Miłość przez portal? Duże ryzyko ...? - Netkobiety.pl

A ja jestem zdania, że w życiu nic samo nie przychodzi, tylko koniecznym jest sobie na to zapracować.
Bez włożenia wysiłku i ponoszenia ryzyka zwykle uzyska się nic.
Pewności i gwarancji w relacjach międzyludzkich nie można mieć nigdy.
Niezależnie od metody kontaktu.

Emilio,ryzyko istnieje zawsze,nieraz żyjesz z facetem 26 lat, i okazuje się,że jest zupełnie innym człowiekiem niż myślałaś.Za moich młodych czasów istniały gazetki młodzieżowe,przez które poznawali się młodzi ludzie ( teraz zastąpił to internet;)).Kilka razy z koleżankami spróbowałyśmy tej metody no i nici z tego wyszły,ale było dość wesoło.Podpowiem ci tylko coś - nigdy nie wybieraj się sama na takie spotkanie,nigdy nie wiadomo,kto to jest.My z koleżankami " ubezpieczałyśmy" się nawzajem.Tzn gdzieś niedaleko obserowałysmy pilnie koleżankę z tym ktosiem, żeby w razie czego wszcząć alarm.Zboków i wtedy nie brakowało.A miłość można spotkać wszędzie,nawet w najmniej oczekiwanych okolicznościach.Powodzenia życzę

Portale randkowe to taka ruletka...albo dobrze trafisz albo źle...ale kto w życiu nie ryzykuje nic nie osiąga...ja akurat dobrze trafiłam i poznałam przez portal randkowy męża

Bądz cierpliwa i,,oczy szeroko otarte" a będzie ok 
Wiem co pisze;)
Pozdrowionka

Natomiast moja rada,  to spotkać się na mieście.

Jest ryzyko, jest zabawa:) A zycie bez ryzyka to jak szampan bez babelkow:)

Nie wiem skad wy tylu tych zbokow bierzecie, ale ja dawno temu regularnie czatowalam na IRC-u i z paroma panami nawet sie spotkalam. Nie kazda randka byla udana i konczyla sie po 1-szym razie ale ani razu nie czulam sie w zaden sposob zagrozona, bardziej moze znudzona. Raz nawet z jednym panem spedzilam cuudowny weekend, choc widzielismy sie pierwszy raz w realu. I wrazenie piorunujace jak wysiadl z pociagu:). Na weekendzie sie skonczylo ale dalej pisalismy i wspomnienia naprawde warte byly grzechu;)
A pare miesiecy po tym epizodzie poznalam wirtualnie swojego przyszlego meza. Pierwsze 2 miesiace to byl czat i maile, potem codzienne telefony, na koniec spotkanie 2 tygodniowe. W jego kraju.

Aha, IRC to nie byl portal randkowy, raczej taki ogolno gadkowy. Pewnie i tam spotykalo sie sporo seks maniakow i dzieci po lekcjach ale nie byl to portal z wklejanymi zdjeciami i podawaniem swoich rozmiarow.

No a poza tym, umowienie sie w miejscu takim jak pub czy kawiarnia jest dosc bezpieczne.

Tez uwazam, ze portale sa niezle, ale na dobry poczatek. To po prostu wejscie miedzy (wielu) ludzi, tyle tylko, ze siedzac sobie wygodnie na kanapie Tak naprawde dosyc szybko mozna sie zorientowac, z kim mamy do czynienia - po sposobie pisania, wypowiedzi, błędach - tylko wazne chyba, zeby nie poprzestawac na wlasnych wyobrazeniach, tylko weryfikowac - isc dalej w real - tak jak tu napisano - komunikatory, a potem spotkania. I stosowac metode ograniczonego zaufania. To bardziej efektywne, bo zaczynamy wybierac z duzego zbioru A nie tracimy czas np wloczac sie po knajpach

Przez prawie rok czatowania i spotykania sie w realu tylko RAZ mialam seks randke. I to tylko dlatego ze i ja tego chcialam, bo grzechem byloby odmowic takiemu ciachu:).

Moje randki z internetowymi panami zwykle mialy miejsce w miejscach publicznych i nikt jakos nie mial ochoty zgwalcic mnie w kawiarni, w pubie czy w parku (umawialam sie przed zmrokiem). Czy panowie mieli ochote na seks? Pewnie i tak, ale zaden nie startowal z marszu z taka propozycja ani nie nalegal. Nie na pierwszej randce. Ani na drugiej. Gdyby tak sie stalo bylaby to ostatnia randka. Do seksu musza byc chetne obie strony. I chyba dostawali oni wyrazny przekaz, jeszcze przed spotkaniem sie ze mna.

