Wczoraj wracałam z pracy i dopuszczalam do siebie rozum, który mówił mi jasno, że nie potrzeba mi takiej niepewności, nieprzespanej nocy, zmartwienia,gdy nikomu nie zależy, by mnie upewnić co do swoich uczuć. Szczerze mówiąc, na myśl o związku aktualnie mi słabo. Owszem, chciałabym, by ktoś był przy mnie, ale za bardzo się boję, że znów odstawi na boczny tor, skrzywdzi, oleje. Za to dużo we mnie wdzięczności. Za to, że ten związek się skończył i wiem to na pewno. Za to, że nie za kilka lat, tylko teraz. I naprawdę za wiele rzeczy jeszcze, które widzę, a nie będę wymieniać, bo napisałabym tu epopeję ;-)

Kochani, jeśli Bóg drzwi zamyka, to otwiera okno, jak mawiał ks. Twardowski. Uwierzcie w to. To, co nas spotyka, nie dzieje się bez przyczyny. Czy ten związek was czegoś nauczył? Nawet jeśli to była bolesna lekcja, to na pewno tak. Skąd wiecie czy z czasem nie byłoby gorzej? Mówić, deklarować można wszystko, nawet pokazywać to początkowo. W którymś momencie jednak człowiek się zdradza. Prawda wychodzi na wierzch. To wszystko jest po coś. Po to, byśmy byli mądrzejsi kolejnym razem, po to, by poznać siebie i ludzi. Po to, by wiedzieć na kogo można liczyć. Po to, by znać wartość swojej własnej siły. I tak do kupy to złożywszy, wszystkie te lekcje są piękne :-) Bo prowadzą do znajomości siebie. Jedynej osoby, z którą będziecie zawsze. Nie polegajcie na innych. Oni kiedyś odchodzą. Bądźcie, wspierajcie, ale otoczcie też opieką siebie. Przede wszystkim siebie. Wiecie gdzie leży granicą między egoizmu a miłością do siebie? Ania Witowska poradziła mi gdzieś z miesiąc temu tak: jeśli masz wątpliwości czy to nie egoizm, spytaj co wybralaby osoba kochająca siebie, chcąca dla siebie dobrze. I to działa. Jeśli kochasz siebie, wsłuchujesz się w siebie, decydujesz z czym Ci dobrze. Tak jak bierzemy pod uwagę czyjeś uczucia, tak ktoś powinien wziąć nasze. My na to zaslugujemy. Nie jesteśmy gorsi. Nie jesteśmy gorszego gatunku. Wprost przeciwnie. Chcecie porównania? To jak nieoszlifowany diament. Większość ludzi bierze je za zwykle kamienie i tak traktuje. Stąd nasze nieudane związki, przyjaźnie i inne relacje. Tylko nieliczni, wytrawni obserwatorzy i dojrzali ludzie dostrzegą ten blask, tę niezwykłość. Takich szukajcie :-) Macie w sobie ogromną moc czynienia dobra, otwarcia na innych. Jesteście dobrymi ludźmi, wartymi miłości. Nie róbcie jednak że znalezienia partnera celu życia. Stawiajcie na przyjaźń, rodzinę,  na siebie. Cieszcie się tym, za jak wiele rzeczy, wydarzeń jesteście wdzięczni :-) A właściwie ludzie sami was znajdą :-)

Powiem wam coś, żeby to nie była pusta gadka. Odkąd widzę, że racjonalnie to rozstanie było dla mnie dobre, czuję jak mój szacunek do siebie rośnie. Ja go nie zgubilam. Wiedziałam czego chcę, ale w chwili, gdy zrezygnowałam z siebie i się podporządkowałam dając jeszcze więcej, ten maluch we mnie, o którego powinnam dbać, schował się głębiej, bo czuł, że mi przeszkadza. Teraz odnajduję ten kontakt. Nie jest to łatwe, bo mam tendencję do zapominania o sobie. Gdy mi źle i zaczynam myśleć, że nikogo już nie znajdę, nikt mnie nie odkryje, prostuję to słowami, że kolejna to dopiero doceni takie serce i tyle uwagi :-) Myślcie dobrze o sobie. Chciałabym każdego was teraz usciskać,bo jesteście cudowni. A druga sprawa, sparafrazuję ks. Twardowskiego i powiem, że gdy odchodzi od nas ktoś, czy to przez rozstanie czy śmierć, dostajemy kogoś nowego albo umacniaja się relacje z innymi,którzy w tym życiu już są. To moja autorska hipoteza, ale u mnie się sprawdza :-) Nie będzie łatwo, ale pomyślcie o tym szczycie,na który się wszyscy wspinamy. Potem to dopiero będą widoki :-)
Buziaki dla was :-*
Piszcie, proszę, co tam,bo temat nam umiera.

autre ciesze sie ze tak sobie radzisz to jasna sprawa ze wczesniej czy pozniej dowiedziałabys sie i tak i tak dajesz rade mysle ze to dobrze ze jestes w takim a nie innym punkcie moze gdybys nie miala tyle czasu moze bys gorzej uniosla to.

