30lat i cały czas sam - Netkobiety.pl

Napisałem wyraźnie, że opieram się na moich osobistych obserwacjach, a nie tym co ktoś napisał. Osobiście widziałem jak dziewczyny się niemal kleiły do typów, których nikt nie lubił, a wręcz się ich bali wszyscy poza tymi dziewczynami. Oboje nie mamy pewności czy coś co zostało napisane na forum się wydarzyło czy nie. Jedyne czego komukolwiek zazdroszczę to doświadczenia bo dzięki niemu może podejść do kwestii kolejnych relacji na chłodno, z czystym umysłem. Ja mimo 28 lat podchodzę do tych kwestii jakbym miał góra 18. Nawet jeśli znajdę jakąś kandydatkę na partnerkę to wszystko będę musiał robić na czuja bo wszystko będzie pierwszy raz co z pewnością uczyni mnie też podanym na manipulację. Facet w moim wieku powinien na luzie rozmawiać z każdą kobietą niezależnie od jej wyglądu, a mi jest ciężko się nawet odezwać.

Nie rekompensaty tylko nadrobienia. W bardzo krótkim czasie będę musiał nadrobić te lata, a ten czas się coraz bardziej wydłuża no chyba, że jakimś cudem znajdzie się dziewczyna, która nie będzie tego wymagać. Ostatnie 10-15 lat mojego życia jest stracone, zmarnowane, jakbym siedział w więzieniu i nie mogę zrobić nawet kroku by zacząć to nadrabiać. Większości ludziom to wszystko przyszło naturalnie, a mi niewiele brakuję do 30 i tak jak Ted napisał jestem dopiero na etapie "zagadania". Tak na prawdę to nie na etapie zagadania tylko myślenia o tym bo zagadać nawet nie mam do kogo.

W podboje nie wierzę ale linki, które tu wstawia to co innego i one są straszne. Nawet bohaterka filmu, który ja niedawno wrzuciłem pojawiła się ponownie.

Te dwie rzeczy sa straszne

Tak działa natura. Eliminuje z puli genetycznej słabe jednostki.

1. barbarzyńca
2. rycerz
3. słaby mężczyzna

Pan numer 3 odpada.
Zostaje 1 i 2.
Jak nie ma 2, to cóż... trzeba próbować z 1.

W dzisiejszym świecie:

1. bad boy
2. ogarnięty w życiu
3. słaby mężczyzna

Jak nie ma 2, to cóż — trzeba próbować z 1.

Dlatego faceci z niskim jakości kodem genetycznym powinni skończyć ze sobą po 25 roku życia, by nie być potem obiektem wyżywania się przez kobiety.

Ok, to brzmi logicznie ale jedno pytanie. Co dokładnie oznacza ten "słaby mężczyzna"? Porównując do rycerza czy barbarzyńcy byłby to po prostu słaby fizycznie, a dobrze wiemy, że w dzisiejszych czasach nie ma zbyt dużego znaczenia. Więc jakie cechy będą definiować współczesnego słabego mężczyznę? Biedny, brzydki, mający jakąś traumę? To wszystko też są cechy, które każdy ocenia jak chce i ten brzydki dla jednej osoby nie musi być taki dla drugiej.

Widzę, że zarabiać wymaga się od faceta, bo jeśli w drugą stronę takie coś się wymagane, to jest ryk świński.

Inne rzeczy również są głównie od faceta wymagane.

Od faceta wymaga się by więcej zarabiał. Mało która kobieta chciałaby faceta, co mniej od niej zarabia (włącza się wtedy u niej pogarda).

To bardzo proste. Słaby to jest taki, co nie potrafi zrobić/osiągnąć czegoś, co jest wykonalne/osiągalne dla większości przedstawicieli jego gatunku i co on sam chciałby zrobić/osiągnąć. Nieważne czy chodzi o komara, gołębia czy człowieka. Kładę nacisk na 'nie potrafi' i 'chce', jeśli 'nie chce, nie potrzebuje' to wtedy nie ocenia się takiego osobnika jako słabego, np. Mbappe nie ma prawa jazdy bo nie potrzebuje, mówi, że nie kręci go prowadzenie samochodu i od tego ma szoferów.

Na taki układ, można jedynie się zgodzić, kiedy kobieta wygląda dobrze. Facet daje pieniądze, kobieta zgrabne ciało. Ale wtedy chyba lepiej wychodzi "studentka", bo sztywne widełki ustawić na stronie - waga, wiek itd.