Po rozwodzie czyli po 40+ tez spotykalam sie dosc krotko z panem poznanym z Internetu - do dzis ani jednej randki nie zaluje, choc goraca para bylismy tylko pare miesiecy, coz jednak nie moj typ. Ale przygoda wspaniala i warta kazdej chwili.
Znajomymi jestesmy do dzis a ten pan poznal swoja kolejna i teraz juz stala partnerke tez na tym samym portalu. Z ich zdjec na FB widac, ze sa szczesliwi. Mieli oboje powyzej 40 lat gdy sie poznali w tym wirtualnym swiecie.

Na calym swiecie sa tysiace szczesliwych malzenstw i dziesiatki tysiecy pieknych zwiazkow wlasnie zadzierzgnietych przy pomocy sieci. To juz zadna nowosc i kacik dla zbokow, to normalny tylko wirtualny swiat. Idziemy z postepem rowniez w tej dziedzinie, poznawania sie. Tak jak coraz czesciej robimy zakupy czy rezerwujemy wakacje wlasnie przez Internet. I nie ma sie co bac ani bronic przed tym tylko rozwaznie podchodzic do WSZELKICH ofert.

Rozumiem, ze tyczy sie to obu plci?:)

:=)))))

Komunikatory? Po co? Prościej założyc hard limit na dystans i spotkać się na mieście. (o ile sie mieszka w mieście.)

Zresztą streaming komunikatorów można modyfikować w locie.
Nie lubię, nie używam i używać nie będę.

:D Nie znam sie na tym, o czym tu piszesz, wiec trudno mi powiedziec. Znam gg i skypa i wiem, ze sa znacznie lepsze niz wymiana meilowa, na poczatek. Bo w meilu mozna sie troche maskowac i troche kreowac. W bezposredniej rozmowie (nawet bez wizji) -  bardzo trudno. I chodzi dokladnie o to, o czym pisze Asterka - nie tracisz czasu na ewentualne "randki w ciemno" na miescie, w wypadku, gdyby gosc okazal sie niewypalem. A niewypalow jest pewnie 90%, bo znalezc w ciemno wartosciową osobe nie jest latwo. Z naciskiem na wartosciową. A poza tym -  co jak nie sa z tego samego miasta? A moze cos miedzy nimi zaiskrzyc, - chyba nie chcialbys pozbawic ich szansy, bo nie lubisz gg? ;)

Ale trzeba brac pod uwage, ze wielu ludzi loguje sie na takich portalach po prostu z nudow i dla rozrywki (watpliwej). W pracy, w czasie wolnym, a potem do domciu i lepszych zajec. Mysle tez, ze jest wielu desperatow i frustratow, ktorzy kazdą, mimowolną uwage nt seksu traktują jako zachetę dla siebie. Kiedys na tym forum napisalam, ze cenie u mezczyzn umiejetnosci techniczne, wydawaloby sie, rzecz normalna i wiele kobiet to ceni - nastepnego dnia dostalam kilka niewybrednych propozycji - musialam usunac nr gg ze swojego podpisu.

I ostatnia sprawa - zalezy, czego sie szuka - bo nie watpie, ze, jak pisze Mussuka, mozna znalezc sympatycznych gosci, chetnych na spotkania, randki, seks, - tyle, ze nie do konca z zobowiazaniem..  I to jest pewnie druga liczna grupa, obok desperatow. Najmniej liczna, i tu zgadzam sie z Asterka, wydaje mi sie grupa mezczyzn, ktorzy szukaja tam partnerki zyciowej, a juz zwlaszcza powyzej lat 40. I, np, z trudną sytuacją osobistą.

A kobiet szukajacych litaralnie męża jest pewnie z 5 razy wiecej niz mezczyzn tam zalogowanych i one czesto padaja ofiarami swej naiwnosci - nie zawsze potrafia odczytac pewne sygnaly, np to, ze jak facet pisze tylko z pracy, to nie znaczy, ze nie ma w domu internetu, a jak unika spotkan, to musi znaczyc, ze jest niesmialy, itd

Nie nazwałabym rozmowy  z drugim człowiekiem stratą czasu.Myśląc kategoriami knajpa dyskwalifikujesz wszystkie te kobiety, które mieszkają w innej części Polski, lub nie mogą wyjść bezproblemowo z domu.I nie każda osoba ma w knajpie ochotę na szczerą rozmowę, a nie krygowanie się i przelewanie z pustego w próżne.Są osoby, które nie znoszą miejsc publicznych.

