30lat i cały czas sam - Netkobiety.pl

Nie o to chodzi. Miałam na myśli to, że się uniósł. Różnice są normalne.

Mi się pod tym kątem podobał wywiad z jedną z Williams'ek (tenis). Jak te wszystkie feminazistki się brandzlowały, że ona jest taka zajebista, że każdego faceta by ograła. Pytali ją o to w wywiadzie, to się uśmiała i stwierdziła, że z facetem, nawet gdzieś z dołu tabeli, to nie wytrzymałaby na korcie nawet 10 minut.

Wiele takich tematów było podejmowanych w ostatnich latach i konkluzja zawsze była ta sama: kobiety są za słabe psychofizycznie do większości tradycyjnie męskich zawodów.

USArmy przez lata pracowała nad nowymi egzaminami sprawnościowymi, które miały być z definicji neutralne płciowo i wiekowo, a miały odzwierciedlać trud zajmowanego stanowiska. Jak je wprowadzili na większą skalę to mają teraz problem, bo.....kobiety nie są w stanie ich zdać. Sam służyłem z kilkoma kobietami. I trochę to śmieszne i trochę to straszne zarazem. Moim zdaniem nie ma czegoś takiego jak równość płci. Jesteśmy kompletnie inni więc albo się nadajesz do roboty, albo nie. Zaniżanie wymagań kobietom, żeby udowodnić, że też dają radę to jest jakiś absurd. Wystarczy popatrzeć na różnicę w regulacjach BHP i do Kodeksu Pracy.

Tylko tu się nikt nie rozwodzi nad 'ułomnością' kobiet. Po prostu tak jest i zabezpiecza się prawnie kobiety, aby nie eksploatować je ponad miarę. Dlaczego zatem w pracach, w których kobiety są w jakikolwiek sposób lepsze, to od razu pisze się to w kontekście męskiej ułomności?

A to rozmawiamy o Rumuńskim? Myślałem, że ogólnie o zjawisku.

Bo jak rozmawiamy konkretnie o naszych forumowych incelach i tylko o nich, no to nazwijmy rzeczy po imieniu: są po prostu autystykami lub wyalienowanymi odludkami z powodu skrajnej niedojrzałości emocjonalnej.

Ja tam nie zauważyłem, żeby się uniósł. Raczej potraktował twój wpis żartobliwie i odpowiedział w podobnym tonie.

Kiedy to sie skonczy?: P aha :pp

Ja jestem chyba jedynym wyjątkiem w tej kwestii. Nigdy nie zostałem odrzucony, a przynajmniej nie wprost. Nigdy też nie zabiegałem o względy żadnej kobiety nie licząc tej jednej, o której wielokrotnie tu pisałem. Nigdy nie byłem we friendzone ani chłopcem na posyłki.

Faceci potrafiący w manipulacje nie mają żadnych problemów z kobietami.

POWTARZAĆ wiele razy, żeby weszło w nawyk – zgadzam się.
ZOSTAĆ NAUCZONYM – niekoniecznie, bo możemy sami przyswajać wiedzę.
Mi w domu pokazano ogrom złych rzeczy i garstkę tych dobrych.
Nie miałam w pobliżu żadnego autorytetu, na którym warto by się wzorować.
Dużo bliższe niż normalność było mi pijaństwo, kłótnie, przemoc, zdrady.
Mogłabym o nich opowiadać godzinami, tak dobrze poznałam tę stronę życia.
Gorzej ze zdrowymi relacjami, których do dziś nie opanowałam w równym stopniu.
Cały czas nad sobą pracuję, a pewnie nigdy nie uda mi się naprawić wszystkiego.
Ale kurczę, jak porównam siebie sprzed dziesięciu lat i tą teraz, to widzę przepaść.
Miałam w sobie dużo gniewu, frustracji, wymówek, żalu, niskie poczucie wartości.
Dlatego nie mówię tego z pozycji człowieka, który tak sobie teoretyzuje.
Naprawdę DA SIĘ wiele w sobie zmienić, trzeba tylko i aż włożyć w to wysiłek.
Chodzisz na terapię, więc masz dodatkowe narzędzia, z których możesz skorzystać.
Przy czym pamiętaj, że najważniejszy jest „wkład własny”, bez niego nie ruszysz z miejsca.

Czyli kobiety TOBIE nic nie zrobiły, ale masz o nas negatywne zdanie?

.
.
.
.
.