U mnie ciagle smsy choc dzisiaj mam cisze ale manipulacja jest okropna potem pisze ze on nie wie co pisal , potem ze to byly głupoty i tak wkółko skoro osoba kocha to po co takie cos ja już na takie cos nie mam siły dosłownie , mam faze lekką poddania , napisalam mu ze to mi pokazuje tylko ze nie zrozumial i nie zmienia nic ale to do jego oceny juz a nie mojej, nie chce tlumaczyc juz mowic duzo czasu i cierpiwosci poswiecalam po prostu nie potrafie juz walczyc i nawet nie wiem jak sie z tym juz czuje

Doris proponuję zablokować numer - spokój gwarantowany. Oni tak mają, że ciągle piszą smsy a Ty ilekroć byś nie pisała, że nie chcesz kontaktu oni tego nie przyjmują do wiadomości... a Tobie przyszły_mezu całkowicie urwać kontakt z ex.
Autre mam nadzieję, że szybko się pozbierasz zobacz ile już osiągnełaś i jak świetnie się trzymasz dając innym przykład
Little ciesze się, że Twoja nowa znajomość kwitnie miło się Ciebie czyta jest nadzieja, że i my kiedyś będziemy się tutaj dzielić radością

Aj7 dobrze, że masz świadomość idealizacji ex. To nasza podświadomość chce nas oszukać i podsyła nam obrazy dobrych chwil z ex. To jaką chciałeś ją widzieć ale jak dobrze się zastanowisz, wiesz, że nie było idealnie prawda ? Staraj się ucinać szybko myśli o niej, miesiąc to swieży czas jeszcze. MAsz prawo do takich emocji. Poddawaj się im ale nie nie za długo. Zauważysz, że z upływającym czasem jest coraz lepiej.

To ja po kolei:
Little, kochana, cieszę się, że tak Ci się układa :-) Trzymam kciuki, żeby było tylko lepiej. Ale... czy to nie jest plasterek? Albo oderwanie myśli od emocji, od ułożenia sobie wszystkiego po rozstaniu? Może źle to widzę, przepraszam Cię, bo nie mam nic złego na myśli. Mi nie musisz odpowiadać, tylko pomyśl. Jeśli nie, to korzystaj, całuj i chwil nie żałuj :-* ;-)

Doris, tak, dobrze, że to się teraz stało. Dlatego pisałam, że wszystko jest po coś. I gdy ostatnio myślałam, że może jednak się zejdziemy jeszcze kiedyś, to mam zimny prysznic :-) A co do Ciebie, możesz zablokować numer, ale zamiast tego spróbuj do niego nie pisać. Obojętnie co napisze, po co to czytasz? Niech naprodukuje 10 wiadomości,które bez czytania skasujesz. A będziesz miała satysfakcję, że opierasz się jego manipulacji :-)

Aga, kobieto, z Tobą jest coraz lepiej! Poczytaj sobie dla rozrywki siebie, gdy tu przyszłaś. Brzmisz o niebo dojrzalej i pewniej :-) Dajesz radę, dumna jestem z Ciebie i wdzięczna za Twój sukces dzień po dniu :-)

Chłopaki, co to ma być? Little dobrze prawi - oltarzyk i na kolana. Jakie było wasze życie przed eks? Jak macie pasje? Kiedy im poswieciliscie czas? Co zrobiliście, żeby rozwinąć siebie psychicznie, fizycznie? Już do roboty i nie myśleć o eks! :-)

W weekend przeczytałam ciekawą myśl,  w sumie pytanie: czy umowilabys się z samą sobą na randkę? Gdybyś teraz siebie widziała, z tym wyglądem, jaki masz, gdy się wyszykujesz na randkę i z tym w głowie, co masz. To jak, umówilibyście się? :-) Nie pytam czy chcecie, czy jesteście na to gotowi. Pytam czy czujecie się na tyle atrakcyjni, wartosciowi, że wiecie, iż ktoś spedzilby ten czas z wami? I jakąkolwiek będzie odpowiedź, to dlaczego właśnie taka? :-)

Autre to miedzy innymi dzięki Tobie   Zapamiętałam na zawsze Twój tekst z jabłkami. Pisałaś wtedy, że jak przewartościuję swój system w głowie, poznam siebie, pokocham siebie, zacznę siebie doceniać to wszystko się ułoży a faceci będą sypać się jak jabłka z drzewa. A ja mając świadomość tego co dla mnie jest dobre a co złe wybiore te jabłko które chce a wszystkie inne złe odrzuce. Głęboko w to wierzę, że tak będe potrafiła bo pakując się w toksyczne związki nie mam takiej umiejętności zgadzam sie na bylejakość byle ktoś był. Ale wszystko przede mną - nauczę się
Chodzę do psychologa i jakoś małymi krokami wychodzę z toksycznego bagna z Waszą pomocą Jestem wdzięczna, że was mam
Dziś 19 dzień z Magią ale ten czas leci !