Toksyczne zachowanie - Netkobiety.pl

Wiesz mnie bardziej dziwi że ktoś zadaje takie pytania. Po co ?

Jak dla mnie problem jest gdzie indziej i te "zakupy" są tylko pretekstem do wyładowania agresji.
Jak faktycznie robi złe zakupy to zaproponować że jak wróci do domu to RAZEM pojadą wspólnie na zakupy i ON kupi to co uważa za potrzebne a ona się nauczy co kupować aby był zadowolony.
Wtedy jej pokaże jakie produkty lubi i itd. A jak nie to zaproponować aby sam kupował. Bo chyba na końcu świata nie mieszka i transport publiczny istnieje

Czy naprawdę TAKIE OCZYWISTE rozwiązania trzeba ludziom podawać na tacy ?
Każdy związek to sztuka kompromisu i należy rozmawiać ze sobą.

Jak nie ma komunikacji to źle się to kończy.

Z poprzedniego wątku wynikało, że partner średnio chce rozmawiać.

Ani Ty ani Ulle nie bierzecie pod uwagę tego, że jesteście od zięcia Ulle sporo starsi. To jest inna mentalność, inne pokolenie. Wy też nie urodziliście się z umiejętnością naprawiania wszystkiego, musieliście się tego nauczyć. A jednocześnie zachowujecie się, jakby ludzie z młodszego pokolenia mieli rodzić się z wbudowaną w głowie informacją, jak naprawiać sprzęty w mieszkaniu.
Mojego męża też ojciec nie nauczył, jak się robi remont. I co z tego? Uczy się sam, na swoich błędach i kiedy coś się nam zepsuje próbuje naprawić, jak sam nie umie, to prosi o pomoc mojego tatę. Nie o wyręczenie go, a o pokazanie, jak coś naprawić.

Jak gość nigsy wcześniej czegoś takiego nie naprawiał, to skąd ma mieć wiedzę, jak się to robi? Ulle zamiast wywyższać się pokazując, że ona umie szybciej, mogłaby normalnie z zięciem zrobić to wspólnie, a przy okazji on by się nauczył. Tylko to wymagałoby dwóch rzeczy. Po pierwsze, Ulle musiałaby znaleźć w sobie deko empatii, po drugie, musiałaby przyznać, że zięć jest człowiekiem. A ani jedno ani drugie zbyt łatwo nie przychodzi.
Ale spokojnie, moja teściowa też robiła cyrki odnośnie tego, że jestem taka, śmaka i owaka i efekt tych cyrków jest taki, że nie widziała ani mnie ani męża już ponad rok i prędko nie zobaczy.

PS. Podoba mi się jak Ulle przekręca nick Kaszpira na Kaszmir pokazuje to, że to co on mówi, to jedna wielka szmira

Wiesz a ja uważam że obecne pokolenie ma dużo lepiej i dużo łatwiej. Obecnie wystarczy odpalić filmik/poradnik na YouTube i mamy wiedzę przekazaną wręcz na tacy.
Tylko trzeba chcieć.

Więc nawet rodzice już nie muszą tej wiedzy przekazywać, tym bardziej że przez te lata niektóre rozwiązania się zmieniły i obecnie wiele rozwiązań jest jeszcze prostszych i łatwiejszym niż przedtem.

Po prostu trzeba chcieć. A jak się chce to można wszystko

Kasssja, kaszmir to nie szmira, tylko wysokiej jakości wełna z kóz kaszmirskich, bardzo droga.
Faktycznie przekręcałam jego nick.
Kiedyś udało mi się kupić sweter z kaszmiru, cudowny, mam go do dzisiaj, kosztował kupę kasy.

Autorce należy dać już spokój, bo i tak się nie odzywa.
Kaszpirowi także, bo jest mądrym facetem mocno pokiereszowanym przez życie, a jego zbrodnia polega tylko na tym, że szuka kobiety, z która mógłby spędzić resztę życia.
Nie ma żadnego sensu, żeby kłócić się i wyzywać nawzajem przez internet.
Mnie już przeszło.

Mam wrażenie, że Kasssja jest zwyczajnie zazdrosna.

Wiesz, że facet obrotny i przy kasie z dobrym zawodem.

Brzuszek strenuje, włosy przeszczepi, kilka miesięcy na siłce i wakacje w Jordanii i będzie nie do poznania.

A ty co?

A to on nie wygląda jak Telly Savalas?

A może jednak kto się czubi ten się lubi?  Kto ich tam wie o co oni tak tu w siebie rzucają talerzami .

Kasssja bardzo dobrze wyczuwa i reaguje poprawnie na obrzydliwego toksyka, a babcia Ulle może marzy o sweterku z kaszmiru, to przekręciła nazwę. Ja jednak obstawiam, że podświadomie zachowała resztki instynktu i jednak szmira, to jest to, co kobieta naprawdę myśli o takim osobniku. O tak, Freudowska pomyłka .