Widzisz, Jack, nie tylko ja nie mam pojęcia, jak to jest być wiecznie odrzucanym.
Zaraz się okaże, że większość forumowych inceli tego nie wie.

Mi bezpośrednio nie, ale miałem różnych znajomych, słyszałem różne opowieści i do tego spędziłem wiele czasu wśród społeczności incelskiej na wykopie i reddicie i wysłuchałem wielu historii osób,  które z miały wami dość czynny kontakt, i po prostu z tego wszystkiego mam wasz negatywny obraz. Dodaj do tego osobisty wątek zwiazany z nieotrzymaniem czegoś na co liczyłem i jest jak jest.

Powiem ci szczerze, że przed końcem studiów to znałem różne dziewczyny, i nawet mi się z niektórymi miło gadało.

Rumuński, a ile teraz trwa taka zabawa i jak droga jest ta przyjemność?

To dziewczyna ma podobne ceny za wizytę jak lekarz psychiatra. A wiadomo która terapia przyjemniejsza

Najgorzej, sam niczego nie doświadczyłeś, ale dałeś się nastraszyć otoczeniu.
Tak naprawdę MAŁO KTO szczerze przyzna, że to w nim tkwi problem.
Dlatego nawet takie „relacje z pierwszej ręki” są często gówno warte.
Nie zawsze wynika to ze złej woli, niektórzy po prostu mają niski poziom świadomości.
Albo wstydzą się przyznać, żeby nie niszczyć budowanego wśród znajomych wizerunku.
Jeden gość na pierwszej randce zaczął oglądać się za innymi dziewczynami i oceniać głośno ich ciała.
Poza tym generalnie widać było, że stara się testować moje granice, sprawdzić reakcję.
Nie bawię się w takie gierki, więc podziękowałam mu za dalszą znajomość, a w odpowiedzi zostałam zwyzywana.
Inny wyskoczył nagle z tekstem, że lubi sobie czasem przyćpać i dla żadnej dziewczyny z tego nie zrezygnuje.
Ten akurat spokojnie przyjął odmowę, choć BYŁ ZASKOCZONY, że nie chcę spotkać się ponownie.
Kolega z klasy, jeszcze z podstawówki, odezwał się do mnie po latach.
Bardzo szybko zaczął sugerować, że interesuje go relacja romantyczna.
Nie był w moim typie, więc grzecznie odmówiłam, by nie tracił czasu.
Od razu zmieniło się jego zachowanie, finalnie nazwał mnie szmatą i uraczył paroma innymi epitetami.
Sądzisz, że opowiadając komukolwiek te historie, zostawiliby je w niezmienionej wersji?
A wiem na pewno, że dwóch z nich później długo było samotnych. 

No widzisz, dlatego lepiej wyrabiać sobie własne zdanie, zamiast kierować się cudzymi poglądami.

A tak właściwie, to co masz z tej lojalności wobec swoich?
Jakąś kartę członkowską klubu incela? Zniżki na prostytutki?   
Przecież w ten sposób świadomie skazujesz się na samotność.
Młody facet jesteś, nadal masz szansę ułożyć sobie życie.
Nie chciałbyś mieć żadnej kobiety u swego boku?
Wolisz poklepywać się z obcymi typami po plecach?

Może leki da się zmienić na takie, które nie wpływają na poziom libido?

Przecież osoby w spektrum autyzmu również wchodzą w związki.
Bliskie relacje z nimi są specyficzne, owszem, ale nie niemożliwe.
Jeśli FAKTYCZNIE nie masz nic przeciwko samotności, to spoko.
Seks też można sobie zorganizować, niekoniecznie trzeba za to płacić.
Niektóre dziewczyny równie chętnie umawiają się na takie układy bez zobowiązań.
Choć w tym przypadku także musiałbyś sam wystarać się o kandydatki.
Rozumiem, że nie potrzebujesz rozmów, przytulania, spędzania wspólnie czasu?

A może nie jest konieczne opowiadać się po jednej stronie?
Czy jakbyś miał normalne kontakty z kobietami, to zostałbyś wykluczony?

Długo będziesz musiał go przyjmować?

Za 300 zł to jedynie gdzie trafisz to do jakiejś agencji z szemranym towarzystwem.
Teraz aby trafić do prywatnej ładnej dziewczyny to trzeba się liczyć z wydatkiem rzędu 800-1000 zł za 1h.

Jasne że się umawiają, problem jedynie w tym że do takiego układu wybiorą tylko przystojnego samca, przeciętniak może obejść się smakiem.