No dobra to teraz co jest wykonalne dla większości przedstawicieli gatunku ludzkiego? Patrząc w skali całego gatunku dobrą pracę i pieniądze ma malutki procencik. Jakieś relacje damsko-męskie czy związki niby ma ta większość ale znowu takie, które są dla nich satysfakcjonujące i dające szczęście jest chyba jeszcze mniejszy procencik. Kwestie typu to prawo jazdy są już totalnie indywidualne. Chyba każdy chciałby czegoś czego nie ma. Mogę powiedzieć, że chciałbym być milionerem ale nie jestem, czy to czyni mnie słabym? Jeśli tak to 3/4 ludzkości też jest słaba bo przecież milionerem chciałby być każdy, a na pewno zdecydowana większość.

Ten temat dobrze pokazuje różnice w myśleniu kobiet i mężczyzn. Kobieta pierwsze na co patrzy to co mężczyzna posiada albo co może zdobyć by jej dać lub by mogla z tego korzystać będąc z nim. Mężczyzna patrzy na to jaka ta kobieta jest. Dla mnie osobiście nie ma znaczenia czy kobieta jest biedna czy bogata albo czy ma potencjał by stać się bogatą. Dla mnie liczyło by się to jak ona traktuje innych ludzi i zwierzęta, czy jest kulturalna, czy dba o swoje zdrowie i wygląd, czy jest wierna i honorowa, czy się nie poddaje jeśli jej na czymś zależy itp. Jakby to porównać do szkoły to kobiety patrzą na wynik, a mężczyźni na pracę włożoną w próbę zdobycia dobrego wyniku, a przynajmniej ja tak to widzę. Kompletnie inne kwestie przesadzają o byciu słabym lub silnym.

A niby dlaczego? Właśnie taki związek jest moim celem.

Ale kto powiedział, że nie ma 2? Jest pełno, ale nie są przystojni, dlatego nie mają szans na znalezienie partnerki.

Dobry związek to ten będący w równowadze. Nie ma niczego złego w chceniu bycia docenianym i podziwianym. Ale jak próbujesz robić z tego fundament związku to wychodzi z tego coś toksycznego.

Bo nie rozumieją. Tz. chodzi generalnie o to, co napisałem - że trzeba mieć granice i nie trwać przy kobiecie (lub mężczyźnie, bo to jest uniwersalne) za wszelką cenę. Ale oni to wszystko wynoszą do przesady.

Ale tu nie ma niczyjej innej winy jak twojej własnej. To był i pozostaje twój wybór.

Straconego czasu nie nadrobisz, a to co opisujesz, to właśnie rekompensata i jej uzasadnienie. Z takimi nastawieniem nigdy nie zaznasz szczęścia, bo jesteś zapatrzony w to co było i w to czego nie masz. A żadna kobieta nie będzie ci nadskakiwać 24/7 abyś czuł się usatysfakcjonowany z nawiązką za poprzednie 10-15 lat życiowych niepowodzeń.

I to spowodowało, że podlinkowałeś wywiad z, praktycznie, prostytutką, pisząc, że koniec świata nie byłby taki zły?
Pomyśl - Czy panienka sprzedająca swoje ciało za kasę w różnych formach (onlyfans i wcześniej w sposób czysto fizyczny) jest autorytetem jeżeli chodzi o relacje związkowe z facetami?

Dokładnie tak!
Ludzie sami sobie narzucają niektóre ograniczenia, co powoduje, że wielu z nich "nie może nawet spróbować czegoś co jest naturalne"
Przeczytaj w kontekście Twojej własnej osoby tak zestawione zdania Twojej własnej wypowiedzi

No jak to nie?

Nie chcesz zmieć fryzury i garderoby, a dbanie o siebie samego zawęziłeś do minimum higieny. A i to jest na granicy na tego co pamiętam z rozmów na ten temat. Nie popracujesz nad osobowością ani nad umiejętnościami społecznymi, bo nie. Cały twój niekończący się lament jest wiecznie tym samym: żeby ktoś dał ci szansę. W sytuacji, kiedy ty nie chcesz dać z siebie choć minimum, aby czymkolwiek zainteresować. Żeby w jakikolwiek sposób się móc spodobać. To jest nic innego jak zwalanie całej pracy na drugą osobę.

Związek polega na wzajemności.

Flirt polega na wzajemności.

Rozmowa polega na wzajemności.

A ty masz takie oczekiwanie, że zjawiasz się ty, rycerz na białym koniu i każda ma ci bić pokłony i ma cię docenić za to kim jesteś i za to jaki jesteś. A ty nie dość, że nie wiesz kim jesteś, bo masz osobowość i światopogląd na poziomie zużytej gumy do życia, co się przykleiła do podeszwy buta, to jeszcze unikasz jakiejkolwiek pracy nad sobą i możliwością poznania drugiej osoby.

