Chłodne rozstania-podejście drugie, jak obudzić w sobie siłę. - Netkobiety.pl

Dokładanie Dorota ma racje. Posłuchajcie jej. Nie ma za czym tęsknić, niczego zazdrościć...bo sobie sami odcinacie drogę do wyleczenia

Brawo Ty Mel

Autre
dobrze mówisz że trzeba zająć się swoimi pasjami, tym czego nie mogliśmy robić dla siebie gdy byliśmy razem, z różnych powodów.
I najlepiej żeby to były rzeczy które będą zupełnie nowe,  coś co na pewno nie będzie się kojarzyło z ex a po prostu pomoże zbudować nam nową tożsamość.

Ja mam dwa zupełnie różne od siebie hobby, których nie mogłam praktykować będąc w związku bo mój ex krytykował je namiętnie z powodu:
1.  Regularnych kosztów których wymagało 1sze hobby,  sprawiało mi ono natomiast ogromną radość.
2. Czasu którego wymagało 2gie hobby, koszty praktycznie zerowe ale przecież wg niego ten czas powinnam była poświęcać jemu
A teraz mam i czas i pieniądze praktycznie tylko dla siebie więc nic nie stoi na przeszkodzie by odnowić oba zajecia znów.

A jezeli chodzi o to co ona miala, a co innym moze brakowac? Nie wiem...
Rodzinna, ciepla, kochala male dzieciaczki, wesola, szczera, otwarta na ludzi, zaradna w obowiazkach domowych. Powiem wam ze przez to ze nigdy nie myslalem ze odejdzie, sam zatracilem sie w tym i przestalem dbac o ten zwiazek? ... szukam winy w sobie. Szukam bo wiem ze ona we mnie jest. Moje rozstanie to raczej przyklad tego ze czlowiek za duzo otrzymywal a za malo dawal i dlatego sie proporcje nie zgazdaly. Przegralem swoje zycie. Tak wlasnie czuje.

Chicago mój drogi

"Pozatym ostatnio trzymalem sie dobrze, nie chcialo mi sie o niej gadac nawet z przyjaciolmi, nie pisalem wiele na forum bo takiej potrzeby nie bylo"

Wiesz już gdzie popelniasz błąd???
Jesteś jak zdrowiejacy alkoholik który chwilowo nie pije i nawet czuje się lepiej więc uznał że mitingi AA nie są mu na razie potrzebne.
Właśnie teraz najbardziej potrzebujesz wsparcia, wygadania się na forum, znajomym, gdziekolwiek.
Pisz o wszystkim, tu masz zawsze nas, nie izoluj się że swoimi emocjami. Nikt cię nie osądzi ani nie skrytykuje, Internet przyjmie wszystko

Chicago
Moja była też miała podobny zestaw cech. Jak więc widzisz, one nie były specjalnie unikalne. Jak rozkochasz w sobie kolejną (tym razem odpowiednią) dziewczynę to tak samo otworzy swoje serce i będzie dobra. Albo i lepsza. Nie idealizuj tej, która Cię porzuciła. W życiu nie zawsze się wygrywa, miej pokorę.

Trzeba sobie zdać sprawę, że nikt z nas nie jest wyjątkowy. Nawet przeglądając to forum z łatwością odnajdziecie podobne schematy. Takich dziewczyn i chłopaków jak nasi ex są tysiące, nawet w tym samym mieście, w którym żyjecie. My sami też nie jesteśmy wyjątkowi, popełniamy błędy, być może nawet doprowadziliśmy do rozkładu związku. Mimo to trzeba iść dalej, odzyskać siebie i nie przestawać wierzyć w kolejne wielkie big love.

PS jeśli masz jeszcze wyrzuty sumienia (zapwewne nieuzasadnione) to idź oddaj krew. Daj darowiznę na dom dziecka. Przeprowadź staruszkę przez pasy. Pomaganie innym pomaga też Tobie.