Nie ma nic gorszego jak spotkanie się z kimś w knajpie i milczenie.Bo od razu na wizus Ci ktoś nie pasuje.
Jako kobieta, bałabym się różnych niedorosłych męskich zachowań, jak uciekanie , nie podchodzenie, nie zjawianie się.To dopiero marnowanie czasu.
W swoich założeniach nie bierzesz pod uwagę wielu istotnych aspektów jak nieśmiałość, ograniczenia, brak czasu.
Ja osobiście wolałabym dać szansę niezbyt urodziwemu mężczyźnie, z którym by mi się cudownie rozmawiało na skypie. A w realu zjadłaby go trema, albo  zniechęciła moja obojętność.

Swiete slowa:) Ja tez skypa uzywam jedynie w celach sluzbowych (tanszy niz telefon) oraz wtedy, gdy dzieli mnie duza odleglosc od rozmowcy. Co w przypadku poznania na czacie osoby z innego wojewodztwa czy nawet kraju, zdaje egzamin, ale tez do czasu.
Ale tak jak Ty nie boje sie spotkan face to face, wtedy widze nie tylko twarz drugiej osoby ale i cala sylwetke;)) - w sensie ruchow, mimiki, gestow, tzw. body language. Mam tez szanse oddzielic falsz od prawdy, widze czy poznany pan to jedynie tani Casanova na dwa piwa czy interesujacy partner do rozmow i spotkan w przyszlosci.  Poskypowac mozna sobie z raz czy dwa, real to real.

Benita - moze i racja, ze zalezy kogo sie szuka na portalach, faktem jest, ze ja nigdy nie pisalam z zalozenia, ze tam moze byc moj przyszly maz. W zyciu nie szukalabym meza w ten sposob. Chcialam poznawac ludzi, oczywiscie mezczyzni bardziej mnie krecili niz kilka wirtualnych kolezanek;), ale w glowie mi nie postalo zalozenie, ze ktorys z tych poznanych tam z miejsca okaze sie moim partnerem. To wychodzi dopiero pozniej, w tzw. praniu. Czyli poza siecia. Moze wlasnie to, ze nie nastawialam sie od razu na koscielne dzwony, powodowalo, ze luzniej i swobodniej nawiazywalam kontakty z roznymi, mniej lub bardziej ciekawymi mezczyznami. Nie umawialam sie na zadne seks randki bez zobowiazan (jak pisalam, to zdarzylo sie raz) ale po to, by poznac osobe wirtualna w jej calej krasie. Bo po tygodniach gadu gadu z panem XYZ chcialam zwyczajnie zobaczyc jego twarz, a on moja.
Generalnie bylo mi obojetne, czy bedzie tam dla mnie ktos na dlugie lata czy nie, a jednak taki sie na koniec znalazl. I nie badalismy sie Roentgenem przez wieki cale, bo to bez sensu. Albo sie ktos podoba albo nie. Zadne komunikatory w niuczym tu nie pomoga. Co najwyzej wyeliminuja seryjnego gwalciciela a i to nie do konca.

Wroclaw pozdrawiam:) Piekne miasto i ciesze sie, ze pojutrze znow tam jade:))

Z czego pranie lubie najbardziej;)

No, to tez prawda, ale co to za zycie bez ryzyka?;) Rownie dobrze, mozna nie wychodzic z domu, bo jest ryzyko, ze jakis wariat w nas wjedzie.Moze lepiej jednak wyjsc, tylko uwazac ktoredy sie spaceruje?

Gdyby mój facet wychodził z takiego samego założenia, dzisiaj nie bylibyśmy ze sobą. Nie rozmawialiśmy na Skype ani na czacie wideo ani razu. Po pierwsze dlatego, że mam problemy z dźwiękiem w komputerze i bym go nie słyszała, a po drugie dlatego, że nie używam Skype, bo "wyznaję" jedynie TeamSpeak 3. Zrozumiał.

Idziesz wlasciwym tropem:) No stress, just fun:) Nawet nie wiesz jak mezczyzni potrafia wyczuc na kilometry desperatke szukajaca meza..i to najlepiej po miesiacu od poznania sie.