Nikt tu kurewki nie wrzucał w charakterze autorytetu związkowego tylko w charakterze przykładu łatwości z jaką niektórym przychodzą takie rzeczy jak podryw i seks.

Naucz się czytać ze zrozumieniem.

Znowu poleciałeś pillowskim bełkotem. Że kobiety to patrzą na pieniądze (halo, halo! jeszcze wygląd i pała!) a mężczyźni są szlachetni, bo nie patrzą na to, co mogą od kobiety dostać, tylko jaka ona jest. No oczywiście XD Szlachetni mężczyźni patrzą tylko na takie 'drobiazgi', żeby kobieta była troskliwa, czuła, wierna, zadbana ale wcale nie po to, żeby dostać od niej troskę i czułość na co dzień, żeby była im wierna i żeby im się podobała. Przecież to wszystko to jest nic w porównaniu do kasy, ma zerową wartość!

Kolejne twoje błędne założenie. Dobrą pracę i pieniądze na nie tylko lekarz, prawnik czy dyrektor banku.
Dobrą pracę i pieniądze ma każdy człowiek, który jest zadowolony z wybranego przez siebie zawodu i swoich zarobków i który nie zazdrości innym.
Każdy człowiek jest inny i czego innego potrzebuje do szczęścia i co innego rozumie poprzez 'zajebistą pracę'.
W zeszłym miesiącu przyszedł do nas na budowę Ukrainiec wykończeniowiec, twój rówieśnik. Mówił, że uwielbia swoją pracę i nie wyobraża sobie robić nic innego. Przeprowadził się do Polski w wieku 18 lat, najpierw robił u kogoś, uczył się, zdobywał kontakty, a po paru latach założył własną firmę, ściągnął do Polski ojca, zatrudnił go i tak sobie pracują razem. Widać było, że chłopak  uwielbia swoją pracę i jest dumny z tego co robi i co osiągnął. Na pewno klienci często go chwalą, bo robotę robi z ojcem zajebistą, płytki równiutko i doszlifowane, panele układają tak, żeby ładniej to wyglądało, a nie żeby szybciej szła robota, dbałość o najdrobniejszy detal, nawet proponował aranżacje (wie, co podobało się innym klientkom w zbliżonym wieku). Dla ciebie to 'tylko zwykły robol', a ja widzę chłopaka, który sam jako nastolatek przyjechał do obcego kraju, przetrwał, założył firmę, ogarnia całą biurokrację, dał ojcu pracę, język zna perfekcyjnie (nawet obcego akcentu nie ma), robi to, co sprawia mu przyjemność i jest w tym zajebisty. A zarobki też ma raczej dobre, u nas zarabia/zarobi już na czysto 4 średnie krajowe miesięcznie (do podziału z ojcem).

Ale częściowo ma rację. Dla mężczyzn liczą się inne cechy niż dla kobiet. Nie ma tu wartościowania w jego słowach. Jest natomiast zwrócenie uwagi na pewien dysonans, jaki mu się w głowie tworzy: żeby mężczyzna mógł być doceniony i zauważony, to musi coś w pocie czoła wypracować jak tężyzna fizyczna czy pieniądze. Kobieta wystarczy, że ma jakiś set cech jak wspomniana troska, które nie wymagają takiego poświęcenia i pracy.

No nie. No na Boga miłosiernego nie. Jak często w wątkach ekonomicznych, gdzie facet zarabia średnią lub mniej ma wytykane, że jest biedakiem, a kobieta potrzebuje poczucia ekonomicznej stabilizacji, bo co jak zajdzie w ciąże i sama wypadnie z rynku pracy? Bo co jak będą dzieci? Je też trzeba ubrać, wyżywić, na jakieś kolonie wysłać itp. Ile razy Shini miał tu wytykane, że jak chce zrobić coś ze swoim życiem, to potrzebne są mu pieniądze, czyli musi zmienić pracę na taką, o wyższych zarobkach niż jego minimalna?

Można być zadowolonym z życia na minimalnej. Owszem. Ale nie będzie to przez nikogo oceniane jako "dobra praca i zarobki".

Ile razy byłaś na randce z facetem, który już na początku znajomości przyznał ci się, że jak coś, to każdy płaci za siebie, bo nie stać go, żeby zapłacić za twojego steka z wołowinki wagyu ? Ile razy dobrowolnie wyszłaś z opcją randkowego downgradu, żeby nie nadwyrężać finansowo drugiej strony? Bo raczej zwykłe wyjście do knajpy typu Bierhalle albo McDonald czy innej sieciówki to ciężko nazwać randką, prawda? Bo zobacz jakie są ceny obecnie. Ile godzin Shini musiałby pracować, aby kupić dwa najbardziej wypasione zestawy w Burger Kingu + jakiś lód albo ciastko na deser?