Chicago czytając swoje wpisy przypomniał mi się mój pierwszy związek, który trwał 5 lat pod koniec bardzo toksyczny. Zerwałam zaręczyny miesiąc przed swoją obroną na studiach, mając dużo nauki, pisanie pracy na głowie i bardzo wiele trudnych zaliczeń. Dokładanie pamiętam jak bardzo cierpiałam, jak brałam leki na uspokojenie i piłam hektolitry melisy żeby móc normalnie zasnąć. Jednak przetrwałam to. Zdałam pracę, pozdawałam wszystkie egzaminy i obroniłam się. Nie miałam nikogo kto by mi pomógł byłam zdana sama na siebie. Nie mogłam liczyć na pomoc rodziców bo w międzyczasie małżeństwo mojego brata się rozpadło i każdy się na tym skupił. Ale po prostu wiedziałam, że muszę wstać i iść dalej. To mnie dużo nauczyło mimo, że teraz powtórzyłam schemat bo odeszłam z kilkumiesięcznego toksycznego związku to z każdego z nich wyciągam wnioski i konsekwentnie staram się trzymać decyzji przez siebie podjętych.

Chicago

wiesz ze tekst pod tytulem nie gadałem z przyjaciolmi i nie pisałem na forum czyli co jak bedzie lepiej znowu nie napiszesz? a ja bedzie zle napiszesZ? widzisz sam swój błąd? dobierasz to co dla ciebie wygodne , ale jak tylko coś nie tak jest uciekasz do furtki która sobie sam zostawiłeś czy to troche nie egoistyczne? nie sztuka byc wsrod znajmych kiedy jest zle ale tez kiedy jest dobrze mysle ze powinna byc to taka refleksja dla ciebie troche do przemyslenia..

mnie jak trzyma to trzyma dołek, ale dzis ucinalam mysli o nim i pomyslalam sobie co mi dalo kopa , czy ja chce miec kolo siebie kogos kto jest chamski? dla mnie? dla dziecka jakby bylo? jakby bylo gdyby moje dziecko sluchalo jak ojciec odnosi sie do matki to w zyciu bym nie chciala, by to widzialo lub to jak on lubi wypic , nie nie nie nie i to mi dalo kopa na to czego dzieki temu mogłam ominać bo jesli ja chodze na tereapie i chce siebie zrozumiec i walcze sama nie udzwigne tego zwiazku , dalam mu propozycje terapii , nie chcial , jego wybor ma prawo. Czy bede samma czy nie a jaki mam wpływ teraz na to , przemkneła mi myśl to tak jakbym ciagle sie denerwowała że nie wygrałam miliona w totku , nie mam na to wplywu, jedno jest pewne jakby chcial bardziej to byloby moze inaczej nie mi go oceniac niech zyje soba , dal mi doswiadczenie z ktorego wyciagam wnioski. Zeby nie myslec robie wszystko inne by zapomniec choc nie jest łatwo, wierze ze z miesiaca na miesiac bedzie lepiej

Dziekuje Wam za kazde jedno slowo otuchy:)
Mam rowniez to szczescie ze otaczaja mnie naprawde madrzy przyjaciele. Jeden z nich pare tygodni zwrocil mi uwage ze nie powinnienem traktowac zycia jako cele do odhaczenia. A ostatnio niestety tak troche zyłem. Skreslalem tylko kolejne punkty z listy w glowie. Matura, Studia, Praca, Samochod, po drodze kilka nieudanych relacji, jeden nieudany zwiazek,  i potem spotkalem Ja. Wiec odhaczylem ze mam kochajaca dziewczyne. Nastepnym punktem mial byc slub, dziecko itd. Nie spieszylem bo mialem wszystko co do tego potrzeba. Plany ukladalem sobie sam w glowie. Pierscionek wybrany - ale same zareczyny odlozone w czasie. I teraz pluje sobie w brode ze nie reagowalem na jej ostrzezenia na jej sygnaly. Dobitnie mi mowila czego jej brakuje. A ja tylko umialem sie smiac, bawic i traktowac wszystko na luzie. Nie powiem ze nie dbalem wogole o nia bo byla by to nie prawda, poprostu ona oczekiwala wiecej odemnie, wiecej mnie. A ja mialem rowniez inne zajecia, nie zawsze chcialem spedzac calego wolnego czasu z nia. I moze bylismy z innych swiatow. Ja wolalem posiedzec w domu i isc na spacer, a jej chyba brakowalo imprez wsrod ludzi. Ale i tak dogadywalismy sie bez slow.
Zdaje sobie sprawe ze sa inne Kobiety moze i bardziej wartosciowe, znam to sam z doswiadczenia - przed nia tez myslalem ze juz nikogo nie poznam, a tu przypadek zadecydowal. Miejsce w ktorym musielismy byc razem wiekszosc dnia. I boje sie bo mimo iz jestem otwartym czlowiekiem i wesolym to jednak bardzo ciezko mi sie otwierac przed ludzmi. Potrzeba duzo czasu a to moze byc blokada w poznaniu nowej Milosci.
No i na sam koniec: przyszla ciemnosc przyszedl i spokoj duszy. Mam wiele do zmiany w swoim wnetrzu i na zewnatrz. Gdy tylko zdam egzaminy biore sie za ksztaltowanie wymarzonej sylwetki.
I jeszcze raz dzieki wam. Nie sadzilem ze nasze odczucia moga byc az tak podobne, jak widac nie zawsze mamy potrzebe o nich pisac.

