30lat i cały czas sam - Netkobiety.pl

To jest takie typowo forumowe czepianie się.
Nie, ja od początku przemawiam z pozycji siły to tych kobiet do końca sztywno realizując swój plan na spotkanie XD
Nie, nie wiedziałem. Całe życie myślałem, że elegancja, to ciuchy. Dziękuję, wypełniasz te wszystkie luki w moim rozumowaniu i zawracasz mi uwagę na rzeczy, o których nie miałem pojęcia. Dobrze jest mieć kumpla na forum, który wie więcej o Tobie niż Ty sam.

O tobie, Przegrywie to ja wiem tyle,  ile mogę wywnioskować z iluś tam postów na forum czyli praktycznie nic.
Jak wnoszę, moje uzupełnienie twoich porad z jakiegoś powodu cię zirytowało? Bzdurę jakąś napisałam koniecznie wymagającą sprostowania?
Jeśli całe życie myślałeś, że elegancja to ciuchy to - warto zauważyć, że tak nie jest. Bo nie jest. Ciuchy absolutnie nie wystarczają, by mężczyznę bądź kobietę określić jako osobę elegancką. Co najwyżej dobrze ubraną, tu w grę wchodzi zarówno jakość jak i dostosowane ubioru do okoliczności i sytuacji. Dobrze ubrany prostak i cham występuje w naturze. To samo tyczy pań.
Jeśli przy okazji wypełniłam jakąś lukę to nie tyle w twoim rozumowaniu ile wiedzy o tzw. życiu i świecie.
Kumpel ma odpowiedni feminatyw - kumpela. To w ramach uzupełniania luk oraz elegancji. Nie jest elegancko do kobiety zwracać się nie używając feminatywu,  jeśli takowy istnieje i jest w języku zakorzeniona,  a "kumpela" akurat nie jest neologizmem. Nie że to chamstwo, obrażać się nie ma o co, ale eleganckie to to już nie jest.

NIE. W takiej sytuacji wylądowałeś z powodu własnych wyborów. Uważałeś się za lepszego, nie byłeś zainteresowany nawiązaniem żadnej relacji nawet z klubowymi kolegami i obudziłeś się z ręką w nocniku, bo minęło kilka latek i zauważyłeś, że życie ci przelatuje między palcami i dojeżdża cię samotność.

Wszyscy popełniamy ten błąd. Póki nie skończy się ciążą z wpadki lub przyspawaniem do osoby z braku laku i lepszych alternatyw to wszystko jest w porządku. Niektóre błędy "miłości" człowiek chętnie popełnia. Wielokrotnie.

To ma OGROMNE znaczenie. Jak robisz coś dla siebie, to nawet jak coś ci nie wyjdzie, to nie będziesz czuł żalu, ani zawodu czy rozgoryczenia. Łatwo się wtedy pogodzić z porażkami, łatwo się po nich pozbierać i wyciągnąć wnioski. BA - nierzadko z czasem dochodzi się do wniosku, że niektóre błędy popełniłoby się jeszcze raz. Jeśli robisz coś dla kogoś to w razie jak się popsuje, to kończysz z poczuciem bycia ofiarą, a własne winę za błędy cedujesz na innych i ostatecznie o żadnej zmianie nie ma mowy. Masz być protagonistą swojej własnej bajki. Nie postacią w tle.

Jak sam słusznie zauważyłeś - umknęła ci dekada życia. Jak teraz pójdziesz za ciosem i niczego nie skwasisz po drodze, to mając lat 40ści będziesz na etapie statystycznego 30stolatka.

Nope. To ty zaczynasz od zera. Ona buduje kolejną relację.

Ale o takich przypadkach teraz mowa.

To kwestia jakimi ludźmi się otaczamy. Ja i moi bliscy znajomi też tak mamy. Niemniej jednak swoim życiu więcej spotkałem osób, które chciały się wpasować, nie chciały w żaden sposób odstawać od grupy.

Popatrz na tutejszych forumowiczów. Ile jest tu osób, które nie boją się powiedzieć lub zrobić coś dla siebie? A ile jest tu osób, które robią coś w swoim życiu tylko dla innych? Żeby nie zostać wyśmianym, wyszydzonym, żeby nie skończyć samotnie?