Może i tak.Wiesz, specjalnie nad tym nie myśle. Robię to co zawsze, z różnicą , ze nie rozglądam się gorączkowo na boki.
Kiedys myślałam, że np w ciągu roku POWINNAM kogoś poznać, potem za ileś tam miesiecy dziecko, ślub (lub odwrotnie) i takietam,ale ostatnio znudziło mi się.
Co się mam stresować.Z reszta po ostatnim  chcę mieć jeszcze trochę czasu, bo bardzo to przeżyłam.
Marzenie nie przepadło, jest tak gdzieś, tylko ni już nie za wszelką cenę bo czas ucieka. No jest tam i już .Tyle na razie.

Marzył mi się zawsze portal randkowy dla ludzi dojrzałych, gdzie nie ma małolatów i małolackich gadżetów typu polubienia, rankingi popularności.I gdzie autentycznie osoba z wyższym wykształceniem je ma, a nie ma żony zakamuflowanej.

ryzyko zawsze było i istnieć będzie. to jest wpisane w nasze codzienne życie;)

Są różne rodzaje ryzyka.Takie wpisane w nasz los - jak przysłowiowa spadająca cegła, czy pijany kierowca.Innym rodzajem ryzyka jest uprawianie sportów ekstremalnych, gdzie poniekąd sami wystawiamy się na niebezpieczeństwo.
I po moich doświadczeniach z portalami stricte randkowymi , można je przyrównać do sportów ekstremalnych.O ile jeszca kobiecie do 35 roku życia może udać się znaleźć kogoś normalnego, im dalej w las tym gorzej.
Dla wyjaśnienia - nigdy nie miałam parcia na małżeństwo.Ale na równi z tym nie byłam zainteresowana krótkim romansikiem bez zobowiązań.

Owszem Rossanko, są gorsze nieszczęścia.Tylko podwójnie trudno przeżywac te nieszczęścia samotnie.
Mam w pakiecie przeżyć , śmierć 3 członków najbliższej rodziny, niepełnosprawność dziecka, biedę. Myślisz, że przez to samotnośc przestaje mi uwierać, że stała się mniejszym złem.Bynajmniej.Właśnie przez to, człowiek potrzebuje jeszcze bardziej jakiejś jasności w szarej egzystencji, jakiejś radości by się nie załamać, nie zgorzknieć.Całe szczęście, że mam syna który mnie kocha.Bez niego moje życie byłoby szare, jałowe i smutne.Miłość leczy, miłość dodaje skrzydeł, tak na prawdę to miłość nadaje sens życiu.Wszystko inne to nieudane zastępniki.

To nie ja wymysliłam te 35.To męska cezura "przydatności do spożycia", swoisty kres młodości.
A co do reszty - od 20 lat żyje dniem dzisiejszym i co?I nic.Od momentu kiedy wycofałam się z portali randkowych , jestem matką,przyjaciółką, pracownicą, koleżanką.niczym więcej.chodzę na basen, na spacery, podróżuje dłużej lub krócej środkami komunikacji publicznej.Wyjeżdzam na kursy, szkolenia, poznaje nowych ludzi.I jestem sama. Sama od 20 lat.
Dla żadnego poznanego mężczyzny ostatnio nie jestem kobietą.

Rossanko, trafiłam na paru takich, przeczyłam parę opinii o kobietach po 35 właśnie.
Nie żyję przeszłością, nie rozpamiętuję, ale na tej przeszłości zbudowałam swoją opinię o facetach.Niestety wzbogacaną każdym poznanym na randkach patałachem, dewiantem, popaprańcem, wybrednym księciuniem, kryptożonkosiem.Bo w większości tacy tylko tam są.
Do 30 święcie wierzyłam, że jakoś się ułoży, ze kogoś spotkam, żyłam z dnia na dzień.I tak jakoś okazało się, że mam 30 lat, jestem dziewicą, a żaden facet z własnej nieprzymuszonej woli jakoś się do mnie nie garnie.A do okoła są same małżeństwa i rodzą im się dzieci.
Błąd?Moim podstawowym błędem jest to, że jestem przeciętna i  za stara, że Bozia nie dała mi urody, a dała ostry jęzor i umiejętnośc logicznego myslenia.
A do poczęcia dziecka wcale nie trzeba nie wiadomo jak długich związków.

Niestety, jak ktoś cię juz na ten wizus odrzuci i nie będzie chciał z tego powodu poznać to nie masz szans.