Wiem dlatego walczę sama z sobą by sobie większej biedy nie narobić

Kamil,
cieszy mnie to ze tak uwazasz i fajnie nazwales nasza role - animatorami czasu wolnego. Ja tego czasu mialem malo, moze i dla niej za malo. A co do uczucia - byla dla mnie czlowiekiem, moja kobieta. Po poprzednim sparzeniu sie nie chcialem czynic z niej zrodla mojego szczescia czy calym moim swiatem. Bralem sobie inne aktywnosci rowniez za bardzo wazne. Takie jak chocby samorozwoj. Nie umniejszajac jej, bo poswiecala sie i starala z calych sil, widzialem to. Wiem tez ze relacja padla wlasnie przez glupote przez brak rozmowy o przyszlosci. Oczekiwania mielismy kazdy swoje, mimo ze bardzo pokrewne to jednak czas w jakim chcielismy je wprowadzic w zycie rozmijal sie o jakies 2 lata. I to wystarczylo.
Teraz nie wiem co u niej. Ale pewnie juz kogos ma na horyzoncie - w koncu nie zostawila mnie po to by byc sama. Prawdopodobnym jest tez to ze juz wczesniej ktos sie pojawil, tylko nie latwym bylo mnie tak szybko zostawic. A teraz chyba gram za koło zapasowe.

Ludzie! Nie, nie chcecie do nich pisać! I nie, nie chcecie, aby oni pisali do Was! Czy wy jesteście masochistami? To co byście chcieli usłyszeć, a to co byście usłyszeli to całkowicie dwie różne rzeczy. Jesteście już w pewnym stopniu ustabilizowani, wiecie co by wam to dało? Cofnięcie się o te miesiące które przezyliscie i przeżywanie wszystkiego na nowo. Wiem co mówię. Wyobraźcie sobie jak musiałam się dzisiaj poczuć gdy siedział naprzeciwko mnie. Na pożegnanie poglaskał małą po policzku, a ja lezalam obok. Zostałam bez jego dotyku chociaż tego pragnęłam w tym momencie. Przymus naszych kontaktów sprawia, że nie mogę do końca stanąć na nogi. I co, myślicie, że tak ma łatwiej, fajniej? Chciałabym dla własnego spokoju żeby zniknął. Chciałabym, bo to byłby najlepszy sposób, aby się z niego wyleczyć i to ja zazdroszczę Wam! Bo nie musicie w żaden sposób wplatać swoich ex w swoje życie. Kochani, proszę was, nie piszcie takich pierdół, bo ręce opadają. Macie żyć dla Siebie i przestać się zastanawiać, idźcie do przodu.

Bianka jest śliczna, daje mi mnóstwo energii, ale nie odpoczelam po porodzie, a dzisiaj rozwyłam się jak tylko poszedł. Nie chodzi o uczucia, chodzi o to, że jest mi przykro. Nawet nie usłyszałam dziękuję za tak wielki wysiłek, który przeżyłam, aby urodzić naszą córkę. Stara się grać dorosłego, a zachowuje się jak gówniarz. W takim momencie chciałabym żeby nas przytulił i zabrał do naszego mieszkania. Ale on jest dupkiem, nie sprostał zadaniu.

