30lat i cały czas sam - Netkobiety.pl

(...) Charakter człowieka jest zbiorem wszystkich jego doświadczeń z całego dotychczasowego życia, można powiedzieć, że coś co się działo 15 lat temu dziś nie ma znaczenia ale nie można powiedzieć, że nie miało wpływu na nasze życie. (...)

Etap obwiniania wszystkich wokół mam już dawno za sobą teraz jest bardziej poczucie beznadziei i bezradności. (...)

Ważnie jest nie to, co ze mną zrobiono, ale to, co ja sam zrobiłem z tym, co mnie zrobiono.

Shinigami napisał/a:

rossanka napisał/a:

Ale już nie masz 13 lat czy 16 i nie zadajesz się już z 13 czy 16 latkami, tylko z ludźmi 25 letnimi i starszymi. Dorośli nie zachowują się już jak 13 latkowie( no dobra  większość doroslych) I nikt Cię nie wyśmieje, że nosisz okulary, czy nie odrzuci z grupy, bo nie chcesz palić papierosów  czy iść na wagary.
Mając 25 lat nie możesz się zachowywać jak 15 latek.
Powiesz, że to wina otoczenia, gdy miałeś naście lat i tak Cię to ukształtowało. W takim razie tak samo będziesz się zachowywał w wieku 35 i 45 lat.
I jak będziesz miał 55 lat, też będziesz pisał, że w gimnazjum byłeś kozłem ofiarnym czy, że izolowakes się w liceum. Idąc tym tropem możesz się cofnąć do przedszkola i narzekać, że dzieci nie chciały się z tobą bawić i zabierały Ci zabawki. To może być trauma dla 5 latka ale dla 25 już chyba nie.

Zadaje się praktycznie tylko ze sporo starszymi osobami, obecnie nie mam żadnych znajomych w moim wieku lub młodszych poza jednym kolegą. Ja nie mówię, że myślę o tym co się wtedy działo dniami i nocami, chciałem tylko zaznaczyć, że takie przeżycia rzutują nieraz na nawet odległą przeszłość i wpływają na ukształtowanie charakteru. Masz rację, że to było 15 lat temu i dziś nie ma już znaczenia ale ja wciąż to wszystko pamiętam i każda, nawet najgorsza obecna sytuacja nie ma nawet porównania do tego co się wtedy działo. Nawet teraz, po 15 latach nie chciałbym ponownie spotkać tych ludzi, pewnie całkowicie się zmienili, może są teraz zupełnie innymi ludźmi, dla mnie to nie ma znaczenia. Charakter człowieka jest zbiorem wszystkich jego doświadczeń z całego dotychczasowego życia, można powiedzieć, że coś co się działo 15 lat temu dziś nie ma znaczenia ale nie można powiedzieć, że nie miało wpływu na nasze życie. W ogóle nie chodziłem do przedszkola.

2odiak napisał/a:

Chłopie, Ty masz naprawdę zaburzone percepcję odnośnie rozumienia tekstu. Do tego fobie prześladowcze. Jakie wyśmiewam z Julki? Rozróżniasz coś takiego jak żart z przytupem? Co do Julki , to właśnie jej zakomplementowalem jakbyś nie zauważył, a to że w takiej luźnej formie? Bo na tym to polega i za taki sposób , luźny z jajem ludzi będziesz przyciągał, a nie odpychał, jak robisz to Ty chociażby tutaj na tym forum. Smęcisz i ostatecznie jesteś sam, a tu trzeba się wylać na system i wrzucić na luz. Zadzwonił na Policję i ostatecznie zostałbym ze szkoły wyje..ny. Z wrogiem rozmawia się tym samym językiem, bo inny do niego nie trafia. Jeżeli Cię leją, to trzeba się postawić.
Możesz się śmiać jaki to jestem żałosny i jakie to płytkie i ch..we są moje żarciki, tylko jeszcze raz spójrz gdzie jesteś Ty, a gdzie ja

Ja jestem fanem czarnego humoru więc żarty takie jak twoje są dla mnie słabe, nieśmieszne i ich nie rozumiem. Na prawdę totalnie nie mam pojęcia gdzie tu był komplement. Gdybym zadzwonił na policję to bym wyleciał, gdybym się bronił to też bym wyleciał. Skoro efekt końcowy byłby ten sam to nie ma znaczenia co się robi wcześniej? Nie znam cię osobiście i nie wiem gdzie jesteś, to tylko forum, na którym wszyscy są anonimowi więc nie mam pewności czy choć jedno twoje słowo jest prawdziwe. Równie dobrze cała twoja historia i wszystkie twoje wielkie osiągnięcia mogą być stekiem bzdur wymyślonym na poczekaniu. Może twój świat był tak prosty, że mogłeś każdego lać w mordę i nie tylko nie ponosiłeś za to żadnych konsekwencji ale jeszcze zyskiwałeś na tym, jednak mój świat nigdy taki nie był. Ja niezależnie od wyniku walki poniósłbym konsekwencje. To oczywiste, że z wrogiem rozmawia się tym samym językiem ale nie kiedy nawet organy nadrzędne są przeciw tobie bo wtedy czego byś nie zrobił to ty staniesz się wrogiem dla wszystkich innych, to ciebie będą ścigać i traktować jak przestępcę.

rossanka napisał/a:

To było w szkole i mieliście niewiele lat. Zostaw to i idź dalej. Inaczej skończysz jak moja starsza koleżanka, w wieku 47 lat jeszcze wspomina  co jej kto zrobił jak miała 8 , 12 czy 15 lat. I to przez lata tak wspomina, co się spotkamy na kawie. Ja już połowy tych dzieci nie pamiętam, a dla niej to jakby było wczoraj. Że jak miała 14 lat to ktostam z innej klasy powiedział jej cos tam albo nauczycielka matematyki się na nią uwziela i obniżała oceny. Jak się jej słucha to już jest śmieszne.

13-14 lat to nie aż tak niewiele. Ja podobnie jak twoja koleżanka pamiętam wszystko, imiona, nazwiska, twarze i szczegóły niektórych sytuacji. Choć ja ogólnie mam w miarę dobrą pamięć do ludzi, to może dlatego.

Priscilla napisał/a:

Shinigami, wcale nie trzeba się bić, żeby się obronić. Czasem wystarczy się porządnie odszczeknąć, ale tak, żeby delikwentowi poszło w pięty i zrobić z niego ofiarę sytuacji, wyśmiać w obecności grupy. Tego żadna kamera nie uchwyci, a nawet gdyby, to za to nie ląduje się na dywaniku u dyrektora. No chyba, że leci wiązanka taka, że uszy więdną.
Na ten moment tkwisz w roli ofiary już na własne życzenie, obwiniając wszystkich dookoła - rodziców, kolegów, dziewczyny, a sam nic z tym nie robisz. Rossanka ma rację pisząc, że minie kolejnych 20 lat i będziesz tkwił w tym samym miejscu. Teraz to już jest dla Ciebie robota do wykonania, ale co zrobisz z własnym życiem, to już Twoja decyzja.

2odiak też ma rację twierdząc, że jesteś do tego sztywny. Julka jest tak pocieszna, zupełnie nie zdając sobie z tego sprawy, że sama na własne życzenie zrobiła z siebie maskotkę. Ty zaś niemal z automatu się z tym utożsamiasz, stąd zarzuty o jakieś prześladowanie. Ona jest dorosła, wie co robi, nie oponuje, bo widocznie ta rola jej odpowiada.

Najpierw trzeba umieć tak "rozmawiać", ja do dziś nie potrafię się kłócić i zawsze staram się tego uniknąć. Etap obwiniania wszystkich wokół mam już dawno za sobą teraz jest bardziej poczucie beznadziei i bezradności. Kiedyś obwiniałem wszystkich, a teraz wiem, że to nie ma większego sensu i w niczym nie pomoże. Ja wcale nie obwiniam rodziców za gówniane wychowanie bo wiem, że starali się na ile mogli, a że byli za głupi by zrozumieć, że znaczna część tego co robili działała na moją niekorzyść to już nie ich wina, byli przekonani, że robili dobrze bo sami byli tak wychowywani i w ich czasach to działało.

Nie ważne czy Julka stała się maskotką na własne życzenie czy nie, ja po prostu nie znoszę takiego traktowania, niezależnie od tego kogo ono dotyczy.

Nie chłopie, coś Ci się grubo pierdoli.
Jak bym zajebał z czarnego humoru to by tu wszyscy pospierdali (niektórzy mieli okazję ujrzeć na żywo, jak i w korespondencji ):D
Tak jak napisałem jesteś sztywnym matematykiem  z fobiamiani i zagubiony we współczesnym świecie, bo dostałeś wjeb i zostało Ci to na czaszce. Brak racjonalnego myślenia i własnego zdania zrobił tu pogrom. Nie jesteś jedyny, który przez röżne rzeczy przechodził, ale jesteś tak słaby , bez własnego zdania, że się temu wszystkiemu poddałeś. Nie będe Ci podawał jak się pewne rzeczy wyjaśnia, bo sukces jest zależny od otwartego umysłu i racjonalnego zdrowego myślenia. Jest problem , nie kumam? Specjalista co jest  w tym ibcykany. Wracając to cokolwiek Ci nie napiszę to będę kosmitą nie z tego świata, a prawda jest taka, że ja doszedłem i nawet mam zajebiste dzieci, a Ty jesteś poważnie chory ,  wmawiajacym terapeucie" Bo kurwa, wiem lepiej".  Jeżeli nie zmienisz podejścia, nie poddasz się pokorze to pochłonie Cię czarna dupa i nic z Ciebie nie będzie. W skrócie, - jesteś chujowy i każdy będzie od Ciebie spierdalał. Panialeś?
I tak wracając
Nie dyskutuj ze specjalistą, bo akurat laska ,która próbowala Cię wyprostować ma wiedzę. Słuchaj mądrzejszych , a wyjdziesz z gówna.
P.S. nie musisz mieć znać, by się dowiedzieć w jakiej jesteś dupie. Wystarczy pokora i otwartosć lba, bo spróbuję, zastosuje jest kluczem do sukcesu jak pierdolenie, bo mnie się wydaje. A jakie Ty masz kurwa doświadczenie? No kurwa zero
Paniał?
Masz szansę wszystko zmienić, tylko słuchaj mądrzejszych i działaj!

2odiak napisał/a:

Shinigami napisał/a:

Zadaje się praktycznie tylko ze sporo starszymi osobami, obecnie nie mam żadnych znajomych w moim wieku lub młodszych poza jednym kolegą. Ja nie mówię, że myślę o tym co się wtedy działo dniami i nocami, chciałem tylko zaznaczyć, że takie przeżycia rzutują nieraz na nawet odległą przeszłość i wpływają na ukształtowanie charakteru. Masz rację, że to było 15 lat temu i dziś nie ma już znaczenia ale ja wciąż to wszystko pamiętam i każda, nawet najgorsza obecna sytuacja nie ma nawet porównania do tego co się wtedy działo. Nawet teraz, po 15 latach nie chciałbym ponownie spotkać tych ludzi, pewnie całkowicie się zmienili, może są teraz zupełnie innymi ludźmi, dla mnie to nie ma znaczenia. Charakter człowieka jest zbiorem wszystkich jego doświadczeń z całego dotychczasowego życia, można powiedzieć, że coś co się działo 15 lat temu dziś nie ma znaczenia ale nie można powiedzieć, że nie miało wpływu na nasze życie. W ogóle nie chodziłem do przedszkola.

Ja jestem fanem czarnego humoru więc żarty takie jak twoje są dla mnie słabe, nieśmieszne i ich nie rozumiem. Na prawdę totalnie nie mam pojęcia gdzie tu był komplement. Gdybym zadzwonił na policję to bym wyleciał, gdybym się bronił to też bym wyleciał. Skoro efekt końcowy byłby ten sam to nie ma znaczenia co się robi wcześniej? Nie znam cię osobiście i nie wiem gdzie jesteś, to tylko forum, na którym wszyscy są anonimowi więc nie mam pewności czy choć jedno twoje słowo jest prawdziwe. Równie dobrze cała twoja historia i wszystkie twoje wielkie osiągnięcia mogą być stekiem bzdur wymyślonym na poczekaniu. Może twój świat był tak prosty, że mogłeś każdego lać w mordę i nie tylko nie ponosiłeś za to żadnych konsekwencji ale jeszcze zyskiwałeś na tym, jednak mój świat nigdy taki nie był. Ja niezależnie od wyniku walki poniósłbym konsekwencje. To oczywiste, że z wrogiem rozmawia się tym samym językiem ale nie kiedy nawet organy nadrzędne są przeciw tobie bo wtedy czego byś nie zrobił to ty staniesz się wrogiem dla wszystkich innych, to ciebie będą ścigać i traktować jak przestępcę.

13-14 lat to nie aż tak niewiele. Ja podobnie jak twoja koleżanka pamiętam wszystko, imiona, nazwiska, twarze i szczegóły niektórych sytuacji. Choć ja ogólnie mam w miarę dobrą pamięć do ludzi, to może dlatego.

Najpierw trzeba umieć tak "rozmawiać", ja do dziś nie potrafię się kłócić i zawsze staram się tego uniknąć. Etap obwiniania wszystkich wokół mam już dawno za sobą teraz jest bardziej poczucie beznadziei i bezradności. Kiedyś obwiniałem wszystkich, a teraz wiem, że to nie ma większego sensu i w niczym nie pomoże. Ja wcale nie obwiniam rodziców za gówniane wychowanie bo wiem, że starali się na ile mogli, a że byli za głupi by zrozumieć, że znaczna część tego co robili działała na moją niekorzyść to już nie ich wina, byli przekonani, że robili dobrze bo sami byli tak wychowywani i w ich czasach to działało.

Nie ważne czy Julka stała się maskotką na własne życzenie czy nie, ja po prostu nie znoszę takiego traktowania, niezależnie od tego kogo ono dotyczy.

Nie chłopie, coś Ci się grubo pierdoli.
Jak bym zajebał z czarnego humoru to by tu wszyscy pospierdali (niektórzy mieli okazję ujrzeć na żywo, jak i w korespondencji ):D
Tak jak napisałem jesteś sztywnym matematykiem  z fobiamiani i zagubiony we współczesnym świecie, bo dostałeś wjeb i zostało Ci to na czaszce. Brak racjonalnego myślenia i własnego zdania zrobił tu pogrom. Nie jesteś jedyny, który przez röżne rzeczy przechodził, ale jesteś tak słaby , bez własnego zdania, że się temu wszystkiemu poddałeś. Nie będe Ci podawał jak się pewne rzeczy wyjaśnia, bo sukces jest zależny od otwartego umysłu i racjonalnego zdrowego myślenia. Jest problem , nie kumam? Specjalista co jest  w tym ibcykany. Wracając to cokolwiek Ci nie napiszę to będę kosmitą nie z tego świata, a prawda jest taka, że ja doszedłem i nawet mam zajebiste dzieci, a Ty jesteś poważnie chory ,  wmawiajacym terapeucie" Bo kurwa, wiem lepiej".  Jeżeli nie zmienisz podejścia, nie poddasz się pokorze to pochłonie Cię czarna dupa i nic z Ciebie nie będzie. W skrócie, - jesteś chujowy i każdy będzie od Ciebie spierdalał. Panialeś?
I tak wracając
Nie dyskutuj ze specjalistą, bo akurat laska ,która próbowala Cię wyprostować ma wiedzę. Słuchaj mądrzejszych , a wyjdziesz z gówna.
P.S. nie musisz mieć znać, by się dowiedzieć w jakiej jesteś dupie. Wystarczy pokora i otwartosć lba, bo spróbuję, zastosuje jest kluczem do sukcesu jak pierdolenie, bo mnie się wydaje. A jakie Ty masz kurwa doświadczenie? No kurwa zero
Paniał?
Masz szansę wszystko zmienić, tylko słuchaj mądrzejszych i działaj!

Ciekawe jaki to jest ten czarny humor,ze by kazdy spierdzielil

2odiak napisał/a:

Nie chłopie, coś Ci się grubo pierdoli.
Jak bym zajebał z czarnego humoru to by tu wszyscy pospierdali (niektórzy mieli okazję ujrzeć na żywo, jak i w korespondencji ):D
Tak jak napisałem jesteś sztywnym matematykiem  z fobiamiani i zagubiony we współczesnym świecie, bo dostałeś wjeb i zostało Ci to na czaszce. Brak racjonalnego myślenia i własnego zdania zrobił tu pogrom. Nie jesteś jedyny, który przez röżne rzeczy przechodził, ale jesteś tak słaby , bez własnego zdania, że się temu wszystkiemu poddałeś. Nie będe Ci podawał jak się pewne rzeczy wyjaśnia, bo sukces jest zależny od otwartego umysłu i racjonalnego zdrowego myślenia. Jest problem , nie kumam? Specjalista co jest  w tym ibcykany. Wracając to cokolwiek Ci nie napiszę to będę kosmitą nie z tego świata, a prawda jest taka, że ja doszedłem i nawet mam zajebiste dzieci, a Ty jesteś poważnie chory ,  wmawiajacym terapeucie" Bo kurwa, wiem lepiej".  Jeżeli nie zmienisz podejścia, nie poddasz się pokorze to pochłonie Cię czarna dupa i nic z Ciebie nie będzie. W skrócie, - jesteś chujowy i każdy będzie od Ciebie spierdalał. Panialeś?
I tak wracając
Nie dyskutuj ze specjalistą, bo akurat laska ,która próbowala Cię wyprostować ma wiedzę. Słuchaj mądrzejszych , a wyjdziesz z gówna.
P.S. nie musisz mieć znać, by się dowiedzieć w jakiej jesteś dupie. Wystarczy pokora i otwartosć lba, bo spróbuję, zastosuje jest kluczem do sukcesu jak pierdolenie, bo mnie się wydaje. A jakie Ty masz kurwa doświadczenie? No kurwa zero
Paniał?
Masz szansę wszystko zmienić, tylko słuchaj mądrzejszych i działaj!

Skoro mam słuchać mądrzejszych to mam jeszcze trzy pytania.
1. Skąd mam wiedzieć kto faktycznie jest mądry i kto jest prawdziwym specjalistą?
2. Co dokładnie masz na myśli pisząc "poddaj się pokorze", mam przyznać, że wszystko jest wyłącznie moją winą, że zmarnowałem sobie życie choć sam w to nie wierzę?
3. O co chodzi z tym wmawianiem terapeucie, że niby wiem lepiej?

JuliaUK33 napisał/a:

2odiak napisał/a:

Julka, humor potrafię mieć bardzo artystyczny , , a czarny szczególnie,już wielu się przekonało

Ja tez chce sie przekonac jaki to jest ten twoj czarny humor

Twój piszemy z dużej litery jak mości szanowany Twój ch..j
Proszę bardzo mówisz masz

2odiak napisał/a:

Sorry , ale jesteś nie reformowalny, masz swoje zaprogramowane rację, nie potrafisz rozmawiać, nie potrafisz przyjać do wiadomości faktów.
Po co idziesz do specjalisty, po to żeby podważać podstawowe tezy , dxięki którym to wszystko funkcjonuje?

Coraz trudniej zrozumieć twoje posty, jakbyś je pisał pod wpływem. Skąd w ogóle wziąłeś to, że podważam wszystko co powie specjalista? Przecież teraz nie mam żadnej terapii, skończyła się pół roku temu.

Nie potrafię przyjąć do wiadomości faktów kiedy nie mam pewności co do ich prawdziwości. Wybacz ale fakty pisane przez typa sypiącego kiepskimi żartami, śmiejącego się z innych użytkowników twierdząc, że to był komplement, uważającego się za wszechwiedzącego i jeszcze chwalącego się tym niezbyt mnie przekonują. Na dodatek spora część twoich postów jest napisana tak chaotycznie jakbyś cały czas był pijany.

2odiak napisał/a:

Nic nie wydaje.
Wylądowałem u dyrektorki , bo oczywiście bijatyki... Bo winny, bo ktoś musi. Dobrze
" Ja pani dyrektor coś teraz powiem
Czy jak zrobię, że będzie cicho to mnie pani nie wyrzuci?
I taki był układ, zrobiło się cicho i wszyscy byli zadowoleni
Albo alfa, albo beta i zrycie dozgonne.

Zwykle się z tobą zgadzam ale tu kompletnie się mylisz. Sądzisz, że nie próbowałem, że nie było tłumaczeń i kombinowania, w szkole były kamery dające niezbity dowód na to kto zaczął, kto atakował i kto się bronił. Myślisz, że to kogoś obchodziło? Dla nauczycieli i dyrektorki byłem takim samym kozłem ofiarnym jak dla uczniów. Po raz kolejny zapytam, w jakim świecie ty żyjesz, jakie "zrobię, że będzie cicho"? To były jebane zwierzęta, a nie ludzie i nie mam tu na myśli tylko uczniów ale też wiele nauczycielek, z nikim nie dało się dogadać bo nikt nawet mnie nie słuchał, jedynie wuefista, nauczyciel fizyki i nauczycielka polskiego byli w porządku ale oni mieli gówno do powiedzenia.

Priscilla napisał/a:

Shinigami, jak tak czytam, co piszesz, to niestety coraz bardziej przypominasz Rakę. Obu Wam trudno zaakceptować fakt, że jesteście w czarnej dupie na własne życzenie, bo poza jojczeniem, jakimi to jesteście ofiarami systemu i jak bardzo nie macie na nic wpływu, bo tak jest po prostu wygodnie, postanowiliście ze swoim życiem i problemami robić NIC, bo wszystko inne jest za trudne.
Jedynie Rakastankielia zamknął całą dyskusję do kilku powtarzanych jak mantra zdań, a Ty wszystko do bólu analizujesz, przy czym Raka w ten sposób odpycha od siebie niewygodną prawdę, a Ty niby starasz się coś zrozumieć, ale bardzo boisz się zrobić z tego jakikolwiek użytek.

Bo ostatecznie tak to się kończy i każdy kto odniesie porażkę na tym samym temacie dojdzie do tych samych wniosków jak że nie prawidłowych, a to dlaczego? A dlatego, ze czegoś zabrakło, by osiągnąć cel. Pomimo iż dane osoby mogą mieć różne zaburzenia, to przy podejmowaniu danego celu , zawsze wniosek będzie ten sam. W swoich przekonaniach nie widzą rzeczywistości, a to dlatego, ze gorycz porażki przysłania wyciąganie właściwych wniosków, racjonalnego myślenia, pokory, czerpania z wiedzy od osób które ten cel osiągneły, oraz stwierdzenia przed sobą samym iż to jest tylko i wyłącznie ich wina i to, ze to oni popełniają gdzieś problem. Natomiast zauważają , że wkłądają w coś wiele energii i ze ten wkłąd nie przynosi efektów , gdzie ostatecznym wnioskiem:
Kobiety są nieempatyczne, każda mnie odrzuca, z nikim nie potrafię nawiązać kontaktu, nie jestem przystojniakiem... i można by wymieniać

Każdy kto jest inny ostatecznie będzie pustakiem (prymitywem sypiącym marne żarciki z których jednak większość ludzi się śmieje, bad boyem), odklejeńcem, czy wszechwiedzącym, ale żaden się nie zastanowi, - przecież ten człowiek mógł osiągnąć niesamowity sukces z czego nasz cel to zaledwie promil tego co ta osoba posiada.  Żadnych refleksji, przemyśleń, bo zmęczenie umysłowe jak i fizycznie zaćmiewa realia i to  na tyle , ze podchodząc do tematu wciąż popełniają te same błędy. Inna sprawa, to brak odwagi by wyjść poza własny komfort  i swoje życie zmienić.

ChuopskiChłop napisał/a:

Shinigami napisał/a:

Zwykle się z tobą zgadzam ale tu kompletnie się mylisz. Sądzisz, że nie próbowałem, że nie było tłumaczeń i kombinowania, w szkole były kamery dające niezbity dowód na to kto zaczął, kto atakował i kto się bronił. Myślisz, że to kogoś obchodziło? Dla nauczycieli i dyrektorki byłem takim samym kozłem ofiarnym jak dla uczniów. Po raz kolejny zapytam, w jakim świecie ty żyjesz, jakie "zrobię, że będzie cicho"? To były jebane zwierzęta, a nie ludzie i nie mam tu na myśli tylko uczniów ale też wiele nauczycielek, z nikim nie dało się dogadać bo nikt nawet mnie nie słuchał, jedynie wuefista, nauczyciel fizyki i nauczycielka polskiego byli w porządku ale oni mieli gówno do powiedzenia.

Bruh, z mojej obserwacji wynika że co najmniej połowa ludzi to wyjątkowo prymitywne zwierzęta, o dużo mniejszej wartości niż kot domowy. Prymitywny gatunek, zajęty tylko konsumpcją i tryhardowaniem aby być jak najwyżej w hierarchii i zapewnić efektom swojego spuszczenia się tak zwane dobre życie i korzystać ze swoich wpływów żeby chronić im dupe, patrz ojciec tego grubego śmiecia z a1 który zabił rodzinę.

Gimnazjum to okres, gzie tych zwierząt spotykasz niestety najwięcej, też miałem wtedy ciężko.

Na pierwszy rzut oka, tak to wygląda natomiast niejednokrotnie wchodząc w kontakt, okazuje się , że dana osoba myśli i ma na dany temat coś do powiedzenia, bo na tym szczeblu dysponuje dość sporym doświadczeniem.  Przy pierwszym kontakcie w  wielu przypadkach każdy stosuje wypracowaną formę, ma to dać pewien  komfort człowiekowi w przypadku wchodzenia w dalszy kontakt, tzw z góry założona formułka. Dla jednych będzie to prymitywne, dla innych normalne. Druga rzecz, ludzie chcą żyć na pewnym godnym poziomie i do tego dążą stąd, aby było wygodnie, to jasnym jest że pewne formy ulegają skróceniu i tak dla kogoś taki Kowalski będzie pustakiem, zaś dla innego, konkretną osobą, która się dorobiła i może coś niecoś powiedzieć. Trzecia sprawa, to sama sytuacja, - nie wygodna to spławiam delikwenta w prostacki sposób. W dupie mam co sobie o mnie myśli , interesuje mnie mój spokój.  Dla doktora samouka zjadacza pierdyliarda rozumów tacy ludzie  będą amebami, bo on jaśniepan wymaga od ludzi tego samego poziomu, a ludzie? Mają jaśnieksięcia w dupie To on ma problem, że nie potrafi się dostosować. I tak to wygląda w grupie jaką tworzą ludzie Ci silni "pustacy" idą dalej, spuszczają się, spełniają swoje marzenia, natomiast słabe doktory umierają w zapomnieniu, - nic innego jak znów działająca- selekcja naturalna. Albo walczysz o swoje , albo z życia masz wielkie g...  Każdy ma swój wybór, tylko jak źle wybierze to pretensje niech ma tylko i wyłącznie do siebie.

To co mam mi starcza, a moja inteligencja nie pozwala mi się bawić w zwierzęcy wyścig szczurów. Wolę kontemplować piękno świata dookoła niż zabijać się o dobra materialne jak inne prymitywy.

ChuopskiChłop napisał/a:

2odiak napisał/a:

Bo ostatecznie tak to się kończy i każdy kto odniesie porażkę na tym samym temacie dojdzie do tych samych wniosków jak że nie prawidłowych, a to dlaczego? A dlatego, ze czegoś zabrakło, by osiągnąć cel. Pomimo iż dane osoby mogą mieć różne zaburzenia, to przy podejmowaniu danego celu , zawsze wniosek będzie ten sam. W swoich przekonaniach nie widzą rzeczywistości, a to dlatego, ze gorycz porażki przysłania wyciąganie właściwych wniosków, racjonalnego myślenia, pokory, czerpania z wiedzy od osób które ten cel osiągneły, oraz stwierdzenia przed sobą samym iż to jest tylko i wyłącznie ich wina i to, ze to oni popełniają gdzieś problem. Natomiast zauważają , że wkłądają w coś wiele energii i ze ten wkłąd nie przynosi efektów , gdzie ostatecznym wnioskiem:
Kobiety są nieempatyczne, każda mnie odrzuca, z nikim nie potrafię nawiązać kontaktu, nie jestem przystojniakiem... i można by wymieniać

Każdy kto jest inny ostatecznie będzie pustakiem (prymitywem sypiącym marne żarciki z których jednak większość ludzi się śmieje, bad boyem), odklejeńcem, czy wszechwiedzącym, ale żaden się nie zastanowi, - przecież ten człowiek mógł osiągnąć niesamowity sukces z czego nasz cel to zaledwie promil tego co ta osoba posiada.  Żadnych refleksji, przemyśleń, bo zmęczenie umysłowe jak i fizycznie zaćmiewa realia i to  na tyle , ze podchodząc do tematu wciąż popełniają te same błędy. Inna sprawa, to brak odwagi by wyjść poza własny komfort  i swoje życie zmienić.

Na pierwszy rzut oka, tak to wygląda natomiast niejednokrotnie wchodząc w kontakt, okazuje się , że dana osoba myśli i ma na dany temat coś do powiedzenia, bo na tym szczeblu dysponuje dość sporym doświadczeniem.  Przy pierwszym kontakcie w  wielu przypadkach każdy stosuje wypracowaną formę, ma to dać pewien  komfort człowiekowi w przypadku wchodzenia w dalszy kontakt, tzw z góry założona formułka. Dla jednych będzie to prymitywne, dla innych normalne. Druga rzecz, ludzie chcą żyć na pewnym godnym poziomie i do tego dążą stąd, aby było wygodnie, to jasnym jest że pewne formy ulegają skróceniu i tak dla kogoś taki Kowalski będzie pustakiem, zaś dla innego, konkretną osobą, która się dorobiła i może coś niecoś powiedzieć. Trzecia sprawa, to sama sytuacja, - nie wygodna to spławiam delikwenta w prostacki sposób. W dupie mam co sobie o mnie myśli , interesuje mnie mój spokój.  Dla doktora samouka zjadacza pierdyliarda rozumów tacy ludzie  będą amebami, bo on jaśniepan wymaga od ludzi tego samego poziomu, a ludzie? Mają jaśnieksięcia w dupie To on ma problem, że nie potrafi się dostosować. I tak to wygląda w grupie jaką tworzą ludzie Ci silni "pustacy" idą dalej, spuszczają się, spełniają swoje marzenia, natomiast słabe doktory umierają w zapomnieniu, - nic innego jak znów działająca- selekcja naturalna. Albo walczysz o swoje , albo z życia masz wielkie g...  Każdy ma swój wybór, tylko jak źle wybierze to pretensje niech ma tylko i wyłącznie do siebie.

To co mam mi starcza, a moja inteligencja nie pozwala mi się bawić w zwierzęcy wyścig szczurów. Wolę kontemplować piękno świata dookoła niż zabijać się o dobra materialne jak inne prymitywy.

Ale juz z dóbr doczesnych i smarowaniu postów przed laptopem, korzystając z internetu i komórki to chętnie korzystasz,  oj nieladnie.

rossanka napisał/a:

ChuopskiChłop napisał/a:

To co mam mi starcza, a moja inteligencja nie pozwala mi się bawić w zwierzęcy wyścig szczurów. Wolę kontemplować piękno świata dookoła niż zabijać się o dobra materialne jak inne prymitywy.

Ale juz z dóbr doczesnych i smarowaniu postów przed laptopem, korzystając z internetu i komórki to chętnie korzystasz,  oj nieladnie.

Ale wiesz ze nawet najwięksi filozofowie musieli korzystać z jakiś narzędzi żeby móc prowadzić swoją działalność?

Oj chciałaś uderzyć ale spudlowałaś, potrenuje cela moja droga samotna wspolforumowiczko

Ambicja reliktem przemocowej epoki?

LOL

rossanka napisał/a:

Ale Ty nie jesteś wielkim filozofem. Co Ci się wymyśla w głowie?

Ale czy ja powiedziałem że jestem wielki? Powiedziałem tylko że nawet wielcy z tego korzystali, jednocześnie sam się tak nie określiłem. Czytaj ze zrozumieniem.

ChuopskiChłop napisał/a:

rossanka napisał/a:

Bo tak o sobie myslisz, inaczej nie przywołałbys ich jako przykład, tylko za przykład dałbyś zwykłych zjadaczy chleba, konsumpcjonistów jakim sam jesteś.

Heh, jakbyś widziała mój styl życia nigdy byś mnie nie nazwała konsumpcjonistą

.

Wiemy wiemy,, Dlatego wisisz na forum na komputerze albo na komórce.

Chuopski, prawda jest taka, że jesteś śmierdzącym leniem, który ubierając całość w ładne słówka usiłuje otoczeniu sprzedać bajkę, że to ma jakiś wyższy cel. Tobie się po prostu nie chce, a mając świadomość, że w ten sposób będziesz stale tkwił w tym samym miejscu, to dorabiasz sobie do tego jakąś wielką ideologię, której celem jest usprawiedliwienie i wyjaśnienie swojego lenistwa.
Swoją drogą jeśli brak ambicji jest dla Ciebie większą wartością niż ich posiadanie, to właściwie wiemy już na Twój temat wszystko .
Przecież Ty nie potrafisz nawet zrezygnować z czekolady i energetyków, w imię czego wmawiasz sobie, że kobiety są "be" i dla nich nie warto, ale już nie pomyślisz, ile w ten sposób szkody robisz samemu sobie.

I żyj sobie jak chcesz, to Twoje życie, ale przynajmniej nie pieprz głupot, że dokonujesz świadomych wyborów w imię wyższych wartości. No chyba, że tą wyższą wartością jest "nie chce mi się", to nie dyskutuję.
W każdym razie tego bełkotu nie sposób czytać.

2odiak napisał/a:

R_ita2 napisał/a:

A to zawsze trzeba mierzyć wysoko? Nie można cieszyć się tym co jest? Wiesz jak ja żyłam sama i mieszkałam sama to zadowalał mnie pokój na mieszkaniu z dziewczynami, autobus do pracy. Byłam szczęśliwa, miałam spokojną pracę która nie była wymagająca, dojazd dobry do pracy i koleżanki pod ręką. To było minimum, które mnie satysfakcjonowało. Z racji męża, karierowicza mamy dziś dom 200m2, w miarę nowe volvo. I dalej uważam, że autobus był super, mieszkanie na pokoju było super i nie wartościowuje.

Nie lubię tego kultu parcia do przodu po więcej, mocniej, szybciej, ambitniej. Niech każdy zadowala się tym co ma. I to jest suepr, znaczy, że szcześliwy. A kapitalistyczna presja niech ssie.

Ale to nie jest historia z cyklu , byłam leniwa, leżałam bykiem, nie miałam ambicji tak?
Poza tym , czy tworzysz wydumane historie  mające usprawiedliwić powyższe? No nie? Żyjesz jak uważasz i nikt tego nie podważa

Ok, masz po cześci rację, Chłopski dopisuje do tego teorie i filozofię.... ale niech no tworzy, no Kogoś krzywdzi?
Mi wiele osób (nawet tu na forum) zarzucało brak ambicji bo nie rozwijam się zawodowo. A nigdy nie było to moim celem- chciałam spokojnego, nudnego, minimalistycznego życia (czy wartości minimalizmu to filozofia?, która mnie usprawiedliwia w nie sięganiu po więcej?) przy mężu kapitaliście, karierowiczu i przyjemniaczku średnio wychodzi ; D ale zachowałam swoje poglądy- i nie wartościowuje. Byłam tak samo szczęśliwa w autobusie (nie miałam auta) jak prawie w nowym Volvo.

ja się zgadzam z wieloma rzeczami, który pisze CHłopski. Nie każdy może/nie każdy chce być turbo ambitny. ktoś w tej biedronce musi sprzedawać. I nie ma w tym niczego złego.
Chyba, że ja nie rozumiem tematu i wyskoczyłam jak filip z konopii : D

Zbaitowanie was to sama przyjemność, ale dobrze wiedzieć że dla niektórych życie bez mercedesa nie ma żadnych wartości xd Zodiak, masz typową polacką mentalność ambitniaka i zapierdalacza, jestem ciekawy czy kiedykolwiek zadałeś sobie pytanie czy ludziom serio są  potrzebne te wszystkie luksusy do których co prymitywniejsze jednostki dążą. Obstawiam że cię to przerosło, jestes za prostym opem do tego

Lenistwo to jedna z bardziej wartościowych rzeczy na świecie, oczywiście pogardzana przez rzesze mentalnych niewolników konsumpcjonizmu, zaczadzonych przez swoich guru którzy pod płaszczykiem rozwoju ich poganiają aby więcej tylko kupowali, bo na pewno im to wszystko do szczęścia potrzebne xD

Szkoda na was klawiatury, wielu młodych już na oczy przejrzało i kopnęło w dupę wasze dziaderskie podejście.

Obstawiam że cię to przerosło, jestes za prostym opem do tego

Kumam. I rozumiem! Dzięki za rozwinięcie.

Ja tam lubie pieniądze

2odiak napisał/a:

rossanka napisał/a:

Ja tam lubie pieniądze

Nie pisz tego oj nieeeeeee....., bo zaraz się zacznie

A czemu?
Kto nie lubi pieniędzy?

rossanka napisał/a:

2odiak napisał/a:

Nie pisz tego oj nieeeeeee....., bo zaraz się zacznie

A czemu?
Kto nie lubi pieniędzy?

Każdy lubi tylko ze rozsądna istota chce mieć ich tyle aby móc w spokoju żyć a chore zwierzę ma ciągłą żądzę aby mieć ich coraz więcej, aby dominować nad innymi.

Bo ostatecznie tak to się kończy i każdy kto odniesie porażkę na tym samym temacie dojdzie do tych samych wniosków jak że nie prawidłowych, a to dlaczego? A dlatego, ze czegoś zabrakło, by osiągnąć cel. Pomimo iż dane osoby mogą mieć różne zaburzenia, to przy podejmowaniu danego celu , zawsze wniosek będzie ten sam. W swoich przekonaniach nie widzą rzeczywistości, a to dlatego, ze gorycz porażki przysłania wyciąganie właściwych wniosków, racjonalnego myślenia, pokory, czerpania z wiedzy od osób które ten cel osiągneły, oraz stwierdzenia przed sobą samym iż to jest tylko i wyłącznie ich wina i to, ze to oni popełniają gdzieś problem. Natomiast zauważają , że wkłądają w coś wiele energii i ze ten wkłąd nie przynosi efektów , gdzie ostatecznym wnioskiem:
Kobiety są nieempatyczne, każda mnie odrzuca, z nikim nie potrafię nawiązać kontaktu, nie jestem przystojniakiem... i można by wymieniać

Każdy kto jest inny ostatecznie będzie pustakiem (prymitywem sypiącym marne żarciki z których jednak większość ludzi się śmieje, bad boyem), odklejeńcem, czy wszechwiedzącym, ale żaden się nie zastanowi, - przecież ten człowiek mógł osiągnąć niesamowity sukces z czego nasz cel to zaledwie promil tego co ta osoba posiada.  Żadnych refleksji, przemyśleń, bo zmęczenie umysłowe jak i fizycznie zaćmiewa realia i to  na tyle , ze podchodząc do tematu wciąż popełniają te same błędy. Inna sprawa, to brak odwagi by wyjść poza własny komfort  i swoje życie zmienić.

Dla doktora samouka zjadacza pierdyliarda rozumów tacy ludzie  będą amebami, bo on jaśniepan wymaga od ludzi tego samego poziomu, a ludzie? Mają jaśnieksięcia w dupie To on ma problem, że nie potrafi się dostosować. I tak to wygląda w grupie jaką tworzą ludzie Ci silni "pustacy" idą dalej, spuszczają się, spełniają swoje marzenia, natomiast słabe doktory umierają w zapomnieniu, - nic innego jak znów działająca- selekcja naturalna. Albo walczysz o swoje , albo z życia masz wielkie g...  Każdy ma swój wybór, tylko jak źle wybierze to pretensje niech ma tylko i wyłącznie do siebie.

A to zawsze trzeba mierzyć wysoko? Nie można cieszyć się tym co jest? Wiesz jak ja żyłam sama i mieszkałam sama to zadowalał mnie pokój na mieszkaniu z dziewczynami, autobus do pracy. Byłam szczęśliwa, miałam spokojną pracę która nie była wymagająca, dojazd dobry do pracy i koleżanki pod ręką. To było minimum, które mnie satysfakcjonowało. .

Nie, nie każdy kto ma inne zdanie tylko TY. To ty się zachowujesz jakbyś był wszechwiedzący, ty nie masz żadnych refleksji ani przemyśleń i cały czas powtarzasz jaki to jesteś super, ile osiągnąłeś i by cię słuchać bo jesteś najmądrzejszy. Szczerze, mam totalnie gdzieś kim jesteś i co osiągnąłeś bo zwyczajnie cię nie znam i nie mam nawet 1% pewności, że cokolwiek z tego jest prawdą. Pisaliśmy o prześladowaniu w szkole, a twoje odpowiedzi wskazują, że jeszcze byś chwalił tych prześladowców, nawet nie miały tego wskazywać to taki jest ich odbiór. Kiedyś już rozmawiałem z typem, który twierdzł, że na pewno jest jakiś powód takiego prześladowania, że ofiara pewnie sobie jakoś zasłużyła, byłem dla niego wtedy trochę niemiły. Choćby nie wiem jakim przegrywem była ofiara, prześladowca zawsze będzie znacznie gorszym ścierwem. Ty jesteś tym "doktorem samoukiem, na wszystko masz receptę, znasz rozwiązanie każdego problemu i każdego kto się z tym nie zgadza od razu uważasz za głupiego, dziecinnego, niedojrzałego. Bo ty miałeś ciężej niż wszyscy, a i tak dałeś radę, podobno. Gówno prawda, że "silni pustacy" idą dalej bo wszystko zależy od tego co ktoś uważa za "dalej". Jestem na 100% pewny, że dla mnie to by znaczyło coś zupełnie innego niż dla ciebie więc nawet gdybym osiągnął to co ja chcę to ty i tak nazwałbyś mnie przgrywem bez ambicji bo to nie jest to czego ty chcesz.

A co do twoich żartów czy tego czarnego humoru, którego wciąż tu nie widziałem to ich poziom jest mniej więcej taki:

Chuopski ma sporo racji, jesteś jak typowy Polak co zaczynał karierę jeszcze w PRL. Wszystko wiesz najlepiej bo wszystko widziałeś i żadne małolaty nie będą ci mówić jak jest bo ty zawsze masz rację. Niby wszystko wiesz, a kompletnie nie rozumiesz nie tylko współczesnych czasów ale jeszcze ludzi młodszych od siebie. Chcesz każdemu mówić jak ma żyć pod płaszczykiem dobrych rad by tak na prawdę ich kontrolować i czuć wyższość. Znam kilka osób, które są na prawdę bogate i na prawdę coś osiągnęły i wszyscy posiadają kilka wspólnych cech, a ty nie masz ani jednej z nich. Wszyscy są mili, skromni, nie wywyższają się, nie wymagają nie wiadomo czego. Nawet moja znajoma, która ma kilkaset milionów majątku, jest w drugiej dziesiątce najbogatszych polek, a jej rodzina ma wielką posiadłość nigdy w żaden sposób nie pokazała, że czuje się lepsza, mądrzejsza czy cokolwiek w tym stylu. Mijając ją na ulicy w życiu bym nie pomyślał, że ma choć małą cząstkę tak wielkiego majątku. To właśnie charakteryzuje prawdziwie bogatych czy mądrych ludzi, nie widać tego po nich i nikomu nie muszą udowadniać, że są lepsi.

.

Dokładnie. ja też tak uważam. Poza tym- widzę ile kosztuje mojego męża ciągła pogoń za rozwojem, karierą, utrzymanie pozycji, którą osiągnął. Nie chciałoby mi się. Widzę ile to kosztuje mojego ojca, moich kuzynów, wujków, niektóre ciotki.... to nie dla mnie. Chcę zycie dobre, ale spokojne... choćby skromniejsze.

I tym o to wpisem podkreślasz jak bardzo jesteś odklejony. Nie znam człowieka , ale wyobrażenia  o nim mam takie jakie dyktują mi moje zaburzenia :)
Oczy wyszli :)

Człowiek chciał cię naprowadzić w dobrej wierze, na bazie swoich doświadczeń, odpowiadając na twoje pytania przedszkolaka( gdy jeszcze widziałem sens), a tu się dowiaduję, wszechwiędzacy polaczek karierowicz z PRL, przechwalający się i takie tam chuje.... :D

No przecież płaczesz jak dziecko sfrustrowane tym, że jak ja mogłem coś brzydkiego napisać, co nie pasuje twoim oczekiwaniom .... :D

Powtarzam, masz spore zaburzenia powstałe w wieku młodzieńczym i fobie, nie rozumiesz tekstu, żartu , ani pewnych podstaw, co łatwo wydedukować po tym co pisałeś i nadal piszesz. Zacznij coś z sobą robić :)

Osobiście miałam na myśli coś innego - taką zdrową równowagę, czyli coś pomiędzy wegetacją a stresującym samonakręcaniem się.

2odiak napisał/a:

I tym o to wpisem podkreślasz jak bardzo jesteś odklejony. Nie znam człowieka , ale wyobrażenia  o nim mam takie jakie dyktują mi moje zaburzenia
Oczy wyszli

Człowiek chciał cię naprowadzić w dobrej wierze, na bazie swoich doświadczeń, odpowiadając na twoje pytania przedszkolaka( gdy jeszcze widziałem sens), a tu się dowiaduję, wszechwiędzacy polaczek karierowicz z PRL, przechwalający się i takie tam chuje....

No przecież płaczesz jak dziecko sfrustrowane tym, że jak ja mogłem coś brzydkiego napisać, co nie pasuje twoim oczekiwaniom ....

Powtarzam, masz spore zaburzenia powstałe w wieku młodzieńczym i fobie, nie rozumiesz tekstu, żartu , ani pewnych podstaw, co łatwo wydedukować po tym co pisałeś i nadal piszesz. Zacznij coś z sobą robić

Ty też mnie nie znasz, a dokładnie wiesz jaki jestem i jak wygląda całe moje życie. Ty możesz to wiedzieć nie znając mnie ale już nie mogę, coś tu się nie zgadza.

Z mojej perspektywy to ty nie akceptujesz żadnego sprzeciwu i każdy musi się z tobą zgadzać. A jako, że cię nie znam i nie wiem czy piszesz o sobie prawdę to nie mam możliwości uważać cię za jakiś autorytet.

Większość ludzi myśli, że im ktoś bogatszy tym mniej pracuje i jest tym bardziej szczęśliwy, a to nie prawda. Jak już nieraz pisałem w mojej pracy często spotykam dość bogatych ludzi. Mają samochody za milion, wielkie domy, apartamenty, marmur na podłodze i ścianach, a dzieci chodzą do prywatnych szkół. I rzadko mają okazję pojeździć tymi samochodami, rzadko bywają w tych apartamentach, a dzieci ledwo ich znają. Jeden klient kupił sobie terenówkę do offroadu za 300k i jeździł nią 3 może 4 razy w roku. U innego byliśmy już że 20 razy i jeszcze nigdy nie widziałem by nie pracował, cały czas na laptopie i robota. Ci ludzie wcale nie wyglądają na szczęśliwych tylko na bardzo zmęczonych. Nie mówię, że ich styl życia jest zły, to ich wybór ale pozostaje pytanie czy warto za taką cenę?

Priscilla napisał/a:

Osobiście miałam na myśli coś innego - taką zdrową równowagę, czyli coś pomiędzy wegetacją a stresującym samonakręcaniem się.

I to jest najlepsze rozwiązanie.

JuliaUK33 napisał/a:

Pienadze nie zawsze daja szczescie, ja znam bogatego pana ok 60 lat ale ma raka ostatni stopien niedlugo do hospicjum idzie umierac,  mowi "na ch*** mi byly te biznesy "...smutne to taki los kazdego czeka,czyli starosc, choroby i pewna smierc... ja sie boje starosci I tych wszystkich chorob  najbardziej tej demencji sie boje

Zawsze człowiek mądry po szkodzie.. Nie mówię oczywiście aby mieszkać w szałasie i jeść szczaw i mirabelki Ale miałem okazje ostatnio pomieszkać trochę za granicą, nie zachodnią, bardziej południowe rejony. I podobało mi się podejscie do życia tamtejszych ludzi. Może trochę biedniej, ale wyglądali zdecydowanie na szczęśliwszych. Dla nich ważniejsze niż dobry samochód był wieczór z rodziną, wspólny czas. Chciałbym się nauczyć od nich takiego podejścia, spokoju, bez pośpiechu. Byłem tam dość krótko, ale staram się to wdrożyć w życie choć minimalnie. Może to dla niektórych szok, ale nie wszyscy marzą o zostaniu dyrektorem, prezesem. Skoro komuś wystarczają małe rzeczy i jest szczęśliwy, to nie ma sensu uszczęśliwiać go na siłę po swojemu.

2odiak Hahaha nie trafiłeś! Zostańmy przy okolicach Bydgoszczy, tak bezpieczniej!

A już wracając na poważnie to:

niktinny napisał/a:

zawsze człowiek mądry po szkodzie.. Nie mówię oczywiście aby mieszkać w szałasie i jeść szczaw i mirabelki wink Ale miałem okazje ostatnio pomieszkać trochę za granicą, nie zachodnią, bardziej południowe rejony. I podobało mi się podejscie do życia tamtejszych ludzi. Może trochę biedniej, ale wyglądali zdecydowanie na szczęśliwszych. Dla nich ważniejsze niż dobry samochód był wieczór z rodziną, wspólny czas. Chciałbym się nauczyć od nich takiego podejścia, spokoju, bez pośpiechu. Byłem tam dość krótko, ale staram się to wdrożyć w życie choć minimalnie. Może to dla niektórych szok, ale nie wszyscy marzą o zostaniu dyrektorem, prezesem. Skoro komuś wystarczają małe rzeczy i jest szczęśliwy, to nie ma sensu uszczęśliwiać go na siłę po swojemu.

ja mam w sobie jakieś zamiłowanie do wschodu. Może to kwestia korzeni rosyjskich, może męża Turka (który swoją drogą to stanowisko dyrektorskie osiągnął) ale ja się zgadzam z niktinnym też mi się podoba podejście ludzi do zycia na południu/wschodzie. Biedniejsi, ale jacyś tacy szczęśliwsi. RODZINNI. WSPÓLNOTA. SPOKÓJ. BRAK POŚPIECHU. To jest cudowne. Też uważam, uważam że to mądre zdanie które napisał niktinny, cytuje Skoro komuś wystarczają małe rzeczy i jest szczęśliwy, to nie ma sensu uszczęśliwiać go na siłę po swojemu

Biedniejsi, ale jacyś tacy szczęśliwsi. RODZINNI. WSPÓLNOTA. SPOKÓJ. BRAK POŚPIECHU. To jest cudowne. Też uważam, uważam że to mądre zdanie które napisał niktinny, cytuje Skoro komuś wystarczają małe rzeczy i jest szczęśliwy, to nie ma sensu uszczęśliwiać go na siłę po swojemu

Jedna osoba potrzebuje tej adrenaliny, jaka wiąże się z ryzykiem i odpowiedzialnością, a inna traktuje pracę jak środek do celu, a tym celem jest życie na określonym przez siebie poziomie.
Nawiasem mówiąc, ludzie robiący wielkie zawodowe kariery, bardzo często mają jakąś wewnętrzną potrzebę udowodnić coś otoczeniu, często rodzicom, ale i sobie samemu. Wszystko jest w porządku, dopóki nas to nie niszczy, bo nie umiemy w tym wszystkim znaleźć jakiejś zdrowej równowagi. Wiele osób w ten sposób leczy własne kompleksy, podnosi sobie poczucie własnej wartości, a to już samo w sobie pokazuje, że wysokie stanowiska i władza bywają sposobem na zrekompensowanie sobie jakichś braków.

niktinny napisał/a:

Osobiście jednak wolę sobie po prostu spokojnie przeżyć swoje życie tak jak wspominała Rita.

Dokładnie. ja też tak uważam. Poza tym- widzę ile kosztuje mojego męża ciągła pogoń za rozwojem, karierą, utrzymanie pozycji, którą osiągnął. Nie chciałoby mi się. Widzę ile to kosztuje mojego ojca, moich kuzynów, wujków, niektóre ciotki.... to nie dla mnie. Chcę zycie dobre, ale spokojne... choćby skromniejsze.