Który najpierw wypisze ci skierowanie na badania i będziesz znowu czekał bez sensu. Poproś swojego lekarza, żeby ten ci wypisał skierowanie na badanie krwi, żebyś mógł z wynikami pójść do tego endokrynologa (choć androlog byłby lepszy). Albo same badania krwi zrób prywatnie. Obecnie wiele labów ma pakiety dedykowane mężczyznom, które więcej dają niż te zlecone przez lekarzy w ramach NFZ, które mówią niewiele, bo z reguły zlecają tylko teścia całkowitego i nie chcą za bardzo nic więcej, a te pakiety mają dużo szerszy zakres.

Akurat tak się składa, że lekarz pierwszego kontaktu wypisał mi skierowania do laboratorium na badania.

I nie jest to tylko krew i na teścia, ale też na cały panel hormonów męskich.

I z wynikami tych badań pójdę do endokrynologa.

Mnie się sukces jednak inaczej kojarzy. Pojęcie praca zresztą również

Ale na internecie też można znaleźć wiele ciekawych kanałów, które przekazują bardzo wartościowe treści, przykładowo:

- SciFun
- ciekawehistorie

To takie 2, które ja bardzo lubię, ogląda je sporo osób i takie wywiady z prostytutkami mogą się schować jeżeli chodzi o zasięgi.

Jak się chce to się znajdzie, wiadomo, ja miałam na myśli, że takie gówniane treści są na propsie czyli popularne a młodzież łyka jak pelikany. Podobnie jak te wszystkie gale mma gdzie patocelebryty dla kasy gęby sobie obijają, cieszą się dużym powodzeniem i głownie oglądają to dzieciaki a takie Fagaty są dla nich autorytetami i idolkami. Większość siedzi na tik tokach i ogląda bzdury, bo tak łatwiej, nie trzeba się wysilać. Po co się uczyć jak można na OF kariery robić. Zapytasz ich kto to Nikola Tesla to powiedzą, że jakiś model samochodu ale za to jednym tchem wymienią wszystkich influencerów z insta albo innego tik toka. Takie czasy.

Coś tutaj poszło bardzo nie tak i pokuszę się nawet o stwierdzenie, że to jest dramat naszych czasów. Normalizujemy zachowania, których w żadnej mierze nie powinno się stawiać za normę, bo nie niosą ze sobą żadnej dodatniej wartości.
Na marginesie, niestety nie dotyczy to tylko młodzieży, bo wystarczy zalogować się na FB (to tylko przykład, bo właściwie gdziekolwiek), wejść w sekcję komentarzy pod treściami politycznymi, choć nie tylko, aby przekonać się jakim językiem ludzie teraz ze sobą "rozmawiają". Przerażające, że jako społeczeństwo pozbyliśmy się jakichkolwiek hamulców.

Trudno się nie zgodzić.
Swoją drogą przerażające, że teraz ogromna część młodzieży, tak przynajmniej wynika z badań, zapytana o wymarzony zawód bez wahania wymienia influencera, you-tubera, tik-tokera i inne pokrewne.
Napatrzą się, nasłuchają i wydaje im się, że to szczyt możliwości i szczęścia. Teraz tylko czekać aż only-fanserka dołączy to tej listy.
Ja nie powiem, są twórcy, którzy robią wartościowe materiały, jest och zresztą naprawdę sporo, ale to co w social mediach wydaje się najbardziej pociągać młodzież, swoim poziomem bardzo często szoruje po dnie.

Dlatego zaznaczyłam, że mi sukces kojarzy się z czymś innym. W tym miejscu dodam, że nawet zupełnie czymś innym.

I owszem, nie wydaje mi się, żeby tym kogoś krzywdziła. Przypuszczam, że w odczuciu jej samej, jej klientów i wielu innych osób ona tych innych w pewien sposób uszczęśliwia i jeszcze na tym bardzo dobrze zarabia.
Mimo wszystko nazwałabym to sposobem na łatwe zarabianie, absolutnie nie pracą. Dlaczego? Bo jakoś masturbowania się przed kamerą za hajs za cholerę nie potrafię utożsamić z pracą. 

Swoją drogą przypomniała mi się ta striptizerka, która wystąpiła na kanale "7 metrów pod ziemią". Też ktoś chyba na forum wrzucał link do tego nagrania. To jest ten sam poziom samozadowolenia ze sprzedawania siebie i swojego ciała. Ale... w końcu nie wszyscy muszą mieć silne moralne kręgosłupy ani mieć potrzebę zasługiwania na szacunek.

