Dodam jeszcze tylko, że
najważniejszym jest spotkanie właściwej osoby dla nas samych,
cała reszta jest bez znaczenia..
Wtedy wszystkie problemy rozwiązuje się wspólnie, i wszystko się układa.
Gdy zaczynamy od końca, nigdy nic się nie ułoży.
Ja rozumiem, że takie postępowanie ma na celu, żeby dzieci od razu zaakceptowały, a on dzieci.
Ale to jest bez znaczenia na początku i o niczym nie stanowi,
jak odhaczenie ważnej kwestii i zobaczymy co dalej..
Dzieci nigdy nie powinny poznawać kawalerów do wzięcia,
to jest niedopuszczalne, żeby ciągle nowy wujek się kręcił po domu,
one są ważniejsze, niż Wy sami i z osobna,
wprowadza się do ich życia aktualnego chłopaka, czy za obopólną decyzją,
tak jesteśmy razem, spróbujmy zrobić następny krok.
Zobacz jaki jest Twój tok rozumowania:
-nie chcę użerać się z nastolatkami,
a przecież to małe, też kiedyś będzie nastolatkiem..
-nie chcę się zaangażować, a potem nie polubić z dziećmi,
a przecież to nie z dziećmi się wiążesz, a z ich matką,
wystarczy być dobrym człowiekiem i jej partnerem,
-to dzieci powinny decydować, czy chcą zamieszkać z wujkiem,
no i rozumiem, że chyba ze starszymi jest trudniej, małe, można wziąć pod pachę i przenieść,
Nie da się wszystkiego przewidzieć ani zaplanować,
Może się tak zdarzyć, że znajdziemy idealną osobę, ale nie będziemy mogli mieszkać razem,
trudno..
Chcieliśmy inaczej, ale najważniejsze, że mamy bliską osobę,
To jest ważniejsze, niż cała reszta..
ps. przerabiałam podobny układ, gdzie facetowi w ułożonych już przez niego puzzlach,
brakowało tylko jednego, kobiety.. ale to było tylko takie jedno małe okienko puste,
nijak nie mogłam się tam zmieścić z całym swoim życiem..
