Czy pierścionek zaręczynowy musi być kosztowny? - Netkobiety.pl

Według mnie cena NIE MA znaczenia. Pierścionek to symbol który dostajemy od naszych mężczyzn na dowód miłości.. gdy mój |M| pragnął mi się oświadczyć wypytywał troszkę mnie,rodzinę i wiedział że nie chce nic drogiego.. wolałabym jakiś skromny pierścionek i żebyśmy jakoś ten wieczór czy weekend spedzili razem a nie wydawanie tyśiecy na absurdy, tymbardziej iż nie lubię chodzić w biżuterii najzwyczajniej poprostu mi przeszkadza a w złotej np.to już wogóle. Od swojego narzeczonego dostałam pierścionek ze złota ale białego z pieknym serduszkiem z diamencików,szczerze nie orientuję się w cenie, nawet nie sprawdzałam. Ale gdy spytałam "kochanie, nie wydałeś na niego tysięcy:x, odpowiedział : tysięcy nie, nie martw się". Ciągle powtarzał że nie chce mi kupić jakiegoś badziewia, taniochy itp itd. ale szczerze mówiąc to wystarczyłby mi jakiś z sklepu typu Rossmann czy Douglas za 30zl. .

|Pieniądze szczęścia nie dają. Tak jak i pierścionek, szczęścia nie da, to tylko symbol| - według mnie, ale oczywiście opinie są podzielone na ten temat .

Nie liczy się cena, ale osoba, od której go dostaniemy. Chociaż przyznam, ze mi marzy się złoty pierścionek. Ale w jakiejś rozsądnej cenie, kilkaset zł, bez diamantów itp. Takie moje marzenie, ale przecież nawet z takiego za 20 zł tez bym się ucieszyła .

Bez jaj. Mój mężczyzna deklaruje, że wybrał mnie na osobę, która z założenia z nim ma wędrować przez życie, chce, bym to ja była zawsze u jego boku, oficjalnie deklaruje swoją miłość i chęć wspólnego radzenia sobie z kłopotami i dzielenia radościami, daje mi niejako widoczny dowód, ze tak jest, a  ja mam lecieć i sprawdzać ile kosztuje? Zwyczajne chamstwo i tyle, moim zdaniem to dowód na to, na co tak naprawdę liczy i co jest ważne dla samej kobiety. Wysoka cena pierścionka nie gwarantuje, że miłość będzie trwalsza,a przyszłe życie będzie piękniejsze, łatwiejsze i usłane różami. 
Ja nie wiem, ile kosztował mój pierścionek i nie zależy  mi na tym, żeby się dowiedzieć.

Nie gardzę osobami, które wydają majątek na pierścionki, ale też nie gardzę osobą, którą stać na coś tańszego. Każdy orze jak może, a w miłości cena nie gra roli.

Poza tym, jeśli ludzie planuja wspólne życie, to raczej się znają. Nie sądzę, żeby facet sprawił dziewczynie pierścionek jaki jej się nie spodoba, z reguły faceci sami podpytują, jaki ma być.

Chyba, że gość jest kompletnym sknerusem, który ma zupełnie inne wartosci (albo ich w ogóle nie ma) i inne zapatrywania na przyszłe życie niż partnerka... ale w tym wypadku to raczej wierzchołek góry lodowej i zastanawia mnie sens przyjmowania pierścionka

Taa. Pewno kochałby Cię dwa razy mocniej, gdyby dwa razy więcej kasy wydał na pierścionek.
No a Ty go teraz zapewne kochasz o tyle mniej, ile wynika z różnicy pomiędzy ceną xboxa i pierścionka

Nigdy nie miałam parcia na brylanty. Mam piękny ( dla mnie ) pierścionek, bynajmniej nie z brylantem i jak na niego patrzę to nie zamieniłabym go na żaden inny. Kwestia kosztów - każdy wydaje tyle ile może, na ile go stać. Skąpstwa jednak nie popieram. To znak miłości i pamiątka na całe życie, więc jeżeli ktoś wydaje więcej na ubrania czy pierdoły, a żal mu na ładny pierścionek dla przyszłej żony to coś jest nie halo.