Rossanko, większości męzczyzn podobają się określone typy urodowe.A odstręczają tak nieuchwytne cechy jak sposób poruszania, gesty, śmiech, zapach, sposób ubierania.O sposobie bycia nie mówiąc.Tembr głosu czasem dyskwalifikuje.
Liczy sie przede wszystkim pierwsze wrażenie i fizyczność.Jeśli komuś nie pasujesz masz pozamiatane.

Ci faceci o których piszę są przecież normalni.Jak najbardziej. Pytajko, jak chcesz romantyczne i optymistyczne teksty to sobie bajki terapeutyczne poczytaj.Zresztą, gdzie ja piszę, że to się ma do wszystkich?Miałyście facetów, którzy Was uwielbiali i kochali?To czego się martwicie?
Moim ogólnym zamysłem było to by powiedzieć, że jeśli ktoś ma kogoś poznać to pozna i w realu.Żadne randki internetowe nie będą potrzebne.A jak kto jest nie ma brania w realu i randki m nie pomogą.Przy konfrontacji face to face straci wszystkie zalety charakterologiczne i intelektualne i będzie tym ,kim jest nieatrakcyjną , starzejącą się kobietą.
Bardzo bym chciała powiedzieć, że faceci cenią przede wszystkim charakter, intelekt, osobowość.ALE TAK NIE JEST.
Wystarczy czasem drobna fizyczna niedoskonałość i chemię diabli biorą.Jak mi to jeden powiedział - lubię cię
i szanuję, ale mnie nie pociągasz.

To odrzuci. Mnie też nie wszyscy panowie się (wizualnie) podobają i iluś tam moge od razu odrzucić.Oni mnie z resztą też . Ty Asterko również na dzień dobry odrzucisz niektórych.
Ale nie ma kobiet, których by  100 procent mężczyzn na od razu dyskfalifikowało.I na odwrót. Któremuś z kolei się spodobasz. Tylko nie mów , że nigdy i nikt.

Toteż do tego zmierzam. Jeden woli wysokie, drugi niskie, blondynki, brunetki, grube, chude. A jeszcze inny powie, że woli szatynki, a ożeni sie z rudą.
Więc to kwestia spotkania czy jak kto woli znalezienia takiego, któremu się przypadnie do gustu (a on nam).

Ale tak zupełnie WSZYSTKIM nie pasujesz? Nie uwierzę.Musiałabys mieć same wady i w charakterze i wyglądzie i ogólnie uciekać od ludzi. Z resztą tez nie do końca.Bo znam  niezbyt miłe(łagodnie mówiąc) osoby płci obojga i niezbyt piękne (też łagodnie mówiąc), a w związkach.

Tak czytam i czytam, Asterko, czy ty chcesz być w ogóle w związku?A jeśli już to po co?

O, Vinnga, coś podobnego chodziło mi po głowie. Przeciez w kinie czy na siłowni sa ci sami ludzie, co w internecie.Jedyna różnica, to to , że w necie każdy jest anonimowy i przez to bardziej bezkarny. Dlatego łatwiej o chamskie zaczepki typu" hej umówimy się?Lubisz sex?"(zauważcie, zawsze piszą "sex" a nie "seks".A może obydwie formy są poprawne , a ja się czepiam?).W kinie nikt nie podejdzie i nie wypali z takim pytaniem .Chyba.

