30lat i cały czas sam - Netkobiety.pl

Nadal uważam, że przesadzasz. Nie można porównywać czegoś co ode mnie nie zależy (np. tego co dostałem w genach), z tym co zależy np. od mojej pracy.
Ale jeśli już idziemy tą drogą. Zdaje się tam on nie powiedział, że jest brzydka. Powiedział, że jej matka jest bardziej urodziwa.
Gdyby ktoś mi powiedział, że jestem nieudacznikiem - to mogło by obrazić. Ale gdyby powiedział, że inni osiągnęli ode mnie więcej. No to na co się tu obrażać? Powiedziałbym, że przecież są tacy co osiągnęli mniej. Mam tyle ile byłem w stanie osiągnąć.

Lubisz bardzo schodzić ze wspólnej płaszczyzny argumentów i ciągle tą płaszczyznę zmieniasz. Na początku zrównujesz porównanie czegoś z mocną negatywną oceną. Gdy ty mówisz nieudacznik, ja próbuję ci dowodzić, że tam nie padło równie mocne określenie brzydka.
Teraz znowu twierdzisz, że porównanie kogoś urodziwego z mniej urodziwym, to wewnętrzny problem porównującego.
A na końcu się ze mną zgadzasz, że z kobiecie to prawdy nie, bo to buractwo.
Zauważ, że jest też coś takiego jak słownictwo, które idzie za opisem rzeczywistości. Jeśli facet wali to co myśli o kobiecie w oczy, no to burak, cham itd. Kobiecych określeń na tą samą postawę - jakby brakowało.

Wracamy do tego co napisałem powyżej

Ło Boże. Próbuję Ci cały czas wytłumaczyć że to nie zależy od płci. I nie o treść chodzi tylko o formę. To są podstawy zdrowej komunikacji.

Albo mnie nie rozumiesz, albo celowo przekręcasz. Ja już nie mam pomysłu jak Ci wytłumaczyć swoje stanowisko i nie widzę w tej sytuacji takiej potrzeby.

Nie no, teraz Ty lecisz w kulki, Legat . Każda płeć ma swoje newralgiczne, słabe strony, punkty zapalne własnego ego, dumy i samopoczucia. U kobiety bez dwóch zdań jest to jej uroda. Twierdzisz że u mężczyzny również?

Jest taki program Rolnik szuka żony. Facet ładna, pracowita - biere. Kobieta oj nie wiem, czuję się przy nim przytłoczona, albo brakuje mi jego zaintersowania, nie wiem jak sobie poradzi tu i tam, coś przede mną ukrywa, jakoś tak uśmiecha się niepewnie, niby sobie radzi, ale czy sobie poradzi itd itd.

Co to ma do moich wywodów?

Tak prawda, mentalnie jestem prawiczkiem ale w 2gim zdaniu już się mylisz.
Ten ,,jeden raz" coś tam nawet zmienił:

- Nie myślę już cały czas ,,jak smakuje ten seks", bo to już wiem
- Mam bardzo fajne wspomnienie
- Nawet miło spędziłem wieczór
- Jak będę miał +30 lat i jakaś dziewczyna mnie się spyta czy jestem prawiczkiem, to będę mógł jej odpowiedzieć z uśmiechem na twarzy, że nie
- Nie skacze mi ciśnienie jak widzę całujących się ludzi na ulicy.

Jak mijam kogoś na ulicy, to spoglądam na niego chociażby przez 0,5 sekundy, aby wiedzieć czy właśnie nie przechodzę obok osoby, którą znam.
Jeżeli nawinie się jakaś ładna dziewczyna, to normalne, że popatrzę na nią chociażby z 1 sekundę, to jest normalna rzecz.
Ale w drugą stronę to w ogóle nie działa Kobiety nawet nie patrzą się mnie żeby zidentyfikować czy jestem jej jakimś znajomym albo kimś z rodziny. Po prostu przechodzę niczym wiatr.

Nie mam niczego amputowanego... Nikt mnie nie molestował, po prostu nie mam nawet jednej koleżanki, to niby jak mógłbym stworzyć jakikolwiek związek?

Jak Cię widzą , tak Cię piszą. Raka wyląda na dzieciaka i tak jest odbierany. Nie ma tu żadnej filozofii.

Nigdy żadnego z moich kochanków nie porównywałam do innego. Kategoryzuję na poniżej oczekiwań, satysfakcjonująco, powyżej oczekiwań i w przypadku nr 1 dziękuję za znajomość (oczywiście nie po jednym seksie). Jeśli zapyta dlaczego to mówię, że NASZ seks nie jest dla mnie do końca satysfakcjonujący i moim zdaniem już się to nie zmieni. Nie mówię, że to dlatego, że Krzysiek lepiej ruchał. Rozumiesz? Dla mnie porównania są pożądane, ale wyłącznie w kategorii stan istniejący vs stan oczekiwany, a nie 'on vs mój były'/ 'ja vs jego była'. I to dotyczy każdego aspektu związku, nie tylko seksu. Bo w związku jestem ja i on, a nie ja, on i wszyscy nasi byli partnerzy. Zamiast powiedzieć: a bo Monika to lepiej smażyła schabowe, można powiedzieć: przepraszam, ale nie smakują mi te schabowe, są za twarde i trochę przypalone, może w weekend ja zrobię, spróbujesz i jeśli chcesz to pokażę ci jak ja je robię? W tym pierwszym przypadku nie dość, że wychodzisz na chama to jeszcze w żaden sposób nie pomagasz partnerce poprawić umiejętności kulinarnych, a w tym drugim i owszem.

Nie czymkolwiek. Punktuję tutaj tylko te aspekty na które nie ma się żadnego wpływu.

Okej. Tyle, że przynajmniej moim zdaniem to nie są równoważne aspekty. Nawet jeśli tak jest, że kobiety można przyciągnąć na różne sposoby i różnymi rzeczami to jednak dalej ten wygląd będzie przyciągał najwięcej i przede wszystkim najłatwiej. No nie jest tak, że za pomocą różnych "talentów" przyciągniesz tak samo łatwo taką samą liczbę kobiet tylko z innego grona. Poza tym najbardziej oburzający jest nie sam fakt, że tak jest tylko to, że kobiety z reguły nie potrafią przyznać, że tak rzeczywiście jest.

Naprawdę ciekaw jestem skąd Ty wzięłaś te dane. Chociaż okej - w relacjach międzyludzkich szeroko pojętych to może się zgodzę, ale jeśli zawęzimy to do relacji damsko-męskich to prędzej bym te proporcje odwrócił. No okej może nie 20/80, ale 30/70 w najlepszym przypadku 40/60 już spokojnie.

No tak. A hybristofilia dotycząca prawie tylko i wyłącznie młodych kobiet i panie wciąż naiwnie wierzące, że ich obdarzeni patologicznym charakterem partnerzy się zmienią wcale nie istnieją...

Nie obraź się, ale to brzmi trochę tak jakby kutas Twojego partnera był dla Ciebie ważniejszy niż on sam. Ja rozumiem, że seks jest mega ważnym aspektem związku, ale jeżeli coś nie gra to ja najpierw próbowałbym to poprawić miast od razu dziękować. Owszem wyraźnie zaznaczyłaś, że nie dziękujesz po jednym stosunku, ale sugestia co powiesz kochankowi kiedy zapyta dlaczego sugeruje jednak brak wcześniejszej rozmowy w celu naprawy problemu.

Po pierwsze to nigdzie nie napisałem, że nie jestem świadom, że tak wygląda natura wielu kobiet. Tyle, że to że jestem tego świadom nie znaczy, że muszę się z tym zgadzać. Zresztą pytanie też czy masz na myśli wszystkie kobiety czy tylko te jak to określiłeś @alpha widow.
Po drugie ja nie napisałem, że to facet ma zacząć się tłumaczyć tylko ona powinna jemu powiedzieć jeśli coś było nie tak i co i jak powinien spróbować poprawić. Ostatecznie przecież nikt nie wie bardziej co sprawia nam przyjemność niż my sami, a druga osoba nie jest jasnowidzem.
Po trzecie to co piszesz ma sens, ale tylko o ile mówimy o relacji stricte nastawionej na sam seks, a nie związku. Bo przecież w związku dobra komunikacja jest podstawą i to na wszystkich płaszczyznach. No ale jeśli ludzie mają takie podejście to nie ma się co dziwić, że związki w dzisiejszych czasach kończą się przy pierwszych poważniejszych przeszkodach.

Zgodzę się jednak z tym, że @Anewe wbrew temu co twierdzi rzeczywiście porównuje jednych kochanków do tych poprzednich. Bo przecież siłą rzeczy żeby stwierdzić czy obecny kochanek jest dobry czy zły musi mieć jakiś punkt odniesienia.

Logika każe mi twierdzić, że Krzysiek nie zasłaniał (raczej bo wszak różne są pomysły na zabawę) kobiecie oczu kiedy się kochali i robił określone rzeczy w określony sposób.
No chyba, że sprawa dotyczy walorów fizycznych Krzyśka po prostu, ale na to się już nie ma wpływu.

No tylko, że tu znów dochodzimy do tego aspektu, że w dzisiejszych czasach w dobie takiego dostępu do Internetu i najróżniejszych portali randkowych kobiety mają tak szeroki wybór mężczyzn iż facet, który normalnie nie odpychałby tym wyglądem i byłby "do przyjęcia" zostanie z marszu odrzucony bo a nuż za rogiem będzie kolejny, który bardziej się spodoba.

No dobra, ale jakie konkretnie byś na takiego baby face'a rozwiązania zaproponowała? Bo mi nie przychodzi do głowy nic poza ewentualnym przytyciem/schudnięciem jeśli ma się niedowagę/nadwagę i zapuszczeniem zarostu. Ale tu też znowu musisz mieć predyspozycje bo jak masz niski poziom teścia (a to właśnie jest chyba przyczyną baby face'a ogólnie właśnie) to zarost będziesz mieć taki, że gorzej będziesz wyglądać z nim niż bez niego.

Po pierwsze to nie wiem dlaczego zwracasz się do mnie w liczbie mnogiej. Jestem tu jeden i mogę odpowiadać tylko za swoje życie i postępowanie. Nigdzie nie napisałem, że się z tym nie pogodziłem i nic z tym nie robię. Nie zmienia to jednak faktu, że mamy do czynienia z sytuacją w pewnym sensie patologiczną, która w normalnych warunkach w naturze nie mogłaby zaistnieć. To już tworzy widoczny gołym okiem problem - w USA według badań 30% facetów do 30-stki już nie rucha. Co jak co, ale nikt mi nie powie, że co trzeci facet ma jakieś problemy z głową i charakterem przez które nie może znaleźć partnerki. A tendencje są wzrostowe i będzie jeszcze gorzej.

Ponownie - nie wiem dlaczego zwracasz się do mnie w liczbie mnogiej. Jestem tu sam. Czy Wy tu macie jakieś skrzywienie z pracy w komunistycznych służbach? Tylko "towarzysza" jeszcze brakuje...
Ale do clue - to, że zwracam uwagę na pewien problem nie znaczy, że mam pretensje. Zwracam tylko uwagę, że problem rzeczywiście istnieje i, że w końcu coś pierdolnie jeśli będzie narastał. Bo natura zawsze w końcu upomina się o swoje i samoistnie reguluje takie sztuczne nadużycia jakich dopuszcza się człowiek.
Poza tym dodać też w tym miejscu trzeba, że to nie jest kwestia tylko nadążania. To jak ułoży się nasze życie jest wypadkową wielu czynników na różnych jego etapach na jakie nie mamy wpływu lub mamy wpływ bardzo mały. W przypadku większości inceli porada "weź się w garść" nic nie da, a tylko ich zdenerwuje. Taka jest prawda.

No to jest jakiś pomysł w jakim kierunku można pójść z takim problemem. Zgadzam się. Nie jestem tylko pewien czy jednostkowe wyrównanie teścia naprawi problemy wynikające z jego braków przez lata.

To jest temat bardzo skomplikowany. Na NFZ nie osiągniesz nic o ile nie dojdzie do całkowitego załamania systemu hormonalnego. Normy są stare i jest jedna norma dla wszystkich, co jest absurdalne w tym wypadku. Bo nie ma tu norm z podziałem na wiek, wzrost/wagę/wstaw cokolwiek sensownego. Są jedne widełki. Które powstały według deklaracji jakiejś tam puli facetów między 15 a bodaj 90tym rokiem życia jakieś 70 lat temu. I nikt tego nie zaktualizował, nie sprawdził faktycznie czy deklaracje pokrywały się z prawdą. I jest to pewne tabu. Ciężko jest znaleźć lekarza, który się tego podejmie. Prędzej ci przepiszą antydepresanty niż testosteron, bo objawy niskiego teścia są podobne do depresji.

Natomiast jest ogromny problem z pseudo hormonami, które w większości są rozpoznawane jako hormony żeńskie (pseudoestrogeny). Są obecne w opakowaniach, kosmetykach i żywności. M.in dlatego w ostatnich latach była nagonka na wycofanie bisfenolu A (BPA) czy parabenów.

U nas statystyki są dość podobne.

Ja nie widziałam Raki, więc nie napiszę nic konkretnie pod niego, ale wspominałam wcześniej o takim Julianie, co to również wygląda jak chłopiec, zatem...

1. Zmiana fryzury. Nie wiem, na jaką, nie znam się, ale próbować i testować. Julian ma taką, jaką mieli chłopcy w zerówce - takie "płaskie" włoski leżące gładko na czole i gładko, równiutko wszędzie indziej. Nie wiem, może skrócić, może jakoś ułożyć, może ściąć jakoś sensowniej - cokolwiek, ale nie na słodkiego przedszkolaka.

2. Ubrania. Julian zawsze luźno/sportowo, przez co tym bardziej wygląda jak uczeń. Albo uczeń na WF-ie. Wszystko na nim wisi i jest takie... byle jakie (nie mam tu na myśli jakości ubrań, tylko wrażenie). Mógłby wybrać coś, co mu doda powagi w jakiś sposób. Żadnych dresów, może jakieś chinosy czy coś w tym stylu, jak dżinsy, to dobrane do jego sylwetki, niech idzie do firmowego sklepu i niech mu dobiorą odpowiedni fason, a nie portki skrojone na wszystkich, w których wygląda, jakby je ukradł starszemu bratu. Góra to samo. Żadnych zwisających t-shirtów z nadrukiem itd. Jakieś koszule (nie to, że super eleganckie, są przecież bardziej swobodne), jak bluzy, to taka pół na pół, jesli chodzi o stosunek luz - elegancja, gładki kardigan zapinany na zamek itd.

3. Postawa, gesty itp. Żadnego garbienia się, zwijania w kłębek, nerwowego przebierania palcami,  chichotu itp. Od razu zrobi się trochę szerszy, jak otworzy klatę i ściągnie ramiona w tył. I głos! Nad nim też można pracować!

4. Sylwetka. Długofalowy projekt, ale na początku efekty są najszybsze - wcinać białko, ćwiczyć, nabrać mięśni, na początku bardziej skupić się nawet na górze.

5. Baby face. Wiadomo, rysów twarzy nie zmieni, ale można kombinować z zarostem, kształtem brwi (one mają ogromny wpływ przecież na wyraz twarzy) i... z ćwiczeniami. Jak ktoś ma delikatny miękki pyszczek, to też może się zdarzyć, że efektem ubocznym budowania sylwetki będzie wyostrzenie tego pyszczka, wyraźniejsze rysy itd. Poza tym jednak głównie chodziło o to, że nawet jeśli ktoś nic nie poradzi na rysy twarzy, to jest w stanie ogarnąć wiele innych rzeczy. Inaczej się patrzy na chłopca, a inaczej na mężczyznę o chłopięcej twarzy.

Co do zasady - pełna zgoda (co do całej wypowiedzi). Bo to samo tłumaczę moim mniej rozgarniętym znajomym, co marudzą na to jak są postrzegani przez kobiety i generalnie swoje otoczenie. Ale to wszystko krew w piach. Normalnie postawiłbym ci piwo. A niech stracę. Nawet dwa.

Ale kobieto ile to jest zachodu, to sobie nie wyobrażasz nawet jak ktoś ma normalną budowę męską czyli barki i jakieś tam udo/łydka. O shit. Dramat. Mam rozmiary od S do L. Kroje typu regular - wiszą workowato. Slim - nie wciskam się albo z barkami, albo udami czy właśnie łydkami. A nie jestem koksem. Jestem dość szczupły i tylko lekko 'sportowy'.

A jak Ty to sobie wyobrażasz? Chcesz biegać po mieście i dorosłym kobietom wyrywać telefony z rąk, sadzać do stolika z Mirkami "dobre serce" i odegrać scenkę jak z mema poniżej?

Ja sobie zdaję sprawę z wpływu social mediów, ale dalej nie odpowiadasz mi na moje pytanie - co z tym zrobić żeby poprawić sytuację niechcianych Mirków.

Bo kobiety scrollują sobie Tindera/Instagrama/TikToka, mogą się umawiać z kim chcą i nie mają żadnego interesu żeby to zmieniać, bo im to pasuje. To tym gościom nie pasuje ale ja nie wiem jak oni mieliby to zmienić.

Tutejsze Mirki nie "wolą być sami" bo pies z kulawą nogą na nich uwagi nie zwraca. A laski wolą być same niż z kimś kto je obrzydza z wyglądu i na myśl o pocałowaniu kogoś mają odruch wymiotny. End of the story. Kobiety mają przyjaciółki, koleżanki, kręgi znajomych dzięki którym są w stanie funkcjonować jako-tako bez chłopa. Chłopy (jak sobie przeanalizujesz życiorysy tutejszych) nawet z kumplami mają problem.

Popełniasz ten sam błąd co nasze Mirki. Doskonale wiesz, że taka sytuacja nie jest możliwa. Oni sami wybrali samotność swoimi wyborami życiowymi. I była to forma ucieczki przed światem, przed klęską, niepowodzeniem i odrzuceniem. Zadecydował ich strach. Strach, że nie są ultra przystojni, bogaci, wstaw cokolwiek, co kreuje się w internetach jako obraz 'prawdziwego mężczyzny'. To, że by coś tam chcieli to jedno. A to co faktycznie robią w danym kierunku to jest zupełnie co innego. Bo chodzi o to, aby patrzeć na czyny, a nie deklaracje.

Z tym odrzucaniem z wyglądu - to bardzo rzadko ma miejsce. Zwykle to szukanie dziury w całym i szukania argumentów na 'nie', gdzie tak naprawdę kluczowe okazują się własne kompleksy (polecam wspominany tu raport dot. seksualności kobiet), kosmiczne wręcz oczekiwania co do płci przeciwnej i brak akceptacji ciała, jak i seksualności (własnej oraz partnera).

-edit- pisząc to dalej pamiętam, ze typowy polski facet to wygląda jak kartofel, ma albo nadwagę, albo niedowagę, jest przygarbiony, z minimalną kondycją lub jej brakiem i kiepską fryzurą/zarostem. To jednak jest temat na osobną dyskusję, bo jak widzę tych kolesi na ulicy to mam ochotę jednemu czy drugiemu blache wypłacić. Krzesłem. W czoło. Za marnowanie zajebistego potencjału.

Mi ludzie mówią, że ze mną jest okej wszystko, fajnie wyglądam, tylko problem w tym, że już  'mi się nie chce'.

Problem w tym, że mówią to zazwyczaj osoby zajęte w związkach, dodatkowo zazwyczaj zapytane te same osoby, czy chciałyby na nowo bawić się w szukanie partnera, randkowanie, to zazwyczaj odpowiadają negatywnie.

A jednak nie.

Jest to jedna ze składowych

Nie wiem jak on wygląda. Raka już dawno temu przyznał, że trolluje.

No cóż. Życie.

W teorii psychoterapii grupowej osoba która się mało udziela i głównie obserwuje ma złudne poczucie władzy nad grupą ("nie ujawniam się z moimi słabościami więc nie mogą mnie skrzywdzic"), ale bardzo szybko z tego właśnie powodu grupa się o takiego milczącego członka dopomina i albo zaczyna uczestniczyć, albo zaczyna wzbudzać agresję.

Poza tym, powściągliwość w rozmowie też może wynikać z wielu rzeczy - lęku przed oceną, lęku przed odrzuceniem, lęku przed swoimi własnymi emocjami z którymi się nie lubimy (np. gdyby ktoś zaczął mówić to by się okazało że ma w sobie sporo - słusznej - agresji, ale to nie pasuje do jego własnego wizerunku "good boya" na który się kreuje, więc woli się nie odzywać). I tak dalej, i tak dalej.

Każdy z nas jest wyjątkowy - tak jak wszyscy inni. I naprawdę niemal każdy scenariusz życia był już grany. Tak długo jak będziemy się traktować jako kogoś wyjątkowego czyli "mi się przytrafiają wszystkie plagi egipskie - jestem wyjątkowy" to nie ma szans na autentyczną zmianę. Najtrudniej jest być zwyczajnym.

Przystojnych gości nie jest mało. Nawet jeśli przyjąć te 20-30 procent o których w wielu miejscach się pisze i mówi. Przystojnych czyli takich, których kobiety uznają za "mocno powyżej przeciętnej". Jednak z kolei tych uznawanych za prawdziwe rodzynki i rzeczywiście rozgrywanych przez panie jest tylko kilka procent.

Przede wszystkim zrozumienia. A otrzymują najczęściej wyszydzenie, wyśmianie i ogromną dawkę solipsyzmu. I to nie tylko od tutejszych pań, ale również od "normalnych" facetów.

Bądźmy poważni, chyba tylko w naprawdę skrajnych przypadkach jest tak, że rzeczywiście dosłownie absolutnie nikt nie zwraca na kogoś uwagi. Ja myślę, że takich przypadków jest mniejszość, a w większości jednak KTOKOLWIEK zawsze się znajdzie. Tylko najczęściej to będzie ktoś kto sam nie jest dla nas atrakcyjną osobą, a nawet jest bardzo mocno poniżej naszego własnego poziomu i nie mam tutaj na myśli wcale kwestii urody i wyglądu bo o wiele gorsze są jednak cechy charakteru i/lub różnorakie problemy natury psychicznej czy zaburzenia.

Wiesz co odróżnia tych którym się powodzi od tych którym niezbyt? To, że każdy rzeczywiście ma potencjał, ale u każdego ten potencjał jest inny i jest to uwarunkowane czynnikami, których nie da się zmienić. Zresztą na wykorzystanie tego potencjału ma wpływ też to co mamy w głowie, a na to się składają doświadczenia całego wcześniejszego życia. Wiesz jak ktoś miał przez cały czas przesrane i uważa się za gówno to jedna porada typu "weź się w garść" nic nie da, a może tylko jeszcze bardziej sfrustrować z powodu poczucia niezrozumienia.

Popraw mnie jeśli się mylę, ale chyba najważniejsze powinno być właśnie to czy dobrze czujemy się sami ze sobą, a wszelkich zmian w sobie absolutnie nie powinno się dokonywać dla kogoś tylko przede wszystkim właśnie dla siebie. Zresztą to się odnosi też do tego co napisała @Sara - jak ktoś nie czuje potrzeby zmiany dla siebie to to wszystko będzie udawaniem kogoś kim się nie jest. A powiedzcie mi sami jak długo wytrzyma związek w którym jedna strona ciągle udaje kogoś kim nie jest i nie może być sobą?

Tylko jeżeli tak rzeczywiście jest to znaczy, że Raka poniekąd ma rację i pytanie też brzmi czemu w takim razie wszyscy próbują mu tutaj wmawiać, że to jest wina jego poglądów, które kobiety wyczuwają zanim w ogóle się odezwie?

Jak dla mnie Raka jest Isana że spektrum autyzmu. Nie jestem wyrocznią, ale tylko wtedy jego wypowiedzi, zachowania są zrozumiałe, inaczej nie.

Cóż. Natknąłem się na pewną piosenkę znakomicie podsumowująca ten i podobne temu tematy, a przede wszystkim większość rad w nich dawanych...

LINK DO YOUTUBE

Pisząc o udawaniu przede wszystkim chodziło mi o ten punkt:

Postawa, gesty itp. Żadnego garbienia się, zwijania w kłębek, nerwowego przebierania palcami,  chichotu itp. Od razu zrobi się trochę szerszy, jak otworzy klatę i ściągnie ramiona w tył. I głos! Nad nim też można pracować!

Tak, to jest nic innego jak sztuczne wyuczenie się konkretnego odpowiedniego zachowania, które nijak nie jest naszym naturalnym. To będzie wymagało ciągłego pilnowania się i udawania. Ale przecież nawet ciuchy czy fryzury o których tak się rozpisałaś jeśli nie liczyć konkretnych specjalnych okazji w jakichś sposób są powiązane i wyrażają naszą osobowość. Wiesz pewność siebie też można udawać, ale to nigdy nie będzie prawdziwa pewność siebie i w końcu to wyjdzie.
Przede wszystkim jednak nie chodzi mi to aby w ogóle nad sobą nie pracować tylko by robić dla samego siebie, a nie tylko i wyłącznie po to żeby podobać się otoczeniu. To jest najważniejsze.

No tylko, że jeżeli rzeczywiście jest tak, że jest małomówny to faktycznie może być tak jak pisze, że nawet nie zdąży dobrze ust otworzyć, a kobieta ucieka nie dając mu szansy. Ja nie twierdzę, że jego wnętrze jest super, ale jestem się w stanie zgodzić z tym, że żeby ocenić to wnętrze to jednak nie wystarczy chwilowy kontakt wzrokowy.