Swoją drogą Shiniemu, jak widać, ta dziewczyna wyraźnie imponuje.
I w tym miejscu możemy wrócić do tego, co napisała Solaris, a do czego i ja odniosłam się zaledwie kilka wersów wyżej - normalizacja patologicznych zachowań ma się bardzo dobrze, coraz lepiej.

Onlyfanserka już dawno dołączyła do tej listy, wystarczy popatrzeć na statystyki w USA. 10% lub już teraz chyba więcej młodych dziewczyn w USA ma konta na OF, do nas to dotrze za góra kilka lat, jak wszystko z "wielkiego świata". Mam wrażenie, że ponownie robisz coś co widziałem tu już wielokrotnie. Chcesz powiedzieć, że to jest wina tej młodzieży, że właśnie takie treści oglądają? Absolutnie nie, oglądają bo one wyskakują jako pierwsze na stronach głównych. Dzieje się tak bo ludzie stojący za tymi stronami, aplikacjami i portalami doskonale wiedzą, że z tego jest największa kasa. Dodatkowo skoro wszyscy to oglądają to taki młody człowiek musi to znać bo inaczej nie będzie miał nawet o czym porozmawiać z rówieśnikami i momentalnie zostanie wykluczony. To jest bardzo dobrze przemyślane i celowe działanie. Pytanie tylko czyje działanie? Nie wiem choć się domyślam. Jako ciekawostkę dodam, że wcześniej wymieniona Fagata mówiła w jakimś wywiadzie, że za jedną walkę we freak fightach proponowali jej 200k. Za coś co nie ma nic wspólnego z walką czy tym bardziej ze sportem można dostać pieniądze jakie większość ludzi przez całe życie zobaczy tylko w banku jako kredyt wzięty na kilkadziesiąt lat.

Robiła przed tą kamerą dużo więcej niż masturbacja. Mogę spytać czym według ciebie jest praca, jaka jest jej definicja? Pytam bo ja nawet influencera nie uważam za pracę ale akurat gwiazda porno od dość dawna jest uznawana za pracę. Nie wspominając już o prostytucji powszechnie uznawanej za najstarszy "zawód" świata.

Też słuchałem tego wywiadu że striptizerką i mam zupełnie inne odczucia niż z teraz omawianego. Tamta dziewczyna samym stylem mówienia odrzucała, a to jak się wyrażała o swoich klientach czyli tak naprawdę ludziach, którzy ją utrzymują to była masakra. U Leny jakoś tego nie było widać. Patrząc na współczesną skalę samotności jestem w stanie uwierzyć w to, że jej działalność na prawdę komuś pomaga. Jeśli nie zmienić swoje życie to chociaż go sobie nie odbierać.

Masz rację, imponuje mi. Nie ona sama ani to co robi tylko to co dzięki temu osiągnęła. Ona jest po prostu szczęśliwa, a przynajmniej na taką wygląda. Nie znam nikogo kto mógłby się tym pochwalić ze sobą na czele. Powiem więcej, chciałbym kiedyś być taki jak ona. Tak wyluzowany, tak zadowolony z życia, tak spokojny, tak spełniony, tak szczęśliwy. Oczywiście jeśli to wszystko na prawdę tak wygląda jak w wywiadzie.

Burzliwą to eufemizm, tutaj rakiety latały na wszystkie strony xD Teraz widzę jakaś spokojniejsza atmosfera, i bardzo dobrze.

Od kilku dłuższych miesięcy zauważam pewną zmianę.

Jak idę po ulicy to dziewczyny znacznie częściej zwracają na mnie uwagę i dłużej utrzymują na mnie wzrok.

Nawet 2 sąsiadki zaczęły mnie zagadywać w windzie i nie mam tu na myśli jakichś emerytek, a normalne laski w podobnym wieku co ja.

Jedna z nich ma faceta, ale zawsze sama z siebie zaczyna mnie zagadywać, nie byłoby w tym nic dziwnego, ot takie sąsiedzkie pogawędki, ale widzę, że laska uśmiecha się do mnie i wpatruje się we mnie jak w obrazek, aż dziwnie się czasami czuję.