Dla mnie równie ważne jak zarobki jest to, jakie facet ma podejście. Wolę takiego zarabiającego średnią i który w razie potrzeby, jeśli go nagle zwolnią z korpo i mnóstwo innych nieszczęść zwali nam się na głowę (często tak jest, że jak coś jebnie to potem leci lawina) pójdzie tymczasowo i choćby rozwozić paczki jako kurier czy robić jako pomocnik na budowie niż takiego, który zarabia dwie średnie, a jak go zwolnią to będzie siedział w domu i powtarzał, że on jako robol robić nie będzie, bo to poniżej jego kwalifikacji i godności.

Nie kojarzę takiej sytuacji. To Shini biadoli, że zarabia za mało i że nie jest zadowolony ze swojego życia. Ludzie W ODPOWIEDZI mu piszą 'skoro ci to nie pasuje to to zmień'. Nie widziałam żadnego postu, gdzie ktoś by mu pisał "Shini, ty jesteś przegrywem bo zarabiasz minimalną, zrób coś ze swoim życiem".

Nie znam ani jednej takiej osoby (nie twierdzę, że takie nie istnieją). Za to znam mnóstwo zawistnych ludzi zarabiających minimalną, wyzywających, umniejszających tym, którzy zarabiają więcej.

Umawiam się z facetami o konkretnych cechach, które mnie interesują i tacy zazwyczaj zarabiają odpowiednio. Jednak nie miałabym problemu, gdyby facet miał przejściowe trudności finansowe (różnie w życiu się układa, są choroby, zdarzenia losowe), bo ważniejsze od kasy są dla mnie te konkretne cechy.
Zaraz zapytasz, jakie cechy, więc uprzedzając:
1. ma podobną zajawkę do podróży jak ja (czyli 'idealny stan' to co drugi weekend spędzony poza domem, minimum raz w miesiącu za granicą),
2. zna dobrze jakiś język obcy poza angielskim i generalnie lubi uczyć się języków (sama znam trzy na B2 lub C1 i uczę się czwartego, wspólna nauka to dla mnie fajny sposób na spędzanie wolnego czasu, tak samo rozmowa w innym języku),
3. ma dużą wiedzę ogólną, interesuje się tym, co się w świecie dzieje, odróżnia Bukareszt od Budapesztu, wie, kto to Vivaldi, itd,
4. ma konkretny pomysł na swoją ścieżkę zawodową i jest w trakcie jej realizacji lub już ją zrealizował - i tu obojętne czy to prawnik, czy wspomniany wcześniej wykończeniowiec wnętrz, bo porozumienie intelektualne zapewniają poprzednie podpunkty.
5. ma rozwiniętą inteligencję emocjonalną, potrafi rozmawiać rzeczowo, bez wzajemnego obrzucania się pretensjami dot. wydarzeń z przeszłości już przegadanych i wyjaśnionych.

Taki człowiek, nawet jakby przez rok zarabiał minimalną (bo np. wziął sobie jakąś prostą zdalną pracę biurową, gdzie realnie pracuje 2h dziennie, a pozostałe 6h się intensywnie dokształca i przebranżawia), dla mnie wciąż byłby idealnym partnerem i nie miałabym problemu, by nawet to podróżowanie ograniczyć do raz na dwa miesiące i po taniości.

(Tu pojawia się Raka ze swoim 'ja spełniam wszystkie 5 punktów, ale nie jestem przystojniakiem, więc to i tak nie ma znaczenia').

Cóż, to co kiedyś starczało na luzie dzisiaj przypisywane jest nawet żulom Przykre to czasy chorych ambicji i wymagań, słabo się patrzy na tych ludzi którzy ciągle tylko gonią, a to za dobrami materialnymi, a to za nieosiągalnym pięknem. Lepiej trzymać się od tego z daleka, zdrowiej dla psychiki.

I jak poczytasz chłopaków, co na prostytutki od czasu do czasu chodzą, to się okazuje, że....dalej siedzą w tym samym miejscu i płaczą o to samo. Nie o seks tu się rozchodzi, a o bycie w związku. O bycie pożądanym i atrakcyjnym dla drugiego człowieka.

Cale szczescie, ze nie stoczylem sie w wir takich blackpillowych pogladow i nie skonczylem ze soba po 25 roku zycia. Wtedy nigdy nie poznalbym mojego madrego, inteligentnego, pieknego, kochanego Skarba.

