Chłodne rozstania-podejście drugie, jak obudzić w sobie siłę. - Netkobiety.pl

Jako, że mój wątek się już nie rozwija, to powiem, że od około 2 tygodni jestem sam...
Mam plany wrócić na studia, tym razem w Chinach, do tej pory uczyła mnie moja eks, ale ogarnąłem sobie korki. Wróciłem na siłownię (1,5 roku przerwy - sic!). Niestety poza kilkominutowymi chwilami, gdzie czuję się lepiej, to nadal depresja... W pracy się wku*wiam, bo muszę pracować z ludźmi. Utknąłem co najmniej do nowego roku w tym zatrutym mieście. Muszę opuścić obecne mieszkanie, bo samemu go nie utrzymam i jazda do małej kawalerki, która wygląda jak więzienie... Ciężko uwierzyć, że jeszcze 3 miesiące temu jak byliśmy razem w jej rodzinnym kraju, to robiliśmy papiery do ślubu Czasami się do mnie odzywa, ale po mojej dzisiejszej salwie żalu, tęsknoty i miłości  na fejsie, w wiadomości do niej chyba się już do mnie nie odezwie...

Little dokladnie tak. Z czasem będzie coraz lepiej. Doris na pewno się trzyma
A Ty jak tam ?
U mnie 10 dzień z magią

Jak to jest że po takim rozstaniu ani nie chce się żyć ani umierać? .. totalna pustka.

Aga pewnie,że bedzie! Musisz tylko ścisle przestrzegać odwyku!
Grill oni zawsze uderzają w najmniej odpowiednim momencie..
Aj7 mozesz tak lezec i umrzeć,Kurcze ja wiem że nie jest lekko ale do cholery weź odpowiedzialność za to co sie stało,wina zawsze jest po obu stronach,nie obwiniaj siebie ani jej tylko Was. Ona nie jest święta krowa zeby jej teraz ołtarz wybudować..
Przypomnij sobie zle momenty nie te dobre tylko te zle i na nich sie skupiaj i zacznij coś ze soba robic,bo tak to Ty sie długo nie podniesiesz i bedziesz wył do księżyca.
Wybacz,że tak brutalnie ale głaskanie nie przynosi efektu.
Jak reszta naszej Ekipy? Camaro? Chicago? Kamil? O dziewczyny jestem spokojna bo dają rade :*
U mnie dobrze! Chociaz wczoraj wieczorem miałam chwile refleksji,żeby mna nie zawładnęła poszłam spac i dzis jest juz dobrze! Najważniejsze to obserwować siebie !

Chicago ale czytając Ciebie widzę postęp,coś zaczynasz robic chociaz żeby było lepiej a to juz sukces! Przepracuj to,obserwuj siebie i zobaczysz że bedzie dobrze. Głowa do gory! Pisz tu jest łatwiej.

A ja tak czytam nową Beatę i nawiązując do wypowiedzi Chicago, przyjęłam jej słowa,którymi walczyła z prokrastynacją: są rzeczy do zrobienia. Tylko albo aż tyle :-) Nieważne czy Ci się chce, czy nie, pewne rzeczy trzeba zrobić. Może właśnie kogoś zmobilizowałam do porządków :-P

Chicago, Little ma rację. Brzmisz bardziej dojrzale i fajnie czytac Ciebie takiego rozsądnego. A wieczorem co lubisz robić? Może film, książka, pasje? :-)

Little, wiesz co mnie zastanawia? Tak o tym myślę skąd wy znacie siebie na tyle, by chronić się, gdy następuje dołek? Co wtedy robicie? I na jakim etapie? Gdy ten podły humor się zaczyna czy gdy już wdepnęliście trochę w to bagienko? Czy ochrona przed tymi gorszymi chwilami nie będzie ucieczką przed emocjami? Tak się teraz nad tym zastanawiam :-) 

U mnie dobrze, lepiej. Dziękuję, że pomogliście mi się podnieść :-) Wychodzę z tego dołka i żalu. Sama sobie źle robię, bo próbuję zrozumieć niezrozumiałe i czas tracę i spalam się, ale myślę, że to załatwią stosowne afirmacje.