Słuszna uwaga. Wyraźnie nastąpiło jakieś pomieszanie i WSZYSTKO, co przynosi pokaźny dochód coraz częściej postrzegane jest jako wartościowe. Dokładnie tak, jakby jedyną miarą sukcesu i wartości danego zajęcia, bo nadal nie nazwę tego pracą, były pieniądze. Można się zeszmacić, sprzedać, ale jeśli dostaje się za to duży hajs, to z automatu to zaszmacenie się staje się mniejsze, a nawet zupełnie nieistotne? Serio? Pytania są oczywiście retoryczne, bo przynajmniej ja tego nie kupuję.

W punkt. I nie potrafię oprzeć się wrażeniu, że niestety coraz więcej jest takich obszarów wyraźnej normalizacji - dla agresji, wulgarności, ogólnie dla łamania zasad, które kiedyś były czymś oczywistym, a teraz wydają się mieć coraz mniejszą wartość. Nawet relacje międzyludzkie - tutaj też jest coraz trudniej, bo coraz częściej nie chodzi nie o to, kim ktoś jest, ale co może dać. Znajomości budowane są nie na zaufaniu czy wspólnych wartościach, ale na potencjalnych korzyściach.
Ja wyraźnie do tego nowego świata nie pasuję, ale na szczęście nie jestem w tym osamotniona

Dzięki za wyczerpującą odpowiedź, podoba mi się takie podejście. To prawda, że OF i prostytucja nie wnoszą nic do świata i nie tworzą żadnych wartości tylko problem w tym, że znaczna część tych zwykłych i powszechnie akceptowanych zawodów też nie. Zastanówmy się nad tym, jakie zawody spełniają twoje wymagania dotyczące użycia słowa "praca"? Lekarz, naukowiec, inżynier, astronauta, duży przedsiębiorca, nauczyciel, trener i jeszcze trochę by się znalazło. Chodzi o to, że wszystkie z wyżej wymienionych, może poza nauczycielem i trenerem to zawody z najwyższego poziomu, zarezerwowane dla malutkiej garstki społeczeństwa. Zdecydowana większość zawodów podobnie jak OF nie tworzy nic nowego ani rewolucyjnego co mogłoby wywrzeć jakikolwiek wpływ na świat. Większość ludzi pracuje tylko dla pieniędzy i gdyby tylko mogli to rzuciliby pracę bez zastanowienia.  Praca w randomowej małej firmie, korpo, w sklepie czy nawet taka jak moja nie ma żadnego znaczenia ani wpływu na funkcjonowanie świata czy nawet najbliższego otoczenia. Tego wszystkiego też nie można nazwać pracą tylko dlatego, że nie tworzy nic poza pieniędzmi?

Każdy rodzaj handlu to transakcja. To też jeden z najstarszych zawodów świata i śmiało można powiedzieć, że jest jedną z podstaw powstania cywilizacji. Jaka jest różnica w tym czy handluje się truskawkami, samochodami, usługami, kamiennymi tabliczkami czy ciałem? Zawsze, w każdych czasach ciało było traktowane jako towar. Piramidy budowali niewolnicy, którzy byli sprzedawani i kupowani. W nie jednej starożytnej cywilizacji prostytutki były traktowane jak kapłanki oddające w ten sposób największą cześć bogom. To było od zawsze tylko miało różne postaci, dziś jest nią OF, sprzedawanie ciała i uprzedmiatawianie się jest nieodłącznym elementem całej cywilizacji. Jednak zgadzam się, że z perspektywy dzisiejszych czasów ciężko nazwać to pracą.

Według niej nic nie poszło nie tak. Twierdzi, że to był jej w pełni świadomy wybór, że jej się to spodobało i podążyła tą drogą. Z jej perspektywy chyba wszystko poszło tak jak chciała. Kwestie godności i szacunku są indywidualne, oczywiście są pewne społeczno-moralne standardy ale im dokładniej je analizuję tym bardziej mam wrażenie, że ich głównym celem jest ograniczanie nas jako gatunku. Tu też zgadzam się, że sposób zarobku naszej bohaterki nie jest zbyt godny i zasługujący na szacunek ale ona raczej się tym nie przejmuje. Co do jej wykształcenia to ono akurat zasługuje na szacunek. Może i nie skończyła studiów ale zdołała się dostać na jakiś super amerykański uniwersytet czyli coś nieosiągalnego dla przeciętnego człowieka.