Także zyjcie i zostawcie wszystkich ex daleko w tyle! Jesteście wszyscy tak wspaniali... A Bianka Was wszystkich kocha i kibicuje! Ona jest taka pocieszna! Także głowa do góry robaczki. Jesteście więcej warci niż myślicie ;*

Zakochana dziekuje za ten wpis. Nawet nie zdajesz sobie sprawy jak silna kobieta jestes. Nie wiem czy nie najsilniejsza z calego naszego grona. Wyobrazam sobie jaki ogromny wewnetrzny bol musisz przezywac mimo radosci zwiazanej z narodzinami Bianki. Gleboko wierze, ze wszystko sie u Was ulozy i otrzymasz w swoim czasie to na co zaslugujesz (zaslugujecie). Pozdrawiam goraco i jedną ''Zdrowaśke'' odmawiam dzisiaj za Ciebie i Bianke.

Zakochana, jestes niesamowita kobieta!!!! Uwielbiam!
Ojej, az mi sie zachciewa dzidziusia. Chcialabym kiedys... eh, moze.

Kochani, znajmy swoja wartosc!

Mel, ucaluje z pewnością jutro jak mi ją przywiozą

Girl, tylko pamiętaj o odpowiednim facecie! Jak nie będziesz pewna to się nie decyduj. To wielkie szczęście, ale warto dzielić się nim we dwoje.

Zakochana, jak dobrze Cię czytać odpoczywaj tam póki możesz. Cieszę się bardzo Twoim szczęściem :*

Jak mawial Bob Marley ''Dobre chwile dzisiejszego dnia są smutnymi wspomnieniami jutra''. Dobrej nocy wszystkim i pozytywnego przebudzenia

zakochana najdzielniejsza kobieto brawo dla ciebie )) 

Girl ja to pytanie czestoo sobie zadaje równiez , niestety ehhh czekamy na cos lepszego

Zakochana, ale to madrze napisalas. Dziekuje! Masz racje. O tak.
Niesamowita kobieto <3
Jestes inspiracja

Ja dzis fruuu do Hiszpanii. Odezwe sie stamtad. Paaaa kochani, milego tygodnia!

Girl, miłego urlopu i samych dobrych wspomnień :-* Korzystaj do woli ze słońca.

Chicago,co ta relacja Ci daje? Co Twoja kobieta Ci daje,czego Ty sam sobie dać nie możesz? A jeśli nawet Ci cokolwiek daje, czego Ty dać nie możesz,to skąd wiesz czy ktoś inny Ci tego nie da? Jesteś w związku po to, żeby uzupełnić braki czy po to, by być dla drugiej osoby? Czego oczekujesz od partnerki? Co takiego ma, czego nie możesz sobie dać jako singiel? Co zmieni to,że jej powiesz o swojej miłości? Przecież masz nadzieję, że przez to ona zrozumie, wrócicie do siebie a to jest manipulacja. Satysfakcjonuje Cię związek wyproszony, wybłagany? I myślisz, że będzie wtedy cudownie jak wówczas, gdy się dopiero poznawaliście i były motylki? Rozczaruję Cię, nie będzie. Ty jesteś inny, ona jest inna. Rozstaliście się, bo nie byliście zadowoleni z bycia razem. Podziękuj jej i idź dalej, bo dzięki temu masz szansę znaleźć kogoś, kto będzie dla Ciebie dobry. A jeśli nawet ziszczą się Twoje obawy i przez rok czy dwa nikogo nie znajdziesz, to pomysł czy żyjesz po to, by żyć, łapać chwile i wspomnienia, uczyć się na błędach czy po to by sobie oznaczyć, że jesteś w związku? Ważne jest by być dobrym, ulepszać siebie, naprawiać, aby inni mieli z Tobą lepiej czy mieć kobietę, z którą jesteś w związku? Prawda jest taka, że relacje się rozpadaja. Poznasz kogoś i jeśli nie będziecie oboje o to dbać, znów zasilisz zacne grono w tym temacie. Ty już zrobiłeś dość, naprawdę. To, że ona wybrała kogoś, wybrała wolność, to jej się zwróci. Każda Twoja krzywda, Twoja łza będzie dla niej karmiczną karą i od tego nie ma ucieczki. Może wasze rozstanie było po to, żeby ona mogła dojrzeć, gdy ktoś zostawi ją tak jak ona Ciebie. Pomyślałeś o tym? Wyznaniami nic nie zmienisz. Skup się na pracy, musisz myśleć teraz, nie zajmować się rzeczami z przyszłości. Trzymam kciuki, bo zaraz sama też lecę do pracy :-)