Takie elementy są odsiewane, bo stanowią zagrożenie przede wszystkim dla swoich kolegów/koleżanek. A w zasadzie wszystkie kraje NATO mają OBOWIĄZEK przyjmować kobiety (tylko, ze one nie spełniają wymagań fizycznych i dlatego zaniżone są tak normy).

Nie, to nie jest wyjątek. Kobiet, które coś osiągnęły nie brakuje, tylko że statystycznie jest ich mało w porównaniu do facetów. I to nie wina mitycznego patriarchatu, bo tego tak naprawdę nigdy nie było. To feminazistowska propaganda.

Podałaś argument, że kobiety są bardziej kreatywne. Potem jako argument podałaś, że kobietom czegoś nie wolno było i wszystkie przypadki kobiet sukcesu i władzy wrzucasz do worka "wyjątek", bo mężczyźni im nie pozwalali. No to słaba ta kreatywność, skoro czeka na pozwolenie. Faceci nie czekali tylko działali, aby swój cel osiągnąć. Bo to był system feudalny (lub wręcz feudalno kastowy, ze względu na wyjątkową pozycję duchownych), a nie związany z płcią. Gdyby to był system oparty na różnicy płci, to byle wioskowy wsiur byłby w stanie wychędożyć królewnę, a wyjątki by nie istniały (jedynie transów).

-edit- poczytaj sobie zapiski z procesu (szczególnie tego pośmiertnego, o którym nic się nie mówi, a który jest kluczowy dla sprawy) Joanny d’Arc. Nawet Kościół przyznał, że kobieta MOŻE wykonywać męską pracę i MOŻE w związku z tym ubierać się wtedy jak facet. :>

Czego innego uczono mnie na zajęciach z psychologii na studiach (tak w razie czego - prowadzonych przez kobietę) i inne opracowania na ten temat czytałem. Także pozostanę przy swoim, bo żyjesz wyobrażeniami, a nie rzeczywistością. Złość i agresja to nie są uczucia pierwotne, to wyraz frustracji i upośledzenia emocjonalnego będącego skutkiem właśnie tego swoistego zakazu przeżywania emocji. Wszelkich emocji. Faceci nie są wychowywani w poczuciu, że mogą się złościć. Jest odwrotnie. Wzięcie czegoś na klatę oznacza konieczność spokojnego pogodzenia się z wydarzeniami. Męska złość jest widziana jako typowo 'babskie histeryzowanie'. Męskie to jest działanie, a nie rozemocjonowanie. Nie bez przyczyny wciąż uważa się że najbardziej męską spośród wszystkich postaw/filozofii życiowych jest stoicyzm.

Tak sobie przemyślałem cały ten temat na spokojnie.

No bo tak, mam 31 lat i nigdy nie byłem w związku.

Doszło do mnie, że co prawda chciałbym być z jakąś kobietą, z którą byłyby pocałunki, wspólne spędzanie czasu, seks, przytulanie, miłość, wyjazdy, wspólne wspieranie się itp.

Aczkolwiek uważam, że ,,cena" uzyskania takiego stanu jest zbyt wysoka, a mianowicie ową ,,ceną" jest.. Związek (bo taka jest definicja powyższego).

Co przez to rozumiem?

A mianowicie, że będąc w związku z kobietą musiałbym robić rzeczy, których bym nie chciał, przykłady:

- Musiałbym słuchać opowieści swojej dziewczyny jak to w pracy miała zły dzień i jak ją ta głupia Kaśka wkurzyła w biurze.
- Jakby coś do mnie napisała (SMS), to musiałbym poświęcać swój czas na odpisywanie jej, musiałbym też kombinować co jej odpisać (np jakby się zapytała co robimy w weekend).
- W przypadku jej problemów rodzinnych, też musiałbym być jakoś zaangażowany, aby tego wysłuchać, czy coś doradzać itp.
- Zapewne w związku byłyby jakieś kłótnie (jak to w związkach), a mi się nie chce kłócić z ludźmi, szkoda na to energii.
- Musiałbym spędzać z nią czas kosztem innych aktywności.
- Seks to przyjemność dawana obojgu ludzi. Czyli oprócz mojego orgazmu musiałbym też i ją zadowalać, pewnie znudziłoby mi się po miesiącu zaspokajanie jej (pewnie i tak bym nie potrafił).
- Spędzanie jakichś imprez rodzinnych, chrzcin czy innych gówien, których często nie lubiłem.