Co do rozwoju poprzez pracę to patrz pierwszy akapit, dokładnie ta sama historia co z tworzeniem wartości i wnoszeniem czegoś do świata. Jedynie garstka zawodów rozwija człowieka i czyni go lepszym.

Żaden facet nie zdoła zarobić na OF tyle co taka Lena. Bycie całkiem atrakcyjnym to o wiele za mało, do tego trzebaby było wyglądać idealnie. OF dla faceta byłoby stratą czasu bo efekt byłby podobny do tego co spotyka większość facetów na portalach randkowych. Lena w wywiadzie powiedziała jedną dość istotna rzecz. "Kobieta nawet jeśli nie ma nic i tak ma coś dzięki czemu może zarobić", jakoś tak to brzmiało.

Tak serio, to doceniam, że podszedłeś do tematu bez emocji i z refleksją. Odniosę się do kilku kwestii, bo myślę, że warto doprecyzować, co mam na myśli, kiedy mówię, że prostytucja czy OnlyFans to dla mnie nie jest praca – i nie chodzi mi o to, że tylko zawody "z najwyższej półki” zasługują na miano pracy.

Nie uważam, że tylko lekarze, naukowcy czy prawnicy mają sensowną pracę. Wręcz przeciwnie – ogromny szacunek mam do osób pracujących w sklepie, na budowie, w kuchni, w warsztacie czy w transporcie. Często to oni realnie podtrzymują świat w działaniu. Nie tworzą może "czegoś wielkiego”, ale ich praca ma sens, bo zaspokaja podstawowe potrzeby społeczeństwa i innych ludzi. To nie muszą być zawody rozwojowe w klasycznym sensie, ale są użyteczne, godne i oparte na pracy, a nie na sprzedawaniu siebie.

I tu właśnie pojawia się różnica: dla mnie granicą między pracą a czymś, co tylko daje pieniądze, jest to, czy człowiek sprzedaje swój czas, wysiłek i umiejętności, czy swoje ciało i intymność. Można pracować w miejscu, które nie daje spełnienia i nadal to będzie praca, ale jeśli źródłem dochodu jest bezpośrednie wystawienie się na cudzy seksualny apetyt, to dla mnie przekroczona zostaje ta granica, gdzie znika nie tylko godność, ale i sam fundament pojęcia pracy.

Oczywiście, ktoś może powiedzieć "ale to był mój wybór”, jednak nie każdy wybór zasługuje na uznanie tylko dlatego, że był świadomy. Świadomie można też wybrać coś, co z punktu widzenia społecznego, etycznego, a nawet osobistego po prostu nie jest dobre ani wartościowe. Nie wszystko, co da się zrobić, powinno być automatycznie uznawane za równe z innymi drogami.

Co do historii Leny, skoro mówisz, że u niej wszystko poszło dokładnie tak, jak chciała, to zastanówmy się czy aby na pewno poszło to w dobrym kierunku, jeśli jedynym atutem, który zapewnił jej sukces, było jej ciało? I jeśli kobieta mówi: "nawet jak nie mam nic, to mam ciało, dzięki któremu mogę zarobić” – to dla mnie to NIE jest sukces, ale dosyć brutalne podsumowanie tego, jak głęboko seksualny kapitał zastąpił kompetencje, charakter czy ludzki wysiłek.
I to nie jest "wina" jej urody, ale tego systemu, który pokazał Lenie, że jej największą walutą jest jej ciało. Że nie trzeba nic umieć, wystarczy być atrakcyjną. I moim zdaniem właśnie to jest prawdziwym ograniczeniem tej kobiety oraz innych do niej podobnym - nie moralność czy normy społeczne.

Można powiedzieć, że mężczyźni nie zarobią na OF tyle co kobiety. To prawda, ale może właśnie dlatego większość z nich nigdy nie uznała "sprzedawania się” za realną alternatywę. Może dlatego są zmuszeni pracować, walczyć, rozwijać się, zdobywać kompetencje. Czy to uczciwe i sprawiedliwe? Może i nie, ale z dwojga złego wolę świat, w którym cenimy ludzi za to, co potrafią i jacy są, a nie za to, jak wyglądają.