Girl, podziękuj sobie :-) Pan wyczuł Twoją siłę i próbuje Cię zdominować. Nie zauważył tylko, że już się nie dasz, bo jesteś sama dla siebie najważniejsza :-)  Nie zwracaj na niego uwagi, w końcu kiedyś zrozumie,że nie jest tak wspaniały,  żebyś nadal na niego leciała. I kuruj się. Nie sądziłam, że przenoszę zarazki na Wyspy :-P

Aj7, teraz masz najgorszy okres,ale to mija. Zobaczysz, za półtora roku nawet nie będziesz myślał o swojej byłej :-) Wykorzystaj ten czas. Złość się,płacz,nadrabiaj zaległości. Będzie lepiej,nie martw się :-)

Aga, i jak Ci idzie z magią? :-)

A na marginesie, przeczytałam i polecam: http://segritta.pl/rozstania-wcale-nie-sa-zle/

Decyzja o ostatecznym rozstaniu? No jasne, bo wtedy będzie mógł być tym biednym misiem, któremu wszyscy współczują i którego trzeba pocieszyć ;-) Stara psychofagowa zagrywka :-)

Dobrze, że wychodzisz na prostą :-*

Autre ja wiem jakie rzeczy mogą wywołać takie dołki ale czasem nie mam ma nie wpływu. Zaraz zmienia mi sie nastawienie,wszystko poddaje watpliwości,tracę wiare,ogolnie staje sie na nie,emocje jakie mi towarzysza są nie wypieram ich bo tego sie zrobic nie da tylko teraz w odpowiednim momencie to juz umiem odciąć a nie trwać w tym stanie dniami czy tygodniami. Obserwuje siebie,uczę sie siebie codziennie. Nie blokuje emocji tylko nie pozwalam im soba zawładnąć. Mam nadzieje,że Ci to wyjaśniłam.

Mel jestem wdzięczna, że poleciłaś mi Magię - dziękuję
Jeszcze często mam dołki ale mam nadzieję, że z czasem będzie ich mniej. W końcu jestem na odwyku od toksycznej relacji i nikt nie mówił, że będzie łatwo. Wręcz przeciwnie to długa droga i czeka mnie dużo pracy nad sobą.
Dzięki Wam uciekam do przodu

Też to przerabiałam...zagroź że dzwonisz po policję, powiedz mu że sobie nie życzysz, albo olewaj udawaj, że go nie ma.

Ej, Doris, nikt nie mówił, że będzie łatwo, ale będzie warto Dasz radę, no kto jak nie Ty, jesienna panno? (Sorry, trafiło mi to Twoje zdjęcie do serca ) Najważniejsze to być konsekwentną. Wyobrażam sobie jak ci ciężko. My tu wszyscy raczej unikamy realnych kontaktów z eks, a popatrz co on Ci zrobił - w ogóle nie pozwolił Ci na odpoczynek od siebie ładując się pod Twoje okna. Przekuj ten żal i smutek na złość. Silna bądź i nie łam się. A jak będzie źle, pisz śmiało. Po to tu jesteśmy Jak się czujesz? I komu masz ufać, jeśli nie sobie? W Tobie jest ta moc do zmiany i szczęścia.

Wreszcie swój człowiek w tych internetowych przepastnych odmętach <3 a Ty wiesz co ja właśnie robię? Oglądam "Hotel Transylwania". Widziałes juz? Nie, serio, ja się nie zgrywam, lubię bajki Romanse mi teraz nie pomagają, dramatów nie lubię a horrory są blee, to co mam oglądać? Nadrabiam zaległości

Dobrze, że wypełniasz te wieczory, żeby nie myśleć za dużo. Przyznaję, że pytałam o to, bo zastanawiam się sama jak sobie pomóc. Nie chodzi o to, że nie umiem wymyślić co robić, ale pytanie: kiedy? Czy wtedy, gdy zaczynam czuć niepokój, bo cos mi się przypomina czy raczej wtedy pójść za emocjami i zobaczyć którędy pójdą i gdzie mnie zaprowadzą?