A jeśli nikt, nigdy...Jeśli nikomu się nie podobałam?Jeśli nie odrzuciłam , żadnego spotkania na kawie i żadnej propozycji randki?Jeśli nawet dla tych nie specjalnie atrakcyjnych facetów nie byłam dość dobra?Jeśli przez lata wypłakiwały mi się na ramieniu dziesiątki męskich zranionych serduszek i ŻADNE nie zabiło szybciej dla mnie?Jeśli w całym życiu nie usłyszałam od faceta żadnego komplementu dotyczącego mojego wyglądu (oprócz pijaczków i panów po 60)
CO MA MI DAĆ PYTAJKO  PODSTAWY DO PORZUCENIA CZARNOWIDZTWA I OPTYMIZMU?Teraz nagle zauważą?
Przez 20 lat dla wszystkich koleżanek byłam wybredną księżniczką, która jest sama bo jest strasznie wybredna.A to nie była wybredność tylko ABSOLUTNY BRAK ZAINTERESOWANIA FACETÓW.Ewentualnie przy choć odrobinie działania z mojej strony zawsze dostawałam po nosie- najczęściej mało delikatnie.
Rossanko czy , chcę być w związku?A Ty byś nie chciała, żeby choć raz w życiu ktoś się Tobą zainteresował?Żeby ktoś Cię pokochał, żeby być dla kogoś ważna?By CHOĆ RAZ W ŻYCIU BYĆ SZCZĘŚLIWĄ I KOCHANĄ?
W GŁOWACH SIĘ WAM NIE MIEŚCI ILE TAKICH KOBIET CHODZI PO ŚWIECIE.Tylko nigdy się nie przyznają, ze wstydu , upokorzenia i bezradności.Szybciej będą grały znudzone, niedostępne i nie zainteresowane niż przyznają się do tego, że NIKT ICH NIE CHCIAŁ. Nie przyznają się by nie wysłuchiwać uwag o sobie, że są za wybredne, że mało aktywne, że się nie starają - a jak się na Boga można wcisnąć komuś kto nas nie chce?????
Ale ja dziewczyny nie mówi o internecie.Mówię o portalach randkowych.Wczoraj tak specjalnie w celach marketingowych przeglądałam jeden z portali dla "dojrzałych" .Na 10 stron, które przejrzałam było 70 kobiet i 35 mężczyzn.20 facetów było w związku  lub jako status miało wpisane "inne".Z 15 pozostałych  7 szukało romansu, 4 było koszmarnie brzydkich.Nawet jak na moje kategorie.4 - tylu zostało.Jak na taką liczbę kobiet imponujące.

Ale mnie kobiety nie interesują, więc po co miałam je brać pod uwagę.A realnie patrząc - kobiety były śliczne.Do wielu z nich mi urodowo bardzo daleko.Biorąc pod uwagę powyższe składniki miałabym 0 szanse na poznanie kogoś.

Który to portal.

Pytajko, a mnie cholera bierze jak czytam pseudooptymistyczne , litościwe stwierdzenia "na pewno znajdziesz faceta", "zobaczysz miłość sama do ciebie przyjdzie", "każdy ma swoją połówkę".Od 20 lat ich słucham i mi uszami wychodzą.Podobnie jak zapewnienia panów - taka fajna, sympatyczna, mądra kobieta, nie możesz być cały czas sama.
I dość mam też winy zwalanej na mnie, że pewnie ze mną charakterologicznie coś jest nie tak.W pewnym momencie byłam tak zdołowana i czułam się tak beznadziejna, ze wyć mi się chciało.Najlepiej gdybym sobie przemodelowała móżg, zrobiła operację plastyczną i latała za facetami błagając by zwrócili na mnie uwagę.
Przez 15 lat dawałam sobie truć umysł, ze wszystko się ułoży, że dobrzy i fajni ludzie znajdują w końcu kogoś kto ich kocha, że są "połówki", sprawiedliwość dziejowa i romantyczna miłość.
A trzeba było zamiast słuchac rad cioć, które były po prostu ładniejsze, bardziej przedsiębiorcze lub miały szczęście wziąć dupę w troki i szukac samemu dopóki się miało w kim wybierać.Wykorzystać znajomych, wykorzystać wszystkie okazje i nie patrzeć się czy coś wypada czy nie.A nie siedziec i czekać, że może sie coś przydarzy.Nie dajcie się okłamywać.Nie wierzcie w cuda.W przeznaczenie i mądrość facetów.Kreujcie się na lepsze niż jesteście, głupsze niż jesteście i ładniejsze niż jesteście.Wmawiajcie, że jesteście wyjątkowe.Nikt nie doceni dobra, ciepła i szczerości.

Mnie wypowiedzi Asterki nie dolują. Wrecz przeciwnie, uwazam, ze sa szczere i czesto ciekawe/interesujace. Dla mnie maja wartosc merytoryczna, bo nie ma w nich hurraoptymizmu, a jedynie szczerosc i brak hipokryzji. Oczywiscie nie zawsze sie zgadzam, czasem widze ten negatywizm, ktory tak bardzo Wam sie nie podoba, ale lubie ja czytac. I nie znaczy to, ze musze jej wierzyc we wszystkim, co pisze, bo ona tez czasem sie myli, NIE ZNACZY TO, ZE MUSZE PRZEJAC JEJ SWIATOPOGLAD. Mam swoj wlasny. Jak kruchy musi byc ten Wasz optymizm i wiara we siły, by moglo go "zdolowac" kilka slow netowej kolezanki.