Na koniec – ja też nie twierdzę, że moralność nie ogranicza. Ogranicza. Ale nie po to, żebyśmy się nie rozwijali, tylko po to, żebyśmy nie zapomnieli, że jesteśmy ludźmi, a nie towarem.

Wiadomo, ile ludzi, tyle opinii, zwłaszcza w takich tematach. Mnie najbliżej do Twojego podejścia
Ja to mam trochę zbyt idealistyczne spojrzenie na świat i stąd czasem trudno mi się pogodzić z niektórymi rzeczami, traktując je jako coś oczywistego.

Często z usług prostytutek korzystają faceci, co się nie podobają kobietom, więc nie byli/nie będę nigdy w związku, także nie musisz się o to martwić.

Rzeczywiście, jak się wsłuchać i wyczytać to, co jest między wierszami to powyższe wnioski są bardzo trafne. Z resztą, ta Lena (albo ktoś podobny) już tutaj chyba była i to nawet Shini wrzucił link do wywiadu z nią. I wtedy również w Jej wypowiedzi pełno było zachwytów jak jest jej dobrze z taką pracą i że to bardzo lubi. A to drugie dno okazuje się już mroczniejsze - stoi za nim przemoc w rodzinie i brak miłości oraz bliskości. I próba poszukiwania tejże miłości w dosyć kontrowersyjny sposób, szukanie ojca w starszym partnerze, a potem mocne odbicie wahadła w drugą stronę i sprzedawanie swojego ciała za pieniądze.
Ale co do wyborów - mogła postąpić inaczej. Zawsze jest wybór, tam nikt przemocą nie zmusił Jej do prostytucji. Po prostu może nie zdawała sobie sprawy z długofalowych skutków swojej decyzji o zostaniu kimś takim, a więc chociażby z wpływem tego na Jej psychikę, z odsunięciem się od niej otoczenia, czy po prostu zamknięciu sobie tym drogi do wejścia w szczęśliwą relację z jakimś normalnym facetem. A teraz sama przed sobą wybiela ten wybór, sama sobie wmawia, że jest ok.
A naprawdę jak tam jest wie zapewne tylko Ona sama.

Myślę, że sprzedawanie ciała i swojej godności nie ma płci i facet świadczący takie usługi będzie również tak odbierany.
Tak, można Jej współczuć, ponieważ taki a nie inny splot okoliczności, takie a nie inne wybory sprawiły, że stała się prostytutką. Czy gdyby miała kochających rodziców była by w tym samym miejscu co teraz?
A w Twojej wypowiedzi można zmienić jeden szyk zdania:

na

Racjonalizacja - klucz do wytłumaczenia sobie absolutnie wszystkiego, cokolwiek by to nie było.

Shini, skoro tak Ci imponuje Jej praca i Jej zazdrościsz kasy, to zostań Jej męskim odpowiednikiem. Dlaczego nie? Popatrz, same zalety przecież, w dwa-trzy lata pewnie zarobisz tyle, że będziesz sobie mógł podróżować na luzie po świecie. No normalnie raj i cudowny zawód.

Powinniśmy? Bert, to czy przyjmiesz narrację "młodziutka dziewczyna, ofiara okoliczności, sytuacji i nie do końca świadomych wyborów" czy narrację "fajna kobieta sukcesu bez obciążeń, przecz z pruderią" to zależy od ciebie. Fakty/historię życia masz ( każda prostytutka to konkretny człowiek i ma swoją historię życia z czasów, nim tą prostytutką została) , dalej to twoja interpretacja, wybierasz jakąś narrację. Wychodzi ci z tego albo współczucie, albo co innego.

Kultura Zachodu, której jesteś reprezentantem, Bert, od wielu setek lat postrzega świadczenie usług seksualnych w określony sposób, bardzo, bardzo negatywny. Sam seks też w naszej kulturze był przez wiele setek lat blisko związany z grzechem i piekielnymi mękami, a mało z radością i czymś dobrym. Pogadanki  z kulturoznawstwa robić nie będę, ale przypomnę coś, co zapewne kojarzysz ze szkoły - hetery w starożytnej Grecji miały wysoki status społeczny. W Indiach było jeszcze ciekawiej, ale też bez hejtu co do zasady. Takoż samo w Chinach czy Japonii. 