I jeszcze sobie myślę, ale tak juz na całkiem inny temat, że jednak jest w tym coś, że ludzie wytwarzają wibracje oparte na pewnych częstotliwościach i zgodnie z tymi częstotliwościami dobierają się w pary, przyciagaja partnera. Tak to jest, że widzicie jak kumpel zakochuje sie w jakiejś pannie a wy do niego: "stary, serio? Ona nawet nie jest ładna". A dla niego to ósmy cud świata. Podobne wibracje. I tak samo w mniej sympatycznym przypadku: słyszycie za scianą jak sąsiad leje sąsiadkę. Cóż, oni też się przyciągnęli. Czyli jednak kolejny krok to żmudna praca nad sobą, podniesieniem poziomu tych wibracji, miłości do samej siebie, żeby udoskonalić siebie, otoczyć innymi ludźmi, innymi emocjami i, może ewentualnie, przyciągnąć kogoś o podobnych wibracjach Tego życzę wam i sobie

Buziaki, lecę oglądać :*

Jestem pod wrażeniem waszego podejśćia..

#Autre  półtora roku... ? jakaś masakra

Nie znam Twojego przypadku ale mam pytanie do Ciebie, to Ty zakończyłaś swój związek?

Jestem ciekawy co czuje kobieta która kończy związek.. chociaż doczytałem że Twój używał wobec Ciebie przemocy to mimo wszystko jestem ciekawy, czy tęsknią, czy żalują swojej decyzjii. itd

Ja zakończyłam związek.  Oczywiście,  ze że tęsknię i myślę co by bylo gbyby potoczyło się inaczej tzn. Nie poszarpal mnie tak brutalnie. Czy żałuję decyzji ? Nie dojrzalam jeszcze do takiej odpowiedzi.  Ale wierze ze kiedys sobie podziękuję za taką a nie inną decyzje. U mnie ciągle toczy sie walka między rozsądkiem  który krzyczy uciekaj jak najdalej a sercem ktore chce wrocic i ma nadzieje, ze on sie zmieni. Dzieki pomocy dziewczyn z forum ktore stopniowo budzily mnie ze snu o (nie)idealnym partnerze powoli zaczynam wychodzic z uzalezniajacej relacji. 3 lata temu tez zakonczylam wieloletni zwiazek i patrzac z perspektywy czasu nie żałuję tej decyzji.  Wiec jest nadzieja grunt to wyciągać wnioski z tych doswiadczen i pracowac nad soba zeby w przyszłości ich nie powielać.

Girl  haha :*
Twój ex to przypadek specyficzny. Trochę mi się  z nim kojarzy ten tekst z marnego podrywu: "Zapamiętaj moje imię maleńka bo dziś w nocy będziesz je krzyczeć!" 

Aj7
Myślę że każdy kto porzucil tęskni predzej czy pozniej, moze zaluje trochę .... ale czy to istotne co oni czuja?? ważne jest  żeby nie dac się omotać wrażeniu ze można jeszcze coś ratować. Każdy z nas w tamtym czasie zrobił wszystko ze swej strony co było w jego realnej mocy by zatrzymać partnera.
Czas pokazał że nic to nie dalo. Tak mialo byc i trzeba to przyjac do wiadomosci.
Nikogo i niczego za wszelką cenę nie utrzymam przy sobie jeśli nie jest mi dany od losu na zawsze. Zresztą nawet bym nie chciała.
A życie w pojedynkę też potrafi być satysfakcjonujące tylko trzeba chciec odkryć siebie i przestać oglądać się wstecz.

Doris
Trzymaj się tam mocno!  Jesteś twarda i wiem że się nie dasz

Mel, hahaha! W jego snach taka sytuacja moze miec tylko miejsce, bo ja nie chce miec z nim nigdy wiecej do czynienia!
Autre ale masz racje, po co o nim myslec wiecej, niz na to zasluguje... i wlasnie po to on to zrobil, zebym ja myslala. Kij z nim!!!!
Bycie porzuconym, a zostawienie kogos, to dwie rozne sytuacje a jednak to boli tak samo. Stad nasza ekipa tutaj, prawda?
Ciesze sie, ze was mam

Troche dziwne podejscie z tymi dwoma miesiacami. To ja bym musiala sie dobijac do mojego ex, bo przeszlo mi po ponad pol roku.
Nie ma na to reguly. Choc ja uwazam, ze raczej schodzi to dluzej, niz krocej. Bo jedynym lekarstwem jest czas, a to zazwyczaj troche schodzi...