Tak więc jak widać, powyższe jest zbyt dużą ceną, aby uzyskać przytulenie czy buziaka w policzek, albo darmowego loda.

Wolę chyba zapłacić prostytutce kilkaset złotych i po zabawie zrobić nara i spokój przez cały tydzień.

Zresztą nie wyobrażam sobie tego, aby być w związku.
Nie potrafiłbym zorganizować wspólnego wyjazdu, nie potrafiłbym zaprosić do restauracji, czy na imprezę.
Nie byłbym w stanie zarezerwować noclegu, czy ogarnąć jakiejś trasy dojazdu.
Po prostu przerastają mnie takie rzeczy.
Dodatkowo co ja mógłbym zaoferować takiej kobiecie? Do orgazmu pewnie bym jej nie doprowadził (dochodzę w 10 sekund). Jakby zaczęła mi dawać jakieś komplementy, albo flirtować, to nie wiedziałbym jak na to zareagować.

W dodatku mam orzeczoną niepełnosprawność. Posiadam różne tiki nerwowe i ogólnie problemy z układem nerwowym. Słabo słyszę i aparat słuchowy nie zawsze pomaga, bo moje ucho i tak nie wychwytuje jakichś tam częstotliwości, które są przy mowie ludzkiej.

No po prostu jedno wielkie nieporozumienie.

Dlatego podjąłem decyzję, że będę się rozwijał w kontaktach z prostytutkami (co już robię), ale wizyty będą się ograniczały tylko do seksu oralnego w prezerwatywie (bo boję się chorób przy normalnym seksie).

Tak, nie mam nic przeciwko samotności zwłaszcza że brak kobiety nie oznacza że człowiek jest sam jak palec, zawsze są znajomi, rodzina jakaś (mam dość dużą), można kotka mieć, a ja uwielbiam je Szczerze to życie bez zobowiązań zawsze było moim celem, nie wyobrażam sobie mieć jakiś kredyt czy dzieci do wyżywienia, ja to taki niebieski ptak jestem z charakteru. Zależało mi tylko na jakimś rodzaju relacji seksualno-przyjacielskiej, ale z moim ryjem i charakterem to szanse są minimalne xD

Może i nie jest konieczne bycie po jednej stronie, ale jednak dużo rzeczy których się przez te lata dowiedziałem sugeruje, że jednak to faceci są dość pokrzywdzeni przez obecne stosunki miedzy płciami.

A leki będę musiał brać do końca, ludzie biorą ten lek nawet i po 20 lat, po prostu kiedyś niestety zaniedbałem temat i zbyt to zaburzenie się u mnie rozwinęło, dlatego muszę cały czas podtrzymywać dawkę.

Oj breeda wiem o czym mówisz, po prostu chcesz mieć wszystkie te fajne elementy związku i jednocześnie pominąć te, w których ludzie naszego typu się zupełnie nie odnajdują. Być kochanym, ale jednocześnie nie musieć się zbytnio angażować, w sensie zachować swoją odrębność i niezależność, żeby w razie jakiś kłopotów szybko ewakuować się z takiego układu.

Brzmi to super, ale niestety z tego co widzę nie jest to realne z bardzo prostego powodu, który jedna z osób które tu uczestniczą w dyskusji bardzo ładnie opisała: po drugiej stronie też jest człowiek, który też chce być szczęśliwym i mieć jakąś korzyść z wzajemnej relacji, a ten model zakłada raczej korzyść jednej strony i dość spore poświęcenie się drugiej, dostosowanie się nie przynoszące jej takiej radości jak potencjalnie tobie.

Piękna dla nas, acz nierealna utopia.

Tak, celna ironia, ale moja wypowiedź to streszczenie tego co napisał Rumunski, czyli po prostu zjeść ciastko i mieć ciastko, dlatego podkreśliłem że to nierealne (choć brzmi super).

Dlatego ta diwa to faktycznie lepsza dla niego opcja, po prostu woli zapłacić twardą walutą którą ma, w przeciwieństwie do płacenia tym, czego nie mamy, a jest potrzebne do różnych relacji, czyli kompetencjami społecznymi.