Facet świadczący usługi dla nas jest kulturowo raczej obcym tworem, tu brak tradycji i utrwalonych wzorców do oceniania.  Jak na razie nie bardzo wiadomo, jak do takiego podejść. A i panowie jakoś słabo się garną do zawodu, choć rynek się otwiera.

Ja też mam ogromny szacunek do ludzi pracujących w sklepie, na budowie itd. Piszesz, że te zawody zaspokajają podstawowe potrzeby innych ludzi i w pełni się z tym zgadzam. Tylko czym w takim razie to się różni od działalności na OF? Już chyba bardziej nie da się spełniać ludzkich potrzeb niż poprzez zaspokajanie ich potrzeb seksualnych. Nie ma to niemal żadnego wpływu na potrzeby ogółu społeczeństwa ale pojedynczym osobom jak najbardziej pomaga. My osobiście mamy szacunek do zawodów wymienionych na początku ale czy kiedykolwiek słyszałaś by były one ogólnie społecznie szanowane? Zobacz chociażby po tych wywiadach. Jest mnóstwo wywiadów z lekarzami, naukowcami, prawnikami i innymi zawodami z wyższej półki. Wywiadu z budowlańcem, kimś pracującym w sklepie czy w transporcie jeszcze nigdy nie widziałem, jedynie z kucharzami widywałem. Ta są zawody, które powinny się cieszyć szacunkiem społecznym i moim zdaniem powinny być znacznie lepiej płatne ale nie są. Co więcej ludzi pracujących w tych zawodach wciąż często się uznaje za nieudaczników, debili i przegrywów bo "nie chcieli się uczyć". Najciekawsze jest to, że spora część ludzi pracujących na przykład w szeroko pojętej branży budowlanej jest albo po studiach albo wykazują się wiedzą i inteligencją przewyższającą tych po studiach.

Rozumiem twoją różnicę, a dokładniej tą granicę. Nie rozumiem jednak tego jak powstała ta różnica. Czym się różni sprzedawanie czasu, wysiłku i umiejętności od sprzedawania ciała i intymności? W obu przypadkach mamy czystą transakcję opartą na wykonaniu danej czynności lub usługi i otrzymaniu za nią pieniędzy. Ta granica, o której piszesz jest twoją indywidualną granicą. Dla mnie nie ma różnicy między wystawieniem się na cudzy seksualny apetyt, a wystawieniem jakiś inny apetyt. Większość pracy usługowej ma na celu zaspokojenie jakichś potrzeb innych ludzi. Porównując osobę świadczącą usługi seksualne i zarabiającą za to duże pieniądze z osobą pracującą w jakimś januszexie po 12h dziennie za minimalną ciężko powiedzieć kto bardziej traci na godności. Powiem to całkowicie szczerze, ja w mojej pracy czuję się jakbym miał mniej godności niż taka Lena. Ona z tego co zarabia może sobie budować jakąś przyszłość, ma perspektywy, mnie nie stać nawet na to by pojechać z dziewczyną na wakacje droższe niż za 3k, na  wynajęcie mieszkania też nas nie stać.

To prawda, że nie każdy wybór zasługuje na uznanie tylko dlatego, że był świadomy. Czasami nawet lepiej byłoby go nie mieć.

Z tym nie do końca mogę się zgodzić. To prawda, że kapitałem Leny było i wciąż jest ciało ale nikt nie dostaje takiego wyglądu na tacy. Jestem więcej niż pewny, że utrzymanie takiego wyglądu to dla niej dużo wysiłku i ciężka praca. Możnaby się zastanowić nad kwestią poziomu trudności takiego rodzaju wysiłku. Trening i dieta to coś co prawie każdy dałby radę ogarnąć. Zdobycia jakichś konkretnych kompetencji, umiejętności, uprawnień czy tytułów naukowych nie można nawet porównać do treningu. Nie każdy, a raczej niewielu ludzi ma talent czy predyspozycje by zostać na przykład tym lekarzem, prawnikiem czy już dosłownie na najwyższym poziomie astronautą. Na siłownię może iść każdy, w kosmos poleciał jeden na 40 mln. Mimo to ja nie uważam by jej wysiłek był mniejszy niż na przykład takiego programisty zarabiającego 10k miesięcznie, ja nie mógłbym nim zostać.