Zakochana, placz jesli masz na to ochote, pisz na forum jak tylko bedziesz miala slabsze chwile. Wspolnie damy rade. Jestesmy z Toba i B.
Girl udanego wypoczynku..
Chicago wiesz dlaczego tak sie teraz czujesz?  Bo neurony wytwarzjace dopamine w Twoim organizmie przedluzaja jej dzialanie. Wraz z iloscia dopaminy spada poziom serotoniny a to powoduje, ze uwalnia sie agresja. To czysta neurologia. Wiem ze latwo powiedziec, ale tak to wlasnie dziala i z miloscia nie ma nic wspolnego. A jezeli faktycznie chcesz ja odzyskac, to i tak jedynym slusznym rozwiazaniem w tej sytuacji jest puszczenie jej wolno. Nagabywanie, pisanie, plaszczenie sie tylko odsunie ja jeszcze dalej. A twoja samoocena spadnie jeszcze bardziej. Musisz przeczekac ten okres najwiekszego bolu i zlosci.  Poza tym najwazniejsze co musisz zrozumiec to to, ze ona w tej chwili Cie nie chce!!! Bolesne ale prawdziwe. Mozliwe ze zateskni gdy juz opadna jej motylki po kilku mieisacach z nowym obiektem i wlasnie wtedy sie odezwie. Ale czy ty wciaz bedziesz nia zainteresowany? Trzymaj sie i pamietaj JEDYNE ROZWIAZANIE W TEJ CHWILI TO PUSCIC JA WOLNO I WALCZYC O SIEBIE. Posluchaj piosenki Rolling Stones You cant always get what u want.

Autre potrzebowalam tego z rana dziekuje wybawicielko

Chicago mam podobne obawy i ostatnio miałam tydzien gdzie mialam podobnie te stany sciski w sercu palpitacje i mialam wrazenie ze sie cofam , ale ten stan mija , musisz przejsc ta droge niestety kazdy musi jeden silniej jeden słabiejj cóż zrobić , mi tez ciezko i czuje sie nie raz jak alkoholik na odwyku serio, a tak na prawde to jest to jakas forma uzaleznienia. Daj sobie troche czasu jeszcze.

Miłego dniia dla was

Chicago
Ogarnij się chłopie bo jak nie to cię znajdziemy i nauczymy porządku!   
Jesteś jak narkoman na głodzie,Camaro ma rację że to nic więcej jak procesy chemiczne w twoim mózgu.
Włącz logikę, wlącz myślenie, gdzie twoj instynkt samozachowawczy?!

Powtarzaj sobie jak mantrę
ONA MNIE NIE CHCE
ONA MNIE NIE KOCHA
NIE MA JEJ JUZ DLA MNIE

a za pokutę przeczytaj cały wątek od początku jeszcze raz.

Zakochana, przyjemnosc po mojej, naszej stronie!
Wiecie co, wrzucilam na fejsie status, ze podrozuje do Hiszpanii i polubil to chlopak, ktorego poznalysmy dwa lata temu i napisal, ze mamy dac znac, jak dojedziemy, to sie umowimy. Zaczyna sie dobrze, ahahah