Sęk w tym że facet ma swoje ulubione marki towarów i takie a nie inne musi kupować autorka owego posta, bo każde inne odstępstwa nie sa akceptowane.
Robiąc takiemu zakupy trzeba czasami nieźle się nabiegac żeby wybrany towar kupić.
Weź szukaj pieczarek z cienką nóżką po całym mieście bo akurat przywieźli na grubych nóżkach.
Rozumiem frustrację autorki.
Szlag by mnie trafił chyba.

"Mój partner jest przywiazany do konkretnych produktów konkretnych firm i wszystko inne jest złe."

Może niech sam robi zakupy? To ze gotuje i nie ma prawka nie zwalnia go z chodzenia na zakupy. Bez przesady.
Mój mąż mimo ze głównie gotuje to robi zakupy, bo ja tez połowy „jego produktów” nie kupię. Ja ogólnie nie lubię robić zakupów spożywczych, ani gotować wiec jak mąż nie zrobi obiadu, kupuje gotowce po pracy i po problemie. Tez mu nie zawsze pasuje, ale trudno. W domu jest jeszcze pełno innej roboty i gotowanie obiadu nie czyni z faceta bohatera który już jest zwolniony np. Z chodzenia do sklepu. Będzie sam kupował, to będzie zadowolony

Ja już się w tym temacie wypowiedziałem.
Ale:
W naszym domu ja robię zakupy i ja gotuje.
Żona zawsze pisze mi na kartce rzeczy które mam jej kupić.
Lubi chipsy paprykowe z lays.
Czyli  rozumiem, ze to bez znaczenia jak kupie je te biedronkowe?
Chyba logiczne jest to, że jak ktoś chce ten konkretny produkt, to ma dostać ten konkretny produkt.
Jeżeli zona, za każdy jednym razem, pisała by mi "laysy paprykowe" a ja kupował bym jej chipsy innych producentów, to nie zdziwił bym sie jak by sie na mnie wkurzyła.
I nie mówcie, że to nie ma znaczenia.
Jeżeli gotujesz obiad, i używasz sosu sojowego z kikomana, albo oleju z pestek winogron monini .
To nie chcesz dostać, jakiejś podróby sosu sojowego z marketu i oleju słonecznikowego
No bo co za różnica.
OGROMNA.
Tak jak pisałem, tutaj facet zamiast robić dramy, powinien sam sie wziąć za zakupy i gotowanie, a autorka niech weźmie inne obowiązki domowe.

Ale nie piszcie proszę, że nie ma znaczenia jaki to jest produkt.
Bo cos takiego może napisać tylko ktoś, kto ma niewiele wspólnego z gotowaniem.

Oczywiście, że to ma znaczenie, jakiej marki jest produkt. Ale czy autorka choć raz napisała, że czyta na liście zakupów 'Lays', a kupuje 'Top Chips'? Albo Winiary zamiast Kieleckiego? Chyba ktoś wyżej sobie to dośpiewał. Napisała, że produkty mają być określonych firm, bo chłopak tak lubi (i pewnie mu je kupuje). A problematyczne są raczej te wszystkie towary luzem, jak warzywa i owoce, pewnie też mięso, wędliny, sery (ja nie kupuję paczkowanych, może oni też). Szeptuch ma rację - kto gotuje, ten powinien wybierać do tego gotowania produkty. Mało to jest prac domowych poza gotowaniem, które może "w zamian" ogarniać niegotująca strona? Tysiąc razy bardziej wolałabym kupować/gotować niż szorować łazienkę i kuchnię albo odkurzać całą chatę. I okna myć. I pranie rozwieszać/składać. Więc niech wymagający księciunio rusza 4 litery do sklepu, choćby rowerem. A nie foszy się o grube nóżki XD

Ja są z takiej samej pszenicy Durum to niczym

Ale, no właśnie ale

Barilla i Prime Gusto mają w ofercie taki włoski makaron Buccatini no.5 który bardzo lubię Takie spagetti z dziurką wewnątrz
Jak byłem we Włoszech to tam różne typu makaronów jadłem i ten no.5 bardzo mi odpowiada, więc co jakiś czas kupuje "dziwne" makarony.
Makarony których Lubella nie ma w ofercie

Ale jeśli chodzi o identyczne typu makaronów z tej samej pszenicy to nie ma żadnej różnicy.

No ale ja właśnie mówię np. o zwykłych penne. Nie rozpoznasz w restauracji czy masz barillę czy lubellę. A można się czepiać? Można. Bieganie po 10 sklepach, bo nie ma ulubionego masła księcia pana, a on nie zje innego, jest chore.