Dokładnie tak jak piszesz, tu chodzi o możliwości. Gdyby mężczyźni mogli zarabiać na OF tyle samo co kobiety to byłoby ich tam więcej niż kobiet. W pełni się zgadzam z cenieniem ludzi za to co potrafią i jacy są ale jak już pisałem nie każdy może potrafić tyle co inni. Jeśli ktoś ma talent do nauki to dobrze, to jest jego kapitał. Jeśli ktoś ma dobry wygląd to też jest jego kapitał. Każdy chciałby mieć możliwość wyboru korzystania z wielu źródeł kapitału ale niewielu ją ma. Albo korzystasz z tego co masz albo nie masz nic.

Ja patrzę to trochę inaczej. Moralność istnieje po to byśmy nie zatracili tego co czyni nas ludźmi ale często też jest to ograniczeniem rozwoju. I to dobrze bo inaczej ten rozwój byłby kosztem innych bez żadnych ograniczeń. Zawsze był kosztem innych ale jednak jakaś granica tego w końcu się pojawiała.

Możliwość zarobienia w dwa-trzy lata tyle by móc sobie na luzie podróżować po świecie faktycznie brzmi jak raj. Mam mnóstwo planów podróży łącznie z kilkoma nietypowymi miecjami, a więc i bardzo kosztownymi. Cudowny zawód raczej nie bardzo, a dlaczego to już pisałem wcześniej.

Fakt, chyba najwięcej tam żonatych gości, co szukają wrażeń, albo przychodzą tam, bo żona nie lubi danej pozycji, jak jedna diva mi opowiadała jednym gościu, co był u niej.

Dużo osób może przeglądać dany tag, bez posiadania konta na tym portalu.

Nie zrobiłby takiej kasy jak ta blondyna nawet mając metrową fujarę

No pozostaje pytanie, na ile to twoje założenie o świadomości i wolnym, nie obciążonym wyborze jest prawdziwe? sensowne? uprawnione? czy po prostu wygodne? Jaka część "tych dziewczyn"? 10%? 40%? 90%? jest pewna różnica, nie sądzisz?

I, jak to ja - upierdliwie - jakie warunki musiały by być spełnione, żebyś uznał decyzję pani świadczącej usługi seksualne za świadomą? Tak w punktach.  Ja taką swoją listę mam, jak najbardziej. Jestem w stanie sobie także taką sytuację wyobrazić w realu. Kwestia na ile jest ta sytuacja prawdopodobna i jakie są realne szanse, ze ma miejsce w odniesieniu do konkretnej pani?

Na ile jesteś w stanie zweryfikować to, co taka pani mówi w wywiadzie? Tu mi się nie może nie przypomnieć Linda Lovelace, główna aktorka "Głębokiego gardła", pierwszego pełnometrażowego filmu porno, który szedł w zwykłych kinach w USA i iluś innych krajach na fali rewolucji seksualnej '68.  Ile lat ona szla w zaparte, że to było super wspaniałe, że sama chciała itd. To akurat znana historia, łatwo sprawdzić. No jakie masz rzetelne podstawy by stwierdzić, że pani X to nie jest kolejna Linda?
Ja ci otwarcie powiem - nie wiem, ale podejrzliwa jestem tu bardzo.

Na zakończenie, nie wiem, czy wiesz, że daje się zauważyć powiązanie między wykorzystaniem seksualnym w dzieciństwie a świadczeniem usług seksualnych w wieku dorosłym? I nie jest to pozorna korelacja, to wychodzi w rzetelnych badaniach. Oczywiście nie każda osoba świadcząca usługi seksualne to z automatu wcześniejsza ofiara przemocy seksualnej, ale ...no właśnie, ale...

Ja to , Bert, od dawna już nie "wiem" ale wydaje mi się prawdopodobne. Prawdopodobieństwo, że konkretna pani z tego czy tamtego wywiadu podjęła w pełni świadomą , dorosłą i odpowiedzialną decyzję co do takiego sposobu zarobkowania  dla mnie jest i pozostanie bardzo, bardzo niewielkie, jeśli pani jest z kręgu kultury Zachodu.

Nie o statystyki, Bert. O obraz świata, wygodniejszy albo nieco mniej
O to, że na przykład "świadoma decyzja" wbrew pozorom to konkret, jakieś warunki spełniać powinna.