Camaro,
Nie przypominam sobie żeby miała jakąkolwiek pasje. Oprocz pracy, obowiazkow domowych i spedzania czasu ze mna,  sporadycznych imprez. Nic. Ja ja zarazilem aktywnoscia sportowa.
Wszyscy tu obecni,
Ja przezywam to nadal bardzo mocno. Myslalem ze to juz 2 miesiace minely, ale powoli zdaje sobie sprawe ze to dopiero dwa. Przy tej masie wspomnien i przywiazania 2,5 rocznego moze to troche potrwac.
A dlaczego nadal miewam takie mocne hustawki emocji? Nie chce sie sluchac tego co mowia wszyscy, bo sam chce wierzyc ze sa inne scenariusze. Ze ludzie do siebie potrafia wrocic, odnalezc sie na nowo. Dlatego podjalem walke miesiac temu, umowilem sie, zaprosilem na randke. Odpowiedz sam musialem wyciagac. Czekalem az w koncu uslyszalem: to dla mnie jeszcze za wczenie. I potem cisza. Imprezy, praca, imprezy i cisza - zero odewu do mnie. I dlatego czuje sie jak zapas. Bo nie powie mi w twarz ze nic odemnie nie chce. I staram sie jej nie obserwowac. Nie chce blokowac bo to dla mnie glupie. I tak kiedys zobacze to wzystko po odblokowaniu. Te zdjecia z imprez z chlopami itd. Tez bedzie to cios. Mysle ze lepiej dostawac te ciosy teraz. I plakac cierpiec i zalic sie wam tutaj na forum. Bo wiem ze z kazdym ciosem milosc maleje. Ale nadal robie sobie nadzieje bo jestem" glupi".
w tym okresie trzymam sie najgorzej z was wszystkich.

Ja jeszcze pozwolę sobie coś dopisać, bo przyszło mi do głowy.

Chicago, wiesz na czym polega dojrzały związek? Na tym, że dwoje ludzi jest ze sobą dlatego, że chcą być. I w tym chceniu zawiera się wszystko, bo za pragnieniami idą emocje. Nie jesteś w relacji z kimś, kogo nie darzysz uczuciem lub względem kogo masz uczucia negatywne. Jeśli tak się dzieje, że macie gorszy okres, pojawiają się nieporozumienia, to siadacie i o tym gadacie. I nie ma wtedy focha, nie ma "domyśl się", nie ma cichych dni. I oboje dbacie o siebie nawzajem. Nie szukacie pocieszenia w innych ramionach, nie rozstajecie się, bo chwilowo nie możecie się porozumieć. Tworzycie jedność. Jedno odpowiedzialne za drugie. Miłość wyraża się w dbaniu nawzajem o swoje potrzeby. I najczęściej tego brakuje, bo każdy patrzy tylko na siebie.

Mówię Ci o tym dlatego, żebyś nie zadowalał się ochłapami. Nie myślał o tym, co mogłeś mieć, gdybyś... To Ci nic nie da. Ty wewnątrz, w sobie wiesz jakiego związku pragniesz. Dąż, proszę, do tego zamiast oglądać się wstecz.

Tak, ludzie do siebie wracają. Nie będę zaprzeczać. Przykładów z życia (szczęśliwych) nie znam. Jedyne, na które miło się patrzy to te w filmach, serialach i telenowelach. I wiesz, że wszystko jest możliwe. Jak się człowiek uprze, to wróci. Tylko to powrót do starych schematów. Dasz jej jeszcze miesiąc, dwa - spotkacie się i co usłyszysz? Znów to samo. Ona nie chce Cię zranić, dlatego mówi, że za wcześnie. Nie chce brać na siebie odpowiedzialności za zerwanie, bo zna Cię i wie, że Cię zraniła tym. Widzi, że ją kochasz, że Ci zależy, że proponujesz spotkania. Powiedz, który facet by tak postąpił po rozstaniu? A jednocześnie trzyma Cię na ławce rezerwowych na wszelki wypadek, bo jakby co, to widzi, że jej chcesz. Widzisz jak to Twoje zainteresowanie przyjemnie łechce jej ego? Tylko wiesz, w ostatecznym rozrachunku ławki rezerwowych nie bierze się pod uwagę. Liczą się gracze, którzy są na boisku, wokół niej. A to ona wybiera kto nimi będzie. Ty nie masz tu nic do powiedzenia, jakkolwiek to przykre.