Ulle:
Kolacja u nas w domu jest rzadko.
Żona wraca z synem do domu czasem o 16 a czasem o 17.
Wiec obiad szykuje na ich powrót, nie uznaje czegoś takiego jak odgrzewany obiad albo tym bardziej wczorajszy obiad.
Potem (18-19) jest jakiś deser albo owoce.
Więc nie ma potrzeby robić dodatkowej kolacji.
Z gotowaniem wspólnie z żoną sa dwa problemy:
-1(poważny): Nie wyobrażam sobie aby zona i syn po całym dniu czekali głodni na posiłek.
Zanim zona przyjdzie do domu, jest ta 16-17 godzina, zanim weźmie prysznic po całym dniu, przebierze sie, i zanim weźmiemy sie za gotowanie, to która będzie 20?
a trzeba jeszcze usiąść z synem przy lekcjach,porozmawiać o tym, jak nam miną dzień, i po prostu spędzić w 3 razem czas, czyli zazwyczaj pójść na rower albo marszobieg. Za mało czasu na coś takiego.
-2( ta żartobliwa) zona naprawdę nie umie gotować, czasami robi mi niespodziankę, i cos ugotuje dla mnie, ale w najlepszym razie jest to jadalne, a zazwyczaj nie.
a że mieszkamy na totalnym zadupiu, to nawet nie można niczego do domu zamówić, w miejscowości gdzie uczy żona, tez nie ma żadnej knajpy, wiec nawet wracając, tez nic do domu nie przywiezie.
A nie pozwolę zeby moja rodzina żywiła sie jakimś przetworzonym żarciem z marketów.

W ogrodzie pracujemy w trójkę.
Jak mieszkałem w Wrocławiu czy przez krótsze okresy w swoim życiu w Wiedniu czy Tokyo.
To marzyłem o dużym ogrodzie, i ciesze sie,ze mogłem swoje marzenie spełnić.
wiec nie traktuje tego jak wysiłek.
Lubie swoje kwiaty i swoje grządki, czy przetwory które potem wspólnie robimy.
Jedynym okresem faktycznie zmorzonej pracy, jest czas zbiorów, gdzie najpierw owoce  czy warzywa trzeba żebrać, posegregować w zależności od przydatności, no a potem przerobić na przetwory.
W tedy faktycznie,człowiek ma pełne rece roboty od rana do wieczora, ale gdzie ja dostane tej klasy drzem czereśniowy albo kabaczki?

Co do obywatelstwa, to formalnie jestem obywatelem Austrii.

Wiesz, z zawodu jestem programistą, ale od kilku lat moje główne zajecie, to organizacja pracy innych, zwiększanie efektywności.
Ograniczanie kosztów i minimalizacja strat.
Od nowego roku, większość mojej pracy do przeprowadzanie audytów. ( związanych z działami technicznymi)
Myysle, że to po prostu takie skrzywienie zawodowe.
No bo pomyśl, dlaczego mamy "marnować" czas na to aż ugotuje się obiad, czekać wszyscy głodni, skoro ja mogę go zrobić na przyjazd rodziny, dzeiki czemu zyskujemy czas wolny, który możemy sobie razem spędzić trochę bardziej przyjemne niz patrzenie sie w gary, czy czasami cos nie wykipi albo sie nie przypali.
Po prostu jeżeli widzę, że można cos usprawnić, to biorę to na siebie.
Co do pracoholizmu, myślę że to tez bardziej skrzywienie..hmm osobowości? niz prawdziwy pracoholizm.
Jak uciekałem z domu, cały mój majątek, to były ubrania w plecaku, i pieniądze zaszyte w rękawach kurtki czy koszuli( aby ich rodzinka nie znalazła) zarobione z sprzedaży grzybów czy jagód.
A większą część miałem ukryte w lesie. I gdy ukradli mi pierwsze pieniądze, juz nie pamiętam albo z jagód, albo ze sprzadazy żołędzi, leśnictwo w tedy skupowało, za takie duże wiadro 25 litrowe, chyba 15 zł dostałem, cos koło tego.
to trzymałem wszystko właśnie w lesie, w słoiku.
Po prostu miałem wybór, albo pracować i do czegoś dojść, dorobić sie, aby na starość zyc jak człowiek.
Albo żyć jak biedak, od 1 do 1, bojąc sie jakichkolwiek zdarzeń losowych.

Wybrałem to pierwsza opcje.
Po prostu mam tak juz zakodowane, że jeżeli chcesz cos od zycia, chcesz aby w koło ciebie było dobrze to musisz na to zapracować, bo nic od nikogo za darmo nie dostaniesz.
Wiec jak widzę, że cos jest do zrobienia, cos co nie tylko poprawi nasza sytuacje finansowa, ale tez komfort życia, to po prostu to robię.
również to co na co dzień nas otacza.
Bo jak można zyc w chlewie?
Wiadomo że stawia sie naczynia po posiłku do zmywarki, ze jak użyło sie patelni do smażenia, to po smażeniu sie ja myje i odkłada na miejsce.
A nie, jak trzeba cos ugotować, bo przyszli goście  to dopiero w tedy brać sie za mycie.
Bo z zlewu az sie wysypuje.

A odpoczywam w nocy, jak zona uśnie, bo przed snem mnie jeszcze wymęczy
W tedy zazwyczaj biorę sobie jakaś książkę, aktualnie czytam "Widziałem jak umierają"  Svena Hassela, Duńczyka który na ochotnika zaciągnął sie do wermachtu, i wylądował w jednostce "politycznie podejrzanych"
No i mam jeden weekend w miesiącu do swojej dyspozycji.