A to nie da sie zachowac rownowagi w tym abie obie strony wzajemnie kochaly sie po prostu za to jakimi ludzmi sa i jakie sa dla siebie nawzajem?
Poza tym mam chyba wrazenie, ze piszemy o dwoch zupelnie innych rzeczach. Ja nie mam na mysli potrzeby ciaglej walidacji i wiecznego na kazdym kroku chwalenia przez partnera/partnerke, a raczej hmm milosc za cechy charakteru i osobowosci jakie dana osoba posiada, a nie za materialne dobra jakie jest w stanie dostarczyc.
Nie mam tez w zadnym wypadku na mysli tego, ze nad tymi cechami negatywnymi nie powinno sie pracowac. Chociaz z drugiej strony tez jesli wchodzi sie z kims w zwiazek to tez powinno sie zaakceptowac tego czlowieka w calosci - zarowno jego zalety jak i jego wady. Bo ludzi idealnych bez zadnych wad przeciez nie ma.

Redpillowcom prawdopodobnie chodzi o to, w czym zreszta tez jest troche prawdy, ze jesli nawiaze sie juz z kims bliska wiez emocjonalna to ciezej potem jest te granice stawiac i je egzekwowac (czytaj zakonczyc relacje). Dlatego wlasnie tak czesto doradzaja oni bardziej cos na ksztalt ciaglej wyrachowanej zimnej kalkulacji opartej najlepiej tylko na zaspokajaniu wlasnych fizycznych potrzeb bez jakiegokolwiek zblizania sie z ta druga strona. Stad wlasnie te rady bycia gotowym w kazdej chwili do odejscia, krecenia kilkoma talerzami naraz i tym podobne.

Bzdura. I osobiscie jestem tego przykladem. Zarabiam mniej niz srednia, a z wygladu z poczatku tez nie bylem do konca w typie Mojej. Zakochala sie za to w osobowosci i charakterze. 10 lat mlodsza dziewczyna w 30-letnim prawiczku. I nie jestem dla Niej zadna beta z rozsadku. Da sie? Da sie.

Wszystko sie da. Niektorzy zyja stereotypami. Swiat nie jest czarno bialy

Raczej chodziło mi o to, żebyś nie liczył na to, ze to już do grobowej deski będzie. Póki są motyle w brzuchu to korzystaj do woli.

20stolatki rzadko kiedy faktycznie myślą o ustatkowaniu się. Ale to się zdarza. Tak czy siak - baw się dobrze tylko pamiętaj o zabezpieczeniu

22-latka tak konkretnie. Ale spoko rozumiem, trochę racji ogólnie też masz.
Ja piszę jednak też na podstawie tego co widzę i słyszę mimo wszystko. Na pewno nie jest to typ dziewczyny, która traktuje mnie jako zabawę.po prostu. U tego typu dziewczyn to akurat zbyt wielkich szans nigdy nie miałem. Zresztą Ona sama do tej pory jeden związek poważny tylko 2 lata miała i to ten chłopak go zerwał nie Ona akurat.

A co do zabezpieczania się to no nie musisz mnie takich rzeczy akurat uczyć. Ona sama też jest bardzo odpowiedzialna w tych kwestiach, a i mnie niejednokrotnie chwaliła jak bardzo odpowiedzialnie do tego podchodzę.

Cieszę się Twoim szczęściem i naprawdę życzę, żeby wszystko układało się po Twojej myśli

To akurat na tym etapie relacji, czyli w fazie zauroczenia, jest zupełnie normalne i niezwykle częste. Wynika to z faktu, że zwykle podświadomie skupiamy się na podobieństwach, które mają utwierdzić nas w przekonaniu, że dokonaliśmy dobrego wyboru i pasujemy do siebie jak te stereotypowe połówki pomarańczy. Ma to jednak tę wadę, że z tego samego powodu bagatelizujemy to wszystko, na co właśnie wtedy należałoby zwrócić uwagę.

No tak, na okrągło widuję Polki z "muslimami".

Każdy ma prawo spotykać się z kim chce tylko dlaczego Polki nas okłamują mówiąc, że dla nich Polak jest na takim samym poziome co obcokrajowiec?
Przecież Polka dałaby się pociąć, aby tylko jakiś opalony na nią spojrzał, a dla Polaka już tak nie ma,

Chcesz powiedzieć, że taki Uzbek, Hindus czy inny Pan z 3ciego świata mający ok. 168 cm wzrostu, który na życie zarabia... Rozwożąc jedzenie, w trakcie pracy dupczy polskie studentki z dobrych domów?