Mówiłam Ci kiedyś, że Twoja historia jest mi bliska, bo poniekąd to ten sam wózek. Rozstanie, ale jakieś takie niejasne, brak odpowiedzialności za zerwanie, dawanie wiele z siebie. Teraz nawet widzę, że jeszcze brak pasji ze strony eks (w mojej przypadku spowodowany brakiem czasu).

Dobrze to widzisz, że musisz dać sobie czas, odseparować się. Powiem Ci sekret: ona to doceni, ale nie teraz. W tej chwili jest zbyt upojona wolnością, wypełnianiem sobie chwil, które miała z Tobą. Otrzeźwieje, gdy przyjdą zimne jesienne wieczory i nie będzie miał jej kto przynieść ciepłego koca albo zrobić kakao. Albo rano naciągnąć kołdry na stopy, żeby nie marzły. Doceni takie drobne gesty po fakcie, również wtedy, gdy nie będzie tego miała od kolejnego faceta.

Tylko zrozum jedną, brutalną prawdę. I z góry przepraszam, jeśli napiszę to ostro. Ty jej już nie obchodzisz. Dobrze Ci napisali - nie ma jej przy Tobie. Zostawiła Cię jak psa, nawet nie tłumacząc co i jak lub tłumacząc mętnie w celu wybielenia siebie. Gdyby Cię kochała, czy nie wyjaśniłaby wprost co jest nie tak? Gdyby to był dojrzały związek, w którym ludziom (obojgu!) na sobie zależy, to czy nie walczylibyście o siebie razem, żeby nie tracić tego czasu, który już mieliście? Jeśli ktoś kogoś tak zostawia, jeśli szuka pocieszenia, jeśli rezygnuje - to nie jest miłość, Chicago. To jest namiastka. Skończyły się motylki, skończyło się uczucie. Kiedy weźmiesz ten związek pod lupę, zastanowisz się kiedy przestało jej zależeć. Kiedy widziałeś pierwsze sygnały, że jest nie halo? Podpowiem Ci: to wcale nie było pod koniec. Wtedy to już była reakcja. Akcja była dużo wcześniej. Gdyby Cię kochała, byłaby tu teraz przy Tobie, choćby zapytała się jak się czujesz, jak to znosisz, co u Ciebie. Pytała? Była? Ale sama z siebie, nie wtedy, gdy się odezwałeś. Wątpię. I myślę, że dobrze wnioskuję po tym co napisałeś o braku jej reakcji po randce.

Jesteś zajebiście dobrym człowiekiem. A uwierz mi, ja dobrze wyczuwam ludzi i naprawdę nie każdemu to mówię. Masz pracę, masz zainteresowania, masz przyjaciół, rodzinę. Chicago - to jest Twoja siła. Marudź nam na forum ile chcesz. Gadaj do mnie prywatnie, gdy inni będą mieli dość. Po to jest ten czas, żeby się wygadać. Nie siedź z tym sam, nie dołuj się i nie przeżywaj.

Co do facebooka, jest taka super fajna opcja, gdy wchodzisz na jej profil, żeby przestać go obserwować, bez blokowania czy usuwania ze znajomych. Musisz tylko pokonać siebie i nie obchodzić tego wyszukując swoją byłą Jeśli nie, to dobrze działają wtyczki do przeglądarki, w której ustawiasz link i po wejściu widzisz pustą stronę. Tez sprawdziłam

Nie będę Ci robiła nadziei, że ona wróci. Moze. Ludzie dojrzewają w różnym tempie. Okoliczności nie są zależne od nas. Z tego, co wyciągam z Twoich postów na tę chwilę nie jesteście na tym samym poziomie. Moze to się zmieni, a może będzie tak, jak tu Ci podpowiadają: gdy ona dorośnie, Ty będziesz już w innym punkcie życia, przemyśleń, doświadczeń i nie będziesz brał jej pod uwagę, bo pojawi się ktoś lepszy.

Jedno jest pewne. Nie możesz się na to nastawiać, nie możesz żyć nadzieją. Od dziś jesteś tylko Ty sam dla siebie, ok? Wsłuchujesz się w siebie i robisz to, czego chcesz, oczywiście bez krzywdzenia innych. Jej już nie ma. Out. Poszła sobie, zniknęła, puff! Nie piszesz do niej, nie szukasz, rozwijasz siebie.

Zobaczysz jak szybko przyciągniesz nowych ludzi, z pasjami, z ciekawymi osobowościami Sporo wśród nich będzie takich, którzy pojawiają się, bo stare schematy w Twojej głowie wciąż działają i jesteś dla nich jak pyłek kwiatowy dla pszczół, jak ofiara dla drapieżnika. Myślę jednak, że wtedy odróżnisz już tych dobrych ludzi od złych

Dziekuje Ci Autre,
Wlasnie mialem potrzebe przelac swoje bole i mysli na forum, przepraszam jezeli przez to was wciagam w jakis dolek bo wiem ze to sie udziela, zmuszam was mimowolnie do myslenia.
To jest glownie problem mojej osobowosci. Mimo moich pozytywnych wartosci, ludzie wiedza ze jestem strasznym marudą. Musze z tym walczyc. I niestety uzalezniam swoje szczescie od kobiety - bo marze o wlasnej rodzinie.
Zdecydowalem sie swiadomie isc pod prad i o nia walczyc - ale juz wiem z jestem jak Don Kichot.
Przepraszam was jeszcze raz.
Camaro,
mysle ze nie ma takich osob. Tylko nie kazdy ma potrzebe o tym mowic. Ale kazdy cierpi, czesto majac usmiech na ustach. Mialem takiego bardzo dobrego kolege - dusze towarzystwa nigdy bys nie poznal ze on ma jakies problemy z soba. I niestety wkoncu go przygniotly. A uwierz ze bardziej pozytywnego czlowieka nie znalem.

Kamil, nie pisz do niej, nawet nie ma opcji. Sam wiesz, że nic tym nie zyskasz a ona chce Cię głupio sprowokować właśnie takimi podpuchami Tu zdjęcie, tu smętna piosenka. Nabierzesz się, to przegrasz. Pamiętaj, ostrzegałam

Chicago, przelewaj, przelewaj. Mam dziś fajniedziałek, to poczytam I nie przepraszaj. Pachniesz mi niskim (bardzo!) poczuciem własnej wartości. Mówię wprost, bo parę lat temu też tak miałam i przepraszałam za wszystko. Do dziś mi się zdarza. Szkoda mi Ciebie, bo podjąłeś walkę z wiatrakami, ale nie jestem kimś, kto może Cię zawrócić z tej drogi. Za mało się znamy, za mało kaw wypiliśmy razem A poza poczuciem własnej wartości to czym pachniesz?

Camaro, myślę, że to jest logiczne i tak być powinno, ale ludzie są ludźmi. Nie ma opcji, żeby nas nie zjadły emocje w takich chwilach Nawet jeśli świadomie je opanujesz, to masz przecież wspomnienia, wdrukowane prawdy o sobie ("nikt nie może mnie pokochać", "wszyscy mnie zostawiają"), które są generatorami emocji. Nie wierzę, że gdzieś jest na świecie ktoś, kto potrafi tak perfekcyjnie opanować emocje, ale jeśli jest, chętnie go przytulę

Chicago
ty byłeś w tym związku trochę taki mężczyzna - bluszcz, takie odnoszę wrażenie? Popraw jeśli się mylę.

Camaro
wysłałam ci maila.

Nie odbieram telefonów, nie odpisuję na smsy. To napisał maila, że przeprasza, że to jego wina, ze popelnial wiele bledow ktore mu wybaczalam, zebym pamietala ze wazna jestem i mysli o mnie itp. Ja juz sama nie wiem raz na wozie raz pod wozem. Ide dzis na silownie to nie bede myslala...uparty jest 2 tygodnie prawie 3 i nie odpuszcza...

Autre wiem...tylko jak to czytam to miesza mi sie wszystko. Ale jak przypomnę sobie ten wieczór jak za włosy mnie szarpał niczym szmatą do podłogi to od razu schodzę na ziemię i kasuję bez mrugnięcia okiem.

Wiem. Myślę o tym co by było. Nie chcę takiej przyszłości dla siebie i dzieci jeśli by się pojawiły.