Ja zawsze powtarzałam, że nie chcę nic wyszukanego - teraz są modne takie "powykręcane" pierścionki z łączonym złotem itd... Moda zawsze przemija a klasyk zostanie klasykiem (tak jak "mała czarna" ). Jedyną prośbą było białe złoto bo żółte jakoś mi się nie podoba...
Fakt - dostałam prześliczny pierścionek, klasyczny, z jednym diamentem (mój M. dostał później po uszach za wielkość )

Moim zdaniem liczy się uczucie - pierścionek jest  symbolem, ale to nie zmienia faktu, że jest tylko rzeczą.

Ja juz jestem po zaręczynach wybrałam sobie sama, bałam sie troszke ze nie wpadnie mój luby w mój gust jest z rubinem (czerwone oczko) oraz cyrkonie w okol. Kosztowal jakoś nie całe 600 zl. Mój facet oczywiście chcial kupic z diamencikiem, ale cóż ja uparta bylam i mówię ze ja chce TEGO a nie TAMTEN. Ale doszliśmy do porozumienia i na pierwsza rocznicę slubu kupi mi taki jaki chce czyli z diamencikiem. Mój powiedział wprost ze ma 2 tys na pierścionek, zebym nie martwila sie o kase. Ale ja chcialam z rubinem kocham takie pierścionki.
Ten pierścionek pokazuje moja indywidualność, jaka jestem osoba . Kolor czerwony który uwielbiam i który wlasnie pokazuje jaka jestem osoba.

Nie chciałabym pierścionka z cyrkonią, nie lubię syntetycznych kamieni, ale to nie znaczy że pierścionek miałby być drogi. Mógł by być srebrny np z malachitem bo kocham ten kamień, ale fajnie żeby był robiony ręcznie a nie odlewany, nie lubię odlewów i w ogóle ze mną jest problem bo z zawodu jestem złotnikiem jubilerem i wydziwiam ;p

No chyba że facet byłby bogaty, a kupiłby pierścionek za 100 zł to byłoby już dziwne.

Mój był chyba dość drogi, bo z XIX wieku. Kupiony za granicą. Nawet nie chcę myśleć ile kosztował.

Dla mnie liczy się oprawa całego wydarzenia , jak to zostanie zorganizowane , pierścionek nie jest jakoś bardzo ważnny. miłe wspomnienia zostaną na zawsze , a palec "zgrubnie" i co z pierścionka? wiadomo można dolać złota/srebra , ale tak czy siak dla mnie ważniejsze jest to jak zostaną zaręczyny zorganizowane niż ile kosztował pierścionek chociaż kilka moich koleżanek po zaręczynach pobiegło do jubilera żeby wycenił lub chodziły i sprawdzaly gdzie ile taki kosztuje

Ja wzięłam ślub bo chcieliśmy, ale jeśli bym nie chciała to nie przeszkadzałoby mi, że jesteśmy zaręczeni, a ślubu nie będzie.
Nie wiem dlaczego masa kobiet traktuje zaręczyny jako wstęp w ślubną gorączkę. Dla mnie to kolejny etap. Deklaracja miłości i chęć uczynienia kobiety 'tą właściwą/jedyną' bez konieczności formalizowania.

Ale nieee, jak dajesz pierścionek to znaczy, że nazajutrz trzeba jechać wybrać obrączki i zaklepać salę.
Taka trochę desperacja ze strony kobiet.

Aha, a jeszcze większy cyrk jak laska dostanie pierścionek, ot tak- jako zwykły prezent, a lata po koleżankach ucieszona, że facet się zdeklarował.
To już w ogóle śmiech na sali.

A w ogóle to ten pierścionek musi być? Nie da się bez niego?
Póki go nie ma na palcu to facet nie czuje się "związany"?

Metyl, co fuj?
Jakieś niemiłe doświadczenia w związku z tym co napisałam?

Jestem akobieca, czasami po prostu nie rozumiem kobiet.
Dla mnie pierścionek bynajmniej nie oznaczał, że związałam się na zawsze i że mam odwalać szopki z organizacją ślubu.
Jakby nie było to była jego, a nie moja decyzja. Mi pozostało się cieszyć i nie snuć planów 'na zaś'.

Właśnie dlatego nie rozumiem ''bab''...

Co wybrać ciekawszy pierścionek z próby 333 czy  znacznie cieńszy i nie firmowy z próby 585,  jubiler który je robi oczywiście zachwalał  ten z 585 ,  powiedział też że te 333 są jednorazówkami i nie warto kupować, ja jednak mam ograniczony budżet do minimum, i nie wiem co wybrać

Próba 333 czy 585 to oznaczenia zawartości czystego złota w stopie, z którego wykonany jest pierścionek.
Sama tydzień temu wybierałam swój zaręczynowy pierścionek i ważniejsze dla mnie było to jak on wygląda na mojej ręce niż to jaką ma próbę.
Znalazłam jeden śliczny, cieniutki, klasyczny z jednym oczkiem, klasyczny i subtelny, jednak na mojej dłoni wyglądał okropnie, jak po młodszej siostrze, całkowicie zginął. Natomiast drugi ten, który ostatecznie wybrałam, wyglądał normlanie, ani cienki ani gruby, jednak na moim palcu prezentuję się subtelnie i elegancko. Zupełnie tak samo jak ten pierwszy wyglądał w gablotce.
Jeśli Twoja przyszła narzeczona ma drobne dłonie wybierz ten drobniejszy i "szlachetniejszej" próby, jeśli większe kup ten z próby 333.

Odnośnie wpadania w szał organizacyjny zaraz po zaręczynach dla mnie to przesada. U mnie zaręczyny skończyły się na stwierdzeniu, że ślub najszybciej w przyszłym roku. Nie mam poczucia konieczności jak najszybszego przyklepania pierścionka obrączką. Zresztą wydaje mi się, że zaręczyny tak naprawdę nic nie zmieniły dla nas, otoczenie owszem, miało mała rewelacje, ale dla najbliższych przyjaciół nie było to żadnym zaskoczeniem.

Odnośnie wartości pierścionka, z reguły jest to wartość przede wszystkim sentymentalna. I nie stawiałabym tu na cenę tylko na trwałość. Owszem różnie kobiety taki pierścionek noszą, jedne tylko przez okres narzeczeństwa, inne cały czas, z obrączką. Moim zdaniem pierścionek zaręczynowy powinien być trwały, wykonany z materiałów, który nie śniedzieje, łatwo nie ulega zniszczeniu, rysowaniu itd. A sama cena? Dla jednej osoby dużym wydatkiem będzie 300-500 zł dla innych 3000-5000, wypadałoby dokonywać zakupu wprost proporcjonalnie do własnych możliwości. Trudno oczekiwać pierścionka za kilka tysięcy od osoby, której zarobki ledwo przekraczają najniższą krajową. Nie czułabym się też dobrze gdybym od mężczyzny dobrze zarabiającego dostała pierścionek za 150 zł, wiedząc, że bez jakiegokolwiek trudu stać go było na więcej. Gdzieś w tym wszystkim trzeba znaleźć złoty środek pomiędzy ceną i materiałami z jakich zrobiony jest pierścionek a wartością niematerialną jaką ma symbolizować.

Cisowianko ja zwiedziłam i salony firmowe i zwykłe. I jakoś nie zauważyłam specjalnej różnicy w cenach przy pierścionkach o tych samym parametrach, wadze złota, użytym kamieniu itd. Ale im mniejszy jubiler tym milsza obsługa. W kruku potraktowano nas okropnie, najpierw nas zignorowały, nie przerywając rozmowy, później na siłę chciały sprzedać pierścionek, który nie wyglądał, nie pasował, były przy tym niemiłe. Po obrączki na pewno tam nie wrócę.

Czy ja wiem... Ja mam raczej podobne odczucia jak Agnik - ceny w firmowych salonach (Apart czy Kruk) nie są wyższe niż u miejscowych jubilerów, przynajmniej w moim mieście. Sieci sprzedają dużo, w związku z czym mogą sobie pozwolić na całkiem przyzwoite kwoty. Jestem mile zaskoczona zwłaszcza Apartem, bo zdarza się, że szukam czegoś konkretnego, a tam i rozmiar jest, i cena całkiem, całkiem. Niemniej w Kruku też zdarza mi się coś wybrać bez uczucia, że przepłacam. Oczywiście zależy czego szukamy - z jakiego stopu, z jakim kamieniem, jak ciężkie, ale to akurat nie jest zależne od wytwórcy, a od materiału.

Ja jestem strasznie roztrzepana, szybka i niestety często coś gubię albo zapominam zabrać, typu: parasolkę z pracy itd.
Czasami pierścionek zaręczynowy z jakiegoś powodu trzeba ściągnąć. Znając siebie bałabym się, ze zgubię tak drogi prezent, więc wolałabym tańszy pierścionek. Natomiast, czy to złoto, białe złoto, brylant, cyrkonia itd., to fajnie, żeby pierścionek był po prostu ładny, dobrze wykonany, i pięknie wyglądał na palcu

Mam pytanie czy na zaręczyny można dać dziewczynie pierścionek odkupiony od znajomego który miał go dać swojej ale wynikła przykra sytuacja i się rozstali, teraz on chce sprzedać ten pierścionek niedrogo a jest to Apart za prawie 700 zł.

Tak, nie chwal się dziewczynie, i lepiej żeby znajomy też trzymał język za zębami. Wolałabym żyć ze świadomością, że chłopak się chociaż trochę postarał, pochodził, pomyślał co mogłoby mi się spodobać, a nie brał co jest, bo okazja. Brrrr. Ale podobno czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal...

To, że nie powinno to już tłumaczyliśmy. Ni jak nie dotarło, kolega chce koniecznie klękać to już niech lepiej dziewczyna ma Apart za prawie 700 niż wybrany przez niego za połowę ceny (i tak kolega nie bardzo orientuje się jak powinno to wyglądać, więc nie ma różnicy między zakupem w sklepie a od kolegi)
Kingway masz ograniczony budżet na pierścionek, okej, a pomyślałeś żeby jakoś nadrobić oprawą?

Na pewno nikt się nie dowie o tym że odkupiłem pierścionek od kolegi a poza tym pierścionekj jest glanc nowy, już szukałem u złotników i w cenie do 250 to sama lipa i to dodatkowo takie cieniutkie że mało co widać, a tu moge mieć za niecałe 250 pierścionek który teraz kosztuje 679  zobaczcie sobie go i co o tym myślicie ?

Pierścionek jest ładny, chociaż to kompletnie nie mój typ, to wpisuje się w obraz pierścionka zaręczynowego.
Ja bym z tym żenującym nie przesadzała. Pierścionek jest nowy, tamta dziewczyna go nie dostała. Cena okazyjna i jeśli autor kupuje go, żeby mieć lepszy, ładniejszy, większy, bardziej zadowolić partnerkę, a nie zaoszczędzić to nie ma tragedii.
A co do wyboru przez faceta pierścionka, podejrzewam, że dla Panów większość wygląda podobnie i idąc do jubilera w poszukiwaniu pierścionka zabraliby ze sobą siostrę, mamę czy powierzyli Pani sprzedającej u jubilera wybór tej błyskotki. Więc to nie do końca taki męski wybór. Podejrzewam, że mało Panów wchodzi do jubilera, ogładą i bez jakichkolwiek sugestii i konsultacji wybiera pierścionek.
Żenującymi to można nazwać pobudki jakimi kolega kieruje się decydując na oświadczyny (poruszane w innym wątku), ale to już jego decyzja i jej, koniec końców to dorośli ludzie. Skoro uważa, że mu się lepsza może nie trafić, to oby się nie trafiła, to będą sobie żyli długo i względnie szczęśliwie. Gorzej jak decyzja okaże się zbyt pochopna i wyjdzie z tego mały dramat.

A tak czystej ciekawości, bo tu często pada, że wartość pierścionka powinna być uzależniona od dochodów partnera. Ale w jaki sposób powinien być to jakiś procent dochodów czy cała miesięczna pensja?
Czy granicą jest sam osiągany dochód czy to ilość środków, która zostaje po opłaceniu wszelkich zobowiązań? Bo mi się wydaję, że to ile tak naprawdę nam zostaje po opłaceniu niezbędnych opłat jest lepszym wyznacznikiem niż to ile zarabiamy. Ktoś może zarabiać 3500 zł opłacać z tego kredyt, mieszkanie itd. być całkowicie samowystarczalnym, ktoś może zarabiać 1500 i żyć u mamusi, na jej koszt i całość pensji mieć na swoje przyjemności.

Dla mnie pierścionek nie musi byc drogi, moze kosztowac nawet 200 zl, ale nie chcialabym dostać pierścionka odkupionego w okazyjnej cenie. Widać ze mu nie zależy nawet troszke na pochodzenie po sklepach i wybraniu nawet tańszego. A jak ktoś sie rozwiedzie z Twoich znajomych i będą miec obrączki po okazyjnej cenie to co ? Tez kupisz.

agnik - wiesz rozumiem wszystko , nawet kupiony "nie używany" pierścionek ale wlasnie trafiony w gust przyszłej narzeczonej a nie dlatego bo cena przyzwoita noi kumpel sprzedaje.

Tu się zgadzam, umiar musi być i też nie chodziło mi o to, żeby np. kredyt brać czy faktycznie fundować coś ponad stan. ale czasem trochę staromodnego może wysiłku, przydałoby się w staraniach panów już nawet niekoniecznie finansowego, ale wypadałoby przynajmniej postarać się, aby ten symbol, czyli pierścionek, podobał się narzeczonej. a nie kupować coś, "byle było".

kosztowna ta twoja dziewczyna, a ona nie ma swojej kasy, ona nigdy ciebie nigdzie nie zaprosila, nic ci nigdy nie kupila
to zastanow się nad sensem tego związku
bo możesz cale zycie zarabiać na coraz większe wymagania

a z wygorowanych oczekiwan to znam taki przypadek ze zazyczyla sobie dziewczyna pierścionka za 3 tysiące gdzie chłopak zarabial  nie wiem dokładnie ale dużo mniej, ale ona z bogatej rodziny, skądinąd fajna madra dziewczyna sliczna ale zmanierowana, sa już po slubie
dla mnie 3 tysiące to gruba przesada, wesele tez było duże wystawne,

Mam dokładnie taki sam pierścionek sama wybierałam, mąż kupował go przy mnie, kosztował coś miedzy 300-400 zł.
Szczerze mówiąc nie widze żadnego problemu w tym jak miałby zostać nabyty taki pierścionek...nie wiem o co halo.
A jak chłopak dostanie pierścionek od Matki, czy Babci (bo tak też sie zdarza) czyli NIE KUPI go wcale, nie będzie się to wiązało z żadnym poświęcaniem sie i odkładaniem...to wtedy też by sie grzmoty powaliły na chłopa? nie sądzę a przecież nie wydałby ani jednej ciężko zarobionej złotówki, nie wyrzekłby sie w celu zakupu ani jednego piwa, czy paczki chipsów

Nie wiem, musisz sie zastanowić. Bo czytając te posty musisz rozważyć czy Twoja ukochana nie należy do grupy dziewczyn dla których pochodzenie pierścionka ma znaczenie.

Uważam, że jedynym ważnym elementem jest to żeby pierścionek podobał się wybrance ale to tylko moje zdanie.

EDIT

aha, żeby było jasne oby nie kradziony to jedyny wypadek w którym pochodzenie pierścionka miałoby dla mnie znaczenie i byłabym wściekła.

Dokładnie. Spotkałam się z tym że niektórzy faceci braki kredyty na pierścionki ZARĘCZYNOWE. Żeby spodobały się wymagającym paniom. Żenada tak troche. Stać cię na diament ? Dobrze. Nie stać ? Kup coś symbolicznego, też będzie dobrze. Liczy się ta chwila i to że spędzimy razem reszte życia. Współczuje takim facetom których kobiety napalają się na pierścionki za 15-20 tysięcy, przy rocznym zarobku mężczyzny 30-40 tysięcy.. Takie nie są warte ich uwagi

Dlaczego w ogóle jest takie parcie na drogie pierścionki zaręczynowe?
To już nie liczy się fakt i to, że facet-powtarzam-FACET, się na takie coś zdecydował?

Która z nas w chwili gdy jej facet padł na kolana, myślała o tym ile pierścionek kosztował?
Bo ja ani razu się nad tym nie zastanowiłam i szczerze powiedziawszy mnie to nie interesuje.

Wywnioskować z niektórych postów się da, że jak kogoś nie stać na pierścionek za 1000 zł to w ogólnie nie powinien się oświadczać.

A ja spotkalam sie również z tym jak koles zalatwil sobie pudełeczko z apartu (teraz wszystko mozna kupić) a pierścionek kupil u zwykłego jubilera. I jaki dumny ze zrobil narzeczona na szaro. Masakra jakas.