Nie mam zamiaru przepraszać za wasze podłe manipulacje i wybielanie się ze wszystkiego, wracając do tego gościa, mi nie chodziło o to że on wygląda normalnie i nie odpycha, bardziej o to że dziś na tinderze byłby uważany za fejka dla beki, a ona w ciągu 3 minut miała by z 500 polubień, dziś żadna kobieta by na tego gościa nie spojrzała, tak internet, tv, instagram zmieniły ten świat, celebryci dostają grubą kase i mają na to wywalone natomiast facet ze 172 cm nie ma w dzisiejszych czasach praktycznie szans na związek ostatnio nawet zamieściłem filmik z fejsa gdzie pytano kobiety "On jest z twarzy 10/10, ale ma 170 cm wzrostu" odpowiedz była typu " Uuuuu to takie 1/10"

A gdybyś poznał normalna kobietę, to nadal tylko oral? przecież żadna kobieta nie powie Ci przebiegu, a może być on bez problemu wyższy od niejednej escortki

Jedno jest pewne, nie ma żadnej chętnej na gości +31 BMI, bynajmniej takiej akceptowalnej urody xDD

Okej, jak już lecimy porównaniami do muzyków ze Zjednoczonego Królestwa to mi bliżej raczej do Lewisa Capaldiego, Rag'n'bone nie ma jeszcze takich najgorszych linii twarzy jakby schudł plus jeszcze fajna broda, za to Lewis to już jest true brzydal xD

Kurde, non stop słyszę o tych grubasach co zmieniają partnerki tylko jakoś nie mogę ich nigdzie znaleźć, a dość często poruszam się praktycznie po wszystkich rejonach WWA i no nie widzę ich! Ale to chyba jak z tym wykopowym Yeti, czyli historią o manlecie jebace, tym jednym gościu 165cm wzrostu który co imprezę ma nową partnerkę, a nikt go nigdy nie widział na oczy xd

Nie, Ted, nie powinieneś mnie przepraszać za CZYJEŚ? manipulacje i CZYJEŚ? wybielanie się ze wszystkiego, tylko za nazwanie mnie między innymi zakompleksioną tępą idiotką, gdy zwróciłam Ci uwagę, ponieważ wyzywałeś Priscillę w sposób nieprzystający cywilizowanej istocie. Można się z kimś nie zgadzać, można trochę ostrzej dyskutować, można mieć gorszy dzień, ale pewnych granic nie powinno się przekraczać. A jeśli coś takiego się wydarzy, należałoby przeprosić. Nie świadczy to o słabości, tylko empatii i dobrym wychowaniu.
Chyba, że według Ciebie określenia takie jak „brudne szmaty” są w porządku, to nie było tematu.
Przy czym podkreślam, że z takimi ludźmi nie chcę mieć nic do czynienia.
Także tu już Twoja decyzja. Do niczego nie namawiam.

Akurat ja jestem typem podróżnika i w nie jednym miejscu na świecie już byłem a zmysł obserwacji też mam na dobrym poziomie.
Owszem rzadko bo rzadko widzę parki gdzie facet jest tą mniej atrakcyjną połówką ale zawsze przy tym też jest drugie dno a jest nim najczęściej bardzo dobra pozycja społeczna.
Jak jesteś przeciętniakiem na każdym polu to w dzisiejszych czasach "zginiesz" i co najwyżej dożyjesz późnej samotnej starości.

Mielno, Ustka, Władysławowo?

W tym ostatnim byłem jakoś z 13 lat temu, już wtedy na plaży siedziałem w koszulce żeby nie pokazywać swojej ginekomastii i 100kg bebzola, ale pamiętam że wiele osób, zarówno kobiet i mężczyzn nie miało takich oporów i dumnie prezentowali efekty swoich ciężkich treningów przy fast foodowych stolikach, przez co robiło się momentami niedobrze.

Bzdura, facetów ładnych wśród młodych to mi się wydaje że jest tak co najmniej 50%. Nie jest to wcale mały odsetek, więc powinni sobie na luzie poradzić.

Poziom drastycznie wzrasta u ludzi urodzonych po 2000, to ogólnie pokolenie bardzo ładnych osób. Tutaj typowy młody chłop z Warszawy:

Nie no, to będę siedział na plaży z wywalonym bębnem i liczył że to się jakiejś lasce spodoba i jeszcze do łóżka ze mną pójdzie. I może jeszcze sam zacznę je zagadywać.

Są łatwiejsze sposoby na zdobycie nagrody Darwina.

Masz przestać zachowywać się jak przedszkolak, któremu dziewczynka ze 'starszaków' grabki zabrała. Idź do lekarza, ogarnij swoje zdrowie i schudnij. Zapisz się na jakiś trening umiejętności społecznych (treningi TUS) i do roboty. Samo się nie zrobi.