Apropo rytuału little już awansowałaś na "Szamankę"
U mnie 6 miesiecy związku z przerwami jednodniowe rozstania i powroty, także jest nadzieja na szybsze wyzdrowienie
Ale mi to zawsze jakoś dłużej schodzi..jutro wizyta u psychologa trzymajcie kciuki bo zaczynam walkę o siebie i o to, żeby nie powielać schematów i toksycznych związków

Mel <3 jestes mega madra, niesamowita kobieta. Twoj przyszly mezczyzna, to szczesciarz! Uwielbiam cie kobieto, jestes niezwykla.
Wy wszyscy jestescie!

Dostałam awizo. Okazuje się na poczcie, że to list od niego. Czytam..czytam..i czuje, że pękam. Pokazuje list koleżance i wspólnie dochodzimy do wniosku, że napisał to co chciałabym usłyszeć. Nie wspomniał tam nic co zrobił, nie napisał dlaczego odeszłam, nie nazwał tego, jakby nie rozumiał co zrobił. Pisał o poprawie, że przejrzał na oczy, że będzie czekał i cytaty o miłości...Więc kolejna manipulacja z jego strony. Co o tym myślicie ?
Zaczynałam się przyzwyczajać do pustki i znowu mam chwilowy spadek. Poszłam na siłownię wypocić te emocje. Jestem wdzięczna za miejsce parkingowe i że bez szwanku wyjechałam a było ciężko. Zatrzymałam się na chwilę bo musiałam przetrwić ten list. Poleciały łzy. Znowu walka. Ogarnęłam się - wygrał rozsądek. Stojąc na swiatłach wycierając oczy z łez, popatrzyłam na auto obok a tam jakiś chłopak patrzy mi prosto w oczy, mimo smutku uśmiechnęłam się a on odwzajemnił uśmiech. Za to też jestem wdzięczna za ten serdeczny uśmiech obcego człowieka.

Aga
jestem z ciebie dumna
Jesteś bardzo silna nawet mimo łez, które jeszcze nie raz się pojawią.  Pozwól sobie na te emocje . Łzy mają moc oczyszczania duszy z wszelkiej  złej energii która w nas zalega i robią potrzebne porządki w jej zakamarkach.
Rozsądek u ciebie zwycięża i bardzo dobrze że zaczynasz otwierać szeroko oczy na tego człowieka.  Tak, oczywiście że to manipulacja w czystej postaci. Dobrze że sama to dostrzegasz.

Praktykuj wdzięczność a za chwilę zobaczysz jak wiele dobrych i życzliwych ludzi jest dookoła ciebie i jak bardzo mały i nie ważny stał się ex.

_v_ też tak myślę, bo on ciągle mówi to samo w smsach, listach ten sam śpiew. Mel, Doris i wszyscy dziękuje Wam za wsparcie. Po wypłakaniu się, spojrzeniu trzeźwo na sytuację jest mi lżej Ten list już nie robi na mnie żadnego wrażenia, nie wywołuje silnych emocji. Dzięki Wam.
Tenko cieszę się, że już jesteś po tym koszmarnym etapie

Chodziło mi o to czy jest to manipulacja bo czasem mam wrażenie że sama sobie wkręcam i nad interpretuje i już nie wiem czy to faktycznie psychol czy sobie dopowiadam. Ale..tak to psychofag...Girl coś może w tym być...i wielką księgę cytatów i magicznych słówek..:D

Limit szans został wyczerpany. Dzięki Wam za wsparcie jesteście świetnym centrum interwencji kryzysowej
Dobrej nocy wszystkim

Aga no chyba już dziewczyny powiedziały wszystko,manipulacja taka ostatnia deska ratunku. Te ich magiczne przemiany są tylko na chwile a pózniej znowu to samo...

Girl, hehe, na to nie wpadlam, ale mozesz miec rację

powiem Wam, ze "moj", mimo ze ma nowa ofiarę i jego zwiazek kwitnie, nadal pisze do mnie o miłości, ze zrobi wszystko, zeby ze mna byc.

to jest obrzydliwe... jak można cos takiego robic swojej partnerce?? bleeee

Słuchaj, wiem że to będzie trudne, ale nie pisz do niej. Widzisz, że ma Cię gdzieś. Jeśli się kogoś kocha, to się tej osoby nie ignoruje. Czytałam Twój temat, więc znam Twoją historię i naprawdę,dla siebie samego odpuść. Teraz może Ci się wydawać, że ludzie nic nie wiedzą o Tobie,o niej, ale dla nas tu to kolejny przypadek,w którym decyzja o rozstaniu zapadła. My też prosiliśmy,błagaliśmy, mieliśmy nadzieje na powrót, ale zobacz, sytuacje są różne a jakoś nikt nie wraca, nie przeprasza,nie układa związku na nowo. Dlatego, że jest ten szacunek do siebie. Ktoś Cię porzucił i wiem, że to trudne. Najtrudniejsze przed Tobą niestety, bo musisz zabić tę nadzieję w sobie,że Twoja kobieta wróci. Wbrew temu, co myślisz, ona nie była ideałem. Nie tylko ona jedna jest na świecie. Doświadczenie uczy mnie, że najjaśniejsze i największe gwiazdy to te,które nie trzymają się ściśle nieboskłonu, więc może spróbuj dostrzec tych, którzy świecą mniej wyraźnie? To jest też czas dla Ciebie, żeby odpowiedzieć sobie na pytanie, już po pewnym czasie, gdy oswoisz się że statusem singla dlaczego tak się stało. Jakie błędy popełniła ona a jakie Ty? Czego brakowało w tym związku? Odpowiednie myśli same się nasuną. Nie mówię Ci, że będzie łatwo, bo nie będzie. Jeśli przejrzałeś ten temat, to wiesz, że i my, i ludzie przed nami mieli dobre i złe chwile. Mimo to, podnosimy się i idziemy dalej. Ciągle do przodu, walcząc z tym,co mamy w głowie i emocjami podpowiadającymi, że to już koniec, nic dobrego więcej nie będzie, wręcz można kłaść się do trumny, bo już życie się skończyło. Nieprawda! :-) Dopiero teraz masz czas na odkrycie siebie. Nie namawiam do narcyzmu, chyba mamy jednak w sobie jakąś zdrową granicę, ale do pracy nad sobą, by osiągnąć taki stan,że będziesz tak kochał siebie,że intuicyjnie nie będziesz pozwalał na krzywdzenie siebie. Rozumiesz? To, co kiedyś ktoś mógł Ci zrobić lub powiedzieć i nie obchodziło Cię to, teraz będziesz wyczuwał lepiej sygnały, że to nie jest osoba dla Ciebie. Albo jest fałszywa, albo nie wiem jaka, ale bedziesz  wyraźniej widział jej zachowanie. Do tego dąż. Bo kobiet możesz mieć jeszcze w życiu multum a ze sobą jesteś 24/24. Powodzenia i pisz jak się czujesz :-)

Jeżeli dotyczy to normalnego związku to tak racja...ale jeżeli chodzi o toksyczny zwiazek to nie ma takiego czegos jak zmiana, kolejna szansa...

Przyszly maz, wszystko co powinienes teraz zrobic napisaly powyzej dziewczyny. Jestes facetem, takze wez to na klate i nie szukaj winy w sobie. Ktos kiedys madrze stwierdzil: ''Nikt nie powiedzial, ze dobre decyzje nie beda Cie ranic''. Zobaczysz wyjdziesz z tego silniejszy i madrzejszy.
Mam nadzieje, ze u reszty w miare stabilnie. Co do mojego stanu na niecale 3 miesiace po rozstaniu jest zdecydowanie lepiej. Na pewno jeszcze o niej mysle, ale juz nie tak duzo jak przez pierwsze 2 miesiace - DOBRY ZNAK Druga rzecz, ktora zauwazylem, to ze moje zainteresowania znowu zaczynaja sprawiac mi przyjemnosc i nie robie ich na sile (Kamil masz tak samo?). Co do nowej milosci, na pewno nie jestem jeszcze gotowy. Spotkalem sie z kilkoma kobietami, ale nie czulem tej pozytywnej energii, ktora powinna towarzyszyc randce. Takze na chwile obecna odpuszczam. Skupiam sie glownie na pracy nad soba, duzo cwicze, czytam i ukladam plan na SIEBIE w mysl zasady: Terazniejszosc jest tak naprawde wsystkim co teraz mamy. Zobaczymy co przyniesie przyszlosc. Zycze wszystkim dobrej energii i sily do walki o swoje sczescie. Ps. Dodam jeszcze, ze przede mna lektura Magii Milego dnia

camaro81
U mnie z zainteresowaniami jest trochę inaczej. Przed rozstaniem byłem w miarę spokojny - dużo podróżowałem, ale zawsze z rozsądkiem i z troską o dziewczynę. Po rozstaniu wybrałem się na skutery wodne, MTB, wspinaczkę po górach, paintball. I tak mi zostało - polubiłem się z adrenaliną i tym samym z nowymi hobby. Teraz zamówiłem raki i czekan i w listopadzie atakuję zimowe Tatry Zatem mówiąc inaczej, rozstanie spowodowało zmianę zainteresowań i sposobów na spędzanie wolnego czasu. Idzie mi całkiem nieźle, bo wszystko to sprawia mi dużą przyjemność i coraz rzadziej wracają wspomnienia. Czasem robi się smutniej, nie mam z kim pogadać o prywatnych sprawach, brakuje kogoś do wyjścia w miasto lub atakują myśli "to wszystko i tak jest bez sensu". Ale szybko je odganiam i zabieram za coś sprawiającego przyjemność (telefon do rodziny/znajomych, książkę, bieganie).

Z ciekawszych obserwacji: od rozstania idealizowałem ex i nie potrafiłem powiedzieć o niej złego słowa. We wtorek miałem pierwsze zajęcia kursu językowego - nie zdążyłem dojechać i odpuściłem. Wróciłem ze smutkiem do mieszkania. I wtedy do mnie dotarło, że w tej chwili ex by powiedziała "ale ty jesteś głupi, wyrzuciłeś kasę w błoto! weź się za siebie, a nie tak izolujesz", co by mnie jeszcze bardziej posmuciło. A tutaj nic. Nikt mnie nie skrytykował. Voilà, jednak nie było tak idealnie! Poprawiło mi to humor na cały wieczór, a wczoraj już poszedłem na kurs i było bardzo fajnie.

Zatem moja rada jest prosta: nie oglądajcie się za siebie (to minęło i nie wróci), nie wybiegajcie za daleko w przyszłość (to wzbudza lęk i strach). Doceńcie to co macie teraz i zajmijcie tym co lubicie i co Was ulepsza.

@Girl

nie dotyczy, aczkolwiek czytam te maile od niego, bo wszystkie zapisuje i archiwizuje - to raz
a dwa - tylko jeszcze bardziej się utwierdzam w przekonaniu, że to psychopata i patologiczny kłamca i zdradzacz - to utwierdzania się to tak na wszelki wypadek, gdyby dopadła mnie jakaś gorsza chwila (choć póki co dopadła mnie tylko jedna i było to w czerwcu - a teraz cieszę się życiem i korzystam ile można z przyjemności wszelakich )

o tak, tak, taaaaaaak

Camaro, jak napisales per Mezu, to smiesznie to zabrzmialo
Poprawiles mi humor, nie to, ze mam zly, bo mam dobry, ale teraz to sie az usmiechnelam
I tak, trzeba sie uwalniac emocjonalnie od takich ludzi. Nie byc wiezniem. Bo to sie konczy bardzo zle.

_v_ czuje dume i radosc, jak czytam takie posty, jak twoje. Da sie wyjsc ze wszystkiego? Da sie! i wtedy zaskakujaco dobrze jest. Zdecydowanie